|
Χρόνια πολλά, Χριστός Ανέστη σε όλους!
Είναι αλήθεια ότι πέρασε αρκετός καιρός από την τελευταία μας επικοινωνία μέσα από την «Πολιτική Δράση». Ωστόσο η πλήρης απορρύθμιση της πατρίδας μας σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο, απαιτεί από όλους να επιδείξουμε σε αυτήν την δύσκολη περίσταση υπευθυνότητα, σοβαρότητα και μετριοπάθεια.
Το γεγονός αυτό δεν αναιρεί ότι με μονολιθικές πρακτικές και εν μέσω διοικητικού χάους η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έρπει από Eurogroup σε Eurogroup, αδυνατώντας να «κλείσει» τη συμφωνία με τους «Θεσμούς» και να βγάλει από το λαιμό της ελληνικής οικονομίας τη… θηλιά που την απειλεί με δημοσιονομικό στραγγαλισμό.
Οι άναρθρες κραυγές, η πολιτική των εντυπώσεων που εφαρμόζεται, το κομφούζιο της δήθεν διαπραγματευτικής πρακτικής και η γραμμή της «σκληρής διαπραγμάτευσης» υποχρέωσαν την πατρίδα μας να βιώσει τη μοναξιά της Ευρωπαϊκής απομόνωσης και επανέφεραν στο προσκήνιο τον εφιάλτη του Grexit.
Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί ο πρόσφατος αναγκαστικός εσωτερικός δανεισμός μέσω του σπασίματος του κρατικού κουμπαρά, κίνηση που αν μη τι άλλο μαρτυρά ότι ο οικονομικός χρόνος τελειώνει για την πατρίδα μας.
Για να μην παρεξηγηθώ διευκρινίζω πως δεν θεωρώ ότι τα 2,5 χρόνια (Ιούνιος 2012-Ιανουάριος 2015) που η Ν.Δ. αποτέλεσε τον κορμό της Κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας, η Ελλάδα έγινε… παράδεισος. Όμως σε καμία περίπτωση δεν τέθηκε ποτέ εν αμφιβόλω η καταβολή μισθών και συντάξεων.
Ακόμη και τα ελάχιστα νομοθετήματα που έχει καταθέσει η παρούσα Κυβέρνηση στην Ολομέλεια του Κοινοβουλίου, άνοιξαν νέα, αχρείαστα μέτωπα, δημιουργώντας σκηνικό σύγκρουσης με παραδοσιακούς μας συμμάχους.
Το χειρότερο, όμως, όλων είναι η προσπάθειά τους να… καφενοποιήσουν το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Συμπεριφερόμενοι ως «αγέλη» και με αυξανόμενες δόσεις εθνολαϊκισμού, αναπαράγουν σε υψηλούς τόνους διχαστικές «κορώνες», αποκαλώντας «πέμπτη φάλαγγα», «προδότες» και «υπηρέτες των μνημονίων», όσους ορθώνουμε διαφορετικό λόγο από τον δικό τους και έχουμε το θάρρος να αναρωτιόμαστε για το που πηγαίνει η χώρα.
Στο όνομα της εξουσίας θυσιάζουν το περίφημο «ήθος της Αριστεράς», το οποίο επικαλούνται όταν και όποτε τους βολεύει.
Σε κάθε περίπτωση και χωρίς να λησμονούμε όλα τα παραπάνω, εκείνο που έχει σημασία να κρατήσουμε είναι το αδιαμφισβήτητο γεγονός πως τα περίφημα… νταούλια του ΣΥΡΙΖΑ δεν έκαναν τις αγορές να χορεύουν.
Η λιτότητα παραμένει, η χώρα βρίσκεται σε πολιτικό και οικονομικό κώμα, τα μετεκλογικά μεθεόρτια έγιναν πολύ γρήγορα δημοσκοπική κάμψη και η Κυβέρνηση ρίχνει τώρα στο τραπέζι το χαρτί της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες.
Αντί να πάρει γενναίες αποφάσεις, προτάσσοντας το εθνικό συμφέρον έναντι του κομματικού, προκειμένου να δώσει τέλος στο μαρτύριο της σταγόνας που δεν οδηγεί πουθενά, στρέφεται στην εύκολη λύση της λαϊκής εντολής, που δεν είναι τίποτα περισσότερο από ομολογία αδυναμίας διακυβέρνησης.
Και όσο η Κυβέρνηση, βυθισμένη στη δημιουργική της ασάφεια, παίζει παιχνίδια εντυπώσεων, το δημόσιο χρέος κινείται προς το 185% του ΑΕΠ, το τραπεζικό σύστημα βυθίζεται σε νέα ανασφάλεια, το κράτος επιτίθεται στην τελευταία ικμάδα ανταγωνιστικότητας που απέμεινε στον ιδιωτικό τομέα και εξαντλείται η όποια εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία.
Τα δύσκολα είναι μπροστά μας!
Και δυστυχώς για όλους μας δικαιώνεται η… προφητεία του Αλέξη Τσίπρα, όταν έλεγε παραμονές των εκλογών ότι σε έξι μήνες η Ελλάδα θα είναι μια εντελώς διαφορετική χώρα!
Και όλα δείχνουν προς το χειρότερο…
Σας ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη σας.
Μαζί συνεχίζουμε…
Η πλήρης κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική παρουσία και δράση μου υπάρχει πάντα στο www.karaoglou.gr
|
