ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΥΜΑΘ ΣΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ «ΚΕΙΜΗΛΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ 1912-1913» (ΔΟΞΑΤΟ) (25-06-2013)

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΥΜΑΘ ΣΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ «ΚΕΙΜΗΛΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ 1912-1913» (ΔΟΞΑΤΟ) (25-06-2013)

Κυρίες και κύριοι,

 

Αποτελεί τιμή μου να επισκέπτομαι απόψε το:

-ιστορικό

-και μαρτυρικό Δοξάτο Δράμας.

 Τη μοναδική περιοχή της πατρίδας μας που μέσα σε διάστημα 30 χρόνων, καταστράφηκε τρεις φορές ολοσχερώς από τον ίδιο εισβολέα.

 Δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστική περίπτωση ελληνικής πόλης που να μέτρησε:

-τόσα πολλά θύματα,

-σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.

 Την 30η Ιουνίου 1913, 120 Βούλγαροι στρατιώτες οι οποίοι οπισθοχωρούσαν περικύκλωσαν το Δοξάτο και χωρίς διακρίσεις σφαγίασαν:

-άνδρες,

-γυναίκες

-και παιδιά,

-ενώ στη συνέχεια πυρπόλησαν σπίτια και καταστήματα.

 Ήταν τέτοιος ο τραγικός απολογισμός της σφαγής και της πυρπόλησης, που την επόμενη ημέρα η καταστροφή του Δοξάτου απασχόλησε όλες τις έγκριτες εφημερίδες παγκοσμίως.

 Τέσσερα χρόνια αργότερα, το καλοκαίρι του 1917, όσοι διασώθηκαν ήρθαν και πάλι αντιμέτωποι με την μανία του κατακτητή, αυτήν τη φορά στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

 Ο μακρύς κύκλος αίματος και θυσίας έκλεισε στις 29 Σεπτεμβρίου του 1941, όταν τα Βουλγαρικά στρατεύματα, ως σύμμαχοι των Γερμανών, συγκέντρωσαν στην πλατεία του χωριού και εκτέλεσαν αδιακρίτως 350 κατοίκους.

 Συνολικά 1.124 Δοξατιανοί έχουν προσφέρει  τη ζωή τους για την πατρίδα.

 1.124 ηρωικοί Έλληνες, οι οποίοι αρνήθηκαν:

-να σκύψουν το κεφάλι,

-να υποταχθούν στον κατακτητή, 

-να εγγραφούν ως Βούλγαροι στα μητρώα

-και όρθωσαν περήφανα το ανάστημά τους στις απόπειρες εκβουλγαρισμού της Μακεδονίας μας.

Η υπενθύμιση αυτών των θλιβερών γεγονότων δεν γίνεται προκειμένου να αναζωπυρώσει:

-πάθη του παρελθόντος

-και έριδες μεταξύ των λαών.

 Γίνεται για να κρατήσει άσβεστη την ιστορική μνήμη.

 Εμείς οι Μακεδόνες ξέρουμε να συγχωρούμε, αλλά δεν ξεχνάμε.

 Επιβάλλεται να θυμόμαστε.

 Αυτό είναι το ηθικό και εθνικό μας καθήκον:

-απέναντι σε εκείνους που έφυγαν μαρτυρικά,

-αλλά και στους σύγχρονους Έλληνες,

οι οποίοι πρέπει να μάθουν πόσο βαριά είναι η κληρονομιά του να είσαι Έλληνας.

 Έλληνας σημαίνει:

-ελευθερία,

-αρετή,

-ανδρεία

-και φιλότιμο.

 Σημαίνει να κουβαλάς το φορτίο μιας σπουδαίας παρακαταθήκης και να μπορείς να σταθείς στο ύψος των περιστάσεων.

 Έλληνας σημαίνει ότι ξέρεις να σέβεσαι:

-την ιστορία,

-τα ήθη

-και τα έθιμά σου.

 Ότι:

-αγαπάς την πατρίδα σου,

-και δεν την καπηλεύεσαι, όπως κάνουν σήμερα κάποιοι όψιμοι πατριδολάτρες.

 Και εμείς είμαστε περήφανοι:

-τόσο ως Έλληνες,

-όσο και ως απόγονοι ένδοξων ηρώων.

 

Φίλες και φίλοι,

ένας πρώην Αμερικανός Υπουργός Εξωτερικών είχε πει κάποτε το εξής: «Για να εξαφανίσετε τους Έλληνες, κτυπήστε τους στις ρίζες και τις πνευματικές τους αξίες. Όσο αυτές παραμένουν ισχυρές, οι Έλληνες δεν καταβάλλονται».

 Για αυτές τις αξίες:

-θυσιάστηκαν χιλιάδες κάτοικοι του μαρτυρικού Δοξάτου

-και αυτές κατάφεραν να διαφυλάξουν με τη ζωή τους.

 Στο Υπουργείο Μακεδονίας και Θράκης:

-σεβόμαστε τις παραδόσεις μας,

-τιμούμε τις αξίες του Ελληνισμού

-και προσπαθούμε να ενισχύσουμε το εθνικό φρόνημα.

Μέσα από τα ανεκτίμητα εκθέματα της έκθεσης «Κειμήλια Απελευθέρωσης Μακεδονίας 1912-1913», η οποία περιοδεύει σε όλες τις μεγάλες  της Μακεδονίας, επιχειρούμε να αναδείξουμε:

-περήφανες πτυχές της μακραίωνης ιστορίας μας

-και να φέρουμε στο προσκήνιο ένδοξες στιγμές του λαού μας,

όπως εκείνες που ζήσαμε ως έθνος πριν από έναν αιώνα.

Σε αυτήν την προσπάθεια δεν είμαστε μόνοι.

 Έχουμε τη χαρά και την τιμή να βρίσκονται μαζί μας και να μας βοηθούν:

-το Ίδρυμα Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα,

-ο διευθυντής του κ. Βασίλειος Νικόλτσιος, ο οποίος μαζί με το γιο του Νίκο είναι οι επιμελητές της έκθεσης,

-το Γ’  Σώμα Στρατού,

-καθώς και το Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.

 Ένα μεγάλο ευχαριστώ αξίζουν επίσης:

-σε όλους τους ΟΤΑ που υποστηρίζουν και συνδιοργανώνουν αυτές τις δράσεις,

-καθώς και στη ΔΕΘ-HELEXPO A.E., χωρίς την ευγενική υποστήριξη της οποίας, τούτα τα σπάνια ιστορικά ντοκουμέντα δεν θα μπορούσαν να ταξιδέψουν σε όλη τη Μακεδονία.

 Ακόμη θα ήθελα να ευχαριστήσω:

-τον Δήμαρχο Δοξάτου, κύριο Αναστάσιο Χατζηλαζάρου,

-τον αντιδήμαρχο κ. Κώστα Σαραπάρη

-και την πρόεδρο του πολιτιστικού και μορφωτικού συλλόγου Δοξάτου, κυρία Μαρία Ζαφειροπούλου,

οι οποίοι εργάστηκαν εξίσου σκληρά για να πραγματοποιηθεί η σημερινή εκδήλωση.

 Κυρίες και κύριοι,

οι Βαλκανικοί Πόλεμοι δεν ήταν ένα θαύμα.

 Το αποτέλεσμά τους μπορεί να ήταν θαυμαστό, ωστόσο υπήρξαν προϊόν συγκεκριμένων συγκυριών και αποτέλεσμα:

-ιστορικών,

-οικονομικών,

-στρατιωτικών,

-πολιτικών

-και διπλωματικών διαδικασιών.

 Την πτώχευση του 1893 και τον καταστροφικό ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 ακολούθησαν:

-η ανασυγκρότηση του ελληνικού κράτους,

-η οικονομική βελτίωση

-και η οικοδόμηση σχέσεων εμπιστοσύνης της πατρίδας μας με τους συμμάχους της.

 Κάπως έτσι καταφέραμε να φτάσουμε στο έπος του 1912-1913.

 Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι κατέχουν ένα σημαντικό μέρος της εθνικής μας ιστορίας.

 Και είναι ανάγκη να τους θυμόμαστε για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τις συνθήκες που επικρατούσαν εκείνη την εποχή.

 Συνθήκες ομοψυχίας, που τόσο έχει ανάγκη σήμερα η πατρίδα μας.

 Μέσα από αυτόν τον απελευθερωτικό πόλεμο σφυρηλατήθηκε το νέο ελληνικό έθνος.

 Η σημαία μας υπήρξε το σύμβολο της νίκης.

 Οι Έλληνες έγιναν ένας υπερήφανος λαός που κατατρόπωσε δυο ισχυρούς στρατιωτικούς αντιπάλους και ο Ελληνικός Στρατός που εφορμούσε εφ’ όπλου λόγχη, έγινε ο λυτρωτής της Μακεδονίας.

 Όπως έγραψαν και οι ιστορικοί, οι Βαλκανικοί Πόλεμοι αποτέλεσαν την αρχή μιας νέας Ελλάδας και της ιστορικής της καταξίωσης.

 Για αυτήν την Ελλάδα αγωνιζόμαστε και εμείς σήμερα.

 Την Ελλάδα:

-που ξέρει να δίνει αγώνες και να τους κερδίζει,

-που μάχεται για την ελευθερία

-και προασπίζει το δίκαιο.

 Με αυτές τις σκέψεις σας καλώ να εγκαινιάσουμε όλοι μαζί την περιοδική έκθεση του Υπουργείου Μακεδονίας και Θράκης, έχοντας πάντα κατά νου ότι στις δύσκολες στιγμές του σήμερα οφείλουμε και πρέπει:

-να τιμούμε το χθες,

-να αντιμετωπίζουμε περήφανα το τώρα

-και να οραματιζόμαστε ένα καλύτερο αύριο.

 

Σας ευχαριστώ.