Σεβασμιώτατε Μητροπολίτη Πολυανής και Κιλκισίου, κ.Εμμανουήλ,
Κύριε Αντιπεριφερειάρχη Κιλκίς, φίλε Χρήστο Γκουντενούδη,
Αξιότιμε αναπληρωτή Δήμαρχε Κιλκίς, κύριε Περικλή Κολόσιε,
Κύριοι εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης,
Υψηλοί προσκεκλημένοι,
Κυρίες και κύριοι,
Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για εμένα να βρίσκομαι απόψε ανάμεσα σε σύγχρονους ακρίτες που παραμένουν πιστοί στον τόπο τους, φυλάσσοντας Θερμοπύλες.
Οι κάτοικοι του Κιλκίς, συνεχίζετε να τιμάτε στο ακέραιο την παρακαταθήκη που σας άφησαν οι Βαλκανιομάχοι πρόγονοί σας, να διαφυλάξετε την ελληνικότητα της περιοχής.
Πιστοί σε αυτό το ιερό καθήκον, διατηρείτε αναλλοίωτη την παράδοση που ξεκίνησαν οι πρώτοι φύλακες του Κιλκίς, που δεν ήταν άλλοι από τους Μακεδονομάχους:
-Γεώργιο Σαμαρά
-Ιωάννη Δοϊρανλή
-και Πέτρο Κουκίδη.
Από εδώ, περίπου 30 χιλιόμετρα μακριά από το τελωνείο της Δοΐράνης και σε απόσταση αναπνοής από το κρατίδιο των Σκοπίων, ορθώνετε το ανάστημά σας απέναντι στους πλαστογράφος της ιστορίας μας και τους στέλνετε πρώτοι από όλους το μήνυμα ότι η Μακεδονία:
-ήταν,
-είναι
-και θα συνεχίσει να είναι ελληνική.
Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ημέρα που η γαλανόλευκη σημαία υψώθηκε και πάλι στην πόλη του Κιλκίς.
Μια απελευθέρωση που βάφτηκε κυριολεκτικά στο αίμα, καθώς εδώ έγινε η φονικότερη μάχη των Βαλκανικών Πολέμων.
Πολύ σωστά οι ιστορικοί την περιέγραψαν ως «γιγαντομαχία».
Στη μάχη του Κιλκίς ο Ελληνικός Στρατός μέτρησε 5.700 νεκρούς και τραυματίες.
Άλλους τόσους η Βουλγαρική πλευρά.
Στη Μάχη του Λαχανά χάθηκαν και τραυματίστηκαν άλλοι 1.700 Έλληνες στρατιώτες, ενώ στη μάχη της Δοϊράνης οι νεκροί μας και οι τραυματίες ξεπέρασαν τα 1.000 άτομα.
Συνολικά, σε διάστημα μιας εβδομάδας, κατά τη διάρκεια της οποίας δόθηκαν τρεις σημαντικές μάχες (Κιλκίς-Λαχανά-Δοϊράνης), ο Ελληνικός Στρατός μέτρησε περίπου 9.000 νεκρούς και τραυματίες.
Το Κιλκίς αποτέλεσε την απαρχή των μεγάλων επιτυχιών του Ελληνικού Στρατού, που ακολούθησαν το επόμενο διάστημα.
Η συντριβή των Βουλγάρων εδώ, άνοιξε το δρόμο στον Ελληνικό Στρατό να προελάσει και να απελευθερώσει:
-τη Δράμα
-και τις Σέρρες,
-ενώ επέτρεψε στις δυνάμεις του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού να καταλάβουν την Καβάλα
-και ο Στρατός μας να κινηθεί προς τη δυτική Θράκη.
Εξίσου σημαντικό όμως είναι και το γεγονός ότι χάρη στη Βουλγαρική πανωλεθρία σε αυτά τα άγια χώματα, ο Βουλγαρικός Στρατός οπισθοχώρησε και έτσι σταμάτησε εν τη γενέσει της, η όποια σκέψη υπήρχε μεταξύ των Βούλγαρων στρατηγών να κινηθούν προς τη Θεσσαλονίκη.
Με αυτόν τον τρόπο σφραγίστηκε οριστικά η ένταξη της Θεσσαλονίκης, αλλά και της Μακεδονίας γενικότερα, στον εθνικό κορμό.
Φίλες και φίλοι,
δεν θα είναι υπερβολή αν πω ότι η σημερινή Βόρεια Ελλάδα, οικοδομήθηκε πάνω στη μάχη που δόθηκε για την πόλη του Κιλκίς.
Αυτήν τη μνήμη θέλουμε να κρατήσουμε ζωντανή.
Με τις δυο περιοδικές εκθέσεις που εγκαινιάζουμε απόψε στη Λέσχη Αξιωματικών, στοχεύουμε στην ενδυνάμωσή της, αλλά και στην τόνωση του εθνικού φρονήματος.
Η πρώτη έκθεση έχει τίτλο: «Κειμήλια Απελευθέρωσης Μακεδονίας-Βαλκανικοί Πόλεμοι 1912-1913» και περιλαμβάνει ιστορικά κειμήλια και φωτογραφικό υλικό της εποχής.
Την επιμέλειά της έχουν ο διευθυντής του Ιδρύματος Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα, κ. Βασίλειος Νικόλτσιος και ο γιος του Νίκος, χάρη στην εξαιρετική δουλειά των οποίων, όλοι εμείς έχουμε την ευκαιρία να δούμε για πρώτη φορά από κοντά:
-σπουδαία
-και ανεκτίμητα εκθέματα.
Πολύτιμους ιστορικούς θησαυρούς, που μας υπενθυμίζουν πως η ενότητα του λαού μας μπορεί να κατορθώσει το ακατόρθωτο.
Η δεύτερη είναι έκθεση βιβλίων και περιλαμβάνει εκδόσεις που εξιστορούν τα ανδραγαθήματα της εποχής.
Τα βιβλία επιλέχθηκαν σε συνεργασία:
-με την εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών
-και το ίδρυμα Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα
και αμέσως μετά το πέρας της έκθεσης, θα δωριστούν από το Υπουργείο Μακεδονίας και Θράκης στις τοπικές βιβλιοθήκες.
Και οι δυο εκθέσεις πραγματοποιούνται με την αμέριστη υποστήριξη τριών εταιρειών που πίστεψαν και αγκάλιασαν αμέσως αυτήν μας την πρωτοβουλια:
-του ΟΤΕ,
-της COSMOTE
-και της ΔΕΘ-HELEXPO Α.Ε.
Χωρίς την πολύτιμη βοήθεια τους, οι δυο περιοδικές εκθέσεις του Υπουργείου μας δεν θα μπορούσαν να επισκεφθούν τις μεγάλες πόλεις της Μακεδονίας, που γιορτάζουν τη συμπλήρωση 100 χρόνων ελευθερίας.
Και αυτό το κάναμε, χωρίς να επιβαρύνουμε ούτε με ένα ευρώ τον κρατικό προϋπολογισμό.
Θερμά συγχαρητήρια αξίζουν επίσης στην ηγεσία του Δήμου Κιλκίς, καθώς και σε δυο ειδικές συνεργάτιδες:
-Την κυρία Φεβρωνία Τεβρεντζίδου, ειδική συνεργάτιδα του δήμου σε θέματα πολιτισμού
-και την κυρία Πάολα Χαραλαμπίδου, την υπεύθυνη επικοινωνίας του Δήμου Κιλκίς.
Κυρίες και κύριοι,
η Ελλάδα του 1912-1913 θυμίζει σε πολλά την Ελλάδα του σήμερα.
Το 1893, από το βήμα της Βουλής, ο τότε Πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης είπε το περίφημο: «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν».
Η ελληνική οικονομία βρισκόταν υπό συνεχή διεθνή επιτήρηση, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1897, ακολούθησε ο ατυχής Ελληνοτουρκικός πόλεμος, που λίγο έλειψε να γκρεμίσει όσα χτίσαμε ως Έθνος με την παλιγγενεσία του 1821.
Τίποτα δεν προμήνυε ότι το Ελληνικό Κράτος μπορούσε να πάρει μέρος σε έναν απελευθερωτικό πόλεμο, όπως ήταν οι Βαλκανικοί.
Να όμως που όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, ο Ελληνισμός κατάφερε:
-να αγωνιστεί
-και να δοξάσει την πατρίδα του.
Η ελευθερία της Μακεδονίας επιτεύχθηκε χάρη στις ικανότητες της πολιτικής και στρατιωτικής μας ηγεσίας, αλλά και τον απαράμιλλο ηρωισμό του στρατού μας.
Δεν ήταν ένα θαύμα.
Αλλά αποτέλεσμα συντονισμένων ενεργειών και της ομοψυχίας των Ελλήνων στον δίκαιο αγώνα που ξεκίνησαν για την απελευθέρωση των υπόδουλων εδαφών της Μακεδονικής γης.
Τόσο μεγάλη ήταν η φλόγα που έκαιγε στις ψυχές των προγόνων μας να απελευθερώσουν κάθε τόπο όπου υπήρχαν σκλαβωμένοι Έλληνες, που κατάφεραν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και να υπερβάλλουν εαυτούς.
Η ελευθερία είναι πηγή ζωής.
Και για αυτήν, οι Έλληνες έχουμε μάθει να δίνουμε και τη ψυχή μας.
Το κάναμε το 1821,
-το επαναλάβαμε με τους Βαλκανικούς Πολέμους
-και στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο δείξαμε πως πολεμούν οι ήρωες.
Αν χρειαστεί, θα το πράξουμε και πάλι.
Με αυτές τις σκέψεις σας καλώ να εγκαινιάσουμε όλοι μαζί τις δυο περιοδικές εκθέσεις του Υπουργείου Μακεδονίας και Θράκης, έχοντας πάντα ριζωμένες στην καρδιά μας:
-την αγάπη
-και την πίστη προς την πατρίδα.
Σας ευχαριστώ.
