Άρθρο Θ. Καράογλου στο «Politik.gr», στο «reporter24.gr» και στο «vimapress.gr», που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη 29 Μαρτίου 2018

«Το συνέδριο τελείωσε, η ανάπτυξη αγνοείται!»

Στη Θεσσαλονίκη είμαστε τελικά μια... ωραία ατμόσφαιρα! Εδώ και λίγες ημέρες δεν έχουμε νερό, εδώ και λίγους μήνες δεν έχουμε ΟΑΣΘ, εδώ και λίγα χρόνια δεν έχουμε υποδομές και ανάπτυξη, αλλά από τις 26 έως τις 28 Μαρτίου 2018, είχαμε στην πόλη αναπτυξιακό συνέδριο για την Κεντρική Μακεδονία.

Δεν λέω, ωραίος και επικοινωνιακός ο τίτλος... Βοήθησε τον Αλέξη Τσίπρα να στήσει μια πανηγυρική φιέστα με έντονο προεκλογικό άρωμα. Όταν όμως τα φώτα κλείνουν, οι αίθουσες αδειάζουν και έρχεται η στιγμή του απολογισμού, οι Θεσσαλονικείς ακόμα προσπαθούμε να καταλάβουμε τη χρησιμότητά του.

Που καταλήξαμε; Ποιος θα είναι ο αναπτυξιακός χάρτης της Βόρειας Ελλάδας; Τι μένει σε τελική ανάλυση ως αποτύπωμα αυτού του συνεδρίου σε μια πολύπαθη και ευαίσθητη περιοχή που μαστίζεται από την αποβιομηχάνιση;

Δυστυχώς τίποτα άλλο, πέρα από τις αναμνηστικές φωτογραφίες και τα χαμόγελα που περίσσευαν για χάρη των τηλεοπτικών καμερών!

Εάν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και να πάψουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε ότι το περίφημο «αναπτυξιακό συνέδριο» της Θεσσαλονίκης δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια κακοπαιγμένη κυβερνητική παράσταση.

Μια προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα και των υπουργών του να πείσουν την τοπική κοινωνία ότι ζούμε σε ένα απέραντο εργοτάξιο, λες και οι Θεσσαλονικείς δεν βιώνουμε τη θλιβερή πραγματικότητα ή δεν έχουμε το νου και τη γνώση να αντιληφθούμε ότι ο πρωθυπουργός μας αντιμετώπισε για πολλοστή φορά ως... ιθαγενείς, στους οποίους κούνησε πολύχρωμα καθρεφτάκια προκειμένου να τους... θαμπώσει με τη λάμψη τους.

Μόνο που οι Θεσσαλονικείς και οι Βορειοελλαδίτες γνωρίζουμε πολύ καλά πλέον τι σημαίνει Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ.
Στα τρία χρόνια της διακυβέρνησης τους τα μεγάλα λόγια αντικατέστησαν τα μεγάλα έργα.

Η πόλη είναι αναπτυξιακά «αφυδατωμένη», ενώ οι μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις, όπως και τα σημαντικά έργα υποδομών, φέρουν τη σφραγίδα των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας. Άλλοι τα οραματίστηκαν και τα ξεκίνησαν και τυγχάνει άλλοι να τα εγκαινιάζουν ή να τα υπογράφουν. Αυτή είναι άλλωστε η μοίρα των πολιτικών και των κομμάτων.

Υπενθυμίζω δυο συγκεκριμένα παραδείγματα: Ο Κώστας Καραμανλής οραματίστηκε το λιμάνι της Θεσσαλονίκης ως αναπτυξιακό και τουριστικό επίκεντρο της Ν.Α. Ευρώπης όταν εκείνοι που σήμερα υπέγραψαν την ιδιωτικοποίησή του, το 2008 «κρέμονταν» διαμαρτυρόμενοι από τα κάγκελα του ΟΛΘ κατηγορώντας μας ότι ξεπουλάμε τη δημόσια περιουσία! Ο Αντώνης Σαμαράς, από την άλλη, δρομολόγησε την αναβάθμιση του αεροδρομίου «Μακεδονία» μέσω της σύμβασης παραχώρησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει καταρτίσει συγκεκριμένο πρόγραμμα στήριξης και ενθάρρυνσης επενδυτικών πρωτοβουλιών που θα φέρουν έναν αναπτυξιακό «αέρα» στο σύνολο της Βόρειας Ελλάδας, δημιουργώντας νέες ποιοτικές θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.

Προσωπικά θα ήθελα να ακούσω τις σκέψεις του Αλέξη Τσίπρα για την κατασκευή του τερματικού σταθμού του Μετρό στη Σίνδο, μέσω του οποίου θα εξυπηρετούνται οι εργαζόμενοι στη βιομηχανική περιοχή και οι φοιτητές που σπουδάζουν στο Αλεξάνδρειο ΤΕΙ. Δεν είπε ωστόσο κουβέντα...

Δεν άκουσα επίσης τίποτα για το πώς θα συνδέσει το πνευματικό κεφάλαιο που παράγουν τα δυο πανεπιστήμια (ΑΠΘ και Μακεδονίας), το Α-ΤΕΙΘ, το Διεθνές Πανεπιστήμιο, η ΒΙΠΕ Σίνδου και το Πάρκο Επιχειρήσεων Υψηλής Τεχνολογίας (Τεχνόπολη Θεσσαλονίκης Α.Ε.), με την τοπική επιχειρηματικότητα για την ανάπτυξη πολύτιμων συνεργασιών. Δεν αφιέρωσε ούτε γραμμή στην ομιλία του...

Όπως δεν αναφέρθηκε καθόλου στο πως μπορεί να αξιοποιηθεί το θαλάσσιο μέτωπο των 54 χιλιομέτρων που ξεκινά από το Καλοχώρι και καταλήγει στο Δήμο Θερμαϊκού. Ψιλά γράμματα θα μου πείτε...

Όπως και να έχει, στην ομιλία του πρωθυπουργού ακούσαμε σκόρπιες σκέψεις και αόριστα «θα». Έλειπε, όμως, το πιο σημαντικό, οι πράξεις! Διότι κανένα συνέδριο από μόνο του δεν λύνει προβλήματα, ούτε δρομολογεί την ανάπτυξη.

Δράσεις και σχέδιο απαιτούνται, τα οποία στερείται η παρούσα κυβέρνηση. Άλλωστε ΣΥΡΙΖΑ και ανάπτυξη είναι δυο λέξεις οι οποίες -αποδεδειγμένα- δεν τέμνονται πουθενά!

Το μόνο στο οποίο μας έκανε σοφότερους το αναπτυξιακό συνέδριο για την Κεντρική Μακεδονία ήταν τα προεκλογικά συνθήματα-διλήμματα που θα χρησιμοποιήσει ο Αλέξης Τσίπρας στις επόμενες εκλογές. «Το δικό μας μέλλον στα δικά μας χέρια», έγραφε το πόντιουμ από το οποίο εκφώνησε την ομιλία του, ενώ σε μια αποστροφή του λόγου του τόνισε πως «η Ελλάδα δεν γυρίζει πίσω».

Συμφωνώ και με τα δυο!
Δεν είναι μακριά ο καιρός που ως Έθνος θα κληθούμε να αποφασίσουμε σε ποιανού τα χέρια θα εμπιστευθούμε τις τύχες της πατρίδας μας. Δεδομένου ότι η πρώτη φορά «Αριστερή» κυβέρνηση έχει αποτύχει σε όλους τους τομείς, είναι απολύτως βέβαιο ότι κανένας Έλληνας δεν θα την εμπιστευθεί εκ νέου για την επόμενη ημέρα της Ελλάδας. Το δείχνουν άλλωστε και οι δημοσκοπήσεις ότι ως λαός είμαστε πλέον αποφασισμένοι να πάρουμε το μέλλον μας στα δικά μας χέρια.

Ως εκ τούτου η Ελλάδα δεν γυρίζει πίσω, κ. Τσίπρα, διότι πολύ απλά οι Έλληνες αξίζουμε καλύτερα!

Άρθρο Θ. Καράογλου στο «Thessnews.gr» που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη 29 Μαρτίου 2018

«Εκεί που τελειώνουν οι πράξεις αρχίζουν τα συνέδρια»

Τώρα που το αναπτυξιακό συνέδριο για την Κεντρική Μακεδονία ανήκει στο παρελθόν, τα φώτα από τις αίθουσες έσβησαν και ο Αλέξης Τσίπρας με τους υπουργούς του επέστρεψαν στην Αθήνα, προσπαθώ να κατανοήσω ποια ήταν τελικά η χρησιμότητά του.

Κατά την προσωπική μου άποψη δεν άφησε κανένα αναπτυξιακό αποτύπωμα στην πόλη. Αντίθετα, πίσω από τον όμορφο τίτλο και τις αναμνηστικές φωτογραφίες, έκρυβε μια κακοπαιγμένη κυβερνητική παράσταση η οποία προσπαθούσε να μας πείσει ότι οι Θεσσαλονικείς ζούμε σε ένα απέραντο... εργοτάξιο.

Λες και δεν βιώνουμε καθημερινά τη θλιβερή πραγματικότητα ή δεν έχουμε το νου, μα και την εμπειρία, να αντιληφθούμε ότι για πολλοστή φορά ο Αλέξης Τσίπρας ήρθε στη Θεσσαλονίκη με σκοπό να μας... πουλήσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Μόνο που μετά από τρία χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, οι Βορειοελλαδίτες γνωρίζουμε με ποιους έχουμε να κάνουμε... Όπως γνωρίζουμε εξίσου καλά ότι οι αυταπάτες του Αλέξη Τσίπρα μόνο κακό κάνουν στη χώρα.

Δυστυχώς για την πατρίδα μας, αλλά και τη Θεσσαλονίκη ειδικότερα, από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι σήμερα τα μεγάλα λόγια αντικατέστησαν τα μεγάλα έργα.

Ακούμε πολλά, μας υπόσχονται ακόμη περισσότερα, αλλά απουσιάζουν παντελώς οι πράξεις. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον η πόλη μας είναι αναπτυξιακά και οικονομικά «αφυδατωμένη», ενώ οι μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις, όπως και τα σημαντικά έργα υποδομών που την αφορούν, φέρουν τη σφραγίδα των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας, παρά το γεγονός ότι εκείνοι που τα εγκαινιάζουν είναι οι ίδιοι που πριν μερικά χρόνια τα πολεμούσαν με όλες τους τις δυνάμεις.

Πάρτε για παράδειγμα την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΘ. Ο Κώστας Καραμανλής οραματίστηκε το λιμάνι της Θεσσαλονίκης ως αναπτυξιακό και τουριστικό επίκεντρο της Ν.Α. Ευρώπης και κίνησε τις σχετικές διαδικασίες για να το αναπτύξει. Ωστόσο, οι αντιδράσεις ήταν πρωτοφανείς... Πως τα φέρνει όμως η ζωή και εκείνοι που σήμερα υπέγραψαν χαμογελαστοί την ιδιωτικοποίησή του, τους θυμάμαι το 2008 να «κρέμονται» διαμαρτυρόμενοι από τα κάγκελα του ΟΛΘ κατηγορώντας μας ότι ξεπουλάμε τη δημόσια περιουσία! Άλλα χρόνια θα μου πείτε...

Το ίδιο συνέβη και με τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος δρομολόγησε την αναβάθμιση του αεροδρομίου «Μακεδονία» μέσω της σύμβασης παραχώρησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων. Τότε μας απειλούσαν με ειδικά δικαστήρια, σήμερα επικυρώνουν με την υπογραφή τους τη δική μας πολιτική.

Στον ίδιο άξονα κινείται και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος έχει καταρτίσει συγκεκριμένο πρόγραμμα στήριξης και ενθάρρυνσης επενδυτικών πρωτοβουλιών που θα φέρουν έναν αναπτυξιακό «αέρα» στο σύνολο της Βόρειας Ελλάδας. Μέσω αυτών προσδοκά τη δημιουργία νέων ποιοτικών θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.
Κάνω αυτήν στην ιστορική αναδρομή για να καταδείξω ότι ο Αλέξης Τσίπρας στερείται πράξεων και για αυτό επενδύει πολιτικά στα επικοινωνιακά «αναπτυξιακά συνέδρια».

Μόνο που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κανένα συνέδριο από μόνο του δεν λύνει προβλήματα, ούτε φυσικά δρομολογεί την ανάπτυξη.

Δράσεις και σχέδιο απαιτούνται, στοιχεία τα οποία έτσι και αλλιώς δε διαθέτουν οι σημερινοί κυβερνητικοί εταίροι. Άλλωστε ΣΥΡΙΖΑ και ανάπτυξη είναι δυο λέξεις οι οποίες δεν τέμνονται πουθενά!

Έναρξη εργασιών της 138ης Διακοινοβουλευτικής Ένωσης (IPU) στη Γενεύη, που πραγματοποιήθηκαν τη Δευτέρα 26 Μαρτίου 2018

Μαθητική παρέλαση για τη εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου στη Χαλάστρα, την Κυριακή 25 Μαρτίου 2018

Βράβευση αριστούχων μαθητών και επιτυχόντων εισακτέων στα ΑΕΙ και ΤΕΙ από οικογένειες του δήμου Δέλτα, που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 24 Μαρτίου 2018

Συμμετοχή Θ. Καράογλου στην εκπομπή "Focus Press", του Atlas tv, με τον δημοσιογράφο Δημήτρη Βενιέρη (23-03-2018)

Αρ. πρωτ.: 4671/23.03.2018

Θεσσαλονίκη 23 Μαρτίου 2018

Προς:

-Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Κοιν. Αλληλεγγύης

ΕΡΩΤΗΣΗ

«Αδικαιολόγητη καθυστέρηση του Υπουργείου για την έκδοση ερμηνευτικής εγκυκλίου»

Το ασφαλιστικό ίσως είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της εποχής μας, αποτέλεσμα και αυτό της παθογένειας του συστήματος αλλά και πολλών λαθών που έγιναν σε βάθος χρόνου.
Η σημερινή Κυβέρνηση, με νόμους τύπου «Κατρούγκαλου» αντί να δώσει λύσεις στα υπάρχοντα προβλήματα του ασφαλιστικού, τελικά βάζει «ταφόπλακα» στις όποιες ελπίδες είχαν απομείνει για ένα δικαιότερο και πιο βιώσιμο ασφαλιστικό.
Ένα από τα προβλήματα που μένουν άλυτα, με αποκλειστική ευθύνη της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είναι η αδυναμία των αρμόδιων Υπηρεσιών του Υπουργείου να εκδώσουν εγκύκλιο για το ποσό που πρέπει να καταβληθεί προκειμένου να είναι δυνατή η εξαγορά του πλασματικού χρόνου εργασίας, καθώς επίσης και για το ακριβές ποσό που πρέπει να καταβληθεί για αυτασφάλιση.
Σε αυτή την κατάσταση ομηρίας βρίσκονται εγκλωβισμένοι στις υπηρεσίες του ΕΦΚΑ χιλιάδες πολίτες, οι οποίοι από 1/1/2017 περιμένουν μία εγκύκλιο, προκειμένου να καταβάλουν το ποσό που τους αντιστοιχεί για την εξαγορά των πλασματικών χρόνων (που στις περισσότερες περιπτώσεις έχει προσδιοριστεί), ή για να αυτασφαλιστούν για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (που επίσης έχει προσδιοριστεί) και να πάρουν κάποια στιγμή σύνταξη.
Πέραν τούτου, υπάρχει και μεγάλος αριθμός ατόμων που ενώ μέχρι τις 31/12/2016 πλήρωναν κανονικά το ποσό που τους αντιστοιχούσε, από 1/1/2017 σταμάτησαν, σε αναμονή και αυτοί της εγκυκλίου που ....αναμένεται. Βέβαια εξακολουθούν και τυγχάνουν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης (που παρατείνεται με αποφάσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα), χωρίς να εισφέρουν στο σύστημα ούτε ένα ευρώ.
Η αβεβαιότητα αυτή, εκτός από τον οικονομικό αντίκτυπο που έχει για όλους τους ενδιαφερόμενους, αφού εκτός των άλλων παρατείνει την αβεβαιότητά τους για το μέλλον, στερεί από τα ταμεία του ΕΦΚΑ σημαντικούς πόρους, που περισσότερο από ποτέ έχει σήμερα ανάγκη ο Φορέας για την εύρυθμη λειτουργία του. Φυσικά, για ακόμα μία φορά το Κράτος δείχνει την αναξιοπιστία του σε χιλιάδες συνανθρώπους μας, που θέλουν να συνεισφέρουν αλλά δυστυχώς δεν μπορούν.

Κατόπιν τούτων ερωτάται η αρμόδια Υπουργός:

1. Για πιο λόγο εδώ και 15 σχεδόν μήνες καθυστερεί η ερμηνευτική εγκύκλιος για την καταβολή ποσών εξαγοράς πλασματικού χρόνου εργασίας, αλλά και για την αυτασφάλιση;

2. Μέχρι πότε προβλέπεται να έχει εκδοθεί, για τη λήξη της ομηρίας χιλιάδων πολιτών;

Αρ. Πρωτ.: 4542

20 Μαρτίου 2018

ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς: Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης

Θέμα: «Επιστροφή παράνομων περικοπών σε κύριες και επικουρικές συντάξεις»

Εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι, διεκδικούν αναδρομικά από τις παράνομες μειώσεις -με άθροισμα συντάξεων (κύριων και επικουρικών) άνω των 1.300 ευρώ- μέχρι 1-6-2016. Τα ποσά των επιστροφών, για το διάστημα από 1-6-2016 έως σήμερα, ανέρχονται μέχρι και τα 1.800 ευρώ για κύριες και μέχρι τα 900 ευρώ για επικουρικές συντάξεις. Οι παράνομες μειώσεις σε βάρος εκατοντάδων χιλιάδων συνταξιούχων, όπως λεπτομερώς εγράφη στον Τύπο (βλ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 26-2-2018), συνίστανται στο γεγονός ότι τα ταμεία εξακολουθούν να παρακρατούν τις περικοπές των Ν.4093/2012 και Ν.3986/2011 στις καταβαλλόμενες συντάξεις σε πλασματικά ποσά. Δηλαδή, στα ποσά πριν τις μειώσεις που επιβλήθηκαν βάση του νόμου "Κατρούγκαλου" (Ν.4387/2016, άρθρο 96) από τον επανυπολογισμό των επικουρικών συντάξεων, με κατώτερο πλαφόν τα 1.300 ευρώ μικτά (άθροισμα κύριας και επικουρικής).
Ως αποτέλεσμα, όπως φαίνεται στα ενημερωτικά σημειώματα εκατοντάδων χιλιάδων συνταξιούχων, να επιβάλλεται «ψαλίδι» σε πλασματικά, δηλαδή στα παλιά ποσά, ενώ αν λαμβάνονταν ως βάση το νέο ποσό μετά τις μειώσεις τόσο στην επικουρική όσο και στο άθροισμα κύριας και επικουρικής, οι μειώσεις θα ήταν σημαντικά μικρότερες ή ακόμη και μηδενικές.
Υπολογίζεται, πως αυτές οι παράνομες μειώσεις πλήττουν -για 21 μήνες μέχρι σήμερα- εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους όλων των ταμείων (Δημοσίου, ΤΕΑΔΥ, ΤΑΔΚΥ, ΤΕΑΠΟΚΑ, ΜΤΣ, ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ, ΔΕΚΟ, Τραπεζών, ΝΑΤ) με άθροισμα κύριας και επικουρικής σύνταξης μεγαλύτερο των 1.300 ευρώ.
Όλα αυτά επιβαρύνουν σημαντικά τους συνταξιούχους και τους οδηγούν –εκτός της άδικης αφαίμαξης- σε μια άνευ προηγουμένου γραφειοκρατική ταλαιπωρία, καθώς αναγκάζονται να υποβάλλουν αιτήσεις για την αναδρομική επιστροφή των παράνομων περικοπών που τους επεβλήθησαν.
Η πρόσφατη δήλωση του κ. Υφυπουργού Εργασίας για τη διαδικασία της επιστροφής των παράνομων κρατήσεων, είναι αποπροσανατολιστική και άκρως υποκριτική. Η αναφορά του για τη δημιουργία ηλεκτρονικής πλατφόρμας υποβολής των αιτήσεων επιστροφής κρατήσεων από τους συνταξιούχους είναι απαράδεκτη, καθώς ο μηχανισμός του Υπουργείου Εργασίας διαθέτει τη δυνατότητα -και μάλιστα χωρίς την βασανιστική διαδικασία της αίτησης- να υπολογίσει άμεσα τις επιστροφές.

Ερωτάται η Υπουργός

1. Η "λανθασμένη" παρακράτηση σε βάρος εκατοντάδων χιλιάδων συνταξιούχων οφείλεται σε παράλειψη ή σκοπιμότητα;

2. Σε ποιους λόγους οφείλεται η ολιγωρία και η αδράνεια –εδώ και 21 μήνες- εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας;

3. Ποιος είναι ο ακριβής αριθμός των θιγόμενων συνταξιούχων, αλλά και το ύψος του συνολικού ποσού που πρέπει να τους επιστραφεί;

4. Υπάρχει χρονοδιάγραμμα επιστροφής των παρανόμων μειώσεων στους δικαιούχους από τα ασφαλιστικά Ταμεία και αν ναι, ποιο είναι αυτό;

Ο ερωτώντες βουλευτές

1. Κωνσταντίνος Τασούλας
Βουλευτής Ιωαννίνων

2. Ιωάννης Βρούτσης
Βουλευτής Κυκλάδων

3. Νότης Μηταράκης
Βουλευτής Χίου

4. Θεόδωρος Καράογλου
Βουλευτής B΄ Θεσσαλονίκης

5. Βασίλειος Οικονόμου
Βουλευτής Επικρατείας

6. Ιάσων Φωτήλας
Βουλευτής Αχαΐας

7. Κωνσταντίνος Βλάσης
Βουλευτής Αρκαδίας

8. Στέργιος Γιαννάκης
Βουλευτής Πρεβέζης

9. Βασίλειος Γιόγιακας
Βουλευτής Θεσπρωτίας

10. Γιώργος Κασαπίδης
Βουλευτής Κοζάνης

11. Χρήστος Κέλλας
Βουλευτής Λαρίσης

12. Αικατερίνη Μάρκου
Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης

13. Γεωργία Μαρτίνου
Βουλευτής Αττικής

14. Αθανάσιος Καββαδάς
Βουλευτής Λευκάδας

15. Εμμανουήλ Κόνσολας
Βουλευτής Δωδεκανήσου

16. Δημήτριος Κυριαζίδης
Βουλευτής Δράμας

17. Χρήστος Μπουκώρος
Βουλευτής Μαγνησίας

18. Ιωάννης Αντωνιάδης
Βουλευτής Φλωρίνης

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Ζαγκλιβέρι για να μην κλείσει το υποκατάστημα της τράπεζας Πειραιώς, που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 23 Μαρτίου 2018

Αρ. Πρωτ.: 4652/22.03.2018

Αθήνα, 22 Μαρτίου 2018

ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς:
Τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Θέμα: Στον αέρα το ενεργειακό σύστημα της χώρας-Πουλάνε μονάδες χωρίς Άδειες Περιβαλλοντικών Όρων

Στον αέρα βρίσκεται το ενεργειακό σύστημα της χώρας, μετά τις αποφάσεις 2721 και 2722/2017 του ΣτΕ (Συμβούλιο της Επικρατείας) που επί της ουσίας ακυρώνουν την απόφαση του Σεπτεμβρίου 2017 του ΥΠΕΝ για τις περιβαλλοντικές άδειες επτά λιγνιτικών μονάδων, 2 μονάδων πετρελαίου συνολικής εγκατεστημένης ισχύος 4.389 MW και τριών ορυχείων Λιγνίτη της ΔΕΗ, δηλαδή σχεδόν του συνόλου της Ηλεκτρικής παραγωγής της χώρας. Η πολιτική ευθύνη της κυβέρνησης είναι τεράστια αφού η απόφαση του ΣτΕ είναι γνωστή από τον Δεκέμβριο του 2016. Έχει περάσει σχεδόν ενάμιση έτος και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει επιδείξει τεράστια ολιγωρία και ανεπάρκεια, αφού δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα αδιαφορώντας για τις καταστροφικές συνέπειες που μπορεί να προκληθούν στη ΔΕΗ αλλά και στην ενεργειακή ασφάλεια και επάρκεια της.
Συγκεκριμένα στο αιτιολογικό της απόφασης του ΣτΕ κρίνεται ότι, εφόσον έχει κατατεθεί εμπρόθεσμο αίτημα ανανέωσης μιας ΑΕΠΟ, η διάρκεια της παράτασης ισχύος (ως προσωρινό μέτρο) δεν μπορεί να ξεπερνά τη διάρκεια ισχύος της ΑΕΠΟ (ως γενικός κανόνας).
Συνέπεια των αποφάσεων του ΣτΕ είναι ότι, οι εν λόγω μονάδες στερούνται επί της ουσίας περιβαλλοντικών όρων και θα εξακολουθήσουν να στερούνται έως ότου συνταχθεί νέα Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για το σύνολο των εγκαταστάσεων, αυτή αξιολογηθεί σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο ν. 4014/2011 και εκδοθεί εκ νέου ΑΕΠΟ.
Οι αποφάσεις αυτές του ΣτΕ έρχονται ως αποτέλεσμα της αδράνειας της διοίκησης που πλήττουν ουσιαστικά τη ΔΕΗ.
Το θέμα περιπλέκεται ακόμη περισσότερο αφού στις συγκεκριμένες μονάδες συμπεριλαμβάνονται οι προς ιδιωτικοποίηση εγκαταστάσεις της ΔΕΗ. Κατά συνέπεια, οι αποφάσεις του ΣτΕ υπονομεύουν το έτσι και αλλιώς δύσκολο εγχείρημα της ιδιωτικοποίησης και, στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να οδηγήσουν σε μείωση του τιμήματος. Πως θα προχωρήσει η πώληση των Λιγνιτικών μονάδων της Μεγαλόπολης και της Μελίτη και ποιο θα είναι το αντίτιμο, όταν αυτές δεν είναι περιβαλλοντικά αδειοδοτημένες και, σε κάθε περίπτωση, είναι βέβαιο ότι θα καταπέσουν σε οποιαδήποτε προσφυγή;
Επειδή οι από τον Δεκέμβριο του 2017 αποφάσεις του ΣΤΕ (2721 και 2722/2017) θεωρούν ότι οι ΑΕΠΟ 158734/19.09.06 και 161692/29.05.06 των Ατμοηλεκτρικών Σταθμών (ΑΗΣ) Μεγαλόπολης Α και Β αντιστοίχως έχουν λήξει ακυρώνοντας επί της ουσίας τις ΑΕΠΟ 25666/08.09.17 και 34393/08.09.2017 των ΑΗΣ Μεγαλόπολης Α και Β και καθιστούν, με βάση την αιτιολόγηση του ΣτΕ έωλους τους περιβαλλοντικούς όρους των εξής εγκαταστάσεων: ΑΗΣ Μελίτης, ΑΗΣ Κομοτηνής, ΑΗΣ Αμυνταίου-Φιλώτα, ΑΗΣ Κερατέας-Λαυρίου, ΑΗΣ Λινοπεραμάτων, ΑΣΠ Λέσβου, ΑΣΠ Χίου, Ορυχείο Μεγαλόπολης, Ορυχείο Κλειδιού, Ορυχείο Αμυνταίου,

Επειδή οι ΑΕΠΟ 25666/08.09.17 και 34393/08.09.2017 έχουν προσβληθεί στο ΣτΕ από τη WWF Ελλάς και δικάζονται στις 25/5/2018,
Επειδή οι ανωτέρω εγκαταστάσεις που αποτελούν σχεδόν το σύνολο του κλάδου της ηλεκτροπαραγωγής της χώρας, λειτουργούν ουσιαστικά χωρίς οριστική έγκριση περιβαλλοντικών όρων και άρα εγκυμονούνται τεράστιοι κίνδυνοι για την απρόσκοπτη λειτουργία της ΔΕΗ και επομένως και για την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού της χώρας και μάλιστα στην έναρξη της θερινής τουριστικής περιόδου που οι ανάγκες σε ηλεκτρική ενέργεια εκτινάσσονται,
Επειδή στις ανωτέρω εγκαταστάσεις περιλαμβάνονται και οι προς πώληση Λιγνιτικές μονάδες και ορυχεία της ΔΕΗ, και η ακύρωση των περιβαλλοντικών όρων απαξιώνει τραγικά το προσδοκώμενο τίμημα με ευθύνη της κυβέρνησης,
Επειδή μια επιπρόσθετη πιθανή διάταξη τυπικού νόμου, που θα παρέτεινε ενιαία για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (π.χ. 2 έτη), με έναρξη την ημέρα ψήφισης του νόμου, τους περιβαλλοντικούς όρους, θα ήταν αντίθετη στο άρθρο 24 του Συντάγματος και στο δίκαιο της Ε.Ε. αφού παρατείνει χωρίς κρίση και χωρίς ειδική εξατομικευμένη αξιολόγηση όρους που είχαν εγκριθεί με βάση μελέτες και δεδομένα που δεν είναι πλέον επίκαιρα,
Επειδή ενώ η απόφαση του ΣτΕ είναι γνωστή από τον Δεκέμβριο του 2016 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ολιγώρησε, αδιαφόρησε με ανυπολόγιστες συνέπειες στη λειτουργία της ΔΕΗ αλλά και στο οικονομικό τίμημα των προς πώληση μονάδων.

Ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός

1. Γνωρίζατε την απόφαση του ΣτΕ το Δεκέμβριο του 2016 που ουσιαστικά ακυρώνει την απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων του Σεπτεμβρίου 2017. Εάν ναι γιατί δεν προχωρήσατε σε οριστική διευθέτηση του προβλήματος;

2. Γιατί δεν ζητήσατε από τη ΔΕΗ το Δεκέμβριο του 2016 την κατάθεση νέων ΜΠΕ για τις εν λόγω εγκαταστάσεις ώστε μέχρι σήμερα να είχατε εκδώσει οριστικές ΑΕΠΟ;

3. Ποιες είναι οι συνέπειες από την χωρίς οριστικούς περιβαλλοντικούς όρους λειτουργία των εγκαταστάσεων; Ποιες οι συνέπειες στο οικονομικό αντάλλαγμα των προς πώληση λιγνιτικών μονάδων και ορυχείων;

Οι Ερωτώντες Βουλευτές

1. Κώστας Σκρέκας
2. Κώστας Κατσαφάδος
3. Κωστής Χατζηδάκης
4. Θεοδώρα (Ντόρα) Μπακογιάννη
5. Ελευθέριος Αυγενάκης
6. Θεόδωρος Καράογλου
7. Αναστάσιος Δημοσχάκης
8. Ιωάννης Κεφαλογιάννης
9. Μαρία Αντωνίου
10. Χρήστος Μπουκώρος
11. Ιωάννης Αντωνιάδης
12. Γεώργιος Κουμουτσάκος
13. Ιωάννης Ανδριανός
14. Χρήστος Κέλλας
15. Νίκος Παναγιωτόπουλος
16. Φωτεινή Αραμπατζή
17. Βασίλειος Γιόγιακας
18. Απόστολος Βεσυρόπουλος
19. Σταύρος Καλαφάτης
20. Βασίλειος Οικονόμου
21. Σίμος Κεδίκογλου
22. Ανδρέας Κατσανιώτης
23. Γεώργιος Βαγιωνάς
24. Γεώργιος Βλάχος
25. Κατερίνα Μάρκου
26. Δημήτρης Κυριαζίδης
27. Γεράσιμος Γιακουμάτος
28. Στέργιος Γιαννάκης
29. Κώστας Κοντογεώργος
30. Αθανάσιος Δαββάκης
31. Αθανάσιος Μπούρας
32. Νίκη Κεραμέως
33. Γεώργιος Στύλιος
34. Κωνσταντίνος Γκιουλέκας
35. Μάνος Κόνσολας
36. Αθανάσιος Καββαδάς
37. Σοφία Βούλτεψη
38. Άννα – Μισέλ Ασημακοπούλου
39. Μάριος Σαλμάς
40. Κώστας Κουκοδήμος
41. Ιωάννης Τραγάκης
42. Δημήτρης Σταμάτης
43. Ιωάννης Βρούτσης
44. Έλενα Ράπτη
45. Σάββας Αναστασιάδης
46. Χρήστος Σταϊκούρας
47. Θεόδωρος Φορτσάκης
48. Κώστας Τσιάρας