Ομιλία του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Ν.Δ., κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην ολομέλεια της Βουλής και το Ν/Σ του Υπουργείου Εσωτερικών για τις αλλαγές στον τρόπο διεξαγωγής των αυτοδιοικητικών εκλογών (02-06-2021)
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας
Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
παίρνοντας το λόγο θα επιχειρήσω μια ιστορική αναδρομή στις βλαβερές συνέπειες που είχε η εφαρμογή της απλής αναλογικής στην πατρίδα μας, η οποία συνδέθηκε με τις χειρότερες περιόδους αστάθειας του πολιτικού μας συστήματος.
Πρώτη φορά θεσμοθετήθηκε το 1926 και για περίπου μια διετία, μέχρι το 1928 που καταργήθηκε, οι Κυβερνήσεις στην Ελλάδα άλλαζαν σχεδόν κάθε πέντε μήνες.
Επανήλθε το 1932 προκαλώντας:
-ακυβερνησία,
-κατακερματισμό των πολιτικών δυνάμεων
-και κόπωση της κοινωνίας, η οποία οδήγησε στη διακυβέρνηση του Ιωάννη Μεταξά.
Απλή αναλογική είχαμε ξανά το 1946, με αποτέλεσμα έως το 1950 να ορκιστούν τουλάχιστον δέκα κυβερνήσεις, ενώ η ηπιότερη εφαρμογή της ήταν μάλλον εκείνη του 1989 παρά το γεγονός ότι το τότε ΠΑΣΟΚ, διακρίνοντας την επερχόμενη εκλογική ήττα, επιχείρησε με τον περίφημο νόμο Κουτσόγιωργα:
-να χειραγωγήσει το εκλογικό αποτέλεσμα
-και να ναρκοθετήσει την πορεία της Νέας Δημοκρατίας προς την εξουσία.
Χρειάστηκαν τρεις εκλογικές αναμετρήσεις:
-Ιούνιος 89,
-Νοέμβριος 89
-και Απρίλιος του 90
για να σχηματιστεί μια εύθραυστη -είναι η αλήθεια- Κυβέρνηση με Πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
Δίχως να διδαχθεί από την αρνητική ιστορική εμπειρία, ο ΣΥΡΙΖΑ την επανέφερε το 2016 υποστηρίζοντας ότι αποτελεί δήθεν «προοδευτικό αίτημα». Το επιχείρημα αυτό κατέρρευσε νωρίς, διότι:
-ούτε οι ΑΝΕΛ,
-ούτε η Χρυσή Αυγή
που την υπερψήφισαν ανήκουν στον προοδευτικό χώρο.
Αντίθετα, ήταν η απέλπιδα προσπάθεια της τότε Κυβέρνησης να ανακατέψει την πολιτική τράπουλα λόγω της βεβαιότητας που είχε αναπτυχθεί στην κοινωνία και τα πολιτικά κόμματα για την επικείμενη εκλογική της ήττα.
Βασίστηκε, λοιπόν, σε έναν μύθο και με όχημα τον πολιτικαντισμό επιδίωξε να δημιουργήσει καταστάσεις:
-πολιτικής ομηρείας
-και πολιτικής ανωμαλίας.
Εξαιτίας της μικροκομματικής σκοπιμότητας που υιοθετήθηκε εκείνη την περίοδο, σήμερα:
-Δήμοι χάνουν χρήματα από προγράμματα,
-Δήμαρχοι υποχρεώνονται να εφαρμόσουν τεχνικά προγράμματα της αντιπολίτευσης,
-ενώ σε 230 από τους 332 Δήμους και σε 6 από τις 13 Περιφέρειες της χώρας οι εκλεγμένοι Δήμαρχοι και Περιφερειάρχες είναι μειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο.
Άρα, σε καμία περίπτωση η απλή αναλογική δεν είναι πρότυπο Δημοκρατίας.
Ο πολίτης ψηφίζει για την εκλογή:
-Δημάρχου,
-Περιφερειάρχη
-και Πρωθυπουργού
και όχι για τη συγκρότηση μιας επιτροπής 2,3 ή 5 παρατάξεων και κομμάτων που πρέπει να συνεδριάζουν επί ώρες προκειμένου να καταλήξουν σε μια απόφαση η οποία θα είναι κατά πλειοψηφία και όχι ομόφωνη.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο εξαιρετικός Δήμαρχος Ορεστιάδας, κ. Βασίλης Μαυρίδης, ο οποίος καθημερινά «πληρώνει» τις συνέπειες του:
-παράδοξου
-και παράλογου
εκλογικού συστήματος που εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο συγκεκριμένος, ενώ εξελέγη με ποσοστό 50,26% από την πρώτη Κυριακή, εν τούτοις διαθέτει μόνο 16 δημοτικούς συμβούλους από τους 33 που εκλέχθηκαν.
Όταν τον επισκέφθηκα, με την τότε ιδιότητα μου του Υφυπουργού Εσωτερικών αρμόδιου για θέματα Μακεδονίας και Θράκης, μου εξομολογήθηκε ότι οι πρώτοι μήνες της θητείας του ήταν δύσκολοι και πως δεν μπορούσε να ληφθεί καμία απόφαση.
Με λίγες λέξεις κατέρριψε αμέσως το αφήγημα της τότε Κυβέρνησης περί ανάπτυξης κουλτούρας συνεργασιών εντός των Δημοτικών Συμβουλίων.
Και για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, στην Ελλάδα δεν διαθέτουμε την κουλτούρα της συναίνεσης που διακρίνει τους βόρειους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ως εκ τούτου δεν μπορούμε να τους μιμηθούμε.
Αναλογιστείτε και το εξής...
Τι θα συνέβαινε εάν στην περίοδο της πανδημίας το τιμόνι της χώρας κρατούσε μια κυβέρνηση που θα ήταν αποτέλεσμα της απλής αναλογικής και των συμβιβασμών που θα απορρέονταν από αυτήν.
Ή, ακόμα, ποια στάση θα κρατούσε απέναντι στο ζήτημα του προσφυγικού και της ασύμμετρης απειλής που δεχθήκαμε στον Έβρο εάν εκείνη την περίοδο η χώρα κυβερνιόνταν από έναν ετερόκλητο συνασπισμό όπως ήταν εκείνος της περιόδου 2015-2019.
Οι μεν θα πρότασσαν τον δήθεν ανθρωπισμό τους και την πολιτική των ανοιχτών συνόρων, οι δε θα ζητούσαν δραστικές λύσεις και λόγω της έλλειψης συνεννόησης η χώρα θα αδυνατούσε να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα.
Για να μην αναφερθώ στη διαχείριση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, όπου οι ιδεολογικές διαφορές των κυβερνητικών εταίρων θα ακινητοποιούσαν τις παραγωγικές δυνάμεις της πατρίδας μας.
Δεδομένου, λοιπόν, ότι η απλή αναλογική οδηγεί:
-σε ακυβερνησία,
-σε πολιτικές τερατογενέσεις
-και αποφάσεις ωμής συνδιαλλαγής,
το Νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών έρχεται να κλείσει την πόρτα της πολιτικής ασυνεννοησίας.
Οι προκλήσεις της εποχής απαιτούν πολιτική και οικονομική σταθερότητα.
Απαιτούν κυβερνησιμότητα και όχι πολιτικές κουτοπονηριές που σκοπό έχουν να νοθεύσουν τη βούληση της πλειοψηφίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
για να μπορούν:
-οι Δήμοι
-και οι Περιφέρειες
να διοικηθούν ομαλά και σωστά, οι αλλαγές που προωθεί το Υπουργείο Εσωτερικών ήταν επιβεβλημένες.
Πρώτον, επανέρχεται η πενταετής θητεία. Αυτό σημαίνει ότι οι νέες δημοτικές και περιφερειακές αρχές που θα αναδειχθούν από τις εκλογές της 8ης Οκτωβρίου του 2023 θα έχουν πλήρη πενταετή θητεία, η οποία θα ξεκινήσει την 1η Ιανουαρίου του 2024.
Δεύτερον, η εκλογή Δημάρχου ή Περιφερειάρχη από τον πρώτο γύρο θα γίνεται με ποσοστό 43% συν μια ψήφο.
Τρίτον, τίθεται όριο 3% για την εκλογή δημοτικού ή περιφερειακού συμβούλου.
Τέταρτον, εξασφαλίζεται η εκλογών των 3/5 των μελών του συμβουλίου στον νικητή των εκλογών.
Πέμπτον, προβλέπεται η εκλογή συμβουλίων ή προέδρων δημοτικών κοινοτήτων σε όλη την επικράτεια, χωρίς εξαίρεση.
Έκτον, τίθεται καταληκτική ημερομηνία η 31η Αυγούστου του έτους των εκλογών, για την κατάρτιση και δήλωση των συνδυασμών και η 10η Σεπτεμβρίου για την ανακήρυξη αυτών από το αρμόδιο δικαστήριο, ώστε να υπάρχει πλήρης έλεγχος των εκλογικών δαπανών και οι υποψήφιοι να είναι εγκαίρως γνωστοί στο εκλογικό σώμα.
Επίσης, με το νομοσχέδιο καθορίζεται με βάση συγκεκριμένες πληθυσμιακές κλίμακες ο αριθμός των μελών των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων, καθώς και των συμβουλίων δημοτικών κοινοτήτων.
Ακόμη, εξορθολογίζεται και συστηματικοποιείται το πλαίσιο κωλυμάτων εκλογιμότητας και ασυμβιβάστων.
Με τις παραπάνω αλλαγές διασφαλίζουμε ότι ο νέος εκλογικός νόμος θα είναι αντιπροσωπευτικός και ως κύρια επιδίωξή του έχει την ενίσχυση του σχηματισμού Δημοτικής ή Περιφερειακής Αρχής.
Βοηθούμε, δηλαδή, την αναλογικότητα να εκφράζεται καλύτερα:
-στα Δημοτικά Συμβούλια
-και Περιφερειακά Συμβούλια,
απαλείφοντας όλες τις παραλυτικές συνέπειες του ισχύοντος συστήματος.
Και σε τελική ανάλυση είναι λάθος να περιμένουμε την απλή αναλογική για να γίνουν πράξεις οι συνεργασίες. Αυτού του είδους οι σκέψεις είναι... νηπιακές και δεν αντανακλούν τον βαθμό ωριμότητας του πολιτικού μας συστήματος.
Από εκεί και πέρα η αλλαγή του εκλογικού νόμου αποτελεί κεντρική πολιτική δέσμευση της Κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ταυτόχρονα, όμως, είναι το πιο καθοριστικό βήμα προς την καθημερινή αποτελεσματική παραγωγή:
-δημοτικού,
-περιφερειακού διοικητικού αποτελέσματος, πάντα προς όφελος των πολιτών.
Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζουμε ότι οι δημότες θα κρίνουν με καλύτερα κριτήρια τον αιρετό που κέρδισε στις αυτοδιοικητικές εκλογές και έχει την ευθύνη της διοίκησης, θέτοντας παράλληλα στέρεες βάσεις να κερδίσουμε και το στοίχημα της συνεργασίας μεταξύ Κεντρικής Κυβέρνησης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Ο τρόπος εκλογής ενός Δημάρχου ή Περιφερειάρχη είναι το εργαλείο για μια καλύτερη διοίκηση!
Υπό αυτό το πρίσμα η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας υπερψηφίζει το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών για τις αλλαγές στις εκλογές της Αυτοδιοίκησης, γιατί τη μεταφέρει στην επόμενη ημέρα.
Είναι μια θεσμική τομή έντονης αναπτυξιακής διάστασης καθώς θα συνοδεύεται:
-από πόρους
-και ουσιαστικές αρμοδιότητες
ώστε οι Δήμοι και οι Περιφέρειες να διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην υλοποίηση παρεμβατικών πολιτικών προς όφελος των τοπικών κοινωνιών.
Σας ευχαριστώ.
