"Φίλες και φίλοι Ροταριανοί,
Σας ευχαριστώ για την τιμητική πρόσκληση να συμμετάσχω στην αποψινή πολύ όμορφή εκδήλωση για τη σημασία:
-του εθελοντισμού
-και της κοινωνικής αλληλεγγύης,
η οποία αποτελεί συνέχεια της αξιέπαινης πρωτοβουλίας σας, στις αρχές του μήνα, να παρέχετε τη δυνατότητα σε ανασφάλιστους συμπολίτες μας να πραγματοποιήσουν δωρεάν ιατρικές εξετάσεις.
Εκείνη η δράση πήγαζε ανθρωπιά και μας υπενθύμισε ότι στην εποχή:
-του ατομικισμού
-και της ανιδιοτέλειας,
η Ελλάδα παραμένει ένας γενναιόδωρος τόπος προσφοράς.
Όπως σας είχα πει και τότε, εμείς οι Έλληνες είμαστε ένας λαός βαθύτατα συναισθηματικός.
Έχουμε αυξημένη την αίσθηση της κοινωνικής προσφοράς και φροντίζουμε να το αποδεικνύουμε:
-με πράξεις ψυχής,
-με «θέλω»
-και έργα,
δίνοντας νόημα και περιεχόμενο σε πανανθρώπινες αξίες όπως:
-η συλλογική δράση,
-η κοινωνική αλληλεγγύη
-και η αγάπη προς το συνάνθρωπο,
που εκδηλώνεται μέσα από την κοινωνική προσφορά.
Γνωρίζουμε πώς να προσφέρουμε και μάλιστα όταν οι συνθήκες το απαιτούν.
Για αυτό και στο Υπουργείο Μακεδονίας και Θράκης:
-αγκαλιάσαμε
-και στηρίξαμε
την πρωτοβουλία σας, η οποία μας υπενθύμισε ότι οι συγκροτημένες κοινωνίες που ευημερούν, στηρίζονται στην ανιδιοτελή εθελοντική προσφορά.
Εσείς, ως Κεντρικός Ροταριανός Όμιλος Θεσσαλονίκης, υπηρετώντας πιστά αυτήν την αρχή, αποδείξατε πως είστε άξιοι συνεχιστές τούτης της μακραίωνης παράδοσης της πατρίδας μας.
Ενσαρκώνετε την κοινωνική ευθύνη του ανθρώπου που ενσυνείδητα τοποθετεί το «εμείς» πάνω από το «εγώ» και αντιλαμβάνεστε τη δραστηριοποίηση σας στην πόλη της Θεσσαλονίκης ως μέρος μιας ενεργούς κοινωνικής ομάδας και όχι ως απομονωμένες μονάδες.
Είστε εκείνοι που δημιουργείτε το πρότυπο του Έλληνα πολίτη και διαμορφώνετε τη φυσιογνωμία του, υπενθυμίζοντας ότι αυτό που εμφανίζεται από ορισμένους ως κυρίαρχο πρόσωπο των Ελλήνων τα τελευταία χρόνια, δεν είναι το αληθινό μας πρόσωπο.
Κυρίες και κύριοι,
Ο εθελοντισμός είναι στάση ζωής και μια έννοια που μας αγγίζει όλους.
Είναι ο δείκτης του πολιτισμού μιας κοινωνίας και ο βαθμός μετεξέλιξής της από άκρως ατομικιστική σε κοινωνία αλληλεγγύης.
Βασίζεται στην ιδέα της ανθρώπινης αλληλοβοήθειας και αποτελεί την:
-αυθόρμητη,
-ενσυνείδητη
-και ανιδιοτελή προσφορά της ανθρώπινης ενέργειας προς όφελος του συνανθρώπου.
Μπορεί οι ρίζες του να ξεκινούν από τη φιλανθρωπία, γρήγορα όμως εξελίχθηκε στην αρετή της αγάπης προς τον πλησίον και ταυτίστηκε με:
-το ήθος,
-την άμιλλα,
-το σεβασμό,
-την ενεργό συμμετοχή,
-τη συνύπαρξη,
-τον πολιτισμό.
Δεν έχει όρια, ούτε αποτελεί πράξη η οποία πηγάζει από υποχρέωση, αλλά στηρίζεται εξ’ ολοκλήρου στην προσωπική επιθυμία της προσφοράς.
Της προσφοράς που δεν προσδοκά:
-ανταλλάγματα
-επαίνους,
-ή αξιώματα.
Αυτή είναι η κινητήρια δύναμη του εθελοντισμού.
Η ευαισθητοποίηση, δηλαδή, των συνειδήσεων και η κινητοποίηση χιλιάδων ανθρώπων σε έναν κοινό σκοπό.
Όπως συνέβη στην πατρίδα μας τόσο με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, όσο και με πολλές άλλες περιπτώσεις παγκόσμιων διοργανώσεων που φιλοξενήσαμε, όταν εκατομμύρια Έλληνες, ενωμένοι, πετύχαμε σπουδαία κατορθώματα.
Όπως ακριβώς συμβαίνει και στις ημέρες μας, όπου χιλιάδες συμπολίτες μας δοκιμάζονται εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.
Όπως τότε, έτσι και σήμερα, όπου κυριαρχεί ο ανταγωνισμός και η εμπορευματοποίηση, ο εθελοντισμός είναι:
-πυρήνας προσφοράς,
-διάθεση ψυχής
-και συλλογική δράση.
Είναι η ενεργός έκφραση αλληλεγγύης για την κοινωνία στην οποία ζούμε και λειτουργούμε.
Προσέξτε όμως.
Ο εθελοντισμός δεν λύνει τα προβλήματα ούτε εξαλείφει τις αιτίες που τα δημιούργησαν.
Εκείνο που κάνει, είναι να γιατρεύει τις πληγές.
Η καταγραφή και η επίλυση των προβλημάτων είναι ευθύνη και υποχρέωση του κράτους.
Και, πιστέψτε με, η παρούσα κυβέρνηση είναι αφοσιωμένη εξ’ ολοκλήρου στην προσπάθεια εξεύρεσης λύσης.
Βήμα-βήμα πηγαίνουμε καλύτερα, έχοντας ως αρχή ότι:
-κοινωνική συνοχή,
-αλληλεγγύη
-και ανάπτυξη
είναι το απαραίτητο τρίπτυχο μιας Πολιτείας που θέλει να πετύχει.
Και σε αυτήν την προσπάθεια, το εθελοντικό κίνημα έχει τη δική του εξέχουσα θέση, αποτελώντας την υγιή αντίδραση της κοινωνίας στα φαινόμενα:
-της αδράνειας,
-της αποχής
-και της παθητικότητας.
Αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η κοινωνία μας για:
-υπέρβαση
-και ρήξη
με παρωχημένα στερεότυπα και αναχρονιστικές συμπεριφορές.
Φίλες και φίλοι,
οι κοινωνίες που οικοδομούνται στη λογική εγωιστικών στόχων και αναγκών, είναι κοινωνίες χωρίς μέλλον.
Οι κοινωνίες, όμως, που βασίζονται:
-στην ανθρωπιά,
-τη συλλογικότητα
-και στο «εμείς»,
αποτελούν το ύψιστο βάθρο που μπορεί να κατακτήσει η ψυχή.
Υπό αυτήν την οπτική, ο εθελοντισμός και η κοινωνική αλληλεγγύη φαντάζουν ως φάρος ελπίδας και αποτελούν:
-αίτημα
-και ανάγκη των καιρών μας.
Σε αυτήν την προσπάθεια δεν περισσεύει κανείς και κάθε μια δράση παρόμοιου περιεχομένου στέλνει μήνυμα αισιοδοξίας για το αύριο.
Είναι το μέσο που μπορεί να ξαναφέρει το χαμόγελο στα χείλη χιλιάδων συμπατριωτών μας οι οποίοι σήμερα δοκιμάζονται εξαιτίας της κρίσης.
Προσωπικά είμαι οπαδός της άποψης που λέει ότι: «ο άνθρωπος που νιώθει πόνο είναι ζωντανός. Αλλά όταν νιώθει τον πόνο του άλλου, είναι… άνθρωπος».
Και ιδιαίτερα στις ημέρες μας οφείλουμε να παραμείνουμε άνθρωποι με:
-αισθήματα
-και συμπόνια.
Εναπόκειται λοιπόν σε εμάς, τους μεγαλύτερους, να καλλιεργήσουμε αυτό το αίσθημα στα παιδιά μας και με το παράδειγμά μας να τα βοηθήσουμε να αναπτύξουν πνεύμα:
-εθελοντικής προσφοράς
-και κοινωνικής αλληλεγγύης.
Με αυτόν τον τρόπο βοηθούμε μια ολόκληρη γενιά να αποκτήσει την παιδεία που πρέπει να χαρακτηρίζει κάθε συνειδητό πολίτη.
Και είναι σημαντικό αυτό, διότι η αλληλεγγύη ουσιαστικοποιεί την έμφυτη κοινωνικότητα του ανθρώπου.
Αυτό νομίζω ότι πρέπει να είναι το σημείο αναφοράς της εποχής μας.
Ιδίως σήμερα, που η οικονομική κρίση επαναφέρει στο προσκήνιο κοινωνικά προβλήματα που ήταν ξεχασμένα για χρόνια και αναδεικνύει νέα που είναι προϊόν:
-ανασφάλειας
-και ελλείμματος κοινωνικής συνοχής.
Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να διαθέσουμε:
-λίγο χρόνο
-και λίγη αγάπη.
Γιατί, όπως αναφέρει και ο ποιητής: «η προσφορά προς τον συνάνθρωπο που με χρειάζεται δεν υπολογίζεται ούτε μετριέται. Είναι ανεκτίμητη. Γιατί με το να παίρνω, απλά γεμίζουν τα χέρια μου. Με το να δίνω γεμίζει η καρδιά και η ζωή μου».
Εν κατακλείδι, ο εθελοντισμός πρέπει να γίνει καθημερινότητα και στην Ελλάδα.
Το δικό σας παράδειγμα πρέπει να αποτελέσει τη σπίθα που θα ανάψει τη φλόγα της προσφοράς προς όσους το έχουν πραγματικά ανάγκη.
Αναλογιστείτε μονάχα πως η Ελλάδα είναι ουραγός σε θέματα εθελοντισμού στην Ε.Ε., με το σχετικό ποσοστό να είναι 0,3%.
Κατά συνέπεια, μαζί με:
-την Πολωνία
-και τη Σλοβακία,
συγκαταλεγόμαστε στις χώρες με το μικρότερο ποσοστό της οικονομικής αξίας εθελοντικής εργασίας, τη στιγμή που:
-στην Αυστρία,
-την Ολλανδία
-και τη Σουηδία
διακυμαίνεται από 3% έως 5% σε σχέση με το εκάστοτε εθνικό ΑΕΠ.
Συνοψίζοντας, σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που βιώνει η πατρίδα μας:
-η συνεισφορά του εθελοντισμού
-και η στήριξη των πολιτών που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα,
είναι ανεκτίμητη.
Είναι η ύψιστη απόδειξη ότι η έννοια του ανθρωπισμού δεν έχει παραμεριστεί:
-στην καρδιά
-και στο νου
των ανθρώπων.
Είναι ένα αίσθημα που ξεκινά από την καρδιά του καθενός και της καθεμιάς.
Με αυτές τις σκέψεις σας ευχαριστώ για την ιδιαίτερα τιμητική πρόσκληση να είμαι ο κεντρικός ομιλητής της αποψινής εκδήλωσής σας.
Εύχομαι η προσφορά σας να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση και σύντομα να εξελιχθεί σε:
-συνείδηση
-και πρακτική όλων μας.
Όλοι μαζί ας στηρίξουμε τον εθελοντισμό ακόμη περισσότερο.
Γιατί η προσπάθεια δεν σταματά εδώ.
Από εδώ αρχίζει.
Σας ευχαριστώ "
