Ομιλία Καράογλου στα πλαίσια συζήτησης του Σ/Ν "Κύρωση Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου που αφορούν το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015"

Ομιλία Καράογλου στα πλαίσια συζήτησης του Σ/Ν "Κύρωση Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου που αφορούν το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015"

 

 

Ομιλία Καράογλου ως εισηγητής της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τη συζήτηση του Σ/Ν "Κύρωση Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου που αφορούν το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015"

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σίγουρα η χρονική συγκυρία κάτω από την οποία γίνεται η συζήτηση του παρόντος νομοσχεδίου, είναι μία συγκυρία που πραγματικά βρίσκει τον ελληνικό λαό προβληματισμένο, με μεγάλες αγωνίες, με ανασφάλεια.

Είναι σίγουρο ότι οι Έλληνες πολίτες προβληματίζονται για το τι μέλει γενέσθαι, ποια θα είναι η πορεία της χώρας από εδώ και πέρα, με δεδομένη τη διαπραγμάτευση που χθες όλη τη νύχτα, αλλά και σήμερα ακόμα συνεχίζεται, για τη χώρα, το δημόσιο χρέος, το κούρεμα του δημόσιου χρέους και βεβαίως για τη νέα δανειακή σύμβαση.

Στο κρίσιμο αυτό χρονικό διάστημα, στην κρίσιμη αυτή χρονική συγκυρία που γίνεται αυτή η διαπραγμάτευση, θεωρώ ότι αυτό που χρειάζεται περισσότερο απ’ όλα είναι η σύνεση, είναι η ψυχραιμία, είναι η νηφαλιότητα και βεβαίως πριν κάποιος πει το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι, να έχει μελετήσει υπεύθυνα και τεκμηριωμένα την τελική απόφαση και να μην παρασύρεται από διάφορους καλοθελητές, οι οποίοι μπορεί να εκπροσωπούν ή να έχουν τα δικά τους συμφέροντα.

Άρα λοιπόν καλό θα ήταν στη φάση αυτή να περιμένουμε να δούμε ποια θα είναι η κατάληξη αυτών των διαπραγματεύσεων, που δυστυχώς για πρώτη φορά γίνονται. Κι από εκεί και πέρα να παίρνουμε τις αποφάσεις μας με σύνεση και με μετριοπάθεια κι όχι παρορμητικά.

Πριν μπω στο νομοσχέδιο θα ήθελα να κάνω δύο παρατηρήσεις. Η πρώτη παρατήρηση έχει να κάνει με την αντίθεση υπευθυνότητα-ανευθυνότητα, αξιοπιστία-αναξιοπιστία. Θα διαφωνήσω μ’ αυτούς που έχουν την άποψη ότι υπάρχει η θεωρία της συλλογικής ευθύνης, ότι ο ελληνικός λαός είναι αναξιόπιστος ή οτιδήποτε άλλο. Αυτό είναι μία φασιστική αντίληψη, η οποία δεν ταιριάζει σε μία δημοκρατική χώρα. Είναι προφανές ότι υπάρχουν υπεύθυνα και ανεύθυνα πρόσωπα, είναι προφανές ότι υπάρχουν αξιόπιστα και αναξιόπιστα πολιτικά πρόσωπα και είναι προφανές ότι υπάρχουν ευθύνες μικρές ή μεγάλες για την πορεία της χώρας και για το πώς φτάσαμε ως εδώ.

Είμαι ξεκάθαρος και λέω ότι η χώρα μας είναι και αξιόπιστη και σοβαρή και δεν είναι στο DNA των Ελλήνων η αναξιοπιστία και η ανευθυνότητα. Υπάρχουν συγκεκριμένες πολιτικές ευθύνες για το ότι φτάσαμε ως εδώ που φτάσαμε. Και δυστυχώς η πλειονότητα των ευθυνών αυτών ανήκουν στο κυβερνών κόμμα, το κόμμα του ΠΑΣΟΚ και στον πρώην Πρωθυπουργό κ. Γιώργο Παπανδρέου.

Η δεύτερη παρατήρησή μου έχει σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την πορεία της. Είναι ξεκάθαρο ότι όταν οι εμπνευστές της τότε Ένωσης του Άνθρακα και Χάλυβα που μετεξελίχθηκε σε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα και στη συνέχεια σε Ευρωπαϊκή Ένωση, οραματίζονταν και προσπαθούσαν να στήσουν την Ευρώπη των λαών -και αυτοί ήταν ο Σουμάν, ο Χέλμουτ Σμιτ, ο Μιτεράν, ο Κολ, ο Ζισκάρ Ντ’ Εστέν και μία σειρά άλλων μεγάλων πολιτικών ηγετών της Ευρώπης- δεν οραματίστηκαν μία Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως αυτή που έχουμε σήμερα, μία Ευρώπη των τραπεζών, μία Ευρώπη των κερδοσκόπων, μία Ευρώπη των χρηματοπιστωτικών οίκων. Οραματίστηκαν μία Ευρώπη δημοκρατίας, μία Ευρώπη αλληλεγγύης, μία Ευρώπη ανάπτυξης και ευημερίας για τους πολίτες των χωρών αυτών.

Δυστυχώς στην πράξη άλλα συνέβησαν. Άρα λοιπόν προβάλει επιτακτική η ανάγκη της ανάδειξης εκείνων των ηγεσιών που θα επαναφέρουν την Ευρώπη στο σωστό δρόμο, γιατί έχει πάρει ένα λάθος δρόμο. Και βεβαίως πρέπει να δώσουμε τη μάχη όλοι μας γι’ αυτό το πράγμα, ώστε να πετύχουμε να έχουμε μία Ευρώπη για τους λαούς, για τους πολίτες κι όχι για τις τράπεζες ή τους χρηματοοικονομικούς οίκους.

 

Μπαίνοντας τώρα στο σχέδιο νόμου και με αφορμή το νομοσχέδιο που αφορά την κύρωση των δύο πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, την πράξη νομοθετικού περιεχομένου της 16ης Δεκεμβρίου του 2011 και την πράξη νομοθετικού περιεχομένου της 31ης Δεκεμβρίου 2011, θα ήθελα να κάνω μια αρχική εισαγωγή σε σχέση γενικώς με τα ζητήματα περί των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, όπως για τις προϋποθέσεις έκδοσης αυτών των πράξεων, αλλά βεβαίως και για τις προθεσμίες κύρωσης αυτών των πράξεων.

Θα ήθελα, λοιπόν, να επισημάνω ότι η πράξη νομοθετικού περιεχομένου είναι μια διαδικασία που προβλέπεται από το Σύνταγμα στο άρθρο 44 παράγραφος 1, το οποίο λέει ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκδίδει μετά από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου πράξη νομοθετικού περιεχομένου σε περιπτώσεις εξαιρετικώς επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης. Επίσης, θα ήθελα να πω ότι υπάρχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις για την έκδοση τέτοιων πράξεων, που επίσης προβλέπονται συνταγματικά και καλύπτονται από το άρθρο 41 παράγραφος 1 του Συντάγματος. Βεβαίως, υπάρχουν και οι ανάλογες συνταγματικές προθεσμίες για την κύρωση αυτών των πράξεων, ενώ σύμφωνα με το άρθρο 44, είμαστε εμπρόθεσμοι, είμαστε εντός των προβλεπομένων διαδικασιών.

Όμως, το ζήτημα δεν είναι αυτό. Το ζήτημα είναι ότι σήμερα συζητάμε στην Ολομέλεια της Βουλής ένα ακόμα πολυνομοσχέδιο της Κυβέρνησης Παπαδήμου για δύο πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που είχαν εκδοθεί τον προηγούμενο μήνα. Πρόκειται για ένα ακόμα πολυθεματικό νομοθέτημα με πλήθος ρυθμίσεων διαφορετικού περιεχομένου το οποίο στην κυριολεξία δημιουργεί ένα νομικό χάος. Είναι μια τακτική που είχε ξεκινήσει και καθιερωθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση, την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, την κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου και που δυστυχώς και η νέα Κυβέρνηση δείχνει δέσμιά της. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που περιέχει μια σειρά από διαφορετικές ρυθμίσεις που θα έπρεπε να έχουν έρθει στη Βουλή για αναλυτική συζήτηση. Αντ’ αυτού, με τη συνηθισμένη πλέον διαδικασία, μια διαδικασία που θυμίζει το «αποφασίζουμε και διατάσσουμε», περνάει μέσα από πράξεις νομοθετικού περιεχομένου μια σειρά διαφορετικών ζητημάτων. Δυστυχώς, η Βουλή πλέον έχει το ρόλο του «νομικού πλυντηρίου» της Κυβέρνησης και όχι του ανώτερου νομοθετικού οργάνου.

Με αφορμή, λοιπόν, και πάλι την ανάγκη τακτοποίησης των δεσμεύσεών μας προς την Τρόικα αφ’ ενός και αφ’ ετέρου τη διόρθωση ρυθμίσεων που συντάχθηκαν στο πόδι από προηγούμενους νόμους, βλέπουμε ένα σχέδιο νόμου που αν το διαβάσει ακόμα και ένας ενημερωμένος, ένας μορφωμένος, ένας σχετικός πολίτης, αδυνατεί να βγάλει άκρη για το τι είναι αυτό που έχει μπροστά του. Πρόκειται για μια σωρεία παραπομπών και ερμηνειών που μόνο σε ένα πλήρη και ξεκάθαρο νόμο δεν παραπέμπουν.

Παρ’ όλα αυτά, η Νέα Δημοκρατία θα υπερψηφίσει αυτό το σχέδιο νόμου, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δίνει συγχωροχάρτι σε όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα στους τομείς στους οποίους αναφέρεται αυτό το σχέδιο νόμου και βεβαίως χωρίς να ξεχνούμε τα εγκληματικά λάθη που έχουν γίνει τα προηγούμενα δυόμισι χρόνια.

Ευθύς εξ αρχής πρέπει να παρατηρήσουμε ότι υπάρχουν κάποιες θετικές ρυθμίσεις, που όμως εμπεριέχονται σε συνολικά λάθος πολιτικές. Για παράδειγμα, είναι θετικό να εξαιρούνται κάποιες ευπαθείς κοινωνικές ομάδες από το ειδικό τέλος ακινήτων -το χαράτσι δηλαδή μέσω του λογαριασμού της Δ.Ε.Η.- αλλά είναι λάθος και ληστρική όλη η πολιτική με την επιβολή αυτού του τέλους, του χαρατσιού μέσω των λογαριασμών της Δ.Ε.Η.

Επίσης, είναι θετική η εξαίρεση κάποιων κλάδων, κάποιων αναγκαίων για εξαίρεση περιπτώσεων από την εργασιακή εφεδρεία, αλλά είναι λάθος όλη αυτή η τραγελαφική ιστορία με την εργασιακή εφεδρεία, όπως την εφήρμοσε το ΠΑΣΟΚ και που βεβαίως δεν έχει καμμιά σχέση με την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας περί εργασιακής εφεδρείας.

Τώρα, βλέποντας αναλυτικά τι περιέχει το παρόν σχέδιο νόμου, στο πρώτο άρθρο, που είναι και η πρώτη πράξη νομοθετικού περιεχομένου, θα έλεγα ότι κατ’ αρχήν είναι θετικό το γεγονός ότι παρατείνεται για ένα έτος ακόμα η ισχύς της απαγόρευσης των πλειστηριασμών για ποσά έως 200.000 ευρώ από τα πιστωτικά ιδρύματα, προκειμένου να προστατευθούν εν’ όψει της συνεχιζόμενης κρίσης και ύφεσης της οικονομίας οι δανειολήπτες που όλο και σε μεγαλύτερο βαθμό δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Το όλο θέμα των δανειακών υποχρεώσεων των νοικοκυριών είναι φλέγον και αποτελεί μια βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια της κοινωνικής ζωής και της βιωσιμότητας του τραπεζικού συστήματος.

            Είναι λοιπόν αναμφισβήτητα θετικό μέτρο η αναστολή των πλειστηριασμών, αλλά το ζητούμενο είναι να μπορέσουν τα νοικοκυριά να έχουν επαρκή εισοδήματα στο μέλλον για να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους και αυτό, αν συνεχιστεί η παρούσα πολιτική, μοιάζει αμφίβολο.

            Στις επόμενες παραγράφους διευκρινίζονται θέματα που αφορούν την εφαρμογή του έκτακτου ειδικού τέλους ηλεκτροδοτημένων-δομημένων επιφανειών του ν. 4021, δηλαδή του γνωστού «χαρατσιού» των ακινήτων που η διαδικασία είσπραξής του γίνεται μέσω της ΔΕΗ. Γίνεται μία προσπάθεια είτε να εξευμενιστεί η ζημιά που έχουν υποστεί πολλοί πολίτες και ιδίως αυτοί για τους οποίους συντρέχουν ειδικοί λόγοι υγείας, είτε οι πολίτες που διαβιούν κάτω από μειονεκτικές κοινωνικά συνθήκες να δουν κάποια ελάφρυνση, είτε να διορθωθούν πολλά και σοβαρά λάθη που παρουσιάστηκαν κατά τον υπολογισμό του «χαρατσιού».

Δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε ότι αυτό το ειδικό τέλος το έχει καθιερώσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή του κόμματος εκείνου που καλούσε τους πολίτες το 2009 να μην πληρώσουν το ΕΤΑΚ, το ενιαίο τέλος ακινήτων, ένα σαφώς μικρότερο και κοινωνικά πιο δίκαιο φόρο γιατί αφορούσε μόνο ιδιοκτήτες ακινήτων αντικειμενικής αξίας μεγαλύτερης των 200.000 ευρώ και που ως σκοπό είχε τη συγκράτηση του ελλείμματος τότε, ένα σκοπό που αν τον είχαμε πετύχει το 2009, τότε ίσως σήμερα να είχαμε αποφύγει τη «δίνη» στην οποία ζούμε.

            Εμείς ως κόμμα έχουμε ξεκαθαρίσει, έχουμε δεσμευτεί ότι μόλις γίνουν εκλογές και αναλάβουμε την ευθύνη του τόπου, αυτό το «χαράτσι» των ακινήτων θα το καταργήσουμε.

            Επίσης στο σημείο αυτό και με αφορμή το «χαράτσι» των ακινήτων θα ήθελα να καλέσω την Κυβέρνηση να ξανασκεφτεί με πολύ μεγάλη προσοχή το ενδεχόμενο αύξησης των αντικειμενικών αξιών και, αν αυτή γίνει –κάτι που δεν πρέπει να γίνει- να είναι συγκεκριμένη, στοχευμένη, περιορισμένης κλίμακας και σε επιλεκτικές περιοχές, ειδάλλως η ήδη «σε κωματώδη κατάσταση» αγορά ακινήτων θα «νεκρωθεί» παντελώς και θα έχει μηδενικό οικονομικό αποτέλεσμα.

            Επίσης ρυθμίζονται θέματα που αφορούν την αυτοδίκαια πώληση των πολιτικών δημοσίων υπαλλήλων καθώς και των υπαλλήλων των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού που συμπληρώνουν 35 έτη υπηρεσίας και το 55ο έτος ηλικίας τους και υπάγονται στο συνταξιοδοτικό καθεστώς του δημοσίου.

            Με την πολιτική που ακολούθησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τη μετατροπή της εφεδρείας σ’ ένα μέσο μαζικών απολύσεων, το δημόσιο δυστυχώς πέρα από χρήματα στο τέλος θα χάσει και σημαντικότατα και έμπειρα στελέχη που έχει.

            Πέραν τούτου, σαν κράτος είμαστε για πολλοστή φορά μη σοβαροί καθώς μέχρι πριν από λίγα χρόνια δίναμε κίνητρα σ’ ένα πεπειραμένο, σ’ ένα σοβαρό, σ’ ένα υπεύθυνο στέλεχος για να παραμένει στη δουλειά και σήμερα τον βγάζουμε άρον-άρον στη σύνταξη και μάλιστα μία σύνταξη η οποία θα είναι έως και 60% μειωμένη και ο μέλλων συνταξιούχος καλείται να ζήσει για το υπόλοιπο της ζωής του στην εξαθλίωση. Σε κάθε περίπτωση είμαστε κάθετα αντίθετοι στην εργασιακή εφεδρεία τύπου ΠΑΣΟΚ, μία εργασιακή εφεδρεία που οδηγεί σε απόλυση των εργαζομένων.

            Συμφωνούμε με τη ρύθμιση εκτέλεσης του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων που έχει σα στόχο την ταχύτερη απορρόφηση πόρων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, πόρων που έχουμε καθυστερήσει εγκληματικά να εισπράξουμε τα δύο τελευταία χρόνια.

            Συμφωνούμε με την προσπάθεια ομαλής καταβολής των αποδοχών τόσο στο μόνιμο όσο και στο προσωπικό με σχέσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου που υπηρετεί στις περιφέρειες, όσο επίσης και στο αντίστοιχο προσωπικό που μετατάχθηκε σε δήμους με τις φορολογικές ρυθμίσεις του άρθρου 5, καθώς και με την παράταση ενός έτους του ισχύοντος καθεστώτος σχετικά με τις δαπάνες λειτουργίας της ΕΛΣΤΑΤ.

            Συμφωνούμε με τη θέσπιση της δυνατότητας σε επείγουσες περιπτώσεις μεταβίβασης περιουσιακών στοιχείων πιστωτικών ιδρυμάτων προς άλλα πιστωτικά ιδρύματα, αρκεί να διασφαλιστεί ότι όλες οι διαδικασίες θα γίνουν με τη μέγιστη δυνατή διαφάνεια.

            Σχετικά με τον ΕΟΠΥΥ, τον Εθνικό Οργανισμό Παροχής Υπηρεσιών Υγείας, εάν ένας πολίτης διαβάσει την εισηγητική έκθεση και τα περί «διασφάλισης της συνέχειας των παροχών ασθενείας προς ασφαλισμένους και συνταξιούχους», θα οργιστεί όχι μόνο για την ταλαιπωρία που ήδη υφίσταται, αλλά και για την κοροϊδία που δέχεται.

Στην πράξη πολλές κατηγορίες ασφαλισμένων έχουν σταματήσει να έχουν περίθαλψη και πλέον πρέπει να πληρώνουν για να πάνε στο γιατρό τους. Οι γιατροί που έχουν μπει στον ΕΟΠΥΥ είναι πολύ λίγοι και η κωμωδία των 50 πρώτων  ασθενών την εβδομάδα που μπορούν να επισκέπτονται δωρεάν, πρέπει κάπου να σταματήσει. Οι ασφαλισμένοι πληρώνουν αρκετές εισφορές για να δικαιούνται όλοι ανεξαρτήτως παροχές ασθενείας.

Με τις ειδικότερες ρυθμίσεις που προβλέπονται αντιμετωπίζονται μερικώς κάποια προβλήματα που προέκυψαν στο στάδιο της πρώτης λειτουργίας του νέου φορέα αλλά σε καμιά περίπτωση τα βασικότερα εξ αυτών που έχουν να κάνουν με την κατ’ ουσία διακοπή της παροχής υπηρεσιών ασθενείας. Αυτά ήταν σε σχέση με τη μικρότερη πράξη νομοθετικού περιεχομένου.

Ερχόμαστε τώρα στη δεύτερη πράξη νομοθετικού περιεχομένου, δηλαδή το δεύτερο άρθρο του παρόντος νόμου στο οποίο παρατηρούμε πλήθος ανόμοιων διατάξεων. Αναλυτικότερα είναι αναγκαίες αναμφίβολα οι ρυθμίσεις του πρώτου άρθρου της πράξης νομοθετικού περιεχόμενου για υπερωρίες αμοιβές και όρια αμοιβών.

(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)

Κύριε Πρόεδρε, ένα-δυο λεπτά θα παρακαλούσα να έχω.

Θα πρέπει να ξεκαθαρίσει ένα ζήτημα, για τι ποσά μιλάμε και για ποιους συγκεκριμένους κλάδους μιλάμε. Είναι θετική η δυνατότητα που δίνεται στους δήμους για συμψηφισμό οφειλών τους προς το δημόσιο και για τα ασφαλιστικά ταμεία, κάτι που έχει καθυστερήσει πολύ καιρό. Θα πρέπει όμως, να προσεχθεί η ρύθμιση για εγγραφή στον προϋπολογισμό των αιτήσεων των διακανονισμένων οφειλών προς ιδιώτες και να μην οδηγήσει σε κρύψιμο οφειλών και διόγκωση χρεών.

Συμφωνούμε απόλυτα με την παράταση του προγράμματος ΘΗΣΕΑΣ όσο και με την παράταση για την υποβολή των υπηρεσιακών σχεδίων των δήμων. Επίσης, συμφωνούμε με την παράταση του προγράμματος ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ αν και, κατά την άποψή μας, θα έπρεπε να υπάρχει πρόβλεψη για παράταση τουλάχιστον μέχρι το 2012.

Με τη δεύτερη πράξη νομοθετικού περιεχομένου εξαιρούνται από τη προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα –την εφεδρεία, δηλαδή- συγκεκριμένες ειδικότητες και κλάδοι, όπως ΟΣΥ, ΟΣΕ, ΤΡΕΝΟΣΕ ύστερα από προφανή ανάγκη να μην αποδυναμωθούν οι μονάδες που υπηρετούν οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι. Αν πούμε όμως, θεωρητικά ότι ναι, να εμπιστευθούμε τις διοικήσεις των οργανισμών που έκαναν τις σχετικές εισηγήσεις και να είμαστε θετικοί στις ανωτέρω εξαιρέσεις, προκαλούνται εύλογα ερωτήματα γιατί παρόμοιες αιτήσεις εξαίρεσης έχουν γίνει και από άλλους φορείς που έχουν πραγματικό πρόβλημα και οι φορείς αυτοί δεν εισακούστηκαν.

Επαναλαμβάνω δε ότι όλη η ιστορία της εργασιακής εφεδρείας εξελίχθηκε σ’ ένα τεράστιο φιάσκο με ζημιωμένους τόσο τους εργαζόμενους όσο και το ίδιο το δημόσιο. Σε δυο ζητήματα όμως, πρέπει ιδιαιτέρως να σταθούμε:

Πρώτον στην παράγραφο 10 του άρθρου 2 στην οποία εγκρίνεται η ανάθεση από 24/7/2011 διεθνών νομικών υποστηρικτικών ουσιών σε δυο συγκεκριμένα γραφεία, το Cleary Gottlieb Steen & Hamilton και στην υπηρεσία χρηματοοικονομικών συμβούλων από την εταιρεία Lazard Frères SAS.

Δεύτερον, εγκρίνεται η ανάθεση από την 1/1/2012 υπηρεσιών αντιπροσώπων ολοκλήρωσης συναλλαγής από τις τράπεζες Deutsche Bank και HSBC προς τον ΟΔΔΥ και το ελληνικό δημόσιο προκειμένου να υλοποιηθούν οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής για το ευρώ που αφορούν το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής της Ελλάδας.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Παρακαλώ, ολοκληρώστε.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.

Για το συγκεκριμένο ζήτημα έχουμε πολλά ερωτηματικά και πολλές απορίες. Αξίζει να επισημανθεί ότι οι υπηρεσίες των συγκεκριμένων διεθνών υποστηρικτικών υπηρεσιών ή των τραπεζών αφορούν και στοχεύουν στην υλοποίηση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής της Ελλάδας αλλά επισημαίνω ότι η συνδρομή τους αυτή θα κοστίσει για το ελληνικό δημόσιο 40 εκατομμύρια περίπου, σύμφωνα με την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, σελίδα 93. Είναι ένα τεράστιο ποσό το οποίο πρέπει να δούμε και στο οποίο πρέπει ιδιαιτέρως να σταθούμε γιατί πραγματικά σε χαλεπούς καιρούς να δίνονται 40 εκατομμύρια σε 4 ξένα σχήματα, είναι ένα υπερβολικά μεγάλο ποσό.

Λόγω έλλειψης χρόνου είμαι αναγκασμένος να σταματήσω εδώ χωρίς να έχω ολοκληρώσει απόλυτα την εισήγησή μου. Αυτό που θα πω καταλήγοντας την πρωτομιλία μου είναι ότι η Νέα Δημοκρατία στέκεται θετικά στο παρόν νομοσχέδιο. Θα έχω τη δυνατότητα κατά τη διάρκεια της δευτερομιλίας μου να ολοκληρώσω την πρωτομιλία μου και βεβαίως να αναφερθώ στις ρυθμίσεις που έχουν σχέση με την προσθήκη-τροπολογία στο σχέδιο νόμου.