Αρ. Πρωτ.: 290
Θεσσαλονίκη, 26 Φεβρουαρίου 2015
Προς Υπουργούς:
- Υγείας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων
- Εργασίας
- Δικαιοσύνης
- Εσωτερικών & Διοικητικής Ανασυγκρότησης
ΕΡΩΤΗΣΗ
ΘΕΜΑ: «Μέριμνα για τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους θύματα δολοφονικών επιθέσεων»
Η εν ψυχρώ δολοφονία του αρχιφύλακα των φυλακών Δομοκού, έρχεται να προστεθεί σε μία σειρά δολοφονικών επιθέσεων εναντίον σωφρονιστικών υπαλλήλων και στελεχών των φυλακών
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του 35χρόνου σωφρονιστικού υπαλλήλου του Κορυδαλλού κου Σπύρου Λαχανά, ο οποίος έπεσε θύμα δολοφονικής επίθεσης το 2010 με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά και να μείνει καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι. Μιλώντας ο ίδιος σε ρεπορτάζ που προβλήθηκε από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού Mega (24.02.2015), αναφέρθηκε τόσο στη δολοφονική επίθεση που δέχθηκε όσο και στον αγώνα που δίνει καθημερινά τα τελευταία πέντε χρόνια.
Καθώς η απόπειρα ανθρωποκτονίας εναντίον του έγινε εκτός των φυλακών, σε ενέδρα που του έστησε βαρυποινίτης που τον απειλούσε έξω από το σπίτι του, δεν αναγνωρίζεται από την ελληνική πολιτεία ότι τραυματίστηκε εν ώρα υπηρεσίας. Ως εκ τούτου από εκείνη την ημέρα δίνει καθημερινά έναν αγώνα για να καλύψει την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη, ενώ παρά τα προβλήματα υγείας που έχει και την αναπηρία που του προκλήθηκε, συνεχίζει να κάνει βάρδιες στην υπηρεσία του, καθώς δεν δικαιούται να συνταξιοδοτηθεί. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία δεν αναγνωρίζεται ο τραυματισμός εν ώρα καθήκοντος των σωφρονιστικών υπαλλήλων, όπως συμβαίνει σε αντίστοιχες περιπτώσεις αστυνομικών και πυροσβεστών.
Ενδεικτικό της κρισιμότητας της κατάστασης αυτής είναι το γεγονός ότι τέτοιου είδους δολοφονικά χτυπήματα σε σωφρονιστικούς υπαλλήλους και στελέχη φυλακών αυξάνονται με ανησυχητικούς ρυθμούς τα τελευταία χρόνια, ξεπερνώντας τα 20 περιστατικά, ενώ πολλά είναι και αυτά που έχουν αποτραπεί, εγείροντας μία σειρά σημαντικών ζητημάτων.
Κατόπιν τούτων ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί:
-Τι προβλέπεται σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία για τους εν ενεργεία σωφρονιστικούς υπαλλήλους που πέφτουν θύματα δολοφονικών επιθέσεων είτε εν ώρα υπηρεσίας είτε εκτός υπηρεσίας, στις περιπτώσεις που αποδεδειγμένα έχουν δεχθεί επίθεση από το οργανωμένο έγκλημα και τις ένοπλες οργανώσεις;
-Για ποιους λόγους δεν ισχύει για τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους όταν πέφτουν θύματα δολοφονικών επιθέσεων, ότι ισχύει για τους αστυνομικούς και τους πυροσβέστες στις περιπτώσεις τραυματισμού εν ώρα υπηρεσίας;
-Σε τι ενέργειες προβλέπεται να προβούν τα αρμόδια Υπουργεία, ώστε οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι θύματα εγκληματικών ενεργειών να αναγνωρίζεται ότι τραυματίστηκαν κατά την άσκηση του καθήκοντος και να υπάρχει μέριμνα τόσο για την κάλυψη των ιατροφαρμακευτικών αναγκών που θα προκύψουν, αλλά και για τη δυνατότητα ή μη πρόωρης συνταξιοδότησής τους σε περιπτώσεις αναπηρίας;
