ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ : Κύριε Υπουργέ, για μια ακόμα φορά ερχόμαστε να νομοθετήσουμε υπό πίεση, κάτω από σκληρούς όρους, με διλήμματα-εκβιασμούς. Η Δικτατορία των αγορών, όπως κάνει ένας κοινός εγκληματίας, μας βάζει ένα πιστόλι στον κρόταφο. Ένας κοινός κλέφτης θα έλεγε : «τα λεφτά ή τη ζωή σας». Η Δικτατορία των αγορών λέει : « Ή ιδιωτικοποιείται και ξεπουλάτε τα πάντα ή θα καταστραφείτε εντελώς».
Με αυτούς τους όρους και με συγκεκριμένα σχεδιαγράμματα, ιδιαιτέρως πιεστικά, ερχόμαστε, με ελάχιστο στην ουσία διάλογο, για να νομοθετήσουμε για πάρα πολύ σοβαρά ζητήματα.
Εμείς ως ένδειξη υπευθυνότητας και για να προλάβουμε τις εκβιαστικές ημερομηνίες που μας βάζουν οι συνέταιροί μας κατά τα άλλα στην Ε.Ε, οι εκπρόσωποι της Τρόικα, δεχθήκαμε την διαδικασία του κατ’ επείγοντος παρά το ότι είναι, εάν δεν κάνω λάθος το 8ο νομοσχέδιο μέσα σε 21 μήνες που έρχεται με αυτή τη διαδικασία. Αυτό είναι κάτι πρωτοφανές.
Κύριε Υπουργέ, το ότι ερχόμαστε να συζητήσουμε το μεσοπρόθεσμο και τον εφαρμοστικό νόμο επ’ αυτού, είναι προφανής απόδειξη της αποτυχίας του μνημονίου 1.
Τι ήταν το μνημόνιο 1; Ήταν ένας οδικός χάρτης ο οποίος έληγε σε ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, θα πάρουμε ένα ποσό χρημάτων, αλλά τα χρήματα που θα πάρουμε, για να τα πάρουμε θα πρέπει να γίνει αυτό και εκείνο και το άλλο.
Δυστυχώς, 13 μήνες μετά την εφαρμογή του μνημονίου η κατάσταση είναι χειρότερη με σε σχέση με το Μάιο του 2010. 13 μήνες θυσίας για τον ελληνικό λαό χωρίς κανένα αντίκρισμα.
Κάθε φορά που φτάνουμε στο σημείο να πάρουμε κάποια δόση, τώρα είναι η 5η δόση, θα μας καλούν πάντοτε, βλέποντας την αποτυχία που έχουμε μέχρι τότε, να πάρουμε και νέα δέσμη μέτρων. Δυστυχώς, είναι μια διαδικασία την οποία είδαμε στο παρελθόν και θα την ξαναδούμε και στο μέλλον. Δυστυχώς, για μια ακόμη φορά για τη χώρα και για τον ελληνικό λαό, η φιλοσοφία του μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού νόμου είναι ίδια με την φιλοσοφία του μνημονίου που απέτυχε. Δηλαδή, λιτότητα, αυξημένοι φόροι, έλλειψη κάθε αναπτυξιακού κινήτρου, καμία καινοτομία, καμία ουσιαστική αλλαγή που να μας προϊδεάζει ότι μπορούμε να πετύχουμε κάτι καλύτερο.
Δεν θέλω να κουράσω με νούμερα. Απλά, επισημαίνω, ότι με το μεσοπρόθεσμο αυξάνονται πάλι οι φόροι οι άμεσοι και οι έμμεσοι. Έχει αποδειχθεί, με την εφαρμογή του μνημονίου εδώ και 13 μήνες, ότι οδηγούν σε ύφεση και σε ακόμη μεγαλύτερη φοροδιαφυγή.
Τα στοιχεία του προϋπολογισμού του πρώτου 5μήνου του 2011 είναι ενδεικτικά. Έχουμε ένα φοροελεγκτικό μηχανισμό που στην ουσία έχει καταρρεύσει. Το TAXIS στην ουσία δεν λειτουργεί και αυτό το μαρτυρούν οι συνεχείς αναβολές της υποβολής των φορολογικών δηλώσεων.
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι στο πόλεμο κατά της φοροδιαφυγής, όπου όλοι είμαστε συστρατευμένοι, δυστυχώς, κύριε Υπουργέ, έχουμε ηττηθεί κατά κράτος.
Δεύτερον, φορολογείται άγρια, για μια ακόμη φορά, η ακίνητη περιουσία, η ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας όπως πολύ σωστά αποκαλείται. Δυστυχώς, για μια ακόμη φορά, φορολογείται άγρια. Εγώ, θυμάμαι, πριν από τρία χρόνια, αν δεν κάνω λάθος, ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αντιδρούσε πάρα πολύ έντονα στην επιβολή του ΕΤΑΚ, του ενιαίου τέλους ακίνητης περιουσίας. Σήμερα, όμως, έρχεται και δίνει το τελειωτικό χτύπημα στην οικοδομή, με σειρά νέων φόρων, που θα σκοτώσουν εντελώς την όποια οικοδομική δραστηριότητα υπήρχε.
Τρίτος λόγος για τον οποίο θα αποτύχει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Εξαγγέλλεται η μείωση του δημόσιου τομέα θεωρητικά, αλλά στη πράξη τίποτε δεν γίνεται, καμία ουσιαστική αλλαγή δεν επήλθε τους τελευταίους 13 μήνες που εφαρμόζεται το μνημόνιο, αντίθετα, δημιουργείται πάντοτε ένα κλίμα, μια ατμόσφαιρα, ότι θα υπάρξουν απολύσεις, ότι θα γίνει το έλα να δεις στο δημόσιο, έτσι ώστε να δεχθούν αδιαμαρτύρητα οι δημόσιοι υπάλληλοι νέες μειώσεις αποδοχών και νέα μέτρα.
Ακόμη, η περίφημη αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, δυστυχώς, εξελίσσεται σε ένα τυφλό ξεπούλημα γης και εταιρειών του δημοσίου σε τιμές ευκαιρίας, χωρίς να εντάσσεται σε ένα γενικότερο στρατηγικό πλαίσιο, για να ξέρουμε πού ακριβώς θα πάνε τα χρήματα, αν πρέπει να δώσουμε κάτι, να πουλήσουμε ή όχι, αν πρέπει να το αξιοποιήσουμε κ.λπ..
Τέλος, δίνεται το τελειωτικό χτύπημα στην ψυχολογία της αγοράς. Γιατί η οικονομία, όπως γνωρίζετε πολύ καλά, κύριε Υπουργέ, πέρα από νούμερα είναι κλίμα. Σήμερα, όμως, το κλίμα που υπάρχει στην ελληνική οικονομία, το κλίμα που υπάρχει σε όλους τους Έλληνες, είτε είναι υπάλληλοι είτε είναι επιχειρηματίες, οποιοιδήποτε, είναι ένα κλίμα αρνητικό, είναι ένα κλίμα τρομοκρατίας, είναι ένα κλίμα που επιβάλλεται συνεχώς η επιβολή και νέων φόρων.
Κλείνοντας, θα πω το εξής: Πραγματικά είναι μια κατάθεση ψυχής, γιατί έχω μια εμπειρία 9 χρόνων ως ελεύθερος ιδιώτης λογιστής και δώδεκα χρόνια ως εφοριακός υπάλληλος, οπότε, θέλω να σας πω, ότι πραγματικά, είμαι βεβαίως, ότι και εσείς, όπως και εμείς, θέλουμε να υπάρξει μια γενναία φορολογική μεταρρύθμιση, να υπάρξει ένα νέο δίκαιο φορολογικό σύστημα και χαίρομαι που είναι στις προτεραιότητες του Υπουργού, που προηγουμένως εξήγγειλε. Όμως, για να πετύχει αυτό το φορολογικό σύστημα, για να πετύχει αυτή η γενναία φορολογική μεταρρύθμιση, πρέπει να είναι καταρχήν σταθερή, πρέπει να είναι απλή, κατανοητή, αντιγραφειοκρατική, να είναι δηλαδή ένα σύστημα το οποίο θα έχει όλα εκείνα τα εχέγγυα και τις προϋποθέσεις και να μην είναι όπως αυτό το οποίο, όταν ψηφίζαμε τον Απρίλιο του 2000, είχαμε προβλέψει ότι δυστυχώς θα αποτύχει, όπως και έγινε στη πράξη.
Θέλω να πω, ότι δυστυχώς, οι προϋποθέσεις οι οποίες υπάρχουν για την αλλαγή του φορολογικού συστήματος και για να κάνουμε μια γενναία φορολογική μεταρρύθμιση, δεν είναι θετικές. Ξέρετε γιατί; Γιατί ο μηχανισμός ο οποίος θα σας ετοιμάσει τη φορολογική αυτή μεταρρύθμιση, είναι εκείνος ο υπηρεσιακός μηχανισμός, ο οποίος, αυτό που τον ενδιαφέρει, είναι να κάνει ένα όσο το δυνατόν πιο περίπλοκο, πιο δαιδαλώδεις, πιο γραφειοκρατικό φορολογικό σύστημα και γιατί οι διευθυντές οι οποίοι ετοιμάζουν το όποιο νομοσχέδιο, πριν βγάλουν το νομοσχέδιο, έχουν βγάλει εγκυκλίους και έχουν βγάλει βιβλίο, πουλάνε βιβλία. Αν δεν το ξέρετε να το μάθετε, οι διευθυντές των υπηρεσιών οι οποίοι ετοιμάζουν τα εκάστοτε φορολογικά νομοσχέδια, πριν βγάλουν τα φορολογικά νομοσχέδια, έχουν γράψει τα βιβλία τους και πριν κυκλοφορήσει το φορολογικό νομοσχέδιο έχουν βγει τα βιβλία τους που εξειδικεύουν αυτά που θα έρχονται.
Δεύτερος λόγος γιατί υπάρχει αναξιοκρατία στη δημόσια διοίκηση. Αντί να κρίνονται οι υπάλληλοι με τους χαρακτηρισμούς, ικανοί ή ανίκανοι, γνώστες ή αδιάφοροι, υπεύθυνοι ή ανεύθυνοι, έντιμοι ή άτιμοι, δυστυχώς, κρίνονται με τη λογική δικοί μας ή όχι. Δυστυχώς, σήμερα, έχουμε ακόμη και αρρώστους ανθρώπους, έχουμε ψυχασθενείς, οι οποίοι είναι διευθυντές υπηρεσιών. Είναι ένα ζήτημα το οποίο δεν αντιμετωπίζεται.
Βεβαίως, είναι πάρα πολύ σημαντικό, ότι ο φοροελεγκτικός μηχανισμός δεν έχει το μηχανισμό που είναι απαραίτητος για να μπορέσει να λειτουργήσει. Το TAXIS κατέρρευσε, προβλήματα άπειρα υπάρχουν και δυστυχώς, δεν φαίνεται ότι υπάρχει η πολιτική βούληση να αντιμετωπιστούν.
