Άρθρο Θ. Καράογλου στην εφημερίδα «Dέλτα Press» που δημοσιεύτηκε το Σάββατο 31 Μαρτίου 2018

«Πρωτογενής τομέας σημαίνει ανάπτυξη και παραγωγή»

Πιστεύω ακράδαντα πως ο πρωτογενής τομέας μπορεί να γίνει καταλύτης για την ανάπτυξη της χώρας. Για αυτό και στις τρεις εκδηλώσεις που διοργάνωσα προ ημερών για αγρότες και κτηνοτρόφους στη Νέα Χαλκηδόνα, το Πλαγιάρι και τον Λαγκαδά, στάθηκα στην επιβεβλημένη ανάγκη ανάπτυξης του αγροτικού επιχειρείν.

Μίλησα για τα βήματα που πρέπει να κάνουμε σε εθνικό επίπεδο ώστε ο αγροτικός τομέας να ξαναγίνει κυρίαρχος και να δυναμικός. Εξήγησα πως η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των παραγόμενων προϊόντων, ην επαναχάραξη του καλλιεργητικού-αναπτυξιακού μοντέλου και η ενθάρρυνση των επενδύσεων στον πρωτογενή τομέα, μπορούν να λειτουργήσουν πολλαπλασιαστικά σε ό,τι αφορά στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Διότι, όπως σημείωσα στις εισαγωγικές μου τοποθετήσεις, η ενασχόληση των ανθρώπων με τη γεωργία και την κτηνοτροφία πρέπει να είναι από επιλογή και όχι από ανάγκη.

Ο Έλληνας αγρότης πρέπει να παράγει και να προοδεύει στη γη του. Να λειτουργεί ως σύγχρονος μικρός, μεσαίος ή μεγάλος επιχειρηματίας και συνάμα να πορεύεται με ασφαλή βήματα προς το μέλλον, δομώντας ένα νέο αξιακό μοντέλο υψηλής κοινωνικής και επαγγελματικής αναγνώρισης.

Επενδύοντας συλλογικά στη βιώσιμη, «έξυπνη» και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, μπορούμε να ανατάξουμε την οικονομία μας και να αναγεννήσουμε την ελληνική ύπαιθρο, μιας και -όσο παρεξηγημένος και αν θεωρείται- ο αγροτικός τομέας παραμένει ένας από τους ελάχιστους παραγωγικούς τομείς άμεσης απόδοσης.

Οφείλει, λοιπόν, το κράτος να σεβαστεί τον κόπο αυτών των ανθρώπων, να τιμήσει τον ιδρώτα τους και να στηρίξει την αδιάκοπη προσπάθειά τους ο καθημερινός μόχθος να μετατραπεί σε κέρδος. Να σταθεί στο πλευρό τους, να τους στηρίξει και όχι να τους αντιμετωπίζει ως μόνιμα υποζύγια ή «αιμοδότες» των άδειων κρατικών ταμείων.

Ιδιαίτερα για την τελευταία μου πρόταση ξέρω πολύ καλά ότι δεν υπερβάλλω, διότι εξαιτίας της φοροληστρικής κυβερνητικής πολιτικής της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ο Έλληνας αγρότης το 2018 θα αποδώσει στο κράτος από 24,6% έως 34,6% του ετήσιου εισοδήματός του λόγω αυξημένων εισφορών.

Αν αυτό δεν είναι οικονομικός «στραγγαλισμός» των αγροτών, τότε τι είναι;

Η δική μας κυβερνητική πρόταση βασίζεται σε ένα διαφορετικό μείγμα οικονομικής πολιτικής που βοηθά τον Έλληνα αγρότη να πάρει μια μεγάλη οικονομική ανάσα.

Ως Νέα Δημοκρατία προτείνουμε τη διατήρηση της αυτονομίας του ΟΓΑ ώστε το ασφαλιστικό σύστημα να έχει την απαιτούμενη «ελαστικότητα» σε συγκεκριμένες επαγγελματικές ομάδες των οποίων το εισόδημα έχει συμπιεστεί λόγω της κρίσης.

Όπως προτείνουμε επίσης:
-συντελεστή φόρου εισοδήματος στο 13%,
-μείωση του φορολογικού συντελεστή στα αγροτικά επιχειρηματικά κέρδη από το 29% στο 20% εντός δυο χρόνων,
-στενότερο ορισμό των κατ' επάγγελμα αγροτών εντός των ορίων που θέτει το κοινοτικό κεκτημένο,
-ταχύτερη καταβολή ενισχύσεων και αποζημιώσεων μέσα από την απλούστευση των διαδικασιών,
-ενίσχυση των εσόδων του ΟΓΑ με την εφαρμογή των συμψηφισμών οφειλομένων εισφορών με τις κοινοτικές επιδοτήσεις,
-μείωση του απαιτούμενου χρόνου και του διοικητικού κόστους για την πρόσκληση αλλοδαπών εργατών γης και την καταβολή του εργόσημου που μειώνει το φορολογητέο εισόδημα των αγροτών,
-θέσπιση προαιρετικής παρακράτησης των ασφαλιστικών εισφορών από την καταβολή των αγροτικών ενισχύσεων
-και τέλος την ενεργοποίηση του Εθνικού Συμβουλίου Αγροτικής Πολιτικής.
Καμία από τα παραπάνω προτάσεις όμως δεν μπορεί να στεφθεί με απόλυτη επιτυχία εφόσον δεν καταφέρουμε σε εθνικό επίπεδο να κερδίσουμε τη μάχη της εξωστρέφειας, ώστε το παραγόμενο ελληνικό αγροτικό προϊόν να κατακτήσει τη θέση που του αρμόζει στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια αγορά.

Για αυτό και πρέπει να καθιερώσουμε την αγροτική εκπαίδευση. Να στηρίξουμε τις συμπράξεις καινοτομίας, να κινητροδοτήσουμε ισχυρές ομάδες και οργανώσεις παραγωγών ανά προϊόν να αναλάβουν δράσεις με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και τέλος να ενθαρρύνουμε την καθετοποιημένη παραγωγή, ισχυροποιώντας παράλληλα τη διαπραγματευτική δύναμη διάθεσης των προϊόντων μας.

Διότι, σε τελική ανάλυση, πρωτογενής τομέας σημαίνει ανάπτυξη και παραγωγή!

Άρθρο Θ. Καράογλου στο «Politesoraiokastrou.gr» που δημοσιεύτηκε την Παρασκευή 30 Μαρτίου 2018

«Κανένα συνέδριο δεν φέρνει την ανάπτυξη»

Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές και να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, οφείλουμε άπαντες να κατανοήσουμε ότι κανένα συνέδριο δεν φέρνει την ανάπτυξη, ούτε φυσικά λύνει τα προβλήματα της κοινωνίας.

Για αυτό και η κυβερνητική φιέστα του Αλέξη Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, με αφορμή το αναπτυξιακό συνέδριο για την Κεντρική Μακεδονία, είχε έντονο προεκλογικό άρωμα, αλλά και... χαρακτήρα. Το μαρτύρησαν τόσο το σύνθημα: «Το δικό μας μέλλον στα δικά μας χέρια», που έγραφε το πόντιουμ από το οποίο εκφώνησε την ομιλία του, όσο και η αποστροφή του λόγου του όπου τόνισε πως «η Ελλάδα δεν γυρίζει πίσω».

Συνολικά από τις 7.270 λέξεις που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός για να περιγράψει τα όσα θέλει να αλλάξει στη Βόρεια Ελλάδα, ήταν πασιφανές ότι απουσίαζαν οι πράξεις και περίσσευαν τα «θα».

Δικαιωματικά, λοιπόν, είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι από τις 26 έως τις 28 Μαρτίου 2018 στη Θεσσαλονίκη στήθηκε μια κακοπαιγμένη κυβερνητική παράσταση.

Τόσο ο Αλέξης Τσίπρας, όσο και οι υπουργοί του, προσπάθησαν να πείσουν την τοπική κοινωνία ότι ζούμε σε ένα απέραντο εργοτάξιο. Λες και οι Θεσσαλονικείς δεν βιώνουμε τη θλιβερή πραγματικότητα ή δεν έχουμε τη γνώση να αντιληφθούμε ότι ο πρωθυπουργός επιχείρησε να μας πουλήσει «φύκια για μεταξωτές κορδέλες».

Προσωπικά θα ήθελα να ακούσω τις σκέψεις του Αλέξη Τσίπρα για την κατασκευή του τερματικού σταθμού του Μετρό στη Σίνδο, μέσω του οποίου θα εξυπηρετούνται οι εργαζόμενοι στη βιομηχανική περιοχή και οι φοιτητές που σπουδάζουν στο Αλεξάνδρειο ΤΕΙ. Δεν είπε ωστόσο κουβέντα...

Δεν άκουσα επίσης τίποτα για το πώς θα συνδέσει το πνευματικό κεφάλαιο που παράγουν τα δυο πανεπιστήμια (ΑΠΘ και Μακεδονίας), το Α-ΤΕΙΘ, το Διεθνές Πανεπιστήμιο, η ΒΙΠΕ Σίνδου και το Πάρκο Επιχειρήσεων Υψηλής Τεχνολογίας (Τεχνόπολη Θεσσαλονίκης Α.Ε.), με την τοπική επιχειρηματικότητα για την ανάπτυξη πολύτιμων συνεργασιών. Δεν αφιέρωσε ούτε γραμμή στην ομιλία του...

Όπως δεν αναφέρθηκε καθόλου στο πως μπορεί να αξιοποιηθεί το θαλάσσιο μέτωπο των 54 χιλιομέτρων που ξεκινά από το Καλοχώρι και καταλήγει στο Δήμο Θερμαϊκού. Ψιλά γράμματα θα μου πείτε...

Όμως η αλήθεια είναι πως χωρίς δράσεις και σχέδιο ούτε η ανάπτυξη θα επιτευχθεί, ούτε η οικονομία μας θα πάρει μπροστά.

Δεδομένου, λοιπόν, ότι ΣΥΡΙΖΑ και ανάπτυξη είναι δυο λέξεις οι οποίες δεν τέμνονται πουθενά, η χώρα χρειάζεται μια κυβέρνηση που να λέει λίγα και να κάνει πολλά και όχι μια που να λέει πολλά και να μην κάνει τίποτα.

Πράξεις έχει ανάγκη η Ελλάδα και όχι αναπτυξιακά συνέδρια. Ιδίως σαν και αυτά που στήνει το Μέγαρο Μαξίμου προκειμένου να εξυπηρετήσει τα μικροπολιτικά οφέλη του Αλέξη Τσίπρα και της κυβέρνησής του.

Άρθρο Θ. Καράογλου στο «Voria.gr» που δημοσιεύτηκε την Παρασκευή 30 Μαρτίου 2018

«Τα ψεύτικα τα λόγια του Αλέξη Τσίπρα για τη Θεσσαλονίκη»

Σε άρθρο μου στην ιστοσελίδα «Voria.gr», με αφορμή την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην 82η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, είχα επισημάνει πως «όταν ένας πρωθυπουργός αφιερώνει μόλις 459 λέξεις στην ομιλία του στη ΔΕΘ για να αναφερθεί στα ζητήματα που αφορούν στη Θεσσαλονίκη, τότε αλήθεια είναι πως δεν έχεις πολλά να περιμένεις...».

Του είχα καταλογίσει «απουσία διορατικότητας» για τα θέματα της πόλης, αλλά και έλλειψη συγκροτημένου κυβερνητικού σχεδίου για την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της ευρύτερης περιοχής της Βόρειας Ελλάδας.

«Διότι, σε τελική ανάλυση, η Θεσσαλονίκη πρέπει και μπορεί να λειτουργήσει ως εφαλτήριο ανάπτυξης και προόδου» είχα γράψει τότε!
Δυστυχώς για την πόλη μας, την ίδια άποψη εξακολουθώ να έχω μετά και την ομιλία του στο αναπτυξιακό συνέδριο για την Κεντρική Μακεδονία.

Ο πρωθυπουργός σπατάλησε 7.270 λέξεις χωρίς να αφήσει κανένα αποτύπωμα στην πόλη. Χωρίς να καταστήσει σαφές ποιος είναι ο αναπτυξιακός χάρτης που θα αναβαθμίσει την ευρύτερη περιοχή της Βόρειας Ελλάδας. Με λίγα λόγια πρωταγωνίστησε σε μια «κακοπαιγμένη» κυβερνητική παράσταση, προεκλογικού χαρακτήρα, με την οποία προσπαθούσε να μας πείσει ότι οι Θεσσαλονικείς ζούμε σε ένα απέραντο... εργοτάξιο!

Λες και δεν βιώνουμε καθημερινά τη θλιβερή πραγματικότητα ή δεν έχουμε το νου και τη γνώση να αντιληφθούμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας μας αντιμετώπισε για πολλοστή φορά ως... ιθαγενείς. Του αρέσει να μας κουνά πολύχρωμα καθρεφτάκια και περιμένει να θαμπωθούμε από τη λάμψη τους.

Μη βιαστείτε να με χαρακτηρίσετε υπερβολικό, κάθε άλλο! Κοιτάξτε μονάχα γύρω σας...

Η Θεσσαλονίκη είναι αναπτυξιακά και οικονομικά «αφυδατωμένη». Κυριαρχεί η αποβιομηχάνιση, ενώ οι μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις, όπως και τα σημαντικά έργα υποδομών που σήμερα εγκαινιάζουν χαμογελαστοί οι υπουργοί των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, φέρουν τη σφραγίδα των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας.

Για αυτό και προσωπικά θα ήθελα να ακούσω τις σκέψεις του Αλέξη Τσίπρα για την κατασκευή του τερματικού σταθμού του Μετρό στη Σίνδο, μέσω του οποίου θα εξυπηρετούνται οι εργαζόμενοι στη βιομηχανική περιοχή και οι φοιτητές που σπουδάζουν στο Αλεξάνδρειο ΤΕΙ. Ωστόσο στο συγκεκριμένο ζήτημα δεν αφιέρωσε ούτε λέξη...

Δεν άκουσα επίσης τίποτα για το πώς θα συνδέσει το πνευματικό κεφάλαιο που παράγουν τα δυο πανεπιστήμια (ΑΠΘ και Μακεδονίας), το Α-ΤΕΙΘ, το Διεθνές Πανεπιστήμιο, η ΒΙΠΕ Σίνδου και το Πάρκο Επιχειρήσεων Υψηλής Τεχνολογίας (Τεχνόπολη Θεσσαλονίκης Α.Ε.), με την τοπική επιχειρηματικότητα για την ανάπτυξη πολύτιμων συνεργασιών. Το προσπέρασε σαν να μην υπάρχει ως θέμα...

Όπως δεν αναφέρθηκε καθόλου στο πως μπορεί να αξιοποιηθεί το θαλάσσιο μέτωπο των 54 χιλιομέτρων που ξεκινά από το Καλοχώρι και καταλήγει στο Δήμο Θερμαϊκού. Ψιλά γράμματα για τον πρωθυπουργό, θα μου πείτε...

Αντίθετα περίσσευαν οι σκόρπιες λέξεις και τα αόριστα «θα», διότι πολύ απλά απουσίαζαν οι πράξεις. Επί τρία χρόνια ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ κάνουν αντιπολίτευση στην... αντιπολίτευση, ξεχνώντας ότι κανένα συνέδριο από μόνο του δεν λύνει προβλήματα, ούτε δρομολογεί την ανάπτυξη. Γνωρίζουν μόνο πως να παριστάνουν τον «εθνικό εισαγγελέα», χωρίς να έχουν την ικανότητα να προσφέρουν λύσεις στα προβλήματα της κοινωνίας.

Μόνο που η Ελλάδα, για να προχωρήσει μπροστά και να δει το περίφημο φως στην άκρη του τούνελ, έχει ανάγκη από δράσεις και σχέδιο, στοιχεία τα οποία στερείται η παρούσα κυβέρνηση. Άλλωστε ΣΥΡΙΖΑ και ανάπτυξη είναι δυο λέξεις οι οποίες -αποδεδειγμένα- δεν τέμνονται πουθενά!

Άρθρο Θ. Καράογλου στο «Politik.gr», στο «reporter24.gr» και στο «vimapress.gr», που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη 29 Μαρτίου 2018

«Το συνέδριο τελείωσε, η ανάπτυξη αγνοείται!»

Στη Θεσσαλονίκη είμαστε τελικά μια... ωραία ατμόσφαιρα! Εδώ και λίγες ημέρες δεν έχουμε νερό, εδώ και λίγους μήνες δεν έχουμε ΟΑΣΘ, εδώ και λίγα χρόνια δεν έχουμε υποδομές και ανάπτυξη, αλλά από τις 26 έως τις 28 Μαρτίου 2018, είχαμε στην πόλη αναπτυξιακό συνέδριο για την Κεντρική Μακεδονία.

Δεν λέω, ωραίος και επικοινωνιακός ο τίτλος... Βοήθησε τον Αλέξη Τσίπρα να στήσει μια πανηγυρική φιέστα με έντονο προεκλογικό άρωμα. Όταν όμως τα φώτα κλείνουν, οι αίθουσες αδειάζουν και έρχεται η στιγμή του απολογισμού, οι Θεσσαλονικείς ακόμα προσπαθούμε να καταλάβουμε τη χρησιμότητά του.

Που καταλήξαμε; Ποιος θα είναι ο αναπτυξιακός χάρτης της Βόρειας Ελλάδας; Τι μένει σε τελική ανάλυση ως αποτύπωμα αυτού του συνεδρίου σε μια πολύπαθη και ευαίσθητη περιοχή που μαστίζεται από την αποβιομηχάνιση;

Δυστυχώς τίποτα άλλο, πέρα από τις αναμνηστικές φωτογραφίες και τα χαμόγελα που περίσσευαν για χάρη των τηλεοπτικών καμερών!

Εάν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και να πάψουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε ότι το περίφημο «αναπτυξιακό συνέδριο» της Θεσσαλονίκης δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια κακοπαιγμένη κυβερνητική παράσταση.

Μια προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα και των υπουργών του να πείσουν την τοπική κοινωνία ότι ζούμε σε ένα απέραντο εργοτάξιο, λες και οι Θεσσαλονικείς δεν βιώνουμε τη θλιβερή πραγματικότητα ή δεν έχουμε το νου και τη γνώση να αντιληφθούμε ότι ο πρωθυπουργός μας αντιμετώπισε για πολλοστή φορά ως... ιθαγενείς, στους οποίους κούνησε πολύχρωμα καθρεφτάκια προκειμένου να τους... θαμπώσει με τη λάμψη τους.

Μόνο που οι Θεσσαλονικείς και οι Βορειοελλαδίτες γνωρίζουμε πολύ καλά πλέον τι σημαίνει Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ.
Στα τρία χρόνια της διακυβέρνησης τους τα μεγάλα λόγια αντικατέστησαν τα μεγάλα έργα.

Η πόλη είναι αναπτυξιακά «αφυδατωμένη», ενώ οι μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις, όπως και τα σημαντικά έργα υποδομών, φέρουν τη σφραγίδα των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας. Άλλοι τα οραματίστηκαν και τα ξεκίνησαν και τυγχάνει άλλοι να τα εγκαινιάζουν ή να τα υπογράφουν. Αυτή είναι άλλωστε η μοίρα των πολιτικών και των κομμάτων.

Υπενθυμίζω δυο συγκεκριμένα παραδείγματα: Ο Κώστας Καραμανλής οραματίστηκε το λιμάνι της Θεσσαλονίκης ως αναπτυξιακό και τουριστικό επίκεντρο της Ν.Α. Ευρώπης όταν εκείνοι που σήμερα υπέγραψαν την ιδιωτικοποίησή του, το 2008 «κρέμονταν» διαμαρτυρόμενοι από τα κάγκελα του ΟΛΘ κατηγορώντας μας ότι ξεπουλάμε τη δημόσια περιουσία! Ο Αντώνης Σαμαράς, από την άλλη, δρομολόγησε την αναβάθμιση του αεροδρομίου «Μακεδονία» μέσω της σύμβασης παραχώρησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει καταρτίσει συγκεκριμένο πρόγραμμα στήριξης και ενθάρρυνσης επενδυτικών πρωτοβουλιών που θα φέρουν έναν αναπτυξιακό «αέρα» στο σύνολο της Βόρειας Ελλάδας, δημιουργώντας νέες ποιοτικές θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.

Προσωπικά θα ήθελα να ακούσω τις σκέψεις του Αλέξη Τσίπρα για την κατασκευή του τερματικού σταθμού του Μετρό στη Σίνδο, μέσω του οποίου θα εξυπηρετούνται οι εργαζόμενοι στη βιομηχανική περιοχή και οι φοιτητές που σπουδάζουν στο Αλεξάνδρειο ΤΕΙ. Δεν είπε ωστόσο κουβέντα...

Δεν άκουσα επίσης τίποτα για το πώς θα συνδέσει το πνευματικό κεφάλαιο που παράγουν τα δυο πανεπιστήμια (ΑΠΘ και Μακεδονίας), το Α-ΤΕΙΘ, το Διεθνές Πανεπιστήμιο, η ΒΙΠΕ Σίνδου και το Πάρκο Επιχειρήσεων Υψηλής Τεχνολογίας (Τεχνόπολη Θεσσαλονίκης Α.Ε.), με την τοπική επιχειρηματικότητα για την ανάπτυξη πολύτιμων συνεργασιών. Δεν αφιέρωσε ούτε γραμμή στην ομιλία του...

Όπως δεν αναφέρθηκε καθόλου στο πως μπορεί να αξιοποιηθεί το θαλάσσιο μέτωπο των 54 χιλιομέτρων που ξεκινά από το Καλοχώρι και καταλήγει στο Δήμο Θερμαϊκού. Ψιλά γράμματα θα μου πείτε...

Όπως και να έχει, στην ομιλία του πρωθυπουργού ακούσαμε σκόρπιες σκέψεις και αόριστα «θα». Έλειπε, όμως, το πιο σημαντικό, οι πράξεις! Διότι κανένα συνέδριο από μόνο του δεν λύνει προβλήματα, ούτε δρομολογεί την ανάπτυξη.

Δράσεις και σχέδιο απαιτούνται, τα οποία στερείται η παρούσα κυβέρνηση. Άλλωστε ΣΥΡΙΖΑ και ανάπτυξη είναι δυο λέξεις οι οποίες -αποδεδειγμένα- δεν τέμνονται πουθενά!

Το μόνο στο οποίο μας έκανε σοφότερους το αναπτυξιακό συνέδριο για την Κεντρική Μακεδονία ήταν τα προεκλογικά συνθήματα-διλήμματα που θα χρησιμοποιήσει ο Αλέξης Τσίπρας στις επόμενες εκλογές. «Το δικό μας μέλλον στα δικά μας χέρια», έγραφε το πόντιουμ από το οποίο εκφώνησε την ομιλία του, ενώ σε μια αποστροφή του λόγου του τόνισε πως «η Ελλάδα δεν γυρίζει πίσω».

Συμφωνώ και με τα δυο!
Δεν είναι μακριά ο καιρός που ως Έθνος θα κληθούμε να αποφασίσουμε σε ποιανού τα χέρια θα εμπιστευθούμε τις τύχες της πατρίδας μας. Δεδομένου ότι η πρώτη φορά «Αριστερή» κυβέρνηση έχει αποτύχει σε όλους τους τομείς, είναι απολύτως βέβαιο ότι κανένας Έλληνας δεν θα την εμπιστευθεί εκ νέου για την επόμενη ημέρα της Ελλάδας. Το δείχνουν άλλωστε και οι δημοσκοπήσεις ότι ως λαός είμαστε πλέον αποφασισμένοι να πάρουμε το μέλλον μας στα δικά μας χέρια.

Ως εκ τούτου η Ελλάδα δεν γυρίζει πίσω, κ. Τσίπρα, διότι πολύ απλά οι Έλληνες αξίζουμε καλύτερα!

Άρθρο Θ. Καράογλου στο «Thessnews.gr» που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη 29 Μαρτίου 2018

«Εκεί που τελειώνουν οι πράξεις αρχίζουν τα συνέδρια»

Τώρα που το αναπτυξιακό συνέδριο για την Κεντρική Μακεδονία ανήκει στο παρελθόν, τα φώτα από τις αίθουσες έσβησαν και ο Αλέξης Τσίπρας με τους υπουργούς του επέστρεψαν στην Αθήνα, προσπαθώ να κατανοήσω ποια ήταν τελικά η χρησιμότητά του.

Κατά την προσωπική μου άποψη δεν άφησε κανένα αναπτυξιακό αποτύπωμα στην πόλη. Αντίθετα, πίσω από τον όμορφο τίτλο και τις αναμνηστικές φωτογραφίες, έκρυβε μια κακοπαιγμένη κυβερνητική παράσταση η οποία προσπαθούσε να μας πείσει ότι οι Θεσσαλονικείς ζούμε σε ένα απέραντο... εργοτάξιο.

Λες και δεν βιώνουμε καθημερινά τη θλιβερή πραγματικότητα ή δεν έχουμε το νου, μα και την εμπειρία, να αντιληφθούμε ότι για πολλοστή φορά ο Αλέξης Τσίπρας ήρθε στη Θεσσαλονίκη με σκοπό να μας... πουλήσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Μόνο που μετά από τρία χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, οι Βορειοελλαδίτες γνωρίζουμε με ποιους έχουμε να κάνουμε... Όπως γνωρίζουμε εξίσου καλά ότι οι αυταπάτες του Αλέξη Τσίπρα μόνο κακό κάνουν στη χώρα.

Δυστυχώς για την πατρίδα μας, αλλά και τη Θεσσαλονίκη ειδικότερα, από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι σήμερα τα μεγάλα λόγια αντικατέστησαν τα μεγάλα έργα.

Ακούμε πολλά, μας υπόσχονται ακόμη περισσότερα, αλλά απουσιάζουν παντελώς οι πράξεις. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον η πόλη μας είναι αναπτυξιακά και οικονομικά «αφυδατωμένη», ενώ οι μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις, όπως και τα σημαντικά έργα υποδομών που την αφορούν, φέρουν τη σφραγίδα των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας, παρά το γεγονός ότι εκείνοι που τα εγκαινιάζουν είναι οι ίδιοι που πριν μερικά χρόνια τα πολεμούσαν με όλες τους τις δυνάμεις.

Πάρτε για παράδειγμα την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΘ. Ο Κώστας Καραμανλής οραματίστηκε το λιμάνι της Θεσσαλονίκης ως αναπτυξιακό και τουριστικό επίκεντρο της Ν.Α. Ευρώπης και κίνησε τις σχετικές διαδικασίες για να το αναπτύξει. Ωστόσο, οι αντιδράσεις ήταν πρωτοφανείς... Πως τα φέρνει όμως η ζωή και εκείνοι που σήμερα υπέγραψαν χαμογελαστοί την ιδιωτικοποίησή του, τους θυμάμαι το 2008 να «κρέμονται» διαμαρτυρόμενοι από τα κάγκελα του ΟΛΘ κατηγορώντας μας ότι ξεπουλάμε τη δημόσια περιουσία! Άλλα χρόνια θα μου πείτε...

Το ίδιο συνέβη και με τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος δρομολόγησε την αναβάθμιση του αεροδρομίου «Μακεδονία» μέσω της σύμβασης παραχώρησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων. Τότε μας απειλούσαν με ειδικά δικαστήρια, σήμερα επικυρώνουν με την υπογραφή τους τη δική μας πολιτική.

Στον ίδιο άξονα κινείται και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος έχει καταρτίσει συγκεκριμένο πρόγραμμα στήριξης και ενθάρρυνσης επενδυτικών πρωτοβουλιών που θα φέρουν έναν αναπτυξιακό «αέρα» στο σύνολο της Βόρειας Ελλάδας. Μέσω αυτών προσδοκά τη δημιουργία νέων ποιοτικών θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.
Κάνω αυτήν στην ιστορική αναδρομή για να καταδείξω ότι ο Αλέξης Τσίπρας στερείται πράξεων και για αυτό επενδύει πολιτικά στα επικοινωνιακά «αναπτυξιακά συνέδρια».

Μόνο που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κανένα συνέδριο από μόνο του δεν λύνει προβλήματα, ούτε φυσικά δρομολογεί την ανάπτυξη.

Δράσεις και σχέδιο απαιτούνται, στοιχεία τα οποία έτσι και αλλιώς δε διαθέτουν οι σημερινοί κυβερνητικοί εταίροι. Άλλωστε ΣΥΡΙΖΑ και ανάπτυξη είναι δυο λέξεις οι οποίες δεν τέμνονται πουθενά!

Έναρξη εργασιών της 138ης Διακοινοβουλευτικής Ένωσης (IPU) στη Γενεύη, που πραγματοποιήθηκαν τη Δευτέρα 26 Μαρτίου 2018

Μαθητική παρέλαση για τη εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου στη Χαλάστρα, την Κυριακή 25 Μαρτίου 2018

Βράβευση αριστούχων μαθητών και επιτυχόντων εισακτέων στα ΑΕΙ και ΤΕΙ από οικογένειες του δήμου Δέλτα, που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 24 Μαρτίου 2018

Συμμετοχή Θ. Καράογλου στην εκπομπή "Focus Press", του Atlas tv, με τον δημοσιογράφο Δημήτρη Βενιέρη (23-03-2018)

Αρ. πρωτ.: 4671/23.03.2018

Θεσσαλονίκη 23 Μαρτίου 2018

Προς:

-Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Κοιν. Αλληλεγγύης

ΕΡΩΤΗΣΗ

«Αδικαιολόγητη καθυστέρηση του Υπουργείου για την έκδοση ερμηνευτικής εγκυκλίου»

Το ασφαλιστικό ίσως είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της εποχής μας, αποτέλεσμα και αυτό της παθογένειας του συστήματος αλλά και πολλών λαθών που έγιναν σε βάθος χρόνου.
Η σημερινή Κυβέρνηση, με νόμους τύπου «Κατρούγκαλου» αντί να δώσει λύσεις στα υπάρχοντα προβλήματα του ασφαλιστικού, τελικά βάζει «ταφόπλακα» στις όποιες ελπίδες είχαν απομείνει για ένα δικαιότερο και πιο βιώσιμο ασφαλιστικό.
Ένα από τα προβλήματα που μένουν άλυτα, με αποκλειστική ευθύνη της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είναι η αδυναμία των αρμόδιων Υπηρεσιών του Υπουργείου να εκδώσουν εγκύκλιο για το ποσό που πρέπει να καταβληθεί προκειμένου να είναι δυνατή η εξαγορά του πλασματικού χρόνου εργασίας, καθώς επίσης και για το ακριβές ποσό που πρέπει να καταβληθεί για αυτασφάλιση.
Σε αυτή την κατάσταση ομηρίας βρίσκονται εγκλωβισμένοι στις υπηρεσίες του ΕΦΚΑ χιλιάδες πολίτες, οι οποίοι από 1/1/2017 περιμένουν μία εγκύκλιο, προκειμένου να καταβάλουν το ποσό που τους αντιστοιχεί για την εξαγορά των πλασματικών χρόνων (που στις περισσότερες περιπτώσεις έχει προσδιοριστεί), ή για να αυτασφαλιστούν για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (που επίσης έχει προσδιοριστεί) και να πάρουν κάποια στιγμή σύνταξη.
Πέραν τούτου, υπάρχει και μεγάλος αριθμός ατόμων που ενώ μέχρι τις 31/12/2016 πλήρωναν κανονικά το ποσό που τους αντιστοιχούσε, από 1/1/2017 σταμάτησαν, σε αναμονή και αυτοί της εγκυκλίου που ....αναμένεται. Βέβαια εξακολουθούν και τυγχάνουν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης (που παρατείνεται με αποφάσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα), χωρίς να εισφέρουν στο σύστημα ούτε ένα ευρώ.
Η αβεβαιότητα αυτή, εκτός από τον οικονομικό αντίκτυπο που έχει για όλους τους ενδιαφερόμενους, αφού εκτός των άλλων παρατείνει την αβεβαιότητά τους για το μέλλον, στερεί από τα ταμεία του ΕΦΚΑ σημαντικούς πόρους, που περισσότερο από ποτέ έχει σήμερα ανάγκη ο Φορέας για την εύρυθμη λειτουργία του. Φυσικά, για ακόμα μία φορά το Κράτος δείχνει την αναξιοπιστία του σε χιλιάδες συνανθρώπους μας, που θέλουν να συνεισφέρουν αλλά δυστυχώς δεν μπορούν.

Κατόπιν τούτων ερωτάται η αρμόδια Υπουργός:

1. Για πιο λόγο εδώ και 15 σχεδόν μήνες καθυστερεί η ερμηνευτική εγκύκλιος για την καταβολή ποσών εξαγοράς πλασματικού χρόνου εργασίας, αλλά και για την αυτασφάλιση;

2. Μέχρι πότε προβλέπεται να έχει εκδοθεί, για τη λήξη της ομηρίας χιλιάδων πολιτών;