Ομιλία Θ. Καράογλου στην Ολομέλεια της Βουλής για τον εκλογικό νόμο (20-07-2016)
Το πλήρες κείμενο της ομιλίας του κ. Καράογλου
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Υπάρχει μια παλιά γνωστή παροιμία, η οποία λέει: «Όλα τα έχει η Μαριωρή, ο φερετζές της έλειπε»!.
Αυτό σημαίνει ότι η Κυβέρνηση, ενώ είχε μπροστά της μιας σειρά σημαντικών ζητημάτων να ασχοληθεί, ασχολείται με τον εκλογικό νόμο. Αυτό το κάνει συνειδητά και το κάνει για τρεις λόγους.
Πρώτα-πρώτα, γιατί ακριβώς θέλει να αποπροσανατολίσει τους Έλληνες πολίτες. Με ποδοσφαιρική ορολογία, μια και είμαστε πολύ κοντά στο ποδοσφαιρικό Euro, που πρόσφατα τελείωσε, «πετάει τη μπάλα στην εξέδρα».
Αντί να έχει τους συνταξιούχους να ασχολούνται με αυτό που πραγματικά τους ενοχλεί, δηλαδή την περικοπή της σύνταξης τους και μεθαύριο των επικουρικών συντάξεών τους, τους δίνει τον εκλογικό νόμο. Και αύριο ετοιμάζει και άλλα πράγματα. Θα τους βάλει άλλο ζήτημα να συζητήσουν, το θέμα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, εάν πρέπει να είναι απ' ευθείας από το λαό ή μέσω του Κοινοβουλίου. Υπάρχει, λοιπόν, αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης, που βεβαίως δεν πιάνει.
Δεύτερο ζήτημα είναι ότι προσπαθεί να ικανοποιήσει το αριστερόστροφο εκλογικό της ακροατήριο, μια που δεν έκανε τίποτα από αυτά που έλεγε ότι θα κάνει πραγματικότητα. Ούτε τα μνημόνια έσκισε, ούτε τις άλλες τομές που έλεγε ότι θα κάνει πράξη τις έκανε. Προσπαθεί να τους ικανοποιήσει τουλάχιστον μερικά με αυτό.
Και βεβαίως, τρίτη σκοπιμότητα είναι ότι η Κυβέρνηση, βλέποντας ότι πλέον δεν είναι πρώτο κόμμα και σε όλες τις δημοσκοπήσεις αποτυπώνεται μια διαφορά υπέρ της Νέας Δημοκρατίας που ξεκινάει από πέντε, έξι μονάδες –το έλασσον- και φθάνει μέχρι τις έντεκα, δώδεκα μονάδες, προσπαθεί να δημιουργήσει προβλήματα στην επόμενη κυβέρνηση, στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, όποτε και αν γίνουν εκλογές, φέρνοντας την απλή αναλογική.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αν η απλή αναλογική αποτελούσε, πράγματι, ένα ιερό και όσιο της Αριστεράς, τότε απλά αναρωτιέμαι για ποιο λόγο δεν την κάνατε πράξη το πρώτο εξάμηνο του 2015, έτσι ώστε να πάμε και στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 με τον νόμο της απλής αναλογικής.
Είναι προφανές, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι εξυπηρετεί σκοπιμότητες η συγκεκριμένη συζήτηση που γίνεται αυτή την περίοδο.
Ισχυρίζεστε ότι η απλή αναλογική είναι το πιο γνήσιο και το πιο αντιπροσωπευτικό εκλογικό σύστημα. Θεωρητικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι έτσι. Ό,τι ψηφίζουν οι πολίτες εκπροσωπείται στο Κοινοβούλιο.
Είναι, όμως, ή πρέπει να είναι μόνον αυτή η παράμετρος η καθοριστική για ένα εκλογικό σύστημα; Προφανώς και όχι. Υπάρχουν και άλλες παράμετροι που πρέπει να λαμβάνονται υπ'όψιν.
Για παράδειγμα, θα πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψιν η εθνική παράμετρος. Θα πρέπει να υπάρχει ένα κατώφλι, ένα όριο εισόδου κάποιου κόμματος στο Κοινοβούλιο για λόγους που όλοι μας καταλαβαίνουμε. Και θεωρώ ότι αυτό είναι κάτι το οποίο-προς Θεού- δεν πρέπει να το προσέξετε. Δεν πρέπει να ανοίξουμε κερκόπορτες, δίνοντας τη δυνατότητα σε ακραίες, αντεθνικές φωνές να εκφραστούν μέσα από το ιερό βήμα του Κοινοβουλίου.
Δεύτερη παράμετρος: η κυβερνησιμότητα. Θα πρέπει ο νομοθέτης, θα πρέπει το Κοινοβούλιο να φροντίζει, ώστε την επόμενη ημέρα των εκλογών να υπάρχει δυνατότητα να σχηματίζεται κυβέρνηση.
Ισχυρίζομαι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι ο ισχύων εκλογικός νόμος εξυπηρετεί αυτές τις παραμέτρους. Και αυτό γιατί; Διότι, πρώτα-πρώτα, υπάρχει μια πολύ καλή αναλογική εκπροσώπηση αυτού που γίνεται στην κοινωνία μέσα στο Κοινοβούλιο.
Για πρώτη φορά μετά τη Μεταπολίτευση οκτώ υπαρκτά πολιτικά κόμματα εκπροσωπούνται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Δεύτερον, διότι εξυπηρετεί και την κυβερνησιμότητα, μια που μόνο με δυο κόμματα σχηματίστηκε μια κυβέρνηση.
Σκεφθείτε, λοιπόν, αν είχαμε μια απλή και άδολη αναλογική, όπως λέτε, θα είχαμε τουλάχιστον δεκαπέντε, ίσως και είκοσι κόμματα στο Κοινοβούλιο και θα χρειάζονταν πέντε, έξι κόμματα για να σχηματιστεί Κυβέρνηση.
Θα ήταν μια Κυβέρνηση ιδιαίτερα αδύνατη, μια Κυβέρνηση που ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να πέσει, γιατί όταν ένα μικρό κόμμα, ένα λαϊκίστικο κόμμα –το οποίο μπήκε στη Βουλή και είναι ένα από τα συστατικά της οποιασδήποτε κυβερνητικής αύριο συμμαχίας-διαφωνούσε με ένα μέτρο, υπακούοντας σε μια πολιτική ορολογία, την αποκαλούμενη «γοητεία του λαϊκισμού» και διαφοροποιούσε τη θέση του από την Κυβέρνηση, αυτόματα θα έπεφτε η Κυβέρνηση και θα είχαμε άλλες ζυμώσεις και ενδεχόμενα θα είχαμε και εκλογές.
Και όλα αυτά σε μια δύσκολη συγκυρία, σε μια συγκυρία που αυτό που χρειάζεται είναι σταθερές Κυβερνήσεις, οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν τον ελληνικό λαό να ξεπεράσει τα προβλήματά του, την πατρίδα να αλλάξει σελίδα και να πάει ο τόπος μπροστά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
ούτε βέβαια είναι μια τομή αυτό που συζητούμε σήμερα, γιατί ασχολείται μόνο με δυο πράγματα, με το πώς θα καταργηθεί το μπόνους των πενήντα εδρών στο πρώτο κόμμα –που εξασφαλίζει την κυβερνησιμότητα- και με ένα δεύτερο ζήτημα, το όριο ηλικίας, μειώνοντας κατά ένα έτος το όριο ηλικίας για το δικαίωμα της ψήφου στις εκλογικές διαδικασίες.
Υπάρχει, όμως μια σειρά άλλων ζητημάτων που είναι εξίσου σημαντικά, ίσως και πολύ σημαντικότερα.
Για παράδειγμα, δεν πρέπει να συζητήσουμε τον αριθμό των Βουλευτών που πρέπει να υπάρχουν στο Κοινοβούλιο;
Δεν πρέπει να συζητήσουμε το όριο θητείας και για αυτούς που ασκούν εκτελεστική εξουσία, αλλά και για αυτούς που νομοθετούν και ελέγχουν την Κυβέρνηση;
Δεν πρέπει να συζητήσουμε για το πολιτικό χρήμα;
Δεν πρέπει να συζητήσουμε για το σπάσιμο των εκλογικών περιφερειών, έτσι ώστε σταδιακά να πάμε σε μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες;
Όλα αυτά είναι σοβαρά ζητήματα. Αυτά είναι ζητήματα τα οποία πρέπει να συζητήσουμε και αυτά είναι ζητήματα τα οποία, βεβαίως, ο εκλογικός νόμος που συζητούμε σήμερα δεν αγγίζει.
Τελειώνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω τη γνώμη –και απαντώντας σε αυτούς που μιλούν για την ανάγκη κουλτούρας συνεργασιών και κυβερνήσεων συνασπισμού- ότι οι συνεργασίες οικοδομούνται ανάμεσα σε κόμματα ευθύνης, όχι σε κόμματα που απλά και μόνο λαϊκίζουν, σε κόμματα που υπηρετούν τον ακραίο λαϊκισμό.
Για αυτό εμείς καλούμε τον ελληνικό λαό σε μια συμπόρευση εθνικής ευθύνης, προκειμένου σύντομα, όσο πιο σύντομα γίνεται, να αποτελέσει παρελθόν η χειρότερη κυβέρνηση που γνώρισε η χώρα στα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Το κυβερνητικό πεπρωμένο ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ φυγείν αδύνατον. Η προσμονή της ελπίδας σάς οδήγησε στην εξουσία και η παντελής απουσίας της ελπίδας είναι που θα σας οδηγήσει και πάλι στα έδρανα της Αντιπολίτευσης ανεξαρτήτως του ποιος θα είναι ο εκλογικός νόμος όταν και όποτε γίνουν εκλογές.
Σας ευχαριστώ πολύ.
