" Κυρία Πρόεδρε του Ομίλου Πολιτιστικής
Ανάπτυξης Θεσσαλονίκης, εκλεκτή φίλη Νέλη Ζήκα-Τσελεμέγκου,
Αγαπητά μέλη του Ομίλου,
Υψηλοί προσκεκλημένοι,
Κυρίες και κύριοι,
Είναι ιδιαίτερα:
-τιμητικό
-και κολακευτικό
για εμένα το γεγονός ότι με εμπιστευθήκατε να είμαι ο κύριος ομιλητής της αποψινής σας εκδήλωσης, η οποία πραγματοποιείται με αφορμή τη συμπλήρωση 20 χρόνων από την ίδρυση του Ομίλου Πολιτιστικής Ανάπτυξης Θεσσαλονίκης.
Και επειδή γνωρίζω πόσο:
-σημαντικός
-και ιδιαίτερος
είναι ο ρόλος του ομιλητή σε μια κοινωνική εκδήλωση με ιδιαίτερα συμβολικό χαρακτήρα, όπως η δική σας, ευελπιστώ ότι θα ανταποκριθώ στις προσδοκίες ενός ξεχωριστού ακροατηρίου που χαρακτηρίζεται από την προσφορά στην πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου και την πλούσια εθελοντική του δραστηριότητα.
Είστε το φωτεινό παράδειγμα προς μίμηση, τη στιγμή που η Ελλάδα είναι ουραγός σε θέματα εθελοντισμού στην Ε.Ε., με το σχετικό ποσοστό να είναι 0,3%.
Μαζί με:
-την Πολωνία
-και τη Σλοβακία,
συγκαταλεγόμαστε στις χώρες με το μικρότερο ποσοστό της οικονομικής αξίας εθελοντικής εργασίας, τη στιγμή που:
-στην Αυστρία,
-την Ολλανδία
-και τη Σουηδία
διακυμαίνεται από 3% έως 5% σε σχέση με το εκάστοτε εθνικό ΑΕΠ.
Πρόκειται για ένα γεγονός που δεν μας τιμά ως χώρα.
Αντίθετα όμως τιμά τον Όμιλο Πολιτιστικής Ανάπτυξης Θεσσαλονίκης, ο οποίος ανήκει σε αυτό το 0,3%.
Το θέμα στο οποίο επέλεξα να αναφερθώ είναι η αδιάρρηκτη σχέση του πολιτισμού με τον εθελοντισμό.
Μολονότι κάποιος θα μπορούσε εύκολα να υποθέσει ότι επέλεξα το συγκεκριμένο θέμα ως συνέπεια της οικονομικής κρίσης, η αλήθεια είναι πως κατά την ταπεινή μου άποψη ο εθελοντισμός είναι:
-ο δείκτης του πολιτισμού μιας κοινωνίας
-και το μέσο βελτίωσης της ποιότητας ζωής.
Ιδιαίτερα σε μια πόλη όπως η Θεσσαλονίκη, σχήματα της κοινωνίας και όμιλοι όπως ο δικός σας αποδεικνύουν ότι με τις παρεμβάσεις τους μπορούν:
-να αλλάξουν την καθημερινότητα των συμπολιτών μας,
-να υποστηρίξουν ειδικές κοινωνικές ομάδες
-και μέσα από την ενεργό συμμετοχή της κοινωνίας να δώσουν στην πόλη μας μια περισσότερο αλληλέγγυα υπόσταση.
Το μόνο που χρειάζεται είναι:
-ενθουσιασμός,
-ενδιαφέρον
-και αγάπη για τον συνάνθρωπο.
Σε αυτήν την κρίσιμη καμπή της ιστορίας μας, εκτιμώ πως ήρθε η ώρα να ταχθούμε υπέρ του σημαντικού.
Να εξερευνήσουμε τις δυνατότητές μας και να γίνουμε πραγματικά ωφέλιμοι στην κοινωνία, υιοθετώντας συμπεριφορές που δεν υπακούουν στη λογική της επιδίωξης του κέρδους, αλλά απορρέουν από αξίες που ομορφαίνουν τη ψυχή όπως:
-η αλληλεγγύη,
-το ήθος
-και η ανθρωπιά.
Ας ζήσουμε δηλαδή με την καρδιά ανοιχτή και ας αντιμετωπίσουμε τους συνανθρώπους:
-με σεβασμό
-και καλοσύνη.
Και να είστε σίγουροι πως όταν το βλέμμα μας γίνει οικουμενικό, τότε θα γίνει κατ’ ανάγκη και ανθρωπιστικό.
Γιατί αυτό είναι το μήνυμα των ημερών που ξεπροβάλλει πίσω από τα κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν, αυτήν την ταραγμένη εποχή, οι περισσότερες ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Πρόσφατα διάβασα μια έρευνα, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα βρίσκεται στην 17η θέση μεταξύ των 20 χωρών όπου οι άνθρωποι έχουν πληγεί βαθύτατα από την παγκόσμια οικονομική κρίση.
Είναι αλήθεια ότι η ελληνική κοινωνία βιώνει μια επώδυνη κρίση, την οποία όλοι μας πληρώσαμε και πληρώνουμε ακόμα πολύ ακριβά.
Η μετάβαση από το μοντέλο της αναδιανομής των δανεικών που δεν παρήγαγε ανάπτυξη, σε εκείνο της ανταγωνιστικής παραγωγής, που δίνει έμφαση στην επιχειρηματικότητα και στην εξωστρέφεια, έγινε με βίαιο -είναι η αλήθεια- τρόπο και με τεράστιο κοινωνικό κόστος.
Το βιοτικό επίπεδο του μέσου Έλληνα μειώθηκε κατά 40% συγκριτικά με πέντε χρόνια πριν, χάθηκαν περίπου 800.000 θέσεις εργασίας, η ανεργία εκτινάχθηκε στο 27,5%.
Πρόκειται για στοιχεία που δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς, διότι είναι προϊόν της κίβδηλης ευημερίας που καλλιεργήθηκε τα τελευταία 30 χρόνια στον τόπο μας.
Τούτη η ψευδαίσθηση όμως διαλύεται.
Και τώρα όλοι ξέρουν τι πραγματικά συνέβη, αλλά και ποιος είναι ο δρόμος της ευθύνης που καλούμαστε να διαβούμε.
Χάρη:
-στη σκληρή δουλειά,
-την υπομονή
-και την εμπιστοσύνη του λαού μας,
ο προϋπολογισμός του 2014 είναι ο προϋπολογισμός του πρωτογενούς πλεονάσματος, γεγονός που πιστοποιεί πως η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας βρίσκεται προ των πυλών και η Ελλάδα, από χώρα της κρίσης, μετατρέπεται σε επίκεντρο προσέλκυσης επενδυτικού ενδιαφέροντος.
Ήδη για φέτος έχουμε πλεόνασμα 812 εκατομμύρια ευρώ και για το 2014 υπολογίζουμε να ανέλθει στα 2,9 δισεκατομμύρια ευρώ.
Χάρη σε αυτό το επίτευγμα, δεν είναι μακριά η ημέρα που θα δοθεί η πρώτη επιστροφή από το πρωτογενές πλεόνασμα του 2013 στην κοινωνία.
Ήδη, όπως τόνισε και ο Πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής, δρομολογείται οικονομική ενίσχυση 200 εκατομμυρίων ευρώ σε 300.000 συνταξιούχους και 100 εκατομμυρίων ευρώ στους ένστολους,
Και σύντομα θα είμαστε σε θέση να στηρίξουμε και άλλες κοινωνικές ομάδες, ενισχύοντας την κοινωνική συνοχή.
Αυτή θα είναι η πρώτη, επαναλαμβάνω, σημαντική ανακούφιση σε συμπολίτες μας οι οποίοι:
-και αδικήθηκαν
-και υποφέρουν
από την κρίση.
Για να μη νομίσετε όμως ότι θέλω να πολιτικοποιήσω την εκδήλωση σας, κλείνω αυτήν τη μικρή παρένθεση και επιστρέφω στο θέμα της ομιλίας μου, που είναι ο εθελοντισμός, επιχειρώντας μια μικρή περιγραφή του.
Μια πρώτη ερμηνεία είναι ότι εθελοντισμός σημαίνει η εκούσια και ανιδιοτελής προσφορά υπηρεσιών στο κοινωνικό σύνολο.
Η συμμετοχή,
-η ανάληψη δράσης,
-η συστράτευση στον κοινό αγώνα
για την επίτευξη κοινωφελών στόχων, μέσω των οποίων θα βελτιωθεί η ποιότητα ζωής.
Όπου εκδηλώνεται, αποτελεί δείγμα:
-υψηλού ηθικού επιπέδου,
-ανθρωπιάς,
-κοινωνικότητας,
-αλλά και ωριμότητας ανθρώπων και κοινωνίας.
Άλλωστε ότι κάνει ο άνθρωπος με τη ψυχή του, έχει πολύ μεγαλύτερη αξία από οτιδήποτε άλλο.
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι ο εθελοντισμός δεν έχει όρια.
Μπορεί να αναπτυχθεί παντού.
Όπου υπάρχουν άνθρωποι, όπου υπάρχει ανάγκη:
-βοήθειας
-και συμπαράστασης.
Η βαθύτερη ερμηνεία όμως του όρου «εθελοντισμός», είναι ότι αποτελεί πηγή ολοκλήρωσης του εθελοντή.
Εκείνος που προσφέρει απλόχερα δεν αντιμετωπίζει τη ζωή υπό την οπτική του εγωκεντρικού ατόμου, αλλά του ανθρώπου που συναισθάνεται πως είναι μέλος μιας κοινωνίας πάνω και πέρα από τάσεις:
-ατομισμού,
-ναρκισσισμού,
-εσωστρέφειας
-και ιδιοτέλειας.
Προσφέροντας:
-με «θέλω»
-και έργα,
ο εθελοντής δίνει νόημα και περιεχόμενο σε πανανθρώπινες αξίες όπως:
-η συλλογική δράση,
-η κοινωνική αλληλεγγύη
-και η αγάπη προς τον πλησίον,
που εκδηλώνεται μέσα από την κοινωνική προσφορά.
Και εμείς οι Έλληνες γνωρίζουμε να προσφέρουμε, όταν οι συνθήκες το απαιτούν.
Διαχρονικά η πατρίδα μας είναι ένας τόπος προσφοράς.
Ένας τόπος που προσέφερε λογική και νου.
Ένας γενναιόδωρος τόπος που αναδεικνύει:
-την ποιότητα
-και την ευγένεια,
τοποθετώντας ενσυνείδητα το «εμείς» πάνω από το «εγώ».
Με λίγα λόγια, ο εθελοντισμός αποτελεί μέρος του πολιτισμού μας και διαχρονική αξία του λαού μας.
Θυμηθείτε μονάχα πως αποδείξαμε τη βαθιά μας πίστη στον εθελοντισμό, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.
Τότε που ενωμένοι, πετύχαμε σπουδαία κατορθώματα στηριζόμενοι στις αξίες:
-της αφιλοκερδούς προσφοράς
-και της συλλογικής προσπάθειας,
αποδεικνύοντας ότι αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας, οι Έλληνες μπορούμε να πετύχουμε θαύματα.
Και τα πετυχαίνουμε.
Πριν από σχεδόν δέκα χρόνια αναδείξαμε την Ελλάδα του φωτός.
Σήμερα, που τα συστήματα αξιών δοκιμάζονται, αναδεικνύουμε την Ελλάδα της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης.
Και πιστέψτε το!
Ως κοινωνία έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε τα πάντα.
Αρκεί να κατανοήσουμε ότι ο κάθε ένας από εμάς φέρει ευθύνη για ό,τι συντελείται γύρω του.
Τι σημαίνει αυτό;
Ότι την κοινωνική πραγματικότητα πρέπει να την αντιμετωπίζουμε με κριτική ματιά και να είμαστε πάντα έτοιμοι να προσφέρουμε εθελοντικά.
Προσέξτε, δεν μιλώ για φιλανθρωπία που είναι κάθετη και κινείται από την κορυφή προς τα κάτω.
Εγώ μιλώ για αλληλεγγύη.
Αλληλεγγύη που είναι οριζόντια, γιατί σέβεται το συνάνθρωπο και δεν τον λυπάται.
Την αλληλεγγύη που είναι κήρυκας του εθελοντικού πνεύματος.
Αγαπητά μέλη του Ομίλου Πολιτιστικής Ανάπτυξης Θεσσαλονίκης, στις σημερινές κοινωνίες του ανταγωνισμού και της εμπορευματοποίησης, ο εθελοντισμός είναι:
-στάση ζωής,
-πυρήνας προσφοράς,
-διάθεση ψυχής
-και συλλογική δράση.
Είναι η ενεργός έκφραση του ενδιαφέροντός μας για:
-το σύνολο
-και την κοινωνία,
στην οποία ζούμε και λειτουργούμε.
Φυσικά ο εθελοντισμός δεν υποκαθιστά το κράτος, ούτε το απαλλάσσει από τις ευθύνες του.
Λειτουργεί όμως συμπληρωματικά και υποστηρικτικά.
Συνοψίζοντας, η κοινωνία μας έχει υποφέρει πολύ και έχει κουραστεί ακόμη περισσότερο.
Τώρα όμως αλλάζει το κλίμα.
Αλλάζει η ψυχολογία, υπάρχει ελπίδα.
Η ελπίδα της ανάκαμψης που πλησιάζει.
Η ελπίδα της επιστροφής μέρους του πρωτογενούς πλεονάσματος στην κοινωνία, κάτι που θα είναι χειροπιαστό για τον καθένα Έλληνα και την κάθε μια Ελληνίδα.
Περάσαμε και εξακολουθούμε να περνάμε δύσκολα, αλλά θα τα καταφέρουμε.
Θα τα καταφέρουμε:
-γιατί μπορούμε,
-γιατί στα δύσκολα ο ένας κρατά το χέρι του άλλου,
-γιατί ξέρουμε τι σημαίνει φιλοπατρία,
-θα τα καταφέρουμε γιατί είμαστε Έλληνες.
Σας ευχαριστώ. "
