1η τοποθέτηση (στην αρχή της συνεδρίασης)
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ (Εισηγητής της Μειοψηφίας): Κύρια Πρόεδρε, πριν ξεκινήσω την πρόταση των φορέων, θα ήθελα να βάλω δύο ζητήματα, που, κατά την άποψή μας, κρίνουν το νομοσχέδιο σαν ένα νομοσχέδιο που έχει αντισυνταγματικό χαρακτήρα και ένα ζήτημα που έχει πολύ μεγάλη σχέση με τη νομιμότητα αυτού καθεαυτού του νομοσχεδίου κατά πόσο είναι σύννομο με την Ευρωπαϊκή Ένωση και με τους ανάλογους κανονισμούς.
ΒΑΣΩ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κύριε Καράογλου, αυτή τη στιγμή οργανώνουμε τη συζήτηση, εάν θα καλέσουμε φορείς, ποιους φορείς κ.λπ.. Τα θέματα, που έχετε, βεβαίως, θα τα βάλετε, αλλά θεωρείτε σκόπιμο να τα βάλετε τώρα ή αργότερα;
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ (Εισηγητής της Μειοψηφίας): Κύρια Πρόεδρε, έχει άμεση σχέση με την κλήση των φορέων. Εάν, για παράδειγμα, ο κ. Υπουργός, αντιλαμβανόμενος το πρόβλημα συνταγματικότητας που έχει, αποσύρει τις διατάξεις τις σχετικές με το συνταξιοδοτικό, αυτόματα δεν υπάρχει λόγος να καλέσουμε κάποιους σε σχέση με τα συνταξιοδοτικά ζητήματα. Εάν ο κ. Υπουργός καταλάβει ότι στην ουσία το τρίτο μέρος, το Κεφάλαιο Η’, που αφορά τη ρύθμιση των θεμάτων τυχερών παιγνίων, είναι αυτοτελές νομοσχέδιο και δεν μπορούμε τώρα να το προχωρήσουμε, τη στιγμή που ακόμη είναι ανοικτή η δημόσια διαβούλευση, σε ό,τι αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία τελειώνει στις 8 Αυγούστου, την στιγμή που υπάρχει εμπεριστατωμένη γνώμη από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία δεν ελήφθη καν υπόψη και συμφωνήσει μαζί μας ότι πρέπει να αποφύγουμε την επιβολή νέου αυστηρότερου προστίμου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν υπάρχει κανένα ζήτημα να καλέσουμε κανέναν από αυτούς που έχουν σχέση με τα τυχερά παίγνια.
Εμείς, λοιπόν, λέμε ότι υπάρχει ένα ζήτημα σοβαρό, ένα ζήτημα συνταγματικότητας του νομοσχεδίου και αυτό έχει σχέση με το άρθρο 73, παράγραφος 2, εδάφιο 2, όπως στο Σύνταγμα σαφώς ορίζεται ότι τα νομοσχέδια για συντάξεις πρέπει να είναι ειδικά. Δεν επιτρέπεται με ποινή την ακυρότητα να αναγράφονται διατάξεις για συντάξεις σε νόμους που αποσκοπούν στη ρύθμιση άλλων θεμάτων. Είναι σοβαρό θέμα. Ξέρουμε ότι ο κ. Βενιζέλος είναι Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι και εμείς, που δεν είμαστε, δεν μπορούμε να διαβάσουμε το Σύνταγμα και δεν μπορούμε να του δώσουμε την ερμηνεία που πρέπει.
Εκτός αυτού, θα πρέπει να καταγγείλουμε ότι έγινε μια εξαπάτηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, γιατί στο Ελεγκτικό Συνέδριο, όπως, άλλωστε, προκύπτει και από την σελίδα 52 του σχεδίου νόμου, εστάλη πλήρες, αυτοτελές, συνταξιοδοτικό νομοσχέδιο, επ’ αυτού γνωμοδότησε το Ελεγκτικό Συνέδριο και στη συνέχεια το νομοσχέδιο αυτό, το πλήρες, το αυτοτελές, το συνταξιοδοτικό συμπεριλήφθη κακώς στο πολυνομοσχέδιο. Αυτό είναι το ένα ζήτημα.
Το δεύτερο πάρα πολύ σημαντικό ζήτημα είναι ότι το Υπουργείο Οικονομικών αγνοεί την αρμόδια Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία, πρώτον, συνεχίζει τη δημόσια διαβούλευση μέχρι 8 Αυγούστου, άρα, λοιπόν, κακώς έρχεται το σχετικό κεφάλαιο με τη ρύθμιση των τυχερών παιγνίων, και, δεύτερον, αγνοεί την εμπεριστατωμένη γνώμη, την οποία έχει βγάλει η αρμόδια Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι δίνεται η δυνατότητα άμεσα να ενεργοποιηθεί η διαδικασία παραπομπής της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με επιστολή όχλησης και να έχουμε ένα εκ νέου μεγάλο πρόστιμο, όπως αυτό που πληρώνουμε εδώ και δύο χρόνια και μάλιστα ακόμη μεγαλύτερο, γιατί τότε ήταν εξ αμελείας, ενώ τώρα είναι φανερό ότι είναι με δόλο.
Άρα, λοιπόν, ζητούμε πρώτα να τοποθετηθεί η Κυβέρνηση επ’ αυτών των ζητημάτων και μετά να μπούμε στη διαδικασία πρότασης φορέων. Ευχαριστώ πολύ.
2η τοποθέτηση (στα πλαίσια κλήσης των φορέων)
ΒΑΣΩ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Καράογλου.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ (Εισηγητής της Μειοψηφίας): Σε σχέση με τα δύο ζητήματα που έχουμε βάλει, εγώ δεν είμαι συνταγματολόγος για να κρίνω εάν αυτά που λέτε, κύριε Υπουργέ, έχουν βάση. Αυτό που λέμε εμείς είναι ότι ως παράταξη αυτό το θέμα της συνταγματικότητας θα το βάλουμε στην Ολομέλεια. Αυτό είναι το ένα ζήτημα.
Εμείς σε σχέση με το συγκεκριμένο ζήτημα δεν θέλουμε να είμαστε συμμέτοχοι σε μία παραβίαση του καταστατικού χάρτη της χώρας. Δεν πρόκειται για τα κεφάλαια γ΄ και δ΄ που αφορούν τα συνταξιοδοτικά να τοποθετηθούμε.
Σε σχέση με το κεφάλαιο η΄ που αφορά τη ρύθμιση του θέματος των τυχερών παιγνίων θεωρούμε ότι είναι μια διαδικασία εκτός πλαισίου Ε.Ε. και επισύρει τον άμεσο κίνδυνο να έχουμε ένα πολύ μεγάλο πρόστιμο εκ νέου, θα τοποθετηθούμε επί της αρχής, αλλά δεν θα μπούμε στα άρθρα.
Σε σχέση με τη διαδικασία, πιστεύω ότι θα πρέπει την Τετάρτη το πρωί να καλέσουμε και να έχουμε ακρόαση φορέων. Το απόγευμα να έχουμε την επόμενη συνεδρίαση και την Πέμπτη την επόμενη.
Καταρχήν, για τα δύο πρώτα κεφάλαια, τα άρθρα 1 έως 7 που αφορούν το Υπουργείο Τουρισμού, προτάθηκε το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο και ο ΣΕΤΕ. Νομίζω ότι στην περίπτωση αυτή καταλληλότερος είναι ο ΣΕΤΕ, χωρίς να έχουμε αντίρρηση να είναι και το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα.
Θα ήθελα να προτείνω το Σύλλογο Ζημιωθέντων της ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ, είναι το άρθρο 17 και έχει πολύ μεγάλη σημασία και θα ήταν καλό να τους ακούσουμε για μία ακόμα φορά τους ανθρώπους που έχουν πραγματικά ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα και εδώ και χρόνια ταλαιπωρούνται, να καλέσουμε την Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στη ΣΔΟΥ. Αυτοί είναι οι φορείς για τα φορολογικά άρθρα τα οποία υπάρχουν.
Σε σχέση με τα τυχερά παίγνια, νομίζω ότι αυτοί που είναι αρμόδιοι είναι τρεις φορείς. Είναι η Πανελλήνια Ομοσπονδία Επαγγελματιών Πρακτόρων Παιχνιδιών Πρόγνωσης ΟΠΑΠ Α.Ε., είναι ο Σύλλογος των Καζίνων και ο Σύλλογος των Ηλεκτρονικών Παιχνιδιών.
3η τοποθέτηση - Βασική εισήγηση
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ (Εισηγητής της Μειοψηφίας): Κύριοι Υπουργοί, αγαπητοί συνάδελφοι, για μια ακόμα φορά, δυστυχώς, η ελληνική κυβέρνηση αποδεικνύει ότι δεν σέβεται ούτε τη λειτουργία του κοινοβουλευτικού μας συστήματος, ούτε φυσικά, και τους Έλληνες πολίτες.
Με μια διαδικασία που αυτή συνηθίζει, φέρνει στο ελληνικό κοινοβούλιο ένα πολυνομοσχέδιο το οποίο περιέχει εντελώς διαφορετικές προβλέψεις για πολύ σοβαρά ζητήματα, και προσπαθεί, όπως άλλωστε συνηθίζει, να το περάσει με συνοπτικές διαδικασίες, αποδεικνύοντας, δυστυχώς, ότι φλερτάρει επικίνδυνα με τη λογική του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν».
Έτσι, βλέπουμε, ένα πολυνομοσχέδιο όπου συνυπάρχουν ρυθμίσεις που δύναται να αλλάξουν το τουριστικό προϊόν της χώρας, της πιο βαριάς βιομηχανίας της χώρας. Που ανατρέπουν ασφαλιστικά δεδομένα. Που μειώνουν περαιτέρω τα εισοδήματα εκατοντάδων χιλιάδων μισθωτών και συνταξιούχων τα οποία ήδη μειώθηκαν πριν από λίγες μόνο μέρες, με την ψήφιση του Μεσοπροθέσμου. Που για μια ακόμα φορά φέρνει για μία νέα περαίωση, δηλαδή, ουσιαστικά νέα φορολογική αμνηστία των παραβατών της φορολογικής νομοθεσίας. Που θεωρητικά ρυθμίζει την αγορά των ηλεκτρονικών παιχνιδιών, ένα θέμα που συζητείται εδώ και χρόνια όπου το δημόσιο χάνει τεράστια έσοδα και δέχεται πρόστιμα κάθε μέρα, τώρα έρχεται η κυβέρνηση με μια ρύθμιση επιπόλαια και βιαστική, με σκοπό μόνο να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα.
Ακόμη, το νομοσχέδιο το οποίο συζητάμε έχει σοβαρά προβλήματα συνταγματικότητας και νομιμότητας. Είτε γιατί περιέχει παράνομα συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, είτε γιατί εγείρονται θέματα για την προστασία προσωπικών δεδομένων των πολιτών, είτε γιατί δεν είναι σύμφωνο με τη νόμιμη, με την προβλεπόμενη διαδικασία Επιτροπής της Ε.Ε. για την αγορά των παιγνίων. Το νομοσχέδιο βάλλεται από παντού, είναι διάτρητο γενικώς συνταγματικά και νομικά.
Με το νομοσχέδιο αυτό, είναι ξεκάθαρο ότι γινόμαστε μάρτυρες στην εξέλιξη ενός σχεδίου που οδηγεί ολοένα και περισσότερο σε αδιέξοδο τη ελληνική οικογένεια και την οικονομία μας. Και ενώ η κυβέρνηση στην εισηγητική της έκθεση μιλάει για αξιοπιστία και την εξυγίανση, για επενδύσεις και για άλλα ωραία ευχολόγια, αδυνατεί να καταλάβει στην πράξη, ότι καμία επένδυση δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί σε μια οικονομία που αλλάζει κάθε μήνα το φορολογικό της περιβάλλον, και που είναι σε τόσο μεγάλο κίνδυνο αποσύνθεσης και κοινωνικής αναταραχής. Οι επενδύσεις κάθε είδους, θέλουν πρωτίστως ασφαλές και υγιές επιχειρηματικό και κοινωνικό περιβάλλον.
Πριν ξεκινήσω την Εισήγησή μου επί των προβλεπόμενων στο συγκεκριμένο σχέδιο νόμου, θα σταθώ κάπως αναλυτικότερα σε αυτά που ήδη προείπα, δηλαδή στα πολύ σοβαρά προβλήματα συνταγματικότητας και νομιμότητας που υπάρχουν στο συγκεκριμένα νομοσχέδια.
Σύμφωνα, λοιπόν, με το Σύνταγμα της χώρας, άρθρο 73 παράγραφος 2 εδάφιο 2, ορίζεται ότι: «Τα νομοσχέδια για συντάξεις πρέπει να είναι ειδικά. Δεν επιτρέπεται με ποινή την ακυρότητα να αναγράφονται διατάξεις για συντάξεις σε νόμους που αποσκοπούν στη νομούς στην ρύθμιση άλλων θεμάτων.» Άρα, είναι φανερό ότι οι διατάξεις του κεφαλαίου (γ) άρθρα 8, 9,10 και 11 που παρεισφρύουν σε μη ειδικό συνταξιοδοτικό νόμο, είναι άκυρες. Και το χειρότερο είναι, ότι οι υπηρεσίες του Ελεγκτικού Συνεδρίου εξαπατήθηκαν. Γιατί, εστάλησαν με την μορφή αυτοτελούς σχεδίου νόμου, όπως άλλωστε προκύπτει από τη σελίδα 52 του σχεδίου νόμου. Έτσι το Ελεγκτικό Συνέδριο γνωμοδότησε, θεωρώντας ότι πρόκειται για ειδικό συνταξιοδοτικό νόμο, κάτι που στην πράξη δεν συμβαίνει. Στη συνέχεια, οι σχετικές συνταξιοδοτικές διατάξεις εισήχθησαν σε άλλο, μη ειδικό γενικότερο πολυνομοσχέδιο. Όμως, η ακυρότητα παραμένει, και βεβαίως, παραμένει και η ευθύνη της κυβέρνησης η οποία προωθεί αντισυνταγματικά νομοσχέδια.
Δεύτερος σημαντικός λόγος. Στο άρθρο 18, που αναφέρεται στις ρυθμίσεις για τα φορολογικά θέματα παράγραφος 9 του σχεδίου νόμου, παρέχεται μία ευρύτατη εξουσιοδότηση στον Υπουργό Οικονομικών που σαφώς υπερβαίνει τα όρια του άρθρου 43 παράγραφος 2 του συντάγματος, το οποίο ορίζει συγκεκριμένα ότι: « Ύστερα από πρόταση του αρμόδιου Υπουργού επιτρέπεται η έκδοση κανονιστικών διαταγμάτων με ειδική εξουσιοδότηση νόμου και μέσα στα όριά της. Παρέχεται, λοιπόν, η δυνατότητα στον Υπουργό Οικονομικών της εισαγωγής του θεσμού της ανάθεσης του εντοπισμού περιουσιακών στοιχείων των φορολογουμένων σε ιδιώτες, είτε αυτοί είναι εταιρείες, δικηγόροι, δικηγορικά γραφεία ή κοινοπραξίες αυτών, και μάλιστα, δίνεται η δυνατότητα να προσδιοριστεί η αμοιβή τους, ανάλογα με το τελικό αποτέλεσμα του ελέγχου τους». Είναι, λοιπόν, ξεκάθαρο ότι υπάρχει για ένα ακόμα συνταγματικό πρόβλημα, το πρόβλημα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, και ταυτόχρονα υπάρχει μια ξεδιάντροπη ομολογία της κυβέρνησης ότι έχει πλήρως παραλύσει ο φοροελεγκτικός μηχανισμός του κράτους. Άλλωστε, είναι χαρακτηριστικό ότι τα βεβαιωμένα ληξιπρόθεσμα που στις 30 Σεπτεμβρίου του 2009 ανέρχονταν στα 30 δισ., στις 30 το 2011 ξεπέρασαν τα 41 δισ. Ιδιωτικοποιείτε, λοιπόν, ένα από τα πιο κρίσιμα τμήματα του στενού πυρήνα του κράτους.
Τρίτος σοβαρός λόγος, που εγείρει σοβαρότατα θέματα νομιμότητας του νομοσχεδίου. Ότι το Υπουργείο Οικονομικών αγνοεί την αρμόδια Επιτροπή της Ε.Ε., η οποία εξέδωσε εμπεριστατωμένη γνώμη κατά της χώρας μας, γιατί διαπίστωσε ασυμβατότητες με την ευρωπαϊκή νομοθεσία σε σχέση με τις ρυθμίσεις για τα τυχερά παιχνίδια. Εκτός αυτού, ο χρόνος λήξης της δημόσιας διαβούλευσης στην Ε.Ε., ολοκληρώνεται στις 8 Αυγούστου 2011. Επομένως, δεν έχει ούτε καν ολοκληρωθεί ο χρόνος της διαβούλευσης σύμφωνα με την αρμόδια Επιτροπή της Ε.Ε.. Άρα, λόγω του ότι αφενός δεν συμμορφώθηκε η χώρα σε βασικές παρατηρήσεις της εμπεριστατωμένης γνώμης της αρμόδιας Επιτροπής της Ε.Ε., και αφετέρου δεν έληξε καν ο χρόνος διαβούλευσης στην αρμόδια Επιτροπή, αναμένεται άμεσα να ενεργοποιηθεί η διαδικασία παραπομπής στο ευρωπαϊκό δικαστήριο με επιστολή οχλήσεις. Αυτό σημαίνει πρακτικά, ότι προσπαθούμε να λύσουμε το πρόβλημα μιας καταδίκης και της αποφυγής ενός προστίμου- που καταβάλλεται καθημερινά εδώ και δύο χρόνια 31.500 € περίπου- με μια μεθόδευση, που δυστυχώς, δημιουργεί προϋποθέσεις για την επιβολή ενός νέου πρόστιμου, με μια μεθόδευση που εξασφαλίζει μια νέα σίγουρη καταδίκη από τα ευρωπαϊκά δικαστήρια.
Εισερχόμενος στα του νομοσχεδίου, όπως ανέφερα άλλωστε πριν, το νομοσχέδιο δεν έχει μια ενιαία φιλοσοφία και δομή. Πρόκειται για ένα άθροισμα διαφορετικών επιμέρους νομοθετημάτων. Προσπαθώντας να το αναλύσω, θα στεκόμουν στα εξής σημεία:
Αποτελείται από τρία διαφορετικά μέρη, με εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο, ακόμα και εντός του συγκεκριμένου θεματικού, κατά τα άλλα, μέρους. Συγκεκριμένα, το πρώτο μέρος περιλαμβάνει θέματα σχετικά με τη τουριστική βιομηχανία και χωρίζεται σε δύο κεφάλαια. Στο πρώτο κεφάλαιο στα άρθρα 1 έως 3, που αναφέρεται στα σύνθετα τουριστικά καταλύματα, και στο δεύτερο κεφάλαιο από τα άρθρα 4 έως 7, που αναφέρεται στην προώθηση των τουριστικών επενδύσεων και άλλες διατάξεις της τουριστικής νομοθεσίας.
Ο τουρισμός μέχρι τώρα, δυστυχώς, έχει αφεθεί να πηγαίνει με «αυτόματο πιλότο». Η κυβέρνηση είναι εφησυχασμένη από μια μικρή πρόσκαιρη αύξηση που θα έχει φέτος η τουριστική κίνηση, λόγω των γνωστών γεγονότων στις χώρες της βόρειας Αφρικής. Αλλά στην ουσία, έχασε την ευκαιρία να λειτουργήσει επιθετικά και να αυξήσει πάρα πολύ σοβαρά το τουριστικό ρεύμα στη χώρα μας.
Μάλιστα, με τις φόροεπιδρομές της φρόντισε να αποτελέσουν ένα πανάκριβο προορισμό για τον μέσο ευρωπαίο πολίτη, και σε συνδυασμό με τις παλιές παθογένειές μας να μην μπορούμε να εκμεταλλευθούμε τα τόσο σημαντικά πλεονεκτήματα που έχει η χώρα μας.
Στα άρθρα 1 και 2 τίθενται ζητήματα σχετικά με το τουριστικό κατάλυμα. Θεωρούμε ότι, καταρχήν, είναι θετικό βήμα η ύπαρξη του θεσμικού πλαισίου που να επιτρέπει τέτοιου είδους επενδύσεις που βελτιώνουν το τουριστικό προϊόν.
Στο άρθρο 3, αντιμετωπίζεται το πρόβλημα των πεπαλαιωμένων και εκτός λειτουργίας τουριστικών καταλυμάτων και προβλέπεται η απόσυρσή τους, όμως η επιβολή του ειδικού περιβαλλοντικού τέλους που είναι αμφίβολο εάν θα αποδώσει κάτι και στην ουσία, εάν θέλουμε, πραγματικά, να πετύχουμε την απόσυρση των παλαιών, εκτός λειτουργίας τουριστικών καταλυμάτων, πρέπει να δώσουμε ουσιαστικά κίνητρα γι' αυτό.
Τέλος, στα άρθρα 4 ως 7, ρυθμίζεται μια σειρά ζητημάτων, όπως το κανονιστικό πλαίσιο των περιοχών ολοκληρωμένης τουριστικής ανάπτυξης και το καθεστώς αδειοδοτήσεων της τουριστικής κατοικίας. Η ρύθμιση της τουριστικής κατοικίας, σίγουρα, είναι ένα βήμα στη δημιουργία αναπτυξιακής προοπτικής για τον τουρισμό. Δεν μπορεί όμως αυτό να είναι το μόνο. Αν δεν υπάρξει η παράλληλη ώθηση σε επιμέρους ζητήματα όπως είναι η προβολή και προώθηση του τουριστικού μας προϊόντος, το ξεκαθάρισμα του θεσμικού πλαισίου για τις ειδικές μορφές, η πλήρης απελευθέρωση της κρουαζιέρας και η ολοκλήρωση του ειδικού χωροταξικού πλαισίου για τον τουρισμό, η σύμπραξη του ιδιωτικού τομέα στην εκπροσώπηση του τουρισμού στο εξωτερικό και η διαμόρφωση μακροπρόθεσμης αναπτυξιακής στρατηγικής, τότε δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε σημαντική βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς μας ως προορισμός μεγάλων επενδύσεων.
Στο δεύτερο μέρος, περιλαμβάνονται πέντε κεφάλαια, με εντελώς διαφορετικά θέματα το ένα απ’ το άλλο. Τα δύο πρώτα κεφάλαια, το τρίτο και το τέταρτο που περιλαμβάνουν τα άρθρα από 8 έως 12, αναφέρονται σε συνταξιοδοτικά ζητήματα, που όπως προείπα, λόγω του ότι θεωρούμε και είμαστε βέβαιοι γι' αυτό, ότι είναι αντισυνταγματικά, δεν πρόκειται να τοποθετηθούμε αυτών. Αντίθετα, στην Ολομέλεια θα θέσουμε θέμα αντισυνταγματικότητας για τα συγκεκριμένα κεφάλαια και δυστυχώς, ενδεχομένως θα είναι κάτι που θα παρασύρει όλο το νομοσχέδιο.
Το κεφάλαιο Έ που περιλαμβάνει τα άρθρα 15 έως 17, αναφέρεται σε θέματα τροποποίησης του καταστατικού της Τράπεζας της Ελλάδος. Στο άρθρο 15, λοιπόν, η αλλαγή στο καταστατικό της Τράπεζας της Ελλάδος αφορά, κυρίως, τη συμπερίληψη της εποπτείας των ασφαλιστικών εταιρειών, κάτι για το οποίο είμαστε ήδη υπέρ ως Νέα Δημοκρατία. Σε σχέση με την άρση του περιορισμού της ελληνικής ιθαγένειας για την άρση των δικαιωμάτων των μετόχων στη γενική συνέλευση, εκ πρώτης όψεως, δεν φαίνεται να υπάρχει θέμα, γιατί γίνεται εναρμόνιση με το κοινοτικό δίκαιο και απ' όσο ξέρω, η ανεξαρτησία της Τράπεζας της Ελλάδος, είναι εξασφαλισμένη. Ίσως, εδώ θα πρέπει να ερευνηθεί, από εξειδικευμένους δικηγόρους στο χρηματοοικονομικό δίκαιο, για το αν χρειάζεται να εφαρμοστεί η κοινοτική νομοθεσία περί ελευθερίας κίνησης κεφαλαίων σε κεντρική τράπεζα χώρας-μέλους του ευρώ. Υπάρχει η ιδιαιτερότητα για τις κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης, μόνο η τράπεζα της Ελλάδος και η κεντρική τράπεζα του Βελγίου να είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο, απ' ό,τι γνωρίζω. Θεωρώ, επίσης, ότι θα πρέπει σε κάποια φάση, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες να προταθεί η έξοδος της Τράπεζας της Ελλάδος από το χρηματιστήριο, καθώς δεν εξυπηρετεί τίποτα το είναι εισηγμένη. Τα άλλα σημεία δεν έχουν κάτι το σημαντικό.
Στο άρθρο 16, κ. Υπουργέ, κάποιο λάθος θα έχει γίνει είτε στο σχέδιο νόμου είτε στην αιτιολογική έκθεση. Στον νομό, μιλάει για την τροποποίηση του 3862/10 που αφορά τη μεταφορά στην ελληνική νομοθεσία ανάλογης ευρωπαϊκής οδηγίας, ενώ στην αιτιολογική έκθεση, κάνει λόγο για τις πολιτικές αποδοχών στελεχών που προφανώς είναι ένα άλλο άσχετο θέμα. Εμείς όμως θα σχολιάσουμε και τα δύο θέματα.
Πρώτον, αναφορικά με την προτεινόμενη τροποποίηση του νόμου 3862/2010, η νέα παράγραφος που προστίθεται, σχετίζεται με την παροχή υπηρεσιών πληρωμών μέσω αντιπροσώπων και συγκεκριμένα με τη δυνατότητα της Τράπεζας της Ελλάδος που είναι και η αρμόδια εποπτική αρχή στην Ελλάδα, να ενημερώνει την εποπτική αρχή της χώρας προέλευσης της Ε.Ε. που έχει δώσει την άδεια λειτουργίας, εάν υπάρχει θέμα παράνομης δραστηριότητας ή χρηματοδότησης της τρομοκρατίας. Είναι προφανές ότι συμφωνούμε απολύτως με αυτό.
Στη δεύτερη περίπτωση, σε σχέση με τις απολαβές στελεχών, να σημειώσουμε ότι έχει, άλλωστε, αναγνωρισθεί και η σχετική έκθεση που παρέδωσε στην Επιτροπή ο κ. Ντελαροζιέ που αναφέρει ότι ένας από τους κύριους παράγοντες που συνέβαλαν στην υπέρμετρη ανάληψη κινδύνων και στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, είναι οι υπερβολικά μεγάλες αμοιβές των στελεχών των τραπεζών. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι οι αμοιβές των στελεχών αυτών και ιδίως, αυτών που διαθέτουν προϊόντα και υπηρεσίες ή διαχειρίζονται τα διαθέσιμα κεφάλαια ιδρυμάτων, διαμορφώνονται με συνεπής συνεκτίμηση της παροχής κινήτρων για την ανάληψη υπερβολικών κινδύνων ή για τον προσχωρισμό βραχυπρόθεσμου οφέλους. Είμαστε, σαφώς, υπέρ της περαιτέρω διαφάνειας στις απολαβές στελεχών καθώς η ιδιαιτερότητα που έχουν οι τράπεζες και ιδίως οι συστιμικά σημαντικές, είναι ότι είναι επικίνδυνο για την οικονομία και τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, η τυχόν κατάρρευσή τους. Καθώς οι διοικήσεις των τραπεζών το γνωρίζουν αυτό και γνωρίζουν, εκ των προτέρων, την κρατική παρέμβαση, στην ουσία, δημιουργείται πρόβλημα, δεδομένου ότι ενθαρρύνεται η υπέρμετρη ανάληψη κινδύνων. Με αφορμή, πάντως, το θέμα αυτό, ενδεχομένως, έχει ενδιαφέρον μια ερώτηση που θα κάναμε στο Υπουργείο και η απάντηση που θα παίρναμε στο αν γνωρίζουν οι επίτροποι τους οποίους έχει τοποθετήσει το δημόσιο στις τράπεζες που έχουν πάρει κρατική βοήθεια, πρώτον, ποιος είναι ο συνολικός ετήσιος μισθός μαζί με όλα τα benefits των προέδρων και των διευθυντών των συμβούλων των τραπεζών και δεύτερον, εάν υπήρχαν περικοπές και σε τι ύψος στις δαπάνες μισθοδοσίας των μελών του Δ.Σ. και των μελών εκτελεστικής επιτροπής κάθε τράπεζας το 2010.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Να τους φέρουμε εδώ αυτούς τους κυρίους!
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ (Εισηγητής της Μειοψηφίας): Βεβαίως.
Για το άρθρο 17, είναι φανερό ότι μιλάμε για την περίπτωση της «ΑΣΠΙΣ» ασφαλιστικής. Εάν δεν βρεθεί ανάδοχος ασφαλιστική εταιρεία για να μεταβιβαστεί το χαρτοφυλάκιο της εταιρίας, θα πρέπει το εγγυητικό κεφάλαιο ζωής να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των ασφαλισμένων. Καθώς όμως, δεν έχει αυτή τη στιγμή τη σχετική δυνατότητα, πρόκειται να λάβει δάνειο από το ελληνικό δημόσιο, μέσω μεταβίβασης ομολόγων ελληνικού δημοσίου. Δεν είναι ξεκάθαρο το κατά πόσο οι ασφαλισμένοι θα αποζημιωθούν με μετρητά ή εάν θα λάβουν και αυτοί ομόλογα του ελληνικού δημοσίου. Επίσης, από την παράγραφο 3, είναι σαφές ότι οι ασφαλισμένοι θα δεχτούν «κούρεμα» 30% στις απαιτήσεις που δεν καλύπτει το εγγυητικό.
Είχα ζητήσει να υπάρχει δυνατότητα να έχουμε αύριο στην ακρόαση φορέων τη συνάντηση και την ακρόαση της συγκεκριμένο φορέα, του συλλόγου ζημιωθέντων από την «ΑΣΠΙΣ» ασφαλιστική. Δυστυχώς αυτό δεν έγινε. Όμως, θα πρέπει επιγραμματικά να επισημάνω ότι μεταξύ των άλλων αιτημάτων τους που είμαι βέβαιος ότι έχουν καταθέσει και στην αρμόδια Επιτροπή, ότι θα πρέπει να βρεθεί επειγόντως, υπερεπειγόντως, λύση για τους ασφαλισμένους του Κλάδου Υγείας, οι οποίοι παραμένουν όμηροι, μη μπορώντας να ασφαλιστούν πουθενά αλλού είτε επειδή έχουν προβλήματα υγείας είτε επειδή έχουν προχωρημένη ασφαλιστική ηλικία. Ο συγκεκριμένος σύλλογος ζημιωθέντων της «ΑΣΠΙΣ» προτείνει τον επιμερισμό τους σε όλες τις ασφαλιστικές εταιρείες, αυτών που έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας, τονίζω, οι οποίες, έτσι και αλλιώς βγήκαν κερδισμένες, αφού μοιράστηκαν όλους τις υγιείς ασφαλισμένους των ανακληθεισών εταιριών. Είναι μια σειρά αιτημάτων, τα οποία έχουν καταθέσει. Στέκομαι μόνο σ' αυτό το οποίο θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ σοβαρό, γιατί είναι θέματα υγείας για κάποιους ασφαλισμένους, κυρίως υπερήλικες.
Το έκτο κεφάλαιο αφορά ρυθμίσεις των φορολογικών και τελωνειακών θεμάτων. Το άρθρο 18 αναφέρεται σε ρυθμίσεις φορολογικών θεμάτων. Στην παράγραφο 1, δίνεται η δυνατότητα να κλείσουν οι φορολογούμενοι τις εκκρεμότητες που έχουν με την εφορία που αφορούν την μη υποβολή δηλώσεων φόρου εισοδήματος φυσικών ή νομικών προσώπων, Φ.Π.Α., έμμεσων φόρων ακινήτων και όλα τα σχετικά με ευνοϊκούς όρους που δίνει το νομοσχέδιο. Είναι οι φορολογούμενοι που, ως γνωστόν, «ξεχνούν» να αποδώσουν αυτά που πρέπει στο κράτος.
Με την παράγραφο 2, παρατείνεται η προθεσμία παραγραφής από 31/12 του 2011 έως 31/12 του 2012 των εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων. Είναι γνωστό ότι, αφενός μεν υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα μείωσης του προσωπικού στις Δ.Ο.Υ., αφετέρου το προσωπικό στις Δ.Ο.Υ. έχει απαξιωθεί πλήρως. Παράλληλα, υπάρχει και μεγάλος αριθμός παραγραφόμενων υποθέσεων, οπότε είναι λογικό να υπάρχει το πρόβλημα και η ανάγκη αυτή να δοθεί η παράταση.
Ερχόμαστε στην παράγραφο 4 που αναφέρεται στην περαίωση. Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι κάθε φορά που ο κ. Πρωθυπουργός και ο κ. Υπουργός Οικονομικών μιλούν για «κόκκινες γραμμές και τελευταία φορά», στην ουσία, είναι σίγουρο ότι θα’ρθουν νέα μέτρα για την περαίωση. Όλες οι δηλώσεις περί τελευταίας περαίωσης, διαψεύδονται πανηγυρικά. Έτσι, λοιπόν, έχουμε την επαναφορά μιας νέας ακόμη περαίωσης, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα και βέβαια, το Υπουργείο προσπαθεί με τη λογική « δώστε και σώστε» ή αλλιώς «βγάζουμε δίσκο και ό,τι προαιρείστε ο καθένας» να κλείσει όσες περισσότερες μαύρες τρύπες μπορεί, που δυστυχώς αποδεικνύεται ότι το πρώτο εξάμηνο του 2011 σε σχέση με τους στόχους του προϋπολογισμού, ξεπερνούν τα 4,5 δις ευρώ. με τον τρόπο, όμως, αυτό, στην ουσία, το Υπουργείο πονηρά «κλείνει το μάτι» σ' αυτούς που φοροδιαφεύγουν, τιμωρεί ξανά τους ειλικρινείς και συνεπείς φορολογούμενους και στερεί από τα δημόσια έσοδα μελλοντικούς πολύτιμους πόρους. Τελικά, φαίνεται ότι η Κυβέρνηση βρήκε τον τρόπο, αφού δεν μπορεί να καταπολεμήσει με κάθε τρόπο τη φοροδιαφυγή, όπου βεβαίως είμαστε στο πλευρό της, αποφάσισε τελικά να την νομιμοποιήσει.
Στην παράγραφο 5 του άρθρου 18 υπάρχει μία ευνοϊκή ρύθμιση των χρεών προς το Δημόσιο από τους πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας ΟΤΑ, των νομικών προσώπων και επιχειρήσεων που ανήκουν σε ΟΤΑ, καθώς και των συνδέσμων των ΟΤΑ, αρκεί να είναι βεβαιωμένα μέχρι 31/12/2010 ή ακόμη μέχρι και την ημερομηνία έναρξης του παρόντος νόμου. Θεωρώ ότι με αυτόν τον τρόπο δίνεται μια μεγάλη ανάσα σε ό,τι αφορά πάρα πολλούς δήμους που έχουν προβλήματα και, βεβαίως, δικαιώνεται και ο Δήμος Θεσσαλονίκης για ένα αίτημα το οποίο είχε η παλαιότερη διοίκηση του Δήμου, το οποίο «κυνηγούσε», αλλά, δυστυχώς, το Υπουργείο είχε κλειστά τα αυτιά του, ενώ τώρα βλέπουμε ότι το αντιμετωπίζει με μεγάλη προθυμία.
Στο άρθρο 18, παράγραφος 8 και το α΄, β΄ και γ΄, που αναφέρεται στη χορήγηση στοιχείων σε αναδόχους του Υπουργείου Οικονομικών ή σε όσους επιτέλους βάσει συμβάσεως συγκεκριμένο έργο προς όφελος του Δημοσίου και, σε συνδυασμό με την παράγραφο 9 του άρθρου 18, που αναφέρεται σε έρευνα σε ελεγκτικές εταιρείες ή δικηγόρους, υπάρχει ένα σοβαρότατο ζήτημα. Δίνεται η δυνατότητα σε ιδιώτες και εταιρίες, δικηγόρους, δικηγορικά γραφεία ή κοινοπραξίες να ελέγξουν και να εντοπίσουν τα περιουσιακά στοιχεία των φορολογουμένων και, βέβαια, ο προσδιορισμός της αμοιβής τους να γίνει ανάλογα με το τελικό αποτέλεσμα του ελέγχου. Θεωρούμε ότι εγείρεται ένα σοβαρό ζήτημα συνταγματικό προστασίας των προσωπικών δεδομένων.
Είναι φανερό, παράλληλα, ότι η Κυβέρνηση ομολογεί ότι έχουν καταρρεύσει πλήρως οι φοροελεγκτικοί μηχανισμοί. Αδυνατούν οι φοροελεγκτικοί μηχανισμοί και για αυτόν τον λόγο δίνει φασόν αυτήν την εργασία από έξω. Είναι προφανές ότι με αυτόν τον τρόπο ιδιωτικοποιείται ένα από τα πιο κρίσιμα τμήματα του στενού πυρήνα του Κράτους, με όλες τις σχετικές συνέπειες και πιστεύουμε ότι θα πρέπει να υπάρξει ένα σαφέστατο κανονιστικό πλαίσιο, έτσι ώστε να διασφαλιστούν οι όροι και προϋποθέσεις του Συντάγματος περί προστασίας προσωπικών δεδομένων. Είναι ένα ζήτημα στο οποίο θα σταθούμε με πάρα πολύ μεγάλη προσοχή.
Το άρθρο 19, στην ουσία, εισάγει την περαίωση στα σκάφη αναψυχής. Άκουσον, άκουσον, δίνεται, στην ουσία, η δυνατότητα σε αυτούς που έχουν σκάφη αναψυχής και που μέχρι τώρα κορόιδευαν τον φοροελεγκτικό μηχανισμό, εμφανίζοντάς τα σαν επαγγελματικά σκάφη, με διατάξεις ιδιαίτερα ευνοϊκές, να κλείσουν την υπόθεσή τους αυτή. Θεωρούμε ότι είναι ένα ζήτημα το οποίο θα πρέπει να το προσέξει ιδιαιτέρως η Κυβέρνηση. Δίνεται μία λάθος εντύπωση στην κοινωνία. Φαίνεται, για μια ακόμη φορά, ότι υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά για τους φορολογούμενους πολίτες.
Στο άρθρο 24 του νομοσχεδίου, που αφορά δημοσιονομικές διατάξεις και ρυθμίσεις θεμάτων του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, επισημαίνουμε ότι η παράγραφος 1 προβλέπει άλλη μια εξαίρεση από τον νόμο 2190, τον γνωστό «νόμο Πεπονή», τον γνωστό νόμο του ΑΣΕΠ, για την πρόσληψη των ειδικών ερευνητών και επιστημόνων συνεργατών της σχετικής παραγράφου του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων. Είναι μια άλλη εξαίρεση από το ΑΣΕΠ και μάλιστα χωρίς παράθεση αιτιολογίας. Περιμένουμε ακόμη από την Κυβέρνηση της αιτιολογία για ποιον λόγο στο άρθρο 24, παράγραφος 1, ζητάει άλλη μια εξαίρεση από τον νόμο του ΑΣΕΠ.
Στο άρθρο 24 παράγραφος 2, παράλληλα, έχουμε την κατάργηση της επιδότησης της αγοράς ή ανέγερσης κατοικίας υπαλλήλων που υπηρετούν σε προβληματικές περιοχές. Θεωρούμε ότι αυτό είναι λάθος και άδικο. Η ακριτική Ελλάδα έχει ανάγκη από την πληθυσμιακή στήριξη και δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί. Είναι, λοιπόν, σημαντικό να εξετάσετε, κ. Υπουργέ, το άρθρο 24, παράγραφος 2 και να μην προχωρήσετε στην κατάργηση της επιδότησης αγοράς ή ανέγερσης κατοικίας υπαλλήλων που υπηρετούν σε προβληματικές περιοχές.
Τέλος, μας φαίνεται πάρα πολύ περίεργο ότι στο άρθρο 24 παράγραφος 7 δίνεται η δυνατότητα στον Πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους να αναθέσει τη συλλογή και την επεξεργασία στοιχείων, καθώς και τη σύνταξη εθνικών ή άλλων εκθέσεων, σε τρίτους. Είναι πρωτοφανές και αυτό που εισάγετε τώρα με το παρόν άρθρο 24, παράγραφος 7. Δίνεται η δυνατότητα να δοθεί φασόν εργασία από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους - άκουσον, άκουσον - και από τον Πρόεδρο του σε ιδιώτες έξω για να συνυπάρξουν τεχνικές και άλλες εκθέσεις ή να συλλέξουν διάφορα στοιχεία.
Μέχρι στιγμής και με βάση αυτά που εξετάσαμε, δηλαδή από το άρθρο 1 έως το άρθρο 24, εμείς, όπως συνηθίζουμε να κάνουμε, λειτουργώντας υπεύθυνα, ρεαλιστικά και τεκμηριωμένα, στο νομοσχέδιο στεκόμαστε επί της αρχής «κατά», γιατί, όπως είπα πριν, υπάρχουν ζητήματα συνταγματικότητας και νομιμότητας με τους κανονισμούς της Ε.Ε.. Βέβαια, υπάρχει μια σειρά άρθρων στα οποία θα είμαστε υπέρ. Αύριο θα έχω τη δυνατότητα να ολοκληρώσω την εισήγησή μου επί της αρχής με μια αναλυτική αναφορά στο μέρος Γ΄, κεφάλαιο Η΄, «ρύθμιση αγοράς παιγνίων».
