Άρθρο Θ. Καράογλου στην εφημερίδα «Dέλτα Press» που δημοσιεύτηκε το Σάββατο 31 Μαρτίου 2018
«Πρωτογενής τομέας σημαίνει ανάπτυξη και παραγωγή»
Πιστεύω ακράδαντα πως ο πρωτογενής τομέας μπορεί να γίνει καταλύτης για την ανάπτυξη της χώρας. Για αυτό και στις τρεις εκδηλώσεις που διοργάνωσα προ ημερών για αγρότες και κτηνοτρόφους στη Νέα Χαλκηδόνα, το Πλαγιάρι και τον Λαγκαδά, στάθηκα στην επιβεβλημένη ανάγκη ανάπτυξης του αγροτικού επιχειρείν.
Μίλησα για τα βήματα που πρέπει να κάνουμε σε εθνικό επίπεδο ώστε ο αγροτικός τομέας να ξαναγίνει κυρίαρχος και να δυναμικός. Εξήγησα πως η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των παραγόμενων προϊόντων, ην επαναχάραξη του καλλιεργητικού-αναπτυξιακού μοντέλου και η ενθάρρυνση των επενδύσεων στον πρωτογενή τομέα, μπορούν να λειτουργήσουν πολλαπλασιαστικά σε ό,τι αφορά στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Διότι, όπως σημείωσα στις εισαγωγικές μου τοποθετήσεις, η ενασχόληση των ανθρώπων με τη γεωργία και την κτηνοτροφία πρέπει να είναι από επιλογή και όχι από ανάγκη.
Ο Έλληνας αγρότης πρέπει να παράγει και να προοδεύει στη γη του. Να λειτουργεί ως σύγχρονος μικρός, μεσαίος ή μεγάλος επιχειρηματίας και συνάμα να πορεύεται με ασφαλή βήματα προς το μέλλον, δομώντας ένα νέο αξιακό μοντέλο υψηλής κοινωνικής και επαγγελματικής αναγνώρισης.
Επενδύοντας συλλογικά στη βιώσιμη, «έξυπνη» και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, μπορούμε να ανατάξουμε την οικονομία μας και να αναγεννήσουμε την ελληνική ύπαιθρο, μιας και -όσο παρεξηγημένος και αν θεωρείται- ο αγροτικός τομέας παραμένει ένας από τους ελάχιστους παραγωγικούς τομείς άμεσης απόδοσης.
Οφείλει, λοιπόν, το κράτος να σεβαστεί τον κόπο αυτών των ανθρώπων, να τιμήσει τον ιδρώτα τους και να στηρίξει την αδιάκοπη προσπάθειά τους ο καθημερινός μόχθος να μετατραπεί σε κέρδος. Να σταθεί στο πλευρό τους, να τους στηρίξει και όχι να τους αντιμετωπίζει ως μόνιμα υποζύγια ή «αιμοδότες» των άδειων κρατικών ταμείων.
Ιδιαίτερα για την τελευταία μου πρόταση ξέρω πολύ καλά ότι δεν υπερβάλλω, διότι εξαιτίας της φοροληστρικής κυβερνητικής πολιτικής της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ο Έλληνας αγρότης το 2018 θα αποδώσει στο κράτος από 24,6% έως 34,6% του ετήσιου εισοδήματός του λόγω αυξημένων εισφορών.
Αν αυτό δεν είναι οικονομικός «στραγγαλισμός» των αγροτών, τότε τι είναι;
Η δική μας κυβερνητική πρόταση βασίζεται σε ένα διαφορετικό μείγμα οικονομικής πολιτικής που βοηθά τον Έλληνα αγρότη να πάρει μια μεγάλη οικονομική ανάσα.
Ως Νέα Δημοκρατία προτείνουμε τη διατήρηση της αυτονομίας του ΟΓΑ ώστε το ασφαλιστικό σύστημα να έχει την απαιτούμενη «ελαστικότητα» σε συγκεκριμένες επαγγελματικές ομάδες των οποίων το εισόδημα έχει συμπιεστεί λόγω της κρίσης.
Όπως προτείνουμε επίσης:
-συντελεστή φόρου εισοδήματος στο 13%,
-μείωση του φορολογικού συντελεστή στα αγροτικά επιχειρηματικά κέρδη από το 29% στο 20% εντός δυο χρόνων,
-στενότερο ορισμό των κατ' επάγγελμα αγροτών εντός των ορίων που θέτει το κοινοτικό κεκτημένο,
-ταχύτερη καταβολή ενισχύσεων και αποζημιώσεων μέσα από την απλούστευση των διαδικασιών,
-ενίσχυση των εσόδων του ΟΓΑ με την εφαρμογή των συμψηφισμών οφειλομένων εισφορών με τις κοινοτικές επιδοτήσεις,
-μείωση του απαιτούμενου χρόνου και του διοικητικού κόστους για την πρόσκληση αλλοδαπών εργατών γης και την καταβολή του εργόσημου που μειώνει το φορολογητέο εισόδημα των αγροτών,
-θέσπιση προαιρετικής παρακράτησης των ασφαλιστικών εισφορών από την καταβολή των αγροτικών ενισχύσεων
-και τέλος την ενεργοποίηση του Εθνικού Συμβουλίου Αγροτικής Πολιτικής.
Καμία από τα παραπάνω προτάσεις όμως δεν μπορεί να στεφθεί με απόλυτη επιτυχία εφόσον δεν καταφέρουμε σε εθνικό επίπεδο να κερδίσουμε τη μάχη της εξωστρέφειας, ώστε το παραγόμενο ελληνικό αγροτικό προϊόν να κατακτήσει τη θέση που του αρμόζει στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια αγορά.
Για αυτό και πρέπει να καθιερώσουμε την αγροτική εκπαίδευση. Να στηρίξουμε τις συμπράξεις καινοτομίας, να κινητροδοτήσουμε ισχυρές ομάδες και οργανώσεις παραγωγών ανά προϊόν να αναλάβουν δράσεις με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και τέλος να ενθαρρύνουμε την καθετοποιημένη παραγωγή, ισχυροποιώντας παράλληλα τη διαπραγματευτική δύναμη διάθεσης των προϊόντων μας.
Διότι, σε τελική ανάλυση, πρωτογενής τομέας σημαίνει ανάπτυξη και παραγωγή!
