Ομιλία του Θ. Καράογλου στην επιτροπή Οικονομικών υποθέσεων της Βουλής στα πλαίσια
Σ/Ν του Υπουργείου Οικονομικών «Ρυθμίσεις συνταξιοδοτικού περιεχομένου και
άλλες επείγουσες ρυθμίσεις εφαρμογής του Μνημονίου Συνεννόησης του ν.4046/2012»
- 23.2.2012
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ (Εισηγητής της Μειοψηφίας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι στιγμές είναι κρίσιμες και καλούμαστε να λάβουμε μια σειρά αποφάσεων που θα τις χαρακτήριζα ως αναγκαίο κακό. Κανείς από μας σ΄αυτή την αίθουσα υπό ομαλές συνθήκες δεν θα ήθελε να ψηφίσει ρυθμίσεις σαν αυτές που περιλαμβάνει το παρόν νομοσχέδιο. Στο σημείο όμως που έχουν φθάσει τα πράγματα, μετά από δυόμισι χρόνια καταστροφικών κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., δυστυχώς οι ρυθμίσεις αυτές φαντάζουν ως μονόδρομος.
Το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί συνέχεια των αποφάσεων που έλαβε πριν από λίγες ημέρες το Ελληνικό Κοινοβούλιο ψηφίζοντας την νέα δανειακή σύμβαση και επιχειρώντας να βάλει ένα τέλος στον κυκεώνα των αποτυχιών και των λανθασμένων επιλογών της κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που οδήγησαν τη χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και της ολικής κατάρρευσης της. Στόχος είναι να μπει ξανά σε αναπτυξιακή πορεία η χώρα μας, να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Οι λεπτομέρειες του προγράμματος που συμφωνήθηκε την 21η Φεβρουάριο επιφέρουν πολλές αναλύσεις που αναζητούν τις αρνητικές και θετικές επιπτώσεις που μπορεί να προκληθούν από τη συμφωνία. Άλλωστε το κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις, έχουμε συνηθίσει να λέμε. Το μέλλον και η πορεία υλοποίησης αυτής της συμφωνίας θα δείξει εάν η συμφωνία αυτή αποτελεί βάση για να σωθεί η οικονομία μας ή αν θα έχει τα αντίθετα αποτελέσματα, όπως κάποιοι πιστεύουν.
Αδιαμφισβήτητα όμως πρώτον με την απόφαση της 21ης Φεβρουαρίου η χώρα μας κέρδισε πολύτιμο χρόνο και απομακρύνθηκε από τον ορατό κίνδυνο της άτακτης χρεοκοπίας. Κερδίζουμε χρόνο ώστε να προχωρήσουμε στις διαρθρωτικές αλλαγές για να βρούμε το δρόμο της ανάπτυξης και της εθνικής ανάπαυσης. Αλλαγές που τις συζητάμε επί δύο δεκαετίες, που λέμε κάποιες από αυτές προσπαθήσαμε ανεπιτυχώς όμως στο παρελθόν να τις εφαρμόσουμε, αλλά που ποτέ καμιά κυβέρνηση δεν προχώρησε και δεν υλοποίησε αποφασιστικά.
Δεύτερον παρέχεται σταθερότητα και ασφάλεια στο τραπεζικό μας σύστημα που είναι ο πυλώνας της οικονομίας μας, ώστε να μπορέσει να χρηματοδοτήσει την πραγματική οικονομία. Στόχος είναι οι καταθέτες να νιώσουν ασφαλείς, να επιστρέψουν κεφάλαια στο εσωτερικό, να ξανακινηθεί η αγορά κεφαλαίων, να υπάρξει ροή ρευστότητας προς τις επιχειρήσεις. Προστατευόμαστε, επίσης, σε ενδεχόμενη ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή και στο Ιράν, εξέλιξη που αναμφισβήτητα θα πλήξει περισσότερο την ελληνική οικονομία καθώς είναι γνωστό ότι προμηθευόμαστε το 35% του πετρελαίου μας από το Ιράν.
Τρίτον κερδίζουμε την ελπίδα ότι ταυτόχρονα με τις αλλαγές και το χρόνο που θα κυλάει θα εκμεταλλευτούμε όσες ευκαιρίες προκύψουν ώστε να ενισχύσουμε περαιτέρω τη θέση μας. Μετά τις επικείμενες εκλογές στη Γαλλία εντός του 2012 και στη Γερμανία το 2013 οι νέες ηγεσίες τους, απελευθερωμένες πλέον από το φόβο του πολιτικού κόστους, θα κληθούν να αντιμετωπίσουν τα πραγματικά πολιτικά και οικονομικά προβλήματα της ευρωζώνης και να ακολουθήσουν μια άλλη αναπτυξιακή πολιτική, κάτι που πιθανόν να βοηθήσει τη χώρα μας. Η πιθανή έκδοση ομολόγου, ο δανεισμός των τραπεζών από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ένα νέο ΕΣΠΑ είναι πιθανές πολιτικές που θα μας βγάλουν από το αδιέξοδο οριστικά. Τώρα τιμωρούν το κακό παιδί της ευρωζώνης. Σύντομα θα έρθουν ενώπιον των δικών τους ευθυνών.
Πολλοί είναι αυτοί που λέμε ότι αλλάξαμε, ότι ξεχάσαμε αυτό που λέγαμε στο παρελθόν, ότι μεταβάλαμε ως παράταξη τη στάση μας απέναντι στο μνημόνιο. Στη ζωή όμως και σε κάθε της περίσταση οφείλεις να κάνεις την καλύτερη επιλογή από τις διαθέσιμες που έχεις. Εμείς, ως η υπεύθυνη πατριωτική παράταξη του τόπου, πήραμε μια πάρα πολύ δύσκολη απόφαση, παραμερίζοντας το λεγόμενο πολιτικό κόστος και με κυρίαρχο γνώμονα το καλό της πατρίδας και μακροπρόθεσμα των Ελλήνων πολιτών. Ούτε στάση αλλάξαμε, ούτε απόψεις μεταβάλλαμε, ούτε το μνημονιακό μανδύα φορέσαμε. Οι απόψεις της Ν.Δ. και του Προέδρου μας, του Αντώνη Σαμαρά, από την πρώτη στιγμή ήταν γνωστές και σαφείς. Αντιταχθήκαμε στο μνημόνιο 1 γιατί γνωρίζαμε ότι ήταν η λάθος συνταγή. Έγκαιρα προειδοποιούσαμε ότι το μνημόνιο 1 θα έφερνε ύφεση. Δυστυχώς για όλα όσα είχαμε προβλέψει για το μνημόνιο 1 έχουμε δικαιωθεί. Είχαμε δε έγκαιρα ζητήσει εκλογές ώστε μια νέα κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή να αναζητήσει λύση με τους ευρωπαίους εταίρους μας, αλλά ο «γαντζωμένος» στην εξουσία κύριος Παπανδρέου έκανε τα πάντα ώστε να μην φύγει από αυτή και να βουλιάξει τη χώρα. Τελικά δεχθήκαμε ως έσχατη λύση να συμμετέχουμε στην κυβέρνηση συνεργασίας και κάναμε το καλύτερο δυνατόν ώστε να ολοκληρωθεί επιτυχώς η διαπραγμάτευση με τους καλύτερους δυνατούς όρους. Σίγουρα όχι με αυτούς που θα θέλαμε, αλλά τους καλύτερους από τους εφικτούς και διαθέσιμους όρους. Η μεγάλη ευκαιρία άλλωστε χάθηκε στο τέλος του 2009 αρχές του 2010. Σήμερα λοιπόν πιστεύουμε ότι κάνουμε την καλύτερη επιλογή από τις διαθέσιμες που υπάρχουν, ενώ από τις εκλογές του 2009 μέχρι και πρόσφατα έχουν γίνει οι χειρότερες δυνατές και ως επιλογές και ως εφαρμογή αυτών.
Στρατηγική επιλογή της παράταξης που έβαλε την Ελλάδα στην Ε.Ε., της Ν.Δ., παρά την τότε αντίδραση των σοσιαλιστών, είναι να παραμείνει η χώρα πάση θυσία στην Ε.Ε., στο ευρώ, στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια στην οποία πιστεύουμε. Από τη στιγμή που μετά το πυροτέχνημα του δημοψηφίσματος του κ. Παπανδρέου κάθε ρήξη με τους εταίρους μας ισοδυναμούσε με έξοδο από την ευρωζώνη, επιλέγουμε να δώσουμε τον αγώνα μας σε συνεννόηση με τους εταίρους μας, να παραμείνουμε στο ευρώ και να αντιστρέψουμε το κλίμα και την κατάσταση αργότερα.
Πάση θυσία επιλέγουμε τα συγκεκριμένα. Επιλέγουμε να δώσουμε το δύσκολο ναι της ελπίδας για ανάκαμψη ώστε η πατρίδα να ξαναβρεί το βηματισμό της, να απομακρυνθεί από τη λεηλασία και να επιστρέψει στην ανάπτυξη και την ομαλότητα. Συνεπώς, οι αποφάσεις που έλαβε το Eλληνικό Kοινοβούλιο, το πρόσφατο Eurporoup και όλες όσες καλούμαστε να λάβουμε έχουν στόχο να αποφύγουμε τον κίνδυνο της χρεοκοπίας, να αποφύγουμε τον κίνδυνο της κατάρρευσης, να διασφαλίσουμε την ευρωπαϊκή μας πορεία, να δώσουμε ένα τέλος στην αβεβαιότητα και στην ασφάλεια. Η δρομολόγηση της διαδικασίας του PSI και το κούρεμα του ελληνικού χρέους περιέχει και μια σειρά αποφάσεων που καλείται να λάβει το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Αποφάσεων αναμφισβήτητα επώδυνων για το σύνολο του πληθυσμού αλλά αναγκαίων αν θέλουμε να αποφύγουμε τα χειρότερα. Δυστυχώς στις εκάστοτε διαπραγματεύσεις ο ισχυρός του παιχνιδιού είναι ο δανειστής και στους δικούς μας δανειστές φρόντισε ο κ. Παπανδρέου και οι υπουργοί του να περάσουν την εικόνα ότι είμαστε ένας λαός πλούσιων τεμπέληδων φοροφυγάδων που ζουν σε βάρος των εταίρων τους, που δεν παράγουν τίποτα, που πρέπει να τιμωρηθούν για το παρελθόν τους. Λες και για το ότι φτάσαμε στο σημερινό σημείο δεν φταίνε οι λάθος πολιτικές που ακολουθήθηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια, η σπατάλη, η διαφθορά, αλλά φταίει η ελληνικός λαός. Ή λες και όταν διόριζε 500.000 πολίτες στο δημόσιο ο Ανδρέας Παπανδρέου για να αγοράζει την ψήφο τους ρημάζοντας τα ταμεία του κράτους φταίει ο κάθε πολίτης που αναζητούσε μια εργασία ή γενικότερα οι Έλληνες πολίτες.
Μια από τις σημαντικότερες υποχρεώσεις που έχουμε αναλάβει ως χώρα είναι η προσπάθεια για μηδενισμό των πρωτογενών ελλειμμάτων ώστε κάποια στιγμή να έχουμε πρωτογενή πλεονάσματα. Αυτό δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, αλλά μόνο με περιστολή δαπανών. Έτσι οι συνθήκες και οι εταίροι μας επέβαλαν τα συγκεκριμένα μέτρα μέρος των οποίων καλούμαστε να ψηφίσουμε σήμερα.
Επιγραμματικά θα κάνω μια αναφορά σε μερικά άρθρα, γιατί θα έχω τη δυνατότητα μιλώντας στην κατ΄άρθρο συζήτηση να αναφερθώ αναλυτικά και διεξοδικά σ' αυτά.
Θα σταθώ στο άρθρο 1 αλλά και στο άρθρο 6 όπου προβλέπεται η μείωση των μεσαίων και υψηλών συντάξεων άνω των 1300 € κατά 12% με εξαίρεση μια σειρά από ευπαθείς ομάδες. Επιπλέον προβλέπονται μειώσεις και στις επικουρικές συντάξεις. Θεωρώ ιδιαίτερα θετικό το ότι πετύχαμε στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης, που πρέπει να τονίσω ότι για πρώτη φορά έγινε ουσιαστικά χάρη στην παρουσία του Προέδρου μας του Αντώνη Σαμαρά, ότι δεν πειράχθηκαν οι χαμηλοσυνταξιούχοι κύριας ασφάλισης και υπήρξε το πλαφόν αυτό το 1300 €.
Ωστόσο, κ. Υπουργέ, θα πρέπει να εξετάσετε το γεγονός, ότι για πολλούς συνταξιούχους η επικουρική είναι σχεδόν ισοδύναμη με την κύρια, η οποία είναι πάρα πολύ χαμηλή. Θα πρέπει, λοιπόν, για λόγους κοινωνικής μέριμνας και δικαιοσύνης, να μπει ένα πλαφόν π.χ. τα 1300 € κι εάν η κυρία και η επικουρική μαζί δεν ξεπερνάνε το πλαφόν αυτό, να μην υπάρχει μείωση στην επικουρική, γιατί διαφορετικά θα είναι άδικο.
Πέραν αυτού οι περικοπές αυτές γίνονται, για να βοηθηθεί η βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων. Ωστόσο, μεγαλύτερο πλήγμα δέχονται τα ταμεία από τη τεράστια ανεργία, που έχει ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο και τα τεράστια ποσά, που πλέον δεν εισπράττονται ως εισφορές. Θα πρέπει, λοιπόν, αντί να καταφεύγετε στην εύκολη λύση των περικοπών, να δούμε πώς θα τονωθεί η απασχόληση, πως θα υπάρξει ανάπτυξη και μ’ αυτό τον τρόπο, θ’ αποκτήσουν έσοδα τα ταμεία.
Επίσης, οι οριζόντιες περικοπές έστω και πάνω από το πλαφόν των 1300 € κατά 12% είναι άδικες για τους ανθρώπους, που έχουν συμπληρώσει τριακοπενταετίες για να βγούνε σε σύνταξη, έχουν δώσει κανονικά τις εισφορές τους και τώρα είναι και οι πλέον χαμένοι.
Τέλος, προκαλεί μειδίαμα, το αν θυμηθούμε, τόσες περικοπές έχουν προκληθεί από την πολιτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που αντιδρούσε λυσσαλέα στους ασφαλιστικούς νόμους Πετραλιά και παλαιότερα στο νόμο Σιούφα.
Θα έχω τη δυνατότητα, να έχω ιδιαίτερη αναφορά στα άρθρα στην δευτερομιλία μου. Θα ήθελα, λοιπόν, κλείνοντας, να τονίσω ότι, καμία αλλαγή, καμία θυσία δεν θα φέρει αποτελέσματα, καμία ελπίδα δεν θα υπάρξει, εάν δεν μπούμε σύντομα σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Η οικονομία είναι κυρίως ψυχολογία, κ. Υπουργέ. Τα χρήματα από το εξωτερικό και οι επενδύσεις δεν έρχονται με εκκλήσεις ή με απειλές.. Έρχονται όταν οι πολίτες, όταν οι επενδυτές νιώσουν με σιγουριά, με ασφάλεια ότι «περνάμε τον κάβο» και ότι κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα. Αυτό είναι το μήνυμα, που πρέπει, να στείλουμε στις αγορές, αλλά και αυτό το μήνυμα πρέπει να λάβει ο Έλληνας πολίτης και μήνυμα ασφαλείας με συνεχείς περικοπές, μέτρα και ασκήσεις πανικού, δεν πρόκειται να το λάβει.
Αυτή η δέσμη μέτρων και πολιτικών μπορεί, να επέλθει και να υλοποιηθεί μόνο με μια ισχυρή και αυτοδύναμη Κυβέρνηση, που θα προκύψει από τις εκλογές, που πρέπει το συντομότερο δυνατόν, να διεξαχθούν. Η Ν.Δ. είναι έτοιμη και το έχει αποδείξει με την έως τώρα πολιτική της, να δώσει και πάλι την ελπίδα και την αισιοδοξία στον ελληνικό λαό, να βάλει γερά θεμέλια, έτσι ώστε να υπάρξει επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας, για να ξεπεραστεί το συντομότερο δυνατό με το μικρότερο δυνατό κοινωνικό κόστος, το πρόβλημα, που σήμερα αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία. Σας ευχαριστώ.
Στη δευτερομιλία του ο κ. Καράογλου τόνισε:
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ (Εισηγητής της Μειοψηφίας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι στιγμές είναι κρίσιμες και οι αποφάσεις που καλούμαστε να πάρουμε είναι οι σημαντικότερες τόσο σε πολιτικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο.
Πριν από λίγες ημέρες το Ελληνικό Κοινοβούλιο πήρε μια ιστορική απόφαση, με την οποία τέθηκαν ισχυρές βάσεις για την πορεία και το μέλλον της χώρας μας. Ψηφίζοντας τη νέα δανειακή σύμβαση, βάλαμε ένα τέλος στον κυκεώνα των παλινωδιών και των αστοχιών της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., η οποία μας οδήγησε, με την εγκληματική της πολιτική, ένα βήμα πριν από την οριστική χρεοκοπία της χώρας και την ολική κατάρρευσή της. Πήραμε, λοιπόν, τη δυσκολότερη απόφαση στην πρόσφατη ιστορία του Ελληνικού Έθνους, παραμερίζοντας πολιτικά οφέλη, ιδεολογικές θέσεις και προσωπικές απόψεις. Δεν υπολογίσαμε το πολιτικό κόστος, αλλά προτάξαμε το ένα και μοναδικό: τη σωτηρία της πατρίδας. Βάλαμε την Πατρίδα, το Έθνος, τους Έλληνες πάνω από κομματικά οφέλη, προσωπικά ζητήματα και αντεγκλήσεις. Με αίσθημα ευθύνης και συνείδησης του ιστορικού βάρους που φέρουμε, προσπεράσαμε προσωπικές τοποθετήσεις και συνειδησιακές συγκρούσεις και επιλέξαμε τη σωτηρία του τόπου.
Από ένα εύκολο όχι, που θα μας οδηγούσε στην αναπόφευκτη καταστροφή και την άτακτη χρεοκοπία, επιλέξαμε συνειδητά το δύσκολο ναι της ελπίδας, έτσι ώστε η πατρίδα μας να βρει το βηματισμό της, να απομακρυνθεί από τη λεηλασία και να επιστρέψει στην ανάπτυξη και την ομαλότητα. Με την ιστορική αυτή ψήφο μας, κερδίσαμε ασφάλεια και σταθερότητα, κερδίσαμε χρόνο και κερδίσαμε το δικαίωμα στην ελπίδα.
Σήμερα, συζητάμε έναν από τους εφαρμοστικούς νόμους, που έχουν σχέση με τη συγκεκριμένη ιστορική απόφαση και θα ήθελα επιγραμματικά να σταθώ στα άρθρα του συγκεκριμένου νόμου. Είπα και στην εισήγησή μου ότι στο άρθρο 1 και στο άρθρο 6 προβλέπεται η μείωση των μεσαίων και υψηλών συντάξεων άνω των 1300 € κατά 12%, με εξαιρέσεις μια σειρά ευπαθών ομάδων.
Είναι πολύ σωστό και σοβαρό αυτό, κ. Υπουργέ και πρέπει να επισημάνουμε ότι γίνεται πρώτη φορά. Δηλαδή, υπάρχει ένα πλαφόν κάτω από το οποίο δε θίγονται συντάξεις και αυτό προφανώς είναι αποτελέσματα της διαπραγματευτικής επιτυχίας που είχαμε και θεωρώ ότι ο Πρόεδρος του κόμματός μας, ο κ. Σαμαράς, έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε αυτό. Θα ήθελα, όμως, να σταθώ και θα παρακαλούσα, κ. Υπουργέ, να εξετάσετε με μεγάλη σοβαρότητα το γεγονός ότι υπάρχουν μερικές πολύ μικρές συντάξεις 400-500 ευρώ και υπάρχει, επίσης και μια συμπληρωματική επικουρική σύνταξη της τάξεως των 250-300 ευρώ. Κόβονται κάποια ποσά από τους επικουρικές συντάξεις. Είναι ένα ζήτημα πάρα πολύ σοβαρό. Θα ήθελα να κοιτάξετε και αν υπάρχει δυνατότητα να υπάρξει μια τροποποίηση, ώστε αν το άθροισμα κύριας και επικουρικής είναι κάτω από το πλαφόν των 1300 ευρώ να μην υπάρχει καμία περικοπή σε αυτό το ζήτημα.
Στο άρθρο 2 έχουμε την πρώτη τροποποίηση του Προϋπολογισμού. Είναι γεγονός ότι η χρήση του 2011, η οποία ήταν πολύ μεγαλύτερη από τα προηγούμενα και η πρόβλεψη ότι η ύφεση του 2012 θα είναι μεγαλύτερη από τα προβλεπόμενα του Προϋπολογισμού, μάς αναγκάζει να έχουμε περιστολή δαπανών κατά 2,2 δις ευρώ, όπως αναλύεται στο νομοσχέδιο. Θα ήθελα στο συγκεκριμένο άρθρο από τον κ. Υπουργό να ξαναδεί κάποιες επιμέρους δαπάνες, όπως, πρώτον, τα επιδόματα των πολυτέκνων, οι οποίοι ήδη έχουν υποστεί ισχυρό πλήγμα με τις περικοπές του αφορολόγητου και των υπολοίπων παροχών τους. Δεύτερον, να δει τις περικοπές των αναπληρωτών στην εκπαίδευση, γιατί κινδυνεύουμε, εκτός από έλλειψη βιβλίων, σε λίγο να έχουμε και έλλειψη δασκάλων στα σχολεία. Τρίτον, να δει τις περικοπές και το κλείσιμο των σχολείων του εξωτερικού, καθώς μοιραία οδηγούμαστε στο να χαθεί η συνέχεια της γλώσσας και της ελληνικής παιδείας για τους Έλληνες μετανάστες και ειδικά τώρα που κινδυνεύουμε να έχουμε και νέα γενιά μεταναστών. Λέμε ναι στο συμμάζεμα της σπατάλης, αλλά λέμε ότι αυτό θα πρέπει να γίνει με προσοχή, έτσι ώστε να μην πηγαίνουμε από το ένα άκρο στο άλλο.
Τέλος, εμείς, όπως έχουμε τοποθετηθεί και επί της αρχής, θα πούμε ναι στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο και στα άρθρα του, έχοντας τη δυνατότητα και στην Ολομέλεια να εξειδικεύσουμε τις προτάσεις μας σε ό,τι αφορά συγκεκριμένα άρθρα και συγκεκριμένες τροποποιήσεις, που θα ζητήσουμε να είναι βελτιωτικές του παρόντος νομοσχεδίου.
