Πανοσιολογιότατε Αρχιμανδρίτη Σαχάκ Γεμισιάν,
Κύριε εκπρόσωπε της Αρμενικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης,
Υψηλοί προσκεκλημένοι,
Κυρίες και κύριοι,
Η γενοκτονία των Αρμενίων είναι μια από τις πιο μαύρες σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας.
Για αυτό και σήμερα είμαστε όλοι εδώ για:
-να αποτρέψουμε τη μνημοκτονία,
-να δηλώσουμε την πλήρη αντίθεσή μας σε κάθε μορφή παραβίασης των ιδεωδών της Δημοκρατίας
και να τιμήσουμε τη μνήμη 1,5 εκατομμυρίου Αρμενίων που:
-εκτοπίστηκαν βίαια από τις πατρογονικές τους εστίες
-είδαν το βιός τους να λεηλατείται
-και τις οικογένειές τους να ξεκληρίζονται μαζικά.
Άνδρες, γυναίκες και παιδιά, σφαγιάστηκαν αδιακρίτως σε ένα στυγερό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, αποτελώντας τα θύματα της πρώτης:
-μεθοδευμένης
-και οργανωμένης
εθνοκάθαρσης στον 20ο αιώνα, για να ακολουθήσουν αμέσως μετά οι Έλληνες:
-του Πόντου,
-της Μ. Ασίας,
-της Σμύρνης
-και της Κωνσταντινούπολης.
Η σημερινή ημέρα δεν αποτελεί τρόπο έκφρασης φανατισμού, ούτε αναζωπυρώνει μίση μεταξύ των λαών.
Αντίθετα είναι ημέρα περισυλλογής για το μέλλον.
Είμαστε σε αυτόν τον ιερό χώρο προκειμένου να υπενθυμίσουμε σε όλη την υφήλιο ότι:
-η Δημοκρατία,
-η ελευθερία
-και η ισότητα
αποτελούν τη βάση της ανθρώπινης και εθνικής αξιοπρέπειας.
Είμαστε εδώ, ώστε να συνεργαστούμε για να διατηρήσουμε ζωντανή τη μνήμη:
-της πιο μεγάλης,
-της πιο απάνθρωπης δοκιμασίας
που βίωσε πριν από 99 χρόνια το Αρμενικό έθνος και μαζί του ολόκληρη η ανθρωπότητα.
Είναι χρέος μας, φίλες και φίλοι, να επαγρυπνούμε και να περιφρουρούμε με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο, τον απόλυτο σεβασμό στην αξία της εθνικής ανεξαρτησίας.
Ο Αρμενικός λαός αν και στερήθηκε πολλές φορές την εθνική του ανεξαρτησία, κατάφερε να διατηρήσει:
-τη γλώσσα,
-τα έθιμα,
-τις παραδόσεις του.
Και ξεπέρασε τις δυσκολίες γιατί είναι ένα λαός που δεν φοβάται. Είναι ένας λαός:
-δυναμικός,
-εργατικός,
και ο οποίος πιστεύει σε ένα καλύτερο αύριο.
Όπως ακριβώς και εμείς οι Έλληνες.
Αυτή η κοινή μας πίστη στην ανθρώπινη ελευθερία και οι σκληρές δοκιμασίες που έχουμε βιώσει, αποτέλεσαν το θεμέλιο λίθο της αλληλοεκτίμησης και του σεβασμού, πάνω στον οποίο οικοδομήσαμε τους αδιάρρηκτους αδελφικούς μας δεσμούς που:
-ενδυναμώνονται
-και διευρύνονται.
Η Ελλάδα, όπως γνωρίζετε, αναγνώρισε τη γενοκτονία των Αρμενίων με ψήφισμά της Βουλής των Ελλήνων το 1996, διότι ήταν το ελάχιστο που μπορούσε να κάνει απέναντι σε μια κοινότητα που κουβαλά στις ιστορικές της αποσκευές μνήμες:
-μαρτυρίας
-και θυσίας.
Δεκαοχτώ χρόνια μετά, ως γόνος και εγώ προσφυγικής οικογένειας από την ανατολική Ρωμυλία, τολμώ να πω ότι η συνεργασία των απογόνων θυμάτων ξεριζωμού και γενοκτονίας, αποτελεί πράξη ύψιστης αναγκαιότητας.
Κυρίες και κύριοι,
το είπα πέρυσι από αυτό το βήμα, θα το επαναλάβω και φέτος.
Η διαφορά σε:
-γλώσσα,
-θρησκεία
-και πολιτισμό,
δεν κατατάσσει τους ανθρώπους σε... κατηγορίες, ούτε σε... ανώτερους και... κατώτερους.
Στο όνομα της Δημοκρατίας αποτελεί, λοιπόν, χρέος μας να πολεμήσουμε κάθε τι που ενισχύει:
-το μίσος,
-τη βία
-και το φανατισμό.
Τέλος, επιτρέψτε μου να κλείσω υπενθυμίζοντας τους στίχους του αρμένιου ποιητή Οβαννές Σιράζ:
«Προσκύνησε διαβάτη,
με κεφαλή θλιμμένη
το μνήμα που κρατάει
μια ολόκληρη οικουμένη».
Σας ευχαριστώ πολύ.
