Άρθρο Θ. Καράογλου στο «Thessnews.gr» που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη 29 Μαρτίου 2018
«Εκεί που τελειώνουν οι πράξεις αρχίζουν τα συνέδρια»
Τώρα που το αναπτυξιακό συνέδριο για την Κεντρική Μακεδονία ανήκει στο παρελθόν, τα φώτα από τις αίθουσες έσβησαν και ο Αλέξης Τσίπρας με τους υπουργούς του επέστρεψαν στην Αθήνα, προσπαθώ να κατανοήσω ποια ήταν τελικά η χρησιμότητά του.
Κατά την προσωπική μου άποψη δεν άφησε κανένα αναπτυξιακό αποτύπωμα στην πόλη. Αντίθετα, πίσω από τον όμορφο τίτλο και τις αναμνηστικές φωτογραφίες, έκρυβε μια κακοπαιγμένη κυβερνητική παράσταση η οποία προσπαθούσε να μας πείσει ότι οι Θεσσαλονικείς ζούμε σε ένα απέραντο... εργοτάξιο.
Λες και δεν βιώνουμε καθημερινά τη θλιβερή πραγματικότητα ή δεν έχουμε το νου, μα και την εμπειρία, να αντιληφθούμε ότι για πολλοστή φορά ο Αλέξης Τσίπρας ήρθε στη Θεσσαλονίκη με σκοπό να μας... πουλήσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Μόνο που μετά από τρία χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, οι Βορειοελλαδίτες γνωρίζουμε με ποιους έχουμε να κάνουμε... Όπως γνωρίζουμε εξίσου καλά ότι οι αυταπάτες του Αλέξη Τσίπρα μόνο κακό κάνουν στη χώρα.
Δυστυχώς για την πατρίδα μας, αλλά και τη Θεσσαλονίκη ειδικότερα, από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι σήμερα τα μεγάλα λόγια αντικατέστησαν τα μεγάλα έργα.
Ακούμε πολλά, μας υπόσχονται ακόμη περισσότερα, αλλά απουσιάζουν παντελώς οι πράξεις. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον η πόλη μας είναι αναπτυξιακά και οικονομικά «αφυδατωμένη», ενώ οι μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις, όπως και τα σημαντικά έργα υποδομών που την αφορούν, φέρουν τη σφραγίδα των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας, παρά το γεγονός ότι εκείνοι που τα εγκαινιάζουν είναι οι ίδιοι που πριν μερικά χρόνια τα πολεμούσαν με όλες τους τις δυνάμεις.
Πάρτε για παράδειγμα την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΘ. Ο Κώστας Καραμανλής οραματίστηκε το λιμάνι της Θεσσαλονίκης ως αναπτυξιακό και τουριστικό επίκεντρο της Ν.Α. Ευρώπης και κίνησε τις σχετικές διαδικασίες για να το αναπτύξει. Ωστόσο, οι αντιδράσεις ήταν πρωτοφανείς... Πως τα φέρνει όμως η ζωή και εκείνοι που σήμερα υπέγραψαν χαμογελαστοί την ιδιωτικοποίησή του, τους θυμάμαι το 2008 να «κρέμονται» διαμαρτυρόμενοι από τα κάγκελα του ΟΛΘ κατηγορώντας μας ότι ξεπουλάμε τη δημόσια περιουσία! Άλλα χρόνια θα μου πείτε...
Το ίδιο συνέβη και με τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος δρομολόγησε την αναβάθμιση του αεροδρομίου «Μακεδονία» μέσω της σύμβασης παραχώρησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων. Τότε μας απειλούσαν με ειδικά δικαστήρια, σήμερα επικυρώνουν με την υπογραφή τους τη δική μας πολιτική.
Στον ίδιο άξονα κινείται και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος έχει καταρτίσει συγκεκριμένο πρόγραμμα στήριξης και ενθάρρυνσης επενδυτικών πρωτοβουλιών που θα φέρουν έναν αναπτυξιακό «αέρα» στο σύνολο της Βόρειας Ελλάδας. Μέσω αυτών προσδοκά τη δημιουργία νέων ποιοτικών θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.
Κάνω αυτήν στην ιστορική αναδρομή για να καταδείξω ότι ο Αλέξης Τσίπρας στερείται πράξεων και για αυτό επενδύει πολιτικά στα επικοινωνιακά «αναπτυξιακά συνέδρια».
Μόνο που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κανένα συνέδριο από μόνο του δεν λύνει προβλήματα, ούτε φυσικά δρομολογεί την ανάπτυξη.
Δράσεις και σχέδιο απαιτούνται, στοιχεία τα οποία έτσι και αλλιώς δε διαθέτουν οι σημερινοί κυβερνητικοί εταίροι. Άλλωστε ΣΥΡΙΖΑ και ανάπτυξη είναι δυο λέξεις οι οποίες δεν τέμνονται πουθενά!
