Ο Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρος Καράογλου, στην Αρχιερατική Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στον Χορτιάτη, στις 06 Αυγούστου 2025

Ο Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρος Καράογλου, στην Θεία Λειτουργία για τη γιορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στην Άνω Περαία, στις 06 Αυγούστου 2025

Ο Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρος Καράογλου, στη γιορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στο Νέο Ρύσιο, στις 06 Αυγούστου 2025.

Ο Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρος Καράογλου, στη συνάντηση των αλιέων της Νέας Μηχανιώνας με τον ΥΜΑΘ, Κωνσταντίνο Γκιουλέκα, στις 05 Αυγούστου 2025.

Συνέντευξη του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στον Πρακτορείο Fm και την εκπομπή «Επί της ουσίας» με τον δημοσιογράφο Νίκο Γιώτη (25-08-2025)

Ομιλία του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην επετειακή εκδήλωση για τα 100 χρόνια από την εγκατάσταση των προσφύγων στη Νέα Αγαθούπολη Πιερίας, στις 10 Αυγούστου 2025Άγιε Πατέρα,
Αξιότιμε Δήμαρχε Πύδνας-Κολινδρού, αγαπητέ φίλε Χρήστο Κομπατσιάρη,
Εκλεκτά μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου,
Υψηλοί προσκεκλημένοι,
Κυρίες και Κύριοι,στέκομαι ενώπιον σας:
-με βαθύ σεβασμό
-και ειλικρινή συγκίνηση,
γιατί πατώ το χώμα της Νέας Αγαθούπολης που είναι ποτισμένο με:
-τον μόχθο,
-τα όνειρα
-και τις ρίζες
ανθρώπων που ξεριζώθηκαν αλλά δεν λύγισαν.Που έχασαν την πατρίδα τους, αλλά κράτησαν την ψυχή τους ακέραιη.Η πρόσκληση να παρευρεθώ και να είμαι ομιλητής στην επετειακή εκδήλωση για τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την εγκατάσταση των προσφύγων στη Νέα Αγαθούπολη είναι εξαιρετικά τιμητική για εμένα. Δεν την προσεγγίζω ως μια τυπική ομιλία…
Είναι κάτι περισσότερο…

Την αισθάνομαι ως:
-ένα προσωπικό χρέος,
-μια εσωτερική υπόκλιση
στους προγόνους μας που βάδισαν:
-τον πικρό
-και δύσβατο δρόμο
της προσφυγιάς με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια στραμμένα στο μέλλον.

Ήταν σαν να άκουσα τη φωνή των προγόνων μου να λένε: «Μίλα για εμάς. Μίλα για τις ρίζες. Μίλα για όσα δεν πρέπει να ξεχαστούν».Και αυτό γιατί η καταγωγή μου φέρει το αποτύπωμα της Ανατολικής Ρωμυλίας. Οι παππούδες μου ήρθαν από τη Μανδρίτσα, ένα χωριό επίσης ελληνικό, που μοιράστηκε την ίδια μοίρα με την Αγαθούπολη. Την ίδια θυσία και τον ίδιο ξεριζωμό. Έναν τόπο που έμεινε πίσω, χωρίς να πάψει ποτέ να ζει μέσα μας.Θυμάμαι τη γιαγιά μου να λέει ιστορίες για το πώς έφτασαν στον νέο τόπο, στο Ζαγκλιβέρι της Θεσσαλονίκης.Όχι με βαλίτσες…
Αλλά με κόμπο στον λαιμό και ένα εικονοστάσι τυλιγμένο σε μια ποδιά.Άλλοι κρατούσαν τα μωρά τους. Άλλοι ένα κερί. Άλλοι λίγη γη σε ένα μικρό σακουλάκι από τον τόπο που άφησαν.
Άλλοι κρατώντας τα κλειδιά των σπιτιών τους με την προσμονή ότι θα επέστρεφαν. Κι όταν τους ρωτούσαν «από πού είστε;», εκείνοι απαντούσαν με υπερηφάνεια. «Από την Μανδρίτσα! Από εκεί που δεν υπάρχει πια. Μα που για μας δεν έσβησε ποτέ».Γνωρίζω, λοιπόν, πολύ καλά τι σημαίνει να σου λείπει ένας τόπος που δεν τον έζησες, αλλά τον νιώθεις βαθιά οικείο. Και ξέρω πόσο δύσκολο είναι να χτίσεις μια νέα ζωή από το μηδέν, κρατώντας όμως μέσα στην ψυχή σου: -αναμνήσεις,
-τραγούδια,
-μνήμες
-και πίστη.

Σήμερα, καθώς τιμούμε την επέτειο και ιστορική διαδρομή ενός αιώνα:
-ζωής,
-πίστης,
-μόχθου,
-πόνου,
-απώλειας,
-προσμονής
-και ελπίδας,
τιμούμε το πνεύμα του Ελληνισμού που δεν παραδόθηκε. Στεκόμαστε μπροστά στην ιστορία που δεν γράφτηκε με μελάνι αλλά με:
-δάκρυα,
-αίμα
-και χώμα.Η Αγαθούπολη, η γενέτειρα των προγόνων σας, δεν ήταν απλώς ένα χωριό. Ήταν ένα κύτταρο του Ελληνισμού που παλλόταν για αιώνες.Από:
-τη Νεολιθική εποχή, μέχρι την Ιωνική αποίκιση και την ακμή της,
-από τη ρωμαϊκή εποχή ως τη βυζαντινή και την τουρκοκρατία,
η Αγαθούπολη άντεχε.Και τι δεν έζησε…

-Πόλεις να χάνονται και να ξαναχτίζονται…
-Ονόματα να αλλάζουν…
Όμως κοινή συνισταμένη ήταν ότι οι Έλληνες κρατούσαν την ταυτότητά τους ακόμα και όταν όλα γύρω τους άλλαζαν.Μέχρι που ήρθε η μεγάλη καταστροφή και ξαφνικά έγιναν ξένοι στην ίδια τους την πατρίδα…Η Συνθήκη του Βουκουρεστίου σφράγισε μια νέα πραγματικότητα…Όσοι Έλληνες παρέμειναν στην Αγαθούπολη βίωσαν:
-διωγμούς,
-λεηλασίες,
-βασανισμούς,
-απειλές.Το 1918 η μεγάλη πυρκαγιά ήταν μήνυμα εξόντωσης. Και το 1925 αποχώρησαν και οι τελευταίοι.Οι Αγαθουπολίτες έφτασαν εδώ. Στην Πιερία. Στη νέα τους πατρίδα.Με χέρια πληγωμένα, αλλά με καρδιά που δεν λύγισε.Και τι έκαναν;
Δεν μίσησαν, ούτε παραιτήθηκαν από τη ζωή.Έσπειραν τη γη,
την πότισαν,
την αγάπησαν!Έτσι, σήμερα έχουμε το προνόμιο να μιλούμε για εκείνους που κατάφεραν το ακατόρθωτο. Μέσα από:
-τα ερείπια
-και τη θλίψη,
να δημιουργήσουν ξανά:
-Να ριζώσουν! Και να προκόψουν!

Στη Νέα Αγαθούπολη οι δικοί σας πρόγονοι έφεραν μαζί τους ό,τι πολυτιμότερο είχαν, τις αξίες τους. Την οικογένεια,
-την εργατικότητα,
-την πίστη,
-τις παραδόσεις
-και την τιμή τους. Με αυτά τα χαρακτηριστικά θεμελίωσαν τη Νέα Αγαθούπολη, ενώνοντας τις επόμενες γενιές όχι μόνο με ιστορικά νήματα, αλλά με συναισθήματα που δεν ξεθωριάζουν!Και εδώ, με κόπο και ιδρώτα, άρχισαν από την αρχή!
Έστησαν τα σπιτικά τους,
-έχτισαν εκκλησίες
-και σχολεία. Έφεραν:
-τους χορούς τους,
-τα τραγούδια,
-τα έθιμα,
-το γλωσσικό τους ιδίωμα.Μετέτρεψαν τη μνήμη σε δύναμη.Δημιούργησαν μια νέα κοινότητα:
-ζωντανή,
-δραστήρια
-και πάνω από όλα υπερήφανη.Ένας αιώνας πέρασε από τότε. Κι όμως, οι μνήμες είναι παρούσες γιατί μια πατρίδα ξεχνιέται μόνο όταν λησμονιέται. Και εσείς δεν ξεχάσατε! Κρατήσατε και κρατήσαμε:
-τα τραγούδια,
-τις παραδόσεις,
-τα ονόματα των προγόνων μας. Τις εικόνες των χωριών που χάσαμε. Τις ιστορίες των παππούδων και των γιαγιάδων μας. Τους λόγους για τους οποίους υπάρχουμε.Γι’ αυτό σήμερα δεν μιλάμε μόνο για ιστορική μνήμη… Μιλάμε για:
-ηρωισμό,
-αντοχή,
-ελπίδα.Οι πρόγονοί μας δεν είναι απλώς μέρος του παρελθόντος μας. Είναι το φως που μας οδηγεί.

Είναι η υπενθύμιση ότι ακόμη και όταν χάνεις τα πάντα, μπορείς να ξανασταθείς στα πόδια σου, αρκεί να κρατήσεις μέσα σου ζωντανή την ταυτότητά σου.Να ξέρεις ποιος είσαι,
-από πού έρχεσαι
-και από πού κατάγεσαι!Υπό αυτό το πρίσμα, η σημερινή εκδήλωση δεν είναι μόνο ένας φόρος τιμής. Πάνω από όλα είναι η υπόσχεση ότι δεν θα αφήσουμε τις ρίζες μας να ξεχαστούν. Ότι θα συνεχίσουμε να μιλάμε γι’ αυτές τις πατρίδες.
Να τις τραγουδάμε και φυσικά να τις κληροδοτούμε στα παιδιά μας.
Γιατί πατρίδα δεν είναι μόνο ο τόπος!
Είναι:
-η μνήμη,
-οι άνθρωποι,
-η συνέχεια.Ο Καζαντζάκης έγραψε κάποτε: «Η πατρίδα δεν είναι όπου γεννήθηκες. Είναι όπου πονάς».Και οι πρόγονοι σας, όπως και οι δικοί μου, πόνεσαν για αυτές τις πατρίδες.Θυμάστε τι έλεγαν οι παππούδες μας όταν μιλούσαν για τον ξεριζωμό; «Δεν πονάει το κορμί, παιδάκι μου… Η ψυχή πονάει όταν δεν έχει τόπο να σταθεί».Μα εδώ, στη Νέα Αγαθούπολη, βρήκαν τόπο.
Και σήμερα εσείς στέκεστε όχι απλώς πάνω σε χώμα… Αλλά πάνω σε προσευχές.Έτσι, λοιπόν, η σημερινή ημέρα είναι πρωτίστως ημέρα ευθύνης.Είναι ένα προσκύνημα στη μνήμη.Μην αφήσετε ποτέ να σβήσει η φλόγα.
Όχι γιατί πρέπει. Αλλά γιατί τους το οφείλουμε.Στη γιαγιά που πείνασε…
-Στον παππού που καλλιέργησε πέτρες…
-Στη μάνα που έχασε το παιδί της στο ταξίδι του ξεριζωμού,
-στον πατέρα που ξανάχτισε το σπιτικό του με δύο πέτρες κι ένα σταυρό.Όσα:
-πρόσφεραν,
-αγάπησαν,
-πίστεψαν
είναι το μεγαλύτερο δώρο που μας έκαναν.

Συνοψίζοντας, ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου:
-κάθε έναν
-και κάθε μια από εσάς
που με καλέσατε να συμμετάσχω σε αυτό το ιερό μνημόσυνο…Για εκείνους που δεν πρόλαβαν να γεράσουν.
Για εκείνους που συνέχισαν να μιλούν για την παλιά πατρίδα μέχρι τη στιγμή που έκλεισαν τα μάτια τους και η τελευταία επιθυμία τους πριν φύγουν από τη ζωή ήταν: «Όταν πας από κει, ρίξε ένα βλέμμα στο σπίτι μας…»Είναι χρέος μας να μη χαθεί η ιστορία αυτή στη σιωπή!

Αυτό το χρέος ολοκληρώνεται όταν οι επόμενες γενιές συνεχίσουν να πορεύονται με τις ίδιες αξίες:
-Την αξιοπρέπεια,
-την πίστη,
-την τιμή,
-την οικογένεια,
-την πατρίδα.Αφιερώνουμε τη σημερινή ημέρα σε εκείνους που δεν πρόλαβαν να γυρίσουν, αλλά φρόντισαν να ζήσουν οι γονείς μας και να γεννηθούμε εμείς. Και μέσα από εμάς, ζουν και εκείνοι σήμερα.Είναι ευθύνη μας να θυμόμαστε ότι το σήμερα χτίστηκε πάνω σε θυσίες!Το χώμα που πατάμε στο χωριό αυτό είναι ιερό γιατί αποτελεί πατρογονική παρακαταθήκη!
Ως εκ τούτου, λοιπόν, δεν τιμούμε μόνο μια ιστορική διαδρομή των προγόνων μας, αλλά τιμούμε την ίδια τη ζωή όπως την έζησαν εκείνοι:
-λιτή,
-δύσκολη,
-μα γεμάτη αλήθεια και ουσία. Τιμούμε:
-τη γλώσσα,
-το τραγούδι,
-το φαγητό,
-το βλέμμα,
-το ήθος,
-τον σταυρό στο μέτωπο,
-τη μαντήλα της γιαγιάς,
-το καμίνι της ψυχής τους που ακόμη καίει.Γιατί, η ταυτότητά μας δεν είναι μουσειακό είδος. Είναι ζωντανή. Και όσο υπάρχουν άνθρωποι:
-που γράφουν,
-που θυμούνται,
-που τραγουδούν,
-που κλαίνε για τα παλιά
-και ελπίζουν για τα καινούργια,
αυτή η ταυτότητα δεν πρόκειται ποτέ να σβήσει.Κλείνω με μια εικόνα. Ένα μικρό παιδί στο χωριό ακούει τον παππού του να μιλάει για την Αγαθούπολη. Δεν καταλαβαίνει όλες τις λέξεις, αλλά νιώθει. Σιωπά… Και κάτι μέσα του ριζώνει. Εκείνη τη στιγμή, γεννιέται ένας κρίκος ακόμη στην αλυσίδα της συνέχειας.Μια γέφυρα ανάμεσα σ’ εκείνους που «έφυγαν» και σ’ εμάς που μείναμε. Ανάμεσα στο «ήμασταν» και στο «είμαι». Ένας ψίθυρος από το παρελθόν που μας λέει: «μη μας ξεχάσετε».
Και η δική μας απάντηση, σήμερα, είναι καθαρή: δεν σας ξεχνάμε! Σας κουβαλάμε στις φλέβες μας.
Σας έχουμε μέσα μας.

Και με δράσεις όπως η σημερινή, σας επιστρέφουμε στη ζωή.Ας κρατήσει η μνήμη μας το χέρι της γιαγιάς και του παππού. Ας το περάσει στα παιδιά μας. Κι ας γίνει αυτή η μνήμη, προσευχή, τραγούδι και φως.
Γιατί όσο θυμόμαστε, αυτοί ζουν.
Και όσο ζουν, δεν χαθήκαμε ποτέ.Κλείνω με μια προτροπή.

Ας γίνει η σημερινή μέρα φλόγα.
-Να μας εμπνέει,
-να μας διδάσκει,
-να μας ενώνει.

Σας ευχαριστώ.

Συνέντευξη του Βουλευτή Β'  Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην εφημερίδα "Atticatimes", στις 31 Αυγούστου 2025.

"Καμία ανακωχή δεν συγκρίνεται με την ειρήνη"

Σε μια περίοδο αυξημένης γεωπολιτικής ρευστότητας, κοινωνικής ανησυχίας και μεταβαλλόμενων οικονομικών προτεραιοτήτων, ο βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας και πρώην υφυπουργός Μακεδονίας-Θράκης, κ. Θεόδωρος Καράογλου, μιλά αποκλειστικά στους Attica Times και την δημοσιογράφο Κορίνα Τριανταφύλλου για τα κρίσιμα ζητήματα της επικαιρότητας. Από τις εξελίξεις στην Ουκρανία και τη διεθνή στάση της Ελλάδας, έως τις αναμενόμενες εξαγγελίες στη ΔΕΘ και την ανάγκη στήριξης των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων• από την αξιοποίηση των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων στην Β’ Θεσσαλονίκης, μέχρι τον στρατηγικό ρόλο της Βόρειας Ελλάδας στο νέο γεωπολιτικό περιβάλλον της ευρύτερης περιοχής των Βαλκανίων—ο κ. Καράογλου τοποθετείται με σαφήνεια, θεσμική εμπειρία και αναπτυξιακή οπτική.

1) Κύριε Καράογλου, στη συνάντηση στον Λευκό Οίκο την εβδομάδα που μας πέρασε, ο πρόεδρος Τραμπ προανήγγειλε «μεγάλη βοήθεια» προς την Ουκρανία και άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο συμμετοχής των ΗΠΑ σε ένα σύστημα εγγυήσεων ασφαλείας—χωρίς όμως να διευκρινίσει τη μορφή αυτής της εμπλοκής, υπονοώντας έναν «ΝΑΤΟϊκό τύπου» ρόλο με ηγεσία από την Ευρώπη. Πώς αξιολογείτε αυτά τα μηνύματα ως προς τη θέση της Ελλάδας στην ευρύτερη ευρωπαϊκή προσπάθεια ασφάλειας και στήριξης της Ουκρανίας;

«Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία 24ώρα έγιναν βήματα προόδου τα οποία μακάρι να καταλήξουν στον τερματισμό του πολέμου που μαίνεται στην “αυλή”της Ευρώπης. Καμία προσωρινή ανακωχή δεν συγκρίνεται με την ειρήνη.
Οι ισορροπίες είναι λεπτές και το κουβάρι παραμένει... μπλεγμένο. Όμως παρόλα αυτά η διεθνής κοινότητα οφείλει να είναι ιδιαίτερα προσεκτική και με τη στάση της να μην επιβραβεύσει, να μην αναγνωρίσει, ούτε να ενθαρρύνει οποιαδήποτε αναθεωρητική άποψη. Σε διαφορετική περίπτωση φοβάμαι ότι θα ανοίξει η Κερκόπορτα να αμφισβητηθούν διεθνείς συμφωνίες, συνθήκες και συνοριογραμμές. Δεν χρειάζεται να πω κάτι περισσότερο, καταλαβαίνετε απόλυτα τι εννοώ και ποια εικόνα περιγράφω...
Σε ό,τι μας αφορά, η Ελλάδα έχει αποδείξει εμπράκτως την προσήλωσή της στο διεθνές δίκαιο, τηρώντας πάντα υπεύθυνη στάση και είναι δυναμικά παρούσα με θετικό πρόσημο σε όλες τις συζητήσεις. Η Ελλάδα που γνωρίζει καλά τι σημαίνει πόλεμος, κατοχή και προσφυγιά επιλέγει τη σωστή πλευρά της ιστορίας, όχι από υποχρέωση, αλλά από συνέπεια στη δική της ιστορική μνήμη. Γιατί ένας λαός που έχει ζήσει την καταπίεση και την μπότα του κατακτητή δεν μπορεί να κλείσει τα μάτια όταν ένας άλλος λαός αγωνίζεται για τα αυτονόητα όπως είναι η ασφάλεια, η ανεξαρτησία και η ελευθερία.
Υπό αυτό το πρίσμα, τώρα που ανακατεύεται η παγκόσμια γεωπολιτική τράπουλα, όλες οι πλευρές οφείλουν να θυμούνται ότι τα Έθνη δεν είναι... πιόνια σε γεωπολιτικές παρτίδες σκάκι, ούτε η Ευρώπη μόνο για να μοιράζει επιδοτήσεις στα μέλη της. Οι καιροί απαιτούν στρατηγική νηφαλιότητα και όχι λαϊκίστικες κορώνες ή βιαστικές κινήσεις».

2) Καθώς πλησιάζει η 89η ΔΕΘ και αναμένονται σημαντικές εξαγγελίες από τον Πρωθυπουργό, με έμφαση στις φορολογικές ελαφρύνσεις για εισοδήματα άνω των 10.000 ευρώ και στα μισθώματα, πώς απαντάτε στην άποψη ότι τα μέτρα αυτά δεν δίνουν ουσιαστική ανάσα στα χαμηλότερα και πιο ευάλωτα εισοδήματα; Γνωρίζετε αν υπάρχει πρόβλεψη στο πακέτο της ΔΕΘ για στοχευμένη ενίσχυση όσων πλήττονται από τις φυσικές καταστροφές και την ακρίβεια, ώστε να μη μείνει πίσω η κοινωνική συνοχή;

«Παρατηρώ με προσοχή -και εν μέρει κατανοώ- την απέλπιδα προσπάθεια των κομμάτων της αντιπολίτευσης να πείσουν την κοινή γνώμη ότι η χώρα και οι Έλληνες βρίσκονται στα όρια της εθνικής και οικονομικής κατάρρευσης. Επιχειρούν να στήσουν ένα σκηνικό παρόμοιο με εκείνο του 2015, με δήθεν... νέο-αγανακτισμένους. Η αποτυχία τους να σταθούν με αξιώσεις απέναντι στην κυβέρνηση τους οδηγεί στη γνώριμη τακτική της ακραίας πόλωσης, κάνοντας το άσπρο μαύρο για καθετί που συμβαίνει στη χώρα.
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν υποστηρίζω ότι όλα είναι καλώς καμωμένα ή ότι δεν υπάρχει ακρίβεια. Απεναντίας... ο μήνας βγαίνει δύσκολα για πολλά νοικοκυριά. Όμως απέναντι στην καταστροφολογία υπάρχει η πραγματικότητα της επιστροφής του μερίσματος της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας στους πολίτες.
Παρά τα όσα γράφονται και λέγονται κανείς δεν είναι σε θέση να προεξοφλήσει τι θα περιλαμβάνει το “πακέτο” των παροχών στην 89η ΔΕΘ. Είναι βέβαιο, όμως, ότι θα υπάρξουν σημαντικές παρεμβάσεις για την ενίσχυση των εισοδημάτων της μεσαίας τάξης, την αποτελεσματική καταπολέμηση της στεγαστικής κρίσης και φυσικά την ενίσχυση των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Κάθε μικρή και μεγάλη παρέμβαση θα έχει αναπτυξιακή προοπτική, δίνοντας προτεραιότητα στη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής μέσα από την υλοποίηση ενός συγκροτημένου σχεδίου που θα προτάσσει τη ρεαλιστική κατανομή των πόρων.
Από εκεί και πέρα, μέχρι τις εθνικές εκλογές του 2027, έχουμε στη διάθεσή μας λιγότερο από 20 μήνες να απαντήσουμε πειστικά στις αγωνίες των συμπολιτών μας και να κερδίσουμε μια τρίτη αυτοδύναμη κυβερνητική θητεία για να μην μπει η χώρα σε περιπέτειες αποσταθεροποίησης. Για να τα καταφέρουμε χρειάζεται σκληρή δουλειά, αποτελέσματα, ταχύτητα και ενσυναίσθηση της πραγματικότητας».

3) Με δεδομένο το ισχυρό αναπτυξιακό αποτύπωμα της Β’ Θεσσαλονίκης και τις ανάγκες της σε υποδομές, επενδύσεις και δίκτυα logistics, πώς κρίνετε την αξιοποίηση των ειδικών χρηματοδοτικών εργαλείων του Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ στην περιοχή σας; Θεωρείτε ότι έχει διαμορφωθεί ένα επαρκές και στοχευμένο πλαίσιο κινήτρων για την προσέλκυση στρατηγικών επενδύσεων, ιδιαίτερα στη βιομηχανία, την αγροδιατροφή και την καινοτομία;

«Η αξιοποίηση των ειδικών χρηματοδοτικών εργαλείων του Ταμείου και του ΕΣΠΑ στην περιφέρεια της Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης κρίνεται, ως επί το πλείστον, θετική και στοχευμένη, καθώς συνδέεται άμεσα με τις ιδιαίτερες αναπτυξιακές ανάγκες και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής. Η δυναμική που αναπτύσσεται ιδιαίτερα στο ανατολικό τόξο της πόλης, που περιλαμβάνει δήμους όπως οι Θερμαϊκού, Θέρμης και Πυλαίας-Χορτιάτη, ενισχύεται πλέον με ουσιαστικές επενδύσεις στους κλάδους της αγροδιατροφής και της καινοτομίας.
Παράλληλα, η πρόσφατη έκδοση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης για την ίδρυση και πλήρη αδειοδότηση του Τεχνολογικού Πάρκου 4ης Γενιάς, γνωστού ως “ThessIntec”, στον δήμο Θερμαϊκού, αποτελεί εμβληματικό παράδειγμα αυτής της αναπτυξιακής στρατηγικής. Το συγκεκριμένο έργο δεν είναι απλώς μια επένδυση σε κτιριακές εγκαταστάσεις ή ερευνητικά εργαστήρια, αλλά ένας καταλύτης για τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου οικοσυστήματος καινοτομίας που θα προσελκύσει τεχνολογικούς κολοσσούς, εταιρείες, ερευνητικά κέντρα, νεοφυείς επιχειρήσεις, αλλά και στρατηγικούς επενδυτές από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Η στροφή προς ένα πιο εξωστρεφές και ανταγωνιστικό αναπτυξιακό μοντέλο αποτυπώνεται και στην ένταξη σημαντικών έργων στο Ταμείο Ανάκαμψης και το νέο ΕΣΠΑ της περιόδου 2021–2027. Από το Καλοχώρι έως την Επανομή, δρομολογούνται έργα που ενισχύουν τις υποδομές logistics, βελτιώνουν την αγροτική παραγωγή μέσω ψηφιακών και βιώσιμων τεχνολογιών και αναβαθμίζουν τη μεταποίηση μέσα από καινοτόμες λύσεις.
Επιπρόσθετα, το θεσμικό πλαίσιο έχει βελτιωθεί σημαντικά. Η μείωση της φορολογίας, οι ταχύτερες και πιο ευέλικτες αδειοδοτικές διαδικασίες, η αναβάθμιση των υποδομών, καθώς και η αξιοποίηση των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, έχουν δημιουργήσει ένα σταθερό και ελκυστικό περιβάλλον για την προσέλκυση επενδύσεων. Δεν πρόκειται απλώς για θεωρητικές προβλέψεις αφού ήδη παρατηρείται κινητικότητα από ελληνικές και διεθνείς επιχειρήσεις που αναζητούν εναλλακτικούς, πιο αποδοτικούς προορισμούς επένδυσης στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης.
Έτσι, θεωρώ ότι με σωστή στόχευση, στρατηγικό σχεδιασμό και διαρκή συντονισμό μεταξύ κεντρικής διοίκησης, αυτοδιοίκησης και επιχειρηματικής κοινότητας, διαμορφώνεται σταδιακά ένα συνεκτικό αναπτυξιακό πλαίσιο που ενισχύει την ανταγωνιστικότητα της Β’ Θεσσαλονίκης και την μετατρέπει σε πυλώνα βιώσιμης ανάπτυξης για όλη τη Βόρεια Ελλάδα.
Σε αυτή τη νέα εποχή, η πρόκληση δεν είναι απλώς η απορρόφηση των διαθέσιμων πόρων, αλλά η αξιοποίησή τους με όραμα που θα δημιουργήσει προστιθέμενη αξία για την τοπική κοινωνία και οικονομία».

4) Ως πρώην υφυπουργός Μακεδονίας-Θράκης, πώς αξιολογείτε τον γεωπολιτικό ρόλο της ευρύτερης περιοχής της Βορείου Ελλάδος στη νέα ευρωπαϊκή και βαλκανική πραγματικότητα, ιδίως υπό το πρίσμα της αυξανόμενης επιρροής Κίνας, Ρωσίας και Τουρκίας; Υπάρχουν μέτρα που προτείνετε για να θωρακιστεί θεσμικά και οικονομικά η Βόρεια Ελλάδα ως πυλώνας σταθερότητας και ανάπτυξης;

«Από το 2019 έως σήμερα η Βόρεια Ελλάδα αναβαθμίζεται σε στρατηγικό σταυροδρόμι μεταξύ Ευρώπης, Βαλκανίων, Ανατολικής Μεσογείου και Μαύρης Θάλασσας. Έχοντας υπηρετήσει δυο φορές το Υπουργείο Μακεδονίας και Θράκης, σε δυο διαφορετικές χρονικές περιόδους, έχω εκφράσει πολλές φορές την άποψη ότι η Βόρεια Ελλάδα πρέπει να λειτουργήσει ως πύλη εισόδου εμπορευμάτων, επενδύσεων και ενέργειας, αλλά και ως θεσμικό και πολιτικό ανάχωμα απέναντι σε εξωγενείς επιρροές που δεν εδράζονται στις ευρωπαϊκές αρχές της συνεργασίας και της σταθερότητας.
Άρα, η ΕΕ και η Ελλάδα οφείλουν να ενισχύσουν την παρουσία τους στη γειτονιά μας με στρατηγικό σχεδιασμό και μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Η Θεσσαλονίκη, η Καβάλα, η Αλεξανδρούπολη, αλλά και οι παραμεθόριες περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας και της Θράκης, μπορούν να αποτελέσουν κόμβους όχι μόνο ενέργειας, αλλά και ευρωπαϊκής επιρροής.
Πως μπορεί να γίνει αυτό; Πρώτα από όλα με την ενίσχυση του γεωπολιτικού ρόλου των λιμανιών της. Η Αλεξανδρούπολη έχει ήδη αναδειχθεί σε κρίσιμο ενεργειακό και στρατιωτικό κόμβο για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, ενώ το λιμάνι της Θεσσαλονίκης εξελίσσεται σε βασικό διαμετακομιστικό κέντρο για τα Δυτικά Βαλκάνια. Η περαιτέρω αναβάθμιση των υποδομών και η διασύνδεσή τους με κάθετους άξονες μεταφοράς και ενεργειακά δίκτυα είναι προτεραιότητα.
Επίσης δίνω έμφαση στην διασυνοριακή συνεργασία. Η δημιουργία μόνιμων θεσμών περιφερειακής διπλωματίας, με έδρα τη Θεσσαλονίκη, μπορεί να ενισχύσει τον ρόλο της Ελλάδας ως πυλώνα συνεννόησης και ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης στην ευρύτερη περιοχή.
Επιπλέον, η Βόρεια Ελλάδα μπορεί να μετατραπεί σε ελκυστικό προορισμό για ευρωπαϊκά επενδυτικά κεφάλαια, ιδιαίτερα στους τομείς της πράσινης ενέργειας, της τεχνολογίας και της αγροδιατροφής. Σε αυτό το πλαίσιο προτείνω τη θεσμοθέτηση ενός ειδικού οικονομικού πλαισίου ενίσχυσης παραμεθόριων περιοχών για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας και την ανάσχεση πληθυσμιακής αποψίλωσης.
Συνοψίζοντας, η Μακεδονία και η Θράκη δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι απλώς δυο “περιφέρειες” της χώρας. Αποτελούν την πύλη της προς τα Βαλκάνια και την πύλη της Ευρώπης προς την Ανατολή. Με σχέδιο, θεσμική συνέχεια και εθνική στρατηγική, μπορούν να αποτελέσουν το ισχυρότερο “όπλο” υπέρ της σταθερότητας, της συνεργασίας και της ευρωπαϊκής προοπτικής στην ευρύτερη περιοχή».

Άρθρο του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην εφημερίδα "Παρόν", στις 31 Αυγούστου 2025.

Η Θεσσαλονίκη της ΔΕΘ: Από τα λόγια στις πράξεις

Κάθε Διεθνής Έκθεση της Θεσσαλονίκης εμπεριέχει μέσα της έναν απολογισμό. Όχι μόνο πολιτικό ή οικονομικό, αλλά και ουσιαστικό αναφορικά με το πού βρίσκεται η πόλη, ποια έργα υλοποιούνται, ποια ζητήματα παραμένουν σε εκκρεμότητα και ποιες είναι οι νέες προκλήσεις μιας πόλης που βγαίνει από έναν λήθαργο δεκαετιών. Η φετινή διοργάνωση της 89η ΔΕΘ αναμένεται να επιβεβαιώσει για ακόμη μια φορά ότι η Θεσσαλονίκη βρίσκεται σε τροχιά μεταμόρφωσης, σε τροχιά μετασχηματισμού, με βασικά έργα υποδομής να εξελίσσονται εντός των χρονοδιαγραμμάτων και το αποτύπωμα των πολιτικών που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια να γίνεται πλέον ορατό στην καθημερινότητα των πολιτών.
Αυτή η πρόοδος που συντελείται έχει τη δική της σημασία καθώς δεν πρόκειται για μια αφηρημένη έννοια. Απεναντίας αποτυπώνεται στον αστικό ιστό, στις υποδομές που ολοκληρώνονται, στις νέες δυνατότητες που ανοίγονται. Με τις πολιτικές επιλογές της η κυβέρνηση απέδειξε ότι, όταν υπάρχει σχέδιο και συντονισμός, τα αποτελέσματα δεν αργούν να φανούν.

Γι’ αυτό σήμερα μπορούμε να πούμε με ασφάλεια πως η Θεσσαλονίκη κάνει βήματα μπροστά. Το Μετρό, που υπήρξε για δεκαετίες συνώνυμο της αναμονής και της ταλαιπωρίας, επεκτείνεται προς την Καλαμαριά. Παράλληλα, το Fly Over, ένα έργο κρίσιμης σημασίας για την αποσυμφόρηση του οδικού δικτύου, προχωρά με σταθερό ρυθμό και ορίζοντα ολοκλήρωσης την άνοιξη του 2027, ενώ ο ΟΑΣΘ ενισχύεται με νέο στόλο για την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών.

Όμως, η πραγματική πρόκληση βρίσκεται μπροστά μας και δεν είναι άλλος από την ανάγκη η ανάπτυξη να γίνει οριζόντια και κατ’ επέκταση να φτάσει σε κάθε γωνιά της μητροπολιτικής Θεσσαλονίκης. Για τον σκοπό αυτό, προτεραιότητά μου για το επόμενο διάστημα είναι η προώθηση του προαστιακού σιδηρόδρομου. Πρόκειται για ένα έργο με πολλαπλές αναπτυξιακές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές διαστάσεις, ιδίως για τη δυτική Θεσσαλονίκη και τον Δήμο Δέλτα, όπου συγκεντρώνεται ο πυρήνας της βιομηχανικής δραστηριότητας της περιοχής. Το Καλοχώρι, η Σίνδος και οι άλλες γειτονικές περιοχές δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως η «άκρη» της πόλης, αλλά ο πυρήνας της παραγωγικής Θεσσαλονίκης. Έτσι, με τον προαστιακό, αποκτούν πρόσβαση, σύνδεση και κατ’ επέκταση προοπτική.Την ίδια στιγμή, στα ανατολικά, η αδειοδότηση του Thess INTEC, του διεθνούς τεχνολογικού πάρκου στον Δήμο Θερμαϊκού, είναι ισχυρή ψήφος εμπιστοσύνης στις τεχνολογικές δυνατότητες της Θεσσαλονίκης. Η συγκεκριμένη επένδυση φέρνει κοντά την καινοτομία, την έρευνα και την επιχειρηματικότητα, με την εκπαίδευση και την αγορά εργασίας μετατρέποντας την πόλη σε κόμβο γνώσης και τεχνολογικής ανάπτυξης. Δεν είναι απλώς ένα ακόμη έργο υποδομής. Είναι ένα στοίχημα για το μέλλον, το οποίο κερδίζεται με στρατηγική, υπομονή και συνεργασία.

Όλα αυτά τα παραδείγματα αναδεικνύουν πως η Θεσσαλονίκη δεν αλλάζει μόνο στα χαρτιά. Αλλάζει στη βάση ενός σχεδίου που έχει ως στόχο τη συνολική αναβάθμιση της ποιότητας ζωής. Γι’ αυτό και η ισόρροπη ανάπτυξη πρέπει να παραμείνει στον πυρήνα κάθε πολιτικής. Όχι μόνο με έργα-βιτρίνα για το κέντρο, αλλά με έργα ουσίας για όλη την περιφέρεια της πόλης. Και να μην ξεχνάμε ότι κάθε μέρα είναι μια νέα ευκαιρία για να οικοδομήσουμε μια πόλη πιο ανθρώπινη, πιο σύγχρονη, πιο λειτουργική. Με ισότητα στην πρόσβαση, στις ευκαιρίες, στις υποδομές. Με μια πολιτεία που ακούει, σχεδιάζει και πράττει. Γιατί η πραγματική αλλαγή δεν φαίνεται στα εγκαίνια, αλλά στην καθημερινή ζωή των πολιτών.

Άρθρο του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην ιστοσελίδα "Mkdn.gr", που δημοσιεύτηκε στις 01 Αυγούστου 2025

Από την κρίση στην εμπιστοσύνη: Η Ελλάδα αλλάζει με σοβαρότητα και συνέπεια

Το 2025 βρίσκει την Ελλάδα σε τροχιά σταθερότητας, ανθεκτικότητας και εθνικής αυτοπεποίθησης. Κοιτάζοντας πίσω, σε όσα βιώσαμε την προηγούμενη δεκαετία, δεν μπορεί κανείς παρά να αναγνωρίσει τη μεγάλη απόσταση που έχουμε διανύσει. Από το κατώφλι της εξόδου από την Ευρωζώνη και την ασφυξία των capital controls, στην ενίσχυση της διεθνούς αξιοπιστίας μας, την επιστροφή των επενδύσεων και την επανένταξη στον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το 2015 ήταν το έτος της αβεβαιότητας, της καχυποψίας, της πολιτικής ανευθυνότητας. Η χώρα κυβερνήθηκε με συνθήματα αντί για σχέδιο, με ρήξεις αντί για συνθέσεις και οδηγήθηκε σε οικονομική παράλυση. Η ανεργία ξεπερνούσε το 25%, η επιχειρηματικότητα «πάγωσε», οι πολίτες ζούσαν με τον φόβο για το αύριο. Δέκα χρόνια μετά, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως η Ελλάδα έχει αλλάξει σελίδα. Και η αλλαγή αυτή δεν ήρθε τυχαία. Από το 2019 και μετά, με τη Νέα Δημοκρατία στην κυβέρνηση, υλοποιήθηκε ένα συνεκτικό μεταρρυθμιστικό σχέδιο που στηρίζεται στη δημοσιονομική υπευθυνότητα, τον ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους, την προσέλκυση επενδύσεων και την απλοποίηση της καθημερινότητας των πολιτών. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις δεν είναι θεωρητικές. Αποτυπώνονται στους δείκτες, αλλά πιο σημαντικό είναι ότι αποτυπώνονται στην πραγματική ζωή των πολιτών.

Η ανεργία μειώθηκε σημαντικά. Οι άμεσες ξένες επενδύσεις άγγιξαν νέο ιστορικό ρεκόρ, ξεπερνώντας τα 7 δισ. ευρώ για δύο συνεχόμενα χρόνια. Το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ αποκλιμακώνεται. Οι πολίτες, μετά από μια μακρά περίοδο θυσιών, βλέπουν την καθημερινότητά τους να βελτιώνεται. Και το κράτος, που για δεκαετίες λειτουργούσε με όρους ακινησίας, πλέον αλλάζει πρόσωπο.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αλλαγών, ξεχωρίζει μια μεταρρύθμιση που αγγίζει κάθε νοικοκυριό και κάθε περιουσία στην Ελλάδα. Πρόκειται για το νέο Κώδικα Φορολογίας Περιουσίας. Μια βαθιά τομή, που αφήνει πίσω της τις αδυναμίες και τις στρεβλώσεις δεκαετιών και θεμελιώνει μια νέα σχέση πολίτη-Κράτους. Η ανάγκη για αυτή την αλλαγή ήταν αδιαμφισβήτητη. Το προηγούμενο καθεστώς φορολόγησης των ακινήτων βασιζόταν σε παρωχημένα και αποσπασματικά νομοθετήματα, ορισμένα από τα οποία είχαν θεσπιστεί πριν από... μισό αιώνα. Το αποτέλεσμα ήταν ένας λαβύρινθος διατάξεων, γεμάτος ασάφειες, εξαιρέσεις, αντικρουόμενες προβλέψεις. Πολίτες και επαγγελματίες έπρεπε να κινηθούν στα «τυφλά». Έτσι, ο νέος Κώδικας Φορολογίας Περιουσίας, τον οποίο είχα την τιμή να εισηγηθώ στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, δεν αποτελεί απλώς εκσυγχρονισμό. Είναι μια ολοκληρωμένη θεσμική μεταρρύθμιση. Πρώτα από όλα για πρώτη φορά κωδικοποιείται η συνολική φορολογική νομοθεσία για τα ακίνητα, καταργούνται πάνω από 250 αντικρουόμενες διατάξεις και το νομικό πλαίσιο γίνεται πιο σαφές, πιο κατανοητό και το σημαντικότερο πιο δίκαιο.

Η απλή, «καθαρή» γλώσσα του Κώδικα επιτρέπει στους πολίτες να γνωρίζουν τι ισχύει χωρίς να χρειάζονται εξειδικευμένη νομική υποστήριξη. Η σύνδεση με το Κτηματολόγιο και τις ψηφιακές υποδομές της ΑΑΔΕ μετατρέπει τη φορολογική σχέση σε ψηφιακή και άμεση. Οι διαδικασίες απλουστεύονται, οι εκκρεμότητες μειώνονται, και το κράτος, επιτέλους, γίνεται πιο φιλικό και λειτουργικό για τον πολίτη.

Σε τελική ανάλυση, αυτή η μεταρρύθμιση δεν αφορά μόνο την τεχνική πλευρά της φορολογίας. Είναι μια θεσμική δήλωση εμπιστοσύνης προς τους πολίτες. Είναι το μήνυμα ότι το κράτος σέβεται τον χρόνο, την ιδιοκτησία και την αξιοπρέπεια του καθενός. Και είναι ακόμη, μια υπενθύμιση ότι η δίκαιη και διαφανής φορολογία αποτελεί προϋπόθεση για μια δίκαιη και σταθερή κοινωνία. Γιατί το ζήτημα της φορολογίας δεν είναι μόνο αριθμοί — είναι πυλώνας της δημοκρατίας. Όταν το κράτος είναι συνεπές και οι κανόνες είναι ξεκάθαροι και ίσοι για όλους, τότε χτίζεται η εμπιστοσύνη, ενισχύεται η συμμόρφωση, και εντέλει διαμορφώνεται ένα υγιές περιβάλλον για επενδύσεις, ανάπτυξη και κοινωνική συνοχή.
Η Ελλάδα του σήμερα δεν έχει καμία σχέση με τη χώρα του χθες. Και το μέλλον μας χτίζεται όχι με ευχολόγια, αλλά με σοβαρότητα, θεσμούς και πράξεις. Ο νέος Κώδικας Φορολογίας Περιουσίας είναι ένα ακόμη βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Ένα βήμα για μια Ελλάδα πιο δίκαιη, πιο οργανωμένη, πιο φιλική προς τον πολίτη.

Άρθρο του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην εφημερίδα "Μακεδονία", στις 27 Αυγούστου 2025

2025: Μια νέα εποχή για την Ελλάδα

Η Ελλάδα του 2025 δεν θυμίζει σε τίποτα τη χώρα της κρίσης που έγινε… πρώτο θέμα (για τους λάθος λόγους) στα διεθνή πρωτοσέλιδα πριν από μία δεκαετία. Από τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό και την πολιτική αβεβαιότητα του 2015, η χώρα έχει περάσει σε μια φάση συστηματικής ανασυγκρότησης σε οικονομικό, διοικητικό, αλλά και θεσμικό επίπεδο. Η «μεταμόρφωση» αυτή δεν ήταν ούτε εύκολη ούτε αυτονόητη. Απαιτήθηκαν δύσκολες αποφάσεις, συνέπεια στην εφαρμογή πολιτικών και κυρίως προσήλωση στην υλοποίηση καινοτόμων μεταρρυθμίσεων.

Έτσι, η σημερινή εικόνα της πατρίδας μας είναι το αποτέλεσμα ενός πολυετούς σχεδίου που βασίζεται σε διακριτούς άξονες όπως η σταθερότητα, η διαφάνεια και η στρατηγική επένδυση στο μέλλον.
Αναμφίβολα το 2015 αποτέλεσε σημείο καμπής για την Ελλάδα. Δεν ήταν μόνο ότι βρεθήκαμε με το… ενάμιση πόδι εκτός Ευρωζώνης. Η κοινωνική συνοχή δοκιμάστηκε σκληρά, τα capital controls τραυμάτισαν νοικοκυριά, επιχειρήσεις και την αξιοπρέπειά μας, η επιχειρηματική δραστηριότητα κυριολεκτικά κατέρρευσε και η εμπιστοσύνη στο κράτος χάθηκε. Δέκα χρόνια αργότερα, το σκηνικό έχει αλλάξει. Η Ελλάδα αποκατέστησε τη διεθνή αξιοπιστία της, πετυχαίνει μικρά και μεγάλα δημοσιονομικά «θαύματα», γίναμε παράδειγμα προς μίμηση, οι ποιοτικοί δείκτες τραβούν την ανηφόρα και δημιουργούνται προϋποθέσεις για μακροχρόνια και βιώσιμη ανάπτυξη. Επιπρόσθετα η ανεργία υποχώρησε σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, οι άμεσες ξένες επενδύσεις ενισχύθηκαν σημαντικά, το δημόσιο χρέος αποκλιμακώνεται και η καθημερινότητα των συμπολιτών μας παρουσιάζει απτά σημάδια βελτίωσης εβδομάδα με την εβδομάδα, μήνα με τον μήνα, χρόνο με τον χρόνο.

Ένα από τα πιο κομβικά βήματα σε αυτή την πορεία εκσυγχρονισμού ήταν η ριζική αναμόρφωση της φορολογίας περιουσίας. Ο νέος Κώδικας Φορολογίας Περιουσίας, τον οποίο είχα τη χαρά να εισηγηθώ στην επιτροπή Οικονομικών της Βουλής και στην Ολομέλεια του Κοινοβουλίου, δεν είναι απλώς μια νομοτεχνική πρωτοβουλία. Πρόκειται για μια θεσμική «επανάσταση» με κοινωνική, οικονομική και πολιτική σημασία. Για δεκαετίες, το φορολογικό πλαίσιο που διέπει τα ακίνητα στην Ελλάδα ήταν κατακερματισμένο, δυσνόητο και εν πολλοίς άδικο. Περισσότερες από 250 αντικρουόμενες ή παρωχημένες διατάξεις δημιουργούσαν σύγχυση σε πολίτες και επαγγελματίες, καθιστώντας τη φορολογική συμμόρφωση έναν άθλο.

Ο νέος Κώδικας, ο οποίος παρουσιάστηκε και ψηφίστηκε με στόχο τη σαφήνεια και τη λειτουργικότητα, θέτει ένα εντελώς νέο θεμέλιο στη σχέση του πολίτη με τη φορολογική διοίκηση. Ενοποιεί τη νομοθεσία, απλοποιεί τις διαδικασίες και καταργεί τις γραφειοκρατικές στρεβλώσεις. Πέρα, όμως, από τη διευκόλυνση της καθημερινότητας, το διακύβευμα είναι βαθύτερο: η οικοδόμηση μιας πιο δίκαιης φορολογικής κουλτούρας. Ένα κράτος που σέβεται τον πολίτη, τον χρόνο του και την περιουσία του, είναι ένα κράτος που μπορεί να απαιτήσει, δικαίως, συνέπεια και από την άλλη πλευρά. Όπως τόνισα στις ομιλίες μου η δίκαιη φορολόγηση δεν είναι απλώς θέμα αριθμών ή οικονομικής αποτελεσματικότητας. Είναι εργαλείο κοινωνικής δικαιοσύνης και θεμέλιο πολιτικής σταθερότητας.

Και αυτό γιατί μόνο μέσα από σαφείς κανόνες και ισότιμη μεταχείριση δημιουργείται ένα υγιές περιβάλλον που ενθαρρύνει τις επενδύσεις και ενισχύει την κοινωνική συνοχή. Αυτή είναι η αληθινή και ουσιαστική πρόοδος. Όχι μόνο να πηγαίνει η οικονομία καλύτερα, αλλά να νιώθει ο πολίτης ότι ανήκει σε μια οργανωμένη και δίκαιη πολιτεία.