Κυρίες και κύριοι,
Όταν στο Υπουργείο Μακεδονίας και Θράκης σχεδιάζαμε το πρόγραμμα των περιοδειών της έκθεσης «κειμήλια απελευθέρωσης 1912-1913» σε περιοχές της Θεσσαλονίκης, θεωρήσαμε αυτονόητο ότι έπρεπε να την εγκαινιάσουμε και στο Μελισσοχώρι, καθώς εδώ χτυπούσε τον Ιούνιο του 1913 η καρδιά του Ελληνικού Στρατού.
Εδώ, πριν από ακριβώς εκατό χρόνια, ο Αρχιστράτηγος Κωνσταντίνος εγκαθιστούσε το κέντρο επιχειρήσεων των ελληνικών δυνάμεων και μαζί με τους επιτελείο του συντόνιζε τις κινήσεις των ελληνικών μεραρχιών, στις πλέον πολύνεκρες μάχες των Βαλκανικών Πολέμων.
Στο Μελισσοχώρι ή αλλιώς Μπάλτζα ακούστηκε για πρώτη φορά η χαρμόσυνη είδηση της απελευθέρωσης:
-του Κιλκίς
-και των γύρω περιοχών.
Σε αυτή τη γη άφησε την τελευταία του πνοή ο Διοικητής του 9ου Συντάγματος, ταγματάρχης Αντώνιος Κουτήφαρης, ο οποίος όταν ρωτήθηκε από τον Αρχιστράτηγο Κωνσταντίνο για την εξέλιξη στο πεδίο των μαχών:
-αν και βαριά τραυματισμένος,
-ως άλλος αγγελιαφόρος νίκης,
πρόλαβε να ψελλίσει δυο λέξεις: «Προχωράμε μεγαλειότατε».
Στη γιγαντομαχία που δόθηκε σε αυτά τα χώματα, οι ελληνικές μεραρχίες νίκησαν τον ισχυρότερο τότε στρατό της Βαλκανικής, πετυχαίνοντας περήφανες νίκες.
Οι ιστορικοί έχουν γράψει πως οι επιτυχίες του ελληνικού στρατού στην ευρύτερη περιοχή του Μελισσοχωρίου είναι σημαντικές για πολλούς λόγους.
Πρώτον επέτρεψε την ενσωμάτωση των Ελλήνων της Μακεδονίας και της Θράκης στον εθνικό κορμό, ύστερα από πεντακόσια και πλέον χρόνια κατοχής.
Δεύτερον σταμάτησε εν τη γενέσει της την όποια σκέψη είχαν οι Βούλγαροι στρατηγοί να κινηθούν στρατιωτικά προς τη Θεσσαλονίκη.
Τρίτον άνοιξε το δρόμο για την απελευθέρωση:
-της Καβάλας,
-των Σερρών,
-της Δράμας
-και της Αλεξανδρούπολης.
Και τέταρτον καθιέρωσε την Ελλάδα ως έναν από τους σημαντικότερους ρυθμιστικούς παράγοντες στα Βαλκάνια, αναιρώντας την άποψη της εποχής που παρουσίαζαν τη Βουλγαρία ως το ισχυρότερο κράτος στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Πολύ εύστοχα ο Ίων Δραγούμης έγραψε πως η συμμετοχή της Ελλάδας στους Βαλκανικούς Πολέμους δεν είχε:
-ούτε κατακτητικό,
-ούτε επιθετικό χαρακτήρα,
-αλλά απελευθερωτικό και αμυντικό.
Χάρη σε εκείνο το έπος, συνέχισε ο Δραγούμης:
-«είμαστε Ρωμιοί και όχι Τούρκοι,
-είμαστε Έλληνες και όχι Φράγκοι ή Σλάβοι,
-είμαστε Χριστιανοί και όχι μωαμεθανοί,
-είμαστε Ορθόδοξοι και όχι καθολικοί
-και χάρη σε εκείνους τους πολέμους πανάρχαια ελληνικά εδάφη ξαναέγιναν ελληνικά».
Αναλογιστείτε μόνο το εξής.
Με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου στις 28 Ιουλίου 1912, με την οποία τερματίστηκαν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, η Ελλάδα πήρε πίσω:
-τη Θεσσαλονίκη,
-τη Χαλκιδική,
-το λιμάνι της Καβάλας με ολόκληρη σχεδόν την ενδοχώρα,
-τη νότια Ήπειρο με τα Ιωάννινα
-και πολλά από τα νησιά του Αιγαίου.
Παράλληλα:
-η έκταση της χώρας σχεδόν διπλασιάστηκε, αφού από τα 64 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα αυξήθηκε σε 120,
-ενώ ο πληθυσμός της πατρίδας μας από 2 εκατομμύρια 800 χιλιάδες, έφτασε πλέον τα 5 εκατομμύρια.
Αυτός ο άθλος, γιατί περί άθλου πρόκειται, επιτεύχθηκε χάρη στις συντονισμένες ενέργειες:
-της πολιτικής
-και της στρατιωτικής ηγεσίας της πατρίδας μας.
Ο Ελληνισμός πέτυχε εκείνο που έμοιαζε αδύνατο γιατί είχε ως όπλα του:
-την ανδρεία του στρατού μας,
-το υψηλό φρόνημα ολόκληρου του Έθνους
-και φυσικά την αγάπη για την ελευθερία.
Αυτά είναι τα στοιχεία που μας έβγαλαν νικητές από τους Βαλκανικούς Πολέμους και αυτά που πρέπει να μας διακρίνουν στις δύσκολες ημέρες που βιώνουμε ως λαός.
Με την παρούσα έκθεση που εγκαινιάζουμε απόψε στο Πολιτιστικό Κέντρο Μελισσοχωρίου, θέλουμε να ενδυναμώσουμε την ιστορική μνήμη και να τονώσουμε το εθνικό φρόνημα.
Γιατί:
-στο Υπουργείο Μακεδονίας και Θράκης πιστεύουμε ότι τα έθνη πρέπει να θυμούνται και να διδάσκονται από το παρελθόν
-και γιατί την Ελλάδα δεν την σκιάζει φοβέρα καμιά.
Μέσα από τα ανεκτίμητα εκθέματα, που θα έχετε την ευκαιρία να θαυμάσετε σε λίγα λεπτά, επιχειρούμε ένα διττό μάθημα:
-ιστορίας
-και καταξίωσης
όλων εκείνων που προσέφεραν τη ζωή τους στην πατρίδα, για να μπορούμε σήμερα εμείς να είμαστε ελεύθεροι.
Σε αυτήν την προσπάθεια που ξεκινήσαμε ως Υπουργείο Μακεδονίας και Θράκης δεν ήμαστε μόνοι.
Έχουμε τη χαρά και την τιμή να βρίσκονται δίπλα μας:
-το Ίδρυμα Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα,
-ο διευθυντής του κ. Βασίλειος Νικόλτσιος, ο οποίος μαζί με το γιο του Νίκο είναι οι επιμελητές της έκθεσης,
-το Γ’ Σώμα Στρατού,
-καθώς και το Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ αξίζουν επίσης:
-σε όλους τους ΟΤΑ που υποστηρίζουν και συνδιοργανώνουν αυτές τις δράσεις,
-καθώς και στη ΔΕΘ-Helexpo A.E., χωρίς την ευγενική υποστήριξη της οποίας οι Μακεδόνες δεν θα είχαν την ευκαιρία να δουν για πρώτη φορά αυτά τα σπάνια ιστορικά ντοκουμέντα μιας χρυσής εποχής για τον ελληνισμό.
Ακόμη θα ήθελα να ευχαριστήσω:
-τον δήμαρχο Ωραιοκάστρου, φίλο Δημήτρη Σαραμάντο
-καθώς και την πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Ωραιοκάστρου, κυρία Δάφνη Δεληπάλα,
οι οποίοι εργάστηκαν εξίσου σκληρά για να πραγματοποιηθεί αυτή η εξαιρετική εκδήλωση, στο:
-ηρωικό
-και ιστορικό Μελισσοχώρι.
Φίλες και φίλοι,
έναν αιώνα μετά την απελευθέρωση της Μακεδονίας, στη χώρα μας αντιπαλεύεται το παλιό με το νέο.
Το διακύβευμα των ημερών είναι η σωτηρία της χώρας. Και αυτό δεν μπορεί να το παραβλέψει κανείς.
Πριν από εκατό χρόνια η Ελλάδα βρισκόταν και πάλι σε δύσκολη θέση.
Οι ομοιότητες με το σήμερα είναι πάρα πολλές, επιβεβαιώνοντας ότι η ιστορία είναι ρόδα που γυρίζει.
Το 1893 ο τότε Πρωθυπουργός της χώρας, Χαρίλαος Τρικούπης, είχε πει από το βήμα της Βουλής το περίφημο: «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν».
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η οικονομία μας να βρίσκεται υπό συνεχή διεθνή επιτήρηση.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1897, ακολούθησε ο ελληνοτουρκικός πόλεμος που συνηθίζουμε να τον αποκαλούμε «ατυχή», αν και στην πραγματικότητα ήταν «καταστροφικός», καθώς λίγο έλειψε να γκρεμίσει όσα χτίσαμε ως Έθνος με την παλιγγενεσία του 1821.
Τότε ουδείς πίστευε ή μπορούσε να φανταστεί ότι το Ελληνικό κράτος θα μπορούσε τόσο σύντομα να πάρει μέρος σε ένα δύσκολο απελευθερωτικό αγώνα.
Και όμως ο Ελληνισμός, κόντρα στα πιστεύω της εποχής:
-αγωνίστηκε
-και δόξασε την πατρίδα του.
Το ίδιο καλούμαστε να κάνουμε και σήμερα, υπό άλλες συνθήκες βεβαίως, διότι το δις εξαμαρτείν ουκ λαού σοφού.
Σήμερα καλούμαστε να αγωνιστούμε και να επιβιώσουμε μέσα σε ένα κλίμα εθνικής ομοψυχίας, που τόσο έχει ανάγκη η πατρίδα μας.
Με αυτές τις σκέψεις, κυρίες και κύριοι, σας καλώ να εγκαινιάσουμε όλοι μαζί την περιοδική έκθεση του Υπουργείου Μακεδονίας και Θράκης, έχοντας πάντα κατά νου ότι κανένας λαός δεν μπορεί να πορευτεί προς το μέλλον αν καταπατήσει:
-τις αρχές,
-τις αξίες
-και τις παραδόσεις του.
Και εμείς οι Έλληνες ξέρουμε να τιμούμε όσα μας δίδαξαν οι ηρωικοί πρόγονοί μας.
Για αυτό εξακολουθούμε να έχουμε:
-πλούσιο παρελθόν,
-γεμάτο παρόν
-και αναμφίβολα ανεξάντλητο μέλλον.
Σας ευχαριστώ.
