Εκδηλώσεις στο χωριό Γέφυρα, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, την Παρασκευή 27 Οκτωβρίου 2017

Άρθρο Θ. Καράογλου στην ιστοσελίδα «Thessnews.gr» που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 2017

«Η ιστορική υπερηφάνεια της Θεσσαλονίκης»

Οι ιστορικές μνήμες είναι οδοδείκτες της ζωής. Για αυτό και τα έντονα συναισθήματα που με κατέκλυσαν μόλις ανέβηκα στο κατάστρωμα του θωρηκτού «Αβέρωφ», στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, είναι δύσκολο να αποτυπωθούν στο χαρτί.

Η αύρα του θωρηκτού της νίκης και το ιστορικό του εκτόπισμα σε κυριεύουν. Δεν είναι μικρό πράγμα να έχεις την ευκαιρία να ξεναγείσαι σε ένα ιερό «κειμήλιο» της πατρίδας μας, το οποίο στα 105 ένδοξα χρόνια που μεσολάβησαν από την παραλαβή του μέχρι σήμερα δεν υπέστειλε ποτέ την ελληνική σημαία από τον ιστό του. Με λίγα λόγια ενσαρκώνει την ακατάλυτη πορεία του Έθνους μας στο πέρασμα των αιώνων, διδάσκοντας εθνική υπερηφάνεια, αξιοπρέπεια, μα και ελληνική ναυτική ιστορία! «Αυτό το καράβι είναι η Ελλάδα», όπως μου είπε πολύ εύστοχα ο κυβερνήτης του!
Από τη «γέφυρα» του αξιωματικοί και ναύτες έγιναν μέρος της εθνικής μας ιστορίας. Συμμετείχαν σε δυο Βαλκανικούς και δυο Παγκόσμιους πολέμους, γεγονός που είναι από μόνο του αρκετό να εξηγήσει το δέος που αισθάνεται κάποιος μόνο που το αντικρίζει να στέκεται περήφανο και αγέρωχο μπροστά του. Βλέπετε, κάθε γωνιά του είναι ποτισμένη με αγωνίες, ιδρώτα, αίμα, χαρές και σπουδαίες νίκες.

Πέραν της συγκίνησης που προκαλεί από μόνο του το θωρηκτό «Αβέρωφ», ιδιαίτερα θετική εντύπωση μου έκανε η προσοχή που έδειχναν οι εκατοντάδες μαθητές που ξεναγούνταν εκείνη την ώρα στους χώρους του πλοίου. Στα μάτια τους διέκρινες τη δίψα να μάθουν την ιστορία του και η σιωπή τους την ώρα των αφηγήσεων με έκανε -ειλικρινά- να αισθανθώ αισιόδοξος για το μέλλον.

Η σπίθα που άναψε στις ψυχές τους αυτή η ξενάγηση είναι ο οδηγός για την Ελλάδα του αύριο. Είναι η ίδια ακριβώς σπίθα και η ανάγκη εθνικής ανάτασης που έβλεπα στα μάτια χιλιάδων Θεσσαλονικέων στις 26 Οκτωβρίου 2012 όταν, με τη βοήθεια του Θεού, είχα την τιμή ως Υπουργός Μακεδονίας και Θράκης να διοργανώσω την αναπαράσταση εισόδου του Ελληνικού στρατού στην πόλη, με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την απελευθέρωσή της.

Τότε υπήρξαν οι γνωστές φωνές που χαρακτήρισαν «γραφικότητες» εκείνη την πρωτοβουλία. Είναι οι ίδιοι που στα χρόνια των μνημονίων έχτισαν τις πολιτικές τους καριέρες εμφανίζοντας τη Θεσσαλονίκη ως πόλη οπισθοδρομική, συντηρητική και μίζερη, χλευάζοντας κάθε τι που σχετίζεται με τον αξιακό μας κώδικα. Λες και είναι προοδευτικό να απαξιώνεις την επίγνωση της εθνικής μας κληρονομιάς...

Την απάντησή στους συγκεκριμένους «κύκλους» την έδωσαν οι ίδιοι οι Θεσσαλονικείς που συμμετείχαν μαζικά στις τριήμερες εορταστικές εκδηλώσεις, υπενθυμίζοντας στους οπαδούς του εθνομηδενισμού ότι τούτη η πόλη έχει ένδοξη και πλούσια ιστορία. Και είναι πολύ υπερήφανη για αυτήν.

Με αφορμή, λοιπόν, το εορταστικό τριήμερο που ξεκινά ανήμερα της γιορτής του πολιούχου της Θεσσαλονίκης, του Αγίου Δημητρίου, ας μιλήσουμε όλοι στα παιδιά μας για την ιστορία μας. Ας βάλουμε στα μπαλκόνια των σπιτιών μας την σημαία μας και ας τους διηγηθούμε ό,τι γνωρίζουμε για τις μεγάλες εθνικές εποποιίες. Άλλωστε η ιστορία, ως θεματοφύλακας μεγάλων πράξεων, λειτουργεί ως μέσον για να ανασυνδέσουμε το χθες με το σήμερα και να παραδώσουμε το νήμα του Έθνους μας στο αύριο.

Το απόσπασμα του σήματος του πρώτου κυβερνήτη του «Αβέρωφ», Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη, προς τον υπόλοιπο στόλο: «Εν ονόματι του Δικαίου πλέω μεθ'ορμής ακαθέκτου και με πεποίθησιν προς την νίκην», ας είναι το σύνθημα για την αναγέννηση της πατρίδας μας.

Στιγμιότυπα από τις εορταστικές εκδηλώσεις της 26ης Οκτωβρίου 2017 στη Θεσσαλονίκη

Αρ. πρωτ.:658/24.10.2017

Θεσσαλονίκη, 24 Οκτωβρίου 2017

Προς Υπουργό Οικονομικών

ΕΡΩΤΗΣΗ

«Δεσμεύτηκε ποσό χρηματοδότησης για το "Χαμόγελο του Παιδιού" »

Για ακόμα μία φορά το «Χαμόγελο του Παιδιού», ένας οργανισμός που προσφέρει εδώ και 22 χρόνια στα παιδιά που χρειάζονται φροντίδα και ασφάλεια, βρίσκεται αντιμέτωπο με την παράλογη και άδικη φορολογία.
Πιο συγκεκριμένα, ένα από τα 14 Σπίτια που λειτουργεί το «Χαμόγελο του Παιδιού» σε όλη την Ελλάδα, αυτό στην Νέα Ηρακλείτσα Καβάλας περίμενε τα λάβει προκαταβολή χρηματοδότησης ύψους 69.804,57 € από το Εθνικό Πρόγραμμα Ταμείου Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης, ως φορέας υλοποίησης της δράσης «Επιχορήγηση Φορέων για τη λειτουργία υφιστάμενων Δομών Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων».
Το ποσό αυτό προοριζόταν για να καλύψει λειτουργικές ανάγκες του Σπιτιού για το δεύτερο εξάμηνο του τρέχοντος έτους, όπου φιλοξενούνται και μεγαλώνουν παιδιά σε κίνδυνο, ασυνόδευτα παιδιά προσφύγων και μεταναστών, εγκαταλελειμμένα, κακοποιημένα παιδιά ανεξαρτήτου εθνικότητας και θρησκεύματος.
Ωστόσο, τα χρήματα ουσιαστικά δεσμευτήκαν καθώς το ποσό συμψηφίστηκε προκαταβολικά με μελλοντικές οφειλές του επόμενου τριμήνου (φόρος εισοδήματος, παρακρατούμενοι φόροι, τέλη κυκλοφορίας κα) και όχι με ληξιπρόθεσμες οφειλές του «Χαμόγελου του Παιδιού».

Κατόπιν τούτων, ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:

-Σε τι ενέργειες προβλέπεται να προβεί το αρμόδιο Υπουργείο προκειμένου αποδεσμευτεί το ποσό της προκαταβολής της χρηματοδότησης από το Εθνικό Πρόγραμμα Ταμείου Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης για το Σπίτι του «Χαμόγελου του Παιδιού» στην Καβάλα;

Ξενάγηση στο θωρηκτό "Αβέρωφ", στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, την Δευτέρα 23 Οκτωβρίου 2017

Συνέντευξη Θ. Καράογλου στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Εγνατία Tv και τον Λάζαρο Λαζάρου (23-10-2017)

Αρ. πρωτ.:592/23.10.17

Θεσσαλονίκη, 23 Οκτωβρίου 2017

Προς:
-Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης

ΕΡΩΤΗΣΗ
«Αδυναμίας κάλυψης 13.805 επιδοτούμενων θέσεων εργασίας»

Το ποσοστό της ανεργίας στη χώρα μας, παρά τη «στατιστική» μείωση που καταγράφεται τους τελευταίους μήνες, είναι δυστυχώς το υψηλότερο στην Ευρωζώνη. Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο συνάνθρωποί μας βρίσκονται σήμερα εκτός αγοράς εργασίας, ενώ αν λάβουμε υπόψη και εκείνους που απασχολούνται με ελαστικές μορφές απασχόλησης αποκαλύπτεται στην πλήρη έκτασή του το μεγαλύτερο ίσως κοινωνικό πρόβλημα που ταλανίζει τη χώρα.
Το αρμόδιο Υπουργείο, προσπαθώντας να δώσει διέξοδο σε ορισμένες ομάδες ανέργων υλοποιεί με τη σειρά του προγράμματα επιδοτούμενων θέσεων εργασίας, πολλές εκ των οποίων παραμένουν «ορφανές».
Ενδεικτικά είναι τα δυο προγράμματα επιχορήγησης επιχειρήσεων α) με προσωπικό έως 20 ατόμων πλήρους απασχόλησης (10.000 θέσεις) και β) με προσωπικό άνω των 20 ατόμων πλήρους απασχόλησης (5.000 θέσεις). Τα προγράμματα αυτά αφορούν ανέργους άνω των 50 ετών, με την επιχορήγηση να ανέρχεται στο 50% του μισθού και το μέγιστο μηνιαίο ποσό ανά ωφελούμενο να υπολογίζεται σε 500 ευρώ.
Σύμφωνα, όμως, με δημοσίευμα της εφημερίδας «Η Ναυτεμπορική» της 20ης Οκτωβρίου 2017, από το σύνολο των 15.000 θέσεων έχουν καλυφθεί μόνο οι 1.195. Ο λόγος, σύμφωνα με δήλωση της αρμόδιας αναπληρώτριας Υπουργού Εργασίας κας. Ράνιας Αντωνοπούλου, είναι ότι «ο σκληρός πυρήνας των ανέργων, δηλαδή οι μακροχρόνια άνεργοι μεγάλης ηλικίας με χαμηλά τυπικά προσόντα, δύσκολα προσλαμβάνονται στον ιδιωτικό τομέα».
Βέβαια αντίστοιχο πρόγραμμα επιχορήγησης ανέργων ηλικίας 30-49 ετών παραμένει στον αέρα, αφού αδυνατούν να καλυφθούν οι 10.000 θέσεις του προγράμματος αυτού (έχω ήδη υποβάλλει την με αριθμ. Πρωτ. 8253/24.08.2017 ερώτηση προς την αρμόδια Υπουργό και αναμένω απάντηση).

Κατόπιν τούτων, ερωτάται η αρμόδια Υπουργός:

- Σε ποιες ενέργειες προτίθεται να προχωρήσει προκειμένου να καλυφθεί το σύνολο των 15.000 επιδοτούμενων θέσεων εργασίας του προγράμματος;

Αρ. πρωτ.:593/23.10.17

Θεσσαλονίκη, 23 Οκτωβρίου 2017

Προς:
-Υπουργό Οικονομικών
-Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

ΕΡΩΤΗΣΗ
«Μάστιγα για το Κράτος και την επιχειρηματικότητα οι συνεχείς αλλαγές της φορολογικής νομοθεσίας»

Διαχρονικά, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του Ελληνικού Κράτους είναι η πολυνομία, η οποία δημιουργεί πολλαπλά προβλήματα, τόσο στην κατανόηση του τι ισχύει τελικά στην πατρίδα μας, όσο και στην εν γένει λειτουργία της κρατικής μηχανής που για τον παραπάνω κυρίως λόγο είναι αναποτελεσματική.
Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα του www.capital.gr, το οποίο επικαλείται αναφορές επιχειρηματικών συνδέσμων αλλά και δικαστικές πηγές, η Ελλάδα κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ πολυνομίας στη φορολογική νομοθεσία, με αποτέλεσμα μεταξύ άλλων και την αποθάρρυνση των επίδοξων επενδυτών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε διάστημα 50 μηνών, σε 4 από τους βασικότερους νόμους που εφαρμόστηκαν το 2014 (Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος, Κώδικας Φορολογικών Διαδικασιών, ΕΝΦΙΑ, κλπ) έγιναν 82 μεταβολές, προσθέτοντας ή καταργώντας ταυτόχρονα διάφορες διατάξεις. Δηλαδή, κάθε 20 ημέρες τροποποιείται κάποιος από τους παραπάνω νόμους. Σύμφωνα μάλιστα με το ίδιο δημοσίευμα, στην Ελλάδα από το 1975 έχουν ψηφιστεί πάνω από 250 φορολογικοί νόμοι.
Εκτός των ανωτέρω, η Ελλάδα είναι η πρώτη από τις 26 χώρες της Ε.Ε. στον αριθμό εκκρεμών υποθέσεων στα Διοικητικά Δικαστήρια, αφού εκεί μεταφέρονται κατά βάση τα προβλήματα λειτουργίας του κράτους. Μέχρι το καλοκαίρι του 2017 στα Δικαστήρια εκκρεμούσαν 288.229 υποθέσεις, από τις οποίες οι 245.795 εκκρεμούσαν στα Πρωτοδικεία και οι 42.434 στα Εφετεία, ενώ από τις παραπάνω οι 58.082 αφορούν εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις.
Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι τα τελευταία χρόνια ψηφίστηκαν 38 νόμοι για την επιτάχυνση απονομής της δικαιοσύνης, τα προβλήματα όμως δεν λύθηκαν, αφού οι όποιες δικονομικές ρυθμίσεις τελικά δεν πλήττουν τη ρίζα του προβλήματος.

Κατόπιν τούτων, ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί:

- Σε ποιες ενέργειες προτίθενται να προχωρήσουν προκειμένου να απλουστευθεί η φορολογική νομοθεσία και να σταματήσει η «βιομηχανία» έκδοσης νόμων και εγκυκλίων;

- Τι μέτρα προτίθενται να λάβουν προκειμένου να αποσυμφορηθούν τα Διοικητικά Δικαστήρια από τις χιλιάδες υποθέσεις που εκκρεμούν εδώ και πολλά έτη;

Συνέντευξη Θ. Καράογλου στον Πρακτορείο Fm και την εκπομπή "Την ίδια ώρα", με τους δημοσιογράφους Κώστα Παπαδάκη και Σοφία Παπαδοπούλου (23-10-2017)

Άρθρο Θ. Καράογλου στην εφημερίδα "Δημοκρατία", που δημοσιεύτηκε την Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2017

«Πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια»

Είτε ως σύνθημα, είτε μεμονωμένες, οι έννοιες πατρίδα, θρησκεία και οικογένεια είναι οι πιο συκοφαντημένες και κακοποιημένες στα χρόνια της Μεταπολίτευσης.

Η καπήλευσή τους εξυπηρέτησε τη λειτουργία μιας καλοστημένης Αριστερής προπαγάνδας, η οποία με συστηματικό τρόπο δαιμονοποίησε τις τρεις θεμελιώδεις αρχές του Ελληνισμού. Άλλωστε, ο χλευασμός και η απαξίωση αποτελούν κυρίαρχα στοιχεία των απανταχού «Αριστερών», στην προσπάθεια επιβολής της ιδεολογικής τους ταυτότητας.

Προς Θεού, δεν θέλω να ερεθίσω τα πνεύματα. Ούτε να προκαλέσω αντιδράσεις. Όμως μου μοιάζει πλέον ακατανόητο ο ιδεολογικός χώρος που πιστεύω και υπηρετώ να βρίσκεται σε μόνιμη γραμμή άμυνας απέναντι στον Αριστερό φονταμενταλισμό που επιχειρεί να επιβάλλει στην ελληνική κοινωνία η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τρόπο υπερβολικό, ακραίο και ενίοτε υστερικό...

«Η ιστορική πείρα», όπως σημείωσε σε πρόσφατο ξέσπασμά του κατά των κυβερνώντων ο Μίκης Θεοδωράκης, «μας έχει αποδείξει ότι δεν υπάρχει χειρότερος ολοκληρωτισμός από αυτόν που επέβαλαν στους λαούς τους οι ποικιλώνυμοι πρώην αριστεροί».

Και έχει δίκιο αν αναλογιστούμε ότι ο ιδεολογικός πυρήνας του σκεπτικού του Αλέξη Τσίπρα επιδιώκει την αποδόμηση των συνεκτικών στοιχείων του Ελληνισμού.

Για τη συντριπτική πλειοψηφία των συμπατριωτών μας, η πατρίδα είναι η γη των προγόνων μας και άρα η κοινή μας καταγωγή. Η Θρησκεία αποτελεί το δεύτερο βασικό στοιχείο ενός Έθνους μετά τη γη του και η οικογένεια το αρχέγονο κύτταρο της κοινωνίας μας.

Αν σε αυτήν την εξίσωση προστεθούν η γλώσσα και η παιδεία, τότε σχηματοποιείται ο γενετικός κώδικας του λαού μας. Η αλληλεπίδραση των παραπάνω εννοιών ενσαρκώνει την τελευταία γραμμή εθνικής άμυνας, καλλιεργώντας την ταυτότητα του Έθνους και αυτό που ονομάζουμε ελληνική συνείδηση.

Για αυτό και δεν μπορώ να ανεχτώ, στο όνομα μιας αριστερόστροφης πολιτικής ορθότητας, να θεωρείται συντηρητικό να έχεις στις ημέρες μας μια «δεμένη» οικογένεια ή οπισθοδρομικό το να τηρείς τον αξιακό σου κώδικα, έχοντας υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι στην πατρίδα.

Πολύ φοβάμαι ότι η δικτατορία της αμετροέπειας είναι εδώ για να διαλύσει τα πάντα. Χάνουμε το μέτρο, χάνουμε τον εαυτό μας, χάνουμε τις ρίζες μας, στο όνομα ενός ψευτοπροοδευτισμού...

Από πού και ως πού πρόοδος θεωρείται η αποποινικοποίηση της Κάνναβης;

Από πού και ως πού γίνεται προοδευτική μια κοινωνία όταν αποδέχεται τον καθημερινό κανιβαλισμό των Εξαρχείων και την απαξίωση των στελεχών και του έργου της ΕΛ.ΑΣ.;

Από πού και ως πού θεωρείται προοδευτισμός η ανοχή στην Αριστερή αλαζονεία, στην επιπόλαιη ημιμάθεια και τις κυβερνητικές αυταπάτες;

Σκοταδισμός και παρακμή είναι...

Αντίθετα πραγματική πρόοδος είναι η ανάπτυξη, η δουλειά, η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, οι επενδύσεις, η κίνηση προς τα εμπρός. Η αριστεία, η αξιοκρατία, η αξιοπιστία, η ατομική και εθνική αξιοπρέπεια.

Ανάμεσα στη βιωματική και τη ΣΥΡΙΖΑϊκή πρόοδο, επιλέγω την πρώτη, διότι στον δικό μου αξιακό κώδικα πρόοδος σημαίνει εξέλιξη, ανανέωση, αναβάθμιση, μεταρρυθμιστική διεργασία, κοινή αφετηρία για όλους και ευκαιρίες για τους πολλούς.

Είναι το δημόσιο σχολείο που δημιουργεί τους υπεύθυνους πολίτες του αύριο. Τα δημόσια νοσοκομεία που σέβονται τους ασθενείς παρέχοντάς τους αξιοπρεπή νοσηλεία και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Τα δημόσια πανεπιστήμια που συνδέονται με την παραγωγή. Τα εργοστάσια που παρέχουν σταθερή απασχόληση με καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Το μοντέλο ανάπτυξης που βασίζεται στην καινοτομία και την εξωστρέφεια και όχι στα δανεικά και τις επιδοτήσεις. Το συμμάζεμα των ελλειμμάτων χωρίς να εξαντλούμε φορολογικά τους πολίτες.

Μα πάνω από όλα, πρόοδος είναι να χτίσουμε την Ελλάδα του αύριο, κατεβαίνοντας από το άρμα της παραφροσύνης, βρίσκοντας τον χαμένο αξιακό μας κώδικα και παύοντας να ζούμε εις βάρος των επόμενων γενεών!