Άρθρο Θ. Καράογλου στην ιστοσελίδα «Thessnews.gr» που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 2017
«Η ιστορική υπερηφάνεια της Θεσσαλονίκης»
Οι ιστορικές μνήμες είναι οδοδείκτες της ζωής. Για αυτό και τα έντονα συναισθήματα που με κατέκλυσαν μόλις ανέβηκα στο κατάστρωμα του θωρηκτού «Αβέρωφ», στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, είναι δύσκολο να αποτυπωθούν στο χαρτί.
Η αύρα του θωρηκτού της νίκης και το ιστορικό του εκτόπισμα σε κυριεύουν. Δεν είναι μικρό πράγμα να έχεις την ευκαιρία να ξεναγείσαι σε ένα ιερό «κειμήλιο» της πατρίδας μας, το οποίο στα 105 ένδοξα χρόνια που μεσολάβησαν από την παραλαβή του μέχρι σήμερα δεν υπέστειλε ποτέ την ελληνική σημαία από τον ιστό του. Με λίγα λόγια ενσαρκώνει την ακατάλυτη πορεία του Έθνους μας στο πέρασμα των αιώνων, διδάσκοντας εθνική υπερηφάνεια, αξιοπρέπεια, μα και ελληνική ναυτική ιστορία! «Αυτό το καράβι είναι η Ελλάδα», όπως μου είπε πολύ εύστοχα ο κυβερνήτης του!
Από τη «γέφυρα» του αξιωματικοί και ναύτες έγιναν μέρος της εθνικής μας ιστορίας. Συμμετείχαν σε δυο Βαλκανικούς και δυο Παγκόσμιους πολέμους, γεγονός που είναι από μόνο του αρκετό να εξηγήσει το δέος που αισθάνεται κάποιος μόνο που το αντικρίζει να στέκεται περήφανο και αγέρωχο μπροστά του. Βλέπετε, κάθε γωνιά του είναι ποτισμένη με αγωνίες, ιδρώτα, αίμα, χαρές και σπουδαίες νίκες.
Πέραν της συγκίνησης που προκαλεί από μόνο του το θωρηκτό «Αβέρωφ», ιδιαίτερα θετική εντύπωση μου έκανε η προσοχή που έδειχναν οι εκατοντάδες μαθητές που ξεναγούνταν εκείνη την ώρα στους χώρους του πλοίου. Στα μάτια τους διέκρινες τη δίψα να μάθουν την ιστορία του και η σιωπή τους την ώρα των αφηγήσεων με έκανε -ειλικρινά- να αισθανθώ αισιόδοξος για το μέλλον.
Η σπίθα που άναψε στις ψυχές τους αυτή η ξενάγηση είναι ο οδηγός για την Ελλάδα του αύριο. Είναι η ίδια ακριβώς σπίθα και η ανάγκη εθνικής ανάτασης που έβλεπα στα μάτια χιλιάδων Θεσσαλονικέων στις 26 Οκτωβρίου 2012 όταν, με τη βοήθεια του Θεού, είχα την τιμή ως Υπουργός Μακεδονίας και Θράκης να διοργανώσω την αναπαράσταση εισόδου του Ελληνικού στρατού στην πόλη, με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την απελευθέρωσή της.
Τότε υπήρξαν οι γνωστές φωνές που χαρακτήρισαν «γραφικότητες» εκείνη την πρωτοβουλία. Είναι οι ίδιοι που στα χρόνια των μνημονίων έχτισαν τις πολιτικές τους καριέρες εμφανίζοντας τη Θεσσαλονίκη ως πόλη οπισθοδρομική, συντηρητική και μίζερη, χλευάζοντας κάθε τι που σχετίζεται με τον αξιακό μας κώδικα. Λες και είναι προοδευτικό να απαξιώνεις την επίγνωση της εθνικής μας κληρονομιάς...
Την απάντησή στους συγκεκριμένους «κύκλους» την έδωσαν οι ίδιοι οι Θεσσαλονικείς που συμμετείχαν μαζικά στις τριήμερες εορταστικές εκδηλώσεις, υπενθυμίζοντας στους οπαδούς του εθνομηδενισμού ότι τούτη η πόλη έχει ένδοξη και πλούσια ιστορία. Και είναι πολύ υπερήφανη για αυτήν.
Με αφορμή, λοιπόν, το εορταστικό τριήμερο που ξεκινά ανήμερα της γιορτής του πολιούχου της Θεσσαλονίκης, του Αγίου Δημητρίου, ας μιλήσουμε όλοι στα παιδιά μας για την ιστορία μας. Ας βάλουμε στα μπαλκόνια των σπιτιών μας την σημαία μας και ας τους διηγηθούμε ό,τι γνωρίζουμε για τις μεγάλες εθνικές εποποιίες. Άλλωστε η ιστορία, ως θεματοφύλακας μεγάλων πράξεων, λειτουργεί ως μέσον για να ανασυνδέσουμε το χθες με το σήμερα και να παραδώσουμε το νήμα του Έθνους μας στο αύριο.
Το απόσπασμα του σήματος του πρώτου κυβερνήτη του «Αβέρωφ», Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη, προς τον υπόλοιπο στόλο: «Εν ονόματι του Δικαίου πλέω μεθ'ορμής ακαθέκτου και με πεποίθησιν προς την νίκην», ας είναι το σύνθημα για την αναγέννηση της πατρίδας μας.
