ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΜΕ ΘΕΜΑ: «ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΣΤΟ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ» (16-05-2013)

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΜΕ ΘΕΜΑ: «ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΣΤΟ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ» (16-05-2013)

Αξιότιμε Πρόεδρε ΓΣΕΒΕΕ, κύριε Γιώργο Καββαθά,

Κύριε Πρόεδρε της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Θεσσαλονίκης, φίλε Γιάννη Παπαργύρη,

Κύριε Πρόεδρε του Συλλόγων Ζωγράφων Θεσσαλονίκης, φίλε Περικλή Μπαλάφα,

Υψηλοί προσκεκλημένοι,

Κυρίες και κύριοι,

 

Καλησπέρα και χρόνια πολλά.

 Χριστός Ανέστη.

 Σας ευχαριστώ θερμά για την πρόσκληση να παραστώ στα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής που αφορά στα επαγγέλματα του χθες και του σήμερα.

Image 

  Θεωρώ ιδιαίτερα σημαντική την αποψινή εκδήλωση, καθώς:

-αποτελεί πηγή παράδοσης,

-έχει διδακτικό χαρακτήρα

-και συνάμα αναδεικνύει  στοιχεία του παρελθόντος, διατηρώντας τα αναλλοίωτα στο πέρασμα του χρόνου.

 Είναι ο συνδετικός κρίκος του χθες με το σήμερα και του σήμερα με το αύριο.

 Γιατί η γνώση αποτελεί:

-δύναμη

-και πολύτιμο κεφάλαιο

στα χέρια των επόμενων γενεών, στις οποίες οφείλουμε να κληροδοτήσουμε μια καλύτερη πατρίδα από αυτή που παραλάβαμε.

 Παράλληλα, όμως, ανοίγει και ένα νέο κεφάλαιο στα πολιτιστικά μας δρώμενα, υπενθυμίζοντας αυτό που ορθά λέει ο θυμόσοφος λαός: «Όσοι ξεχνούν και δεν τιμούν την κληρονομιά τους, χάνονται».

 Αντίθετα, όσοι σέβονται το χθες, προοδεύουν στο σήμερα.

 

Τιμώντας το παρελθόν και σφυρηλατώντας τη μνήμη μας ως έθνος:

-τιμούμε το σήμερα

-και μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο.

 Φίλες και φίλοι,

αναμφίβολα οι αντίξοες:

-οικονομικές

-και κοινωνικές συνθήκες που βιώνει η πατρίδα μας, έχουν μετατρέψει την καθημερινότητα όλων μας σε έναν διαρκή αγώνα δρόμου.

 Ωστόσο η προβολή της πολιτιστικής μας:

-παράδοσης

-και κληρονομιάς

μπορεί να αποτελέσει στέρεη βάση, πάνω στην οποία θα οικοδομήσουμε ένα καθεστώς:

-επιβίωσης,

-αλλά και καταξίωσης.

 Μαθαίνοντας οι νέοι και ενθυμούμενοι οι παλαιότεροι, μπολιάζουμε στις βαθιές ρίζες του λαού μας:

-έθιμα

-και παραδόσεις,

οι οποίες αποτελούν:

-εθνική ταυτότητα

-και κληρονομιά μας.

 Σαφώς και τα επαγγέλματα εξαρτώνται από την εποχή και τις ανάγκες της.

 Επαγγέλματα που κάποτε μεσουρανούσαν και κουβαλούσαν μαζί τους ιστορίες ζωής, σήμερα τείνουν να σβήσουν, αν δεν έχουν ήδη εξαλειφθεί.

 Για αυτό και δεν αποκλείεται, τώρα που:

-αναθεωρούμε απόψεις,

-και επαναπροσδιορίζουμε αρχές και αξίες,

να δούμε ορισμένα από αυτά να αναγεννιούνται και να συστήνονται και πάλι στο ευρύ κοινό.

 Εξάλλου όπως συνηθίζουμε να λέμε: «Μάθε τέχνη και άστηνε και άμα τη χρειαστείς πιάστηνε».

 Συμπερασματικά:

-μαθαίνοντας την ιστορία του τόπου μας

-και γνωρίζοντας το παρελθόν,

το οποίο δεν πρέπει να σκιάζει το παρόν και το μέλλον, μπορούμε να διαμορφώσουμε:

-ένα καλύτερο αύριο,

-πιο ανθρώπινο

-και πιο αυθεντικό.

 Με αυτές τις σκέψεις θα ήθελα να συγχαρώ:

-τη ΓΣΕΒΕΕ

-την Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Θεσσαλονίκης

-και το Σύλλογο Ζωγράφων Θεσσαλονίκης,

για αυτήν την ιδιαίτερα σημαντική και διδακτική πρωτοβουλία και να ευχηθώ καλή επιτυχία στην έκθεση.

 

Σας ευχαριστώ.