Ομιλία του Θ. Καράογλου στα πλαίσια συνεδρίασης της επιτροπής Απολογισμού του Γενικού Ισολογισμού του Κράτους και Ελέγχου της Εκτέλεσης του Προϋπολογισμού για τη πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού του 2011.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Κύριε Υπουργέ, είναι προφανές ότι, είναι πολύ εύκολο να κάνει κάποιος κριτική, έχοντας τα αποτελέσματα και έχουμε τα αποτελέσματα για δύο συνεχόμενα χρόνια από την εφαρμογή του Μνημονίου, μιας συγκεκριμένης πολιτικής, μιας πολιτικής, που ακολούθησε η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατ’ επιταγή των εντολών της Τρόικας και του Μνημονίου. Όμως, δυστυχώς, αυτά τα οποία εμείς προβλέψαμε πριν από δύο χρόνια και τις δύο χρονιές έχουν γίνει πραγματικότητα και λέω τη λέξη «δυστυχώς», γιατί μακάρι να πέφταμε έξω στις προβλέψεις μας, μακάρι να μην γινόντουσαν πράξη αυτά τα οποία είχαμε προβλέψει και να μην είχαμε αυτά τα τραγικά αποτελέσματα, που φαίνονται και με την υλοποίηση του Προϋπολογισμού του 2011.
Δυστυχώς και το 2011 ήταν άλλη μια χαμένη χρονιά, είχαμε μια παταγώδη αποτυχία σε όλες τις προβλέψεις του Προϋπολογισμού. Μακάρι, επαναλαμβάνω, ο Προϋπολογισμός να πετύχαινε, γιατί τότε και η πατρίδα μας θα ήταν καλύτερη και δεν θα ήταν στη δύσκολη θέση που βρίσκεται και οι Έλληνες πολίτες θα ήταν σαφώς πολύ καλύτερα και, βέβαια, δεν θα υπήρχε ανάγκη για νέα μέτρα από τα συνηθισμένα, από αυτά που οι Κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., εδώ και δύο χρόνια, παίρνουν, δηλαδή, τις οριζόντιες μειώσεις μισθών και συντάξεων και την αύξηση των φορολογιών κάθε μορφής, αμέσων και εμμέσων φόρων, τότε ούτε αυτά τα μέτρα θα χρειαζόντουσαν.
Έτσι, λοιπόν, παρά τις αναθεωρήσεις του Προϋπολογισμού, του Μεσοπρόθεσμου για το 2011, που στην πράξη σημαίνει ότι υποτιμούσατε την εκτίμηση για τα έσοδα που θα υλοποιηθούν σε όλο το 2011 και από την άλλη αναθεωρούσατε προς τα πάνω την πρόβλεψη για τις δαπάνες του 2011, παρά, λοιπόν, τις αναθεωρήσεις, οι στόχοι δεν επετεύχθησαν και αναφέρω μερικά ενδεικτικά επιχειρήματα. Προβλεπόταν στον Προϋπολογισμό του 2011 ότι η ύφεση θα ήταν της τάξης του -3,5%, τώρα εκτιμάται, με δεδομένο πλέον ότι έχει λήξει και το 2011, ότι θα είναι γύρω στο 6%. Η ανεργία είναι ακόμη χειρότερα, εκεί είναι ακόμη πιο τραγικά τα πράγματα, γιατί είναι το μεγαλύτερο κοινωνικό πρόβλημα, που αντιμετωπίζει η χώρα και ενώ η εκτίμηση στον Προϋπολογισμό του 2011 ήταν γύρω στο 14%, τελικά, σκαρφάλωσε στο 18,2% η επίσημη ανεργία, γιατί η ανεπίσημη γνωρίζετε και εσείς πολύ καλά ότι ξεπερνάει το 25%. Το δημόσιο έλλειμμα, ενώ υπήρχε ένας πολύ σημαντικός στόχος από 10,4% που ήταν το 2010 να μειωθεί στο 7,4% το 2011, δυστυχώς, εκτιμάται ότι θα είναι γύρω στο 10,5%.
Τα έσοδα. Τα έσοδα του 2011, παρά την καταιγίδα φορομέτρων, έκτακτων εισφορών, χαρατσιών μέσω των λογαριασμών της Δ.Ε.Η. και ο,τιδήποτε άλλο, ήταν μειωμένα κατά 1 δις περίπου σε σχέση με το 2010 ή κατά 1,7%. Αυτό γιατί; Γιατί η ύφεση ήταν πολύ μεγαλύτερη από αυτή που προβλέψατε, γιατί δεν υπολογίσατε ότι οι Έλληνες πολίτες και οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν εξαντλήσει πλέον την φοροδοτική τους ικανότητα, γιατί δεν προχωρήσατε σε αναδιάρθρωση του φοροελεγκτικού μηχανισμού, την οποία, επανειλημμένως, λέγατε και λέτε, εδώ και δύο χρόνια, αλλά στην πράξη δεν κάνατε τίποτα και είμαι βέβαιος γιατί δεν προχωρήσατε σε ταχεία προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών, που έχει ανάγκη η οικονομία για να πάρει μπροστά. Έτσι, λοιπόν, τα έσοδα ήταν μειωμένα ακόμη και έναντι του 2010. Παράλληλα, οι δαπάνες αυξηθήκαν κατά 1,9 δις περίπου ή 2,8% και αυτό γιατί δεν έγινε ουσιαστική μείωση του δημόσιου τομέα και θυμίζω ότι το 2010 και το 2011 συστήθηκαν 41 νέες Γενικές και Ειδικές Γραμματείες με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Βέβαια, την ώρα που προχωράτε σε απολύσεις με την μορφή της εργασιακής εφεδρείας σε 30.000 περίπου δημοσίους υπαλλήλους, την ίδια ώρα κάνατε χιλιάδες νέες προσλήψεις. Στις δαπάνες, όπως είπα, είχαμε μια υπέρβαση κατά 1,9 δις περίπου, χωρίς να συνυπολογίσουμε και το κρυφό χρέος, ένα κρυφό χρέος της τάξης των 7 δις περίπου, που συνίσταται σε οφειλές του κράτους σε νοσοκομεία, σε φαρμακεία, σε επιστροφές φόρου εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων, σε επιστροφές Φ.Π.Α., σε μια σειρά διαδικασιών εξόφλησης εργολάβων δημοσίων έργων και μια σειρά άλλων τέτοιων οφειλών.
Από την άλλη πλευρά, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, που θα μπορούσε να είναι ένα όργανο, που θα μπορούσε να συμβάλλει στην ανάπτυξη του τόπου και να αντιμετωπίσει όσο περισσότερο μπορούσε τα προβλήματα της ύφεσης της ελληνικής οικονομίας, δυστυχώς, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων το χρησιμοποιήσατε σαν ένα μαξιλαράκι δημιουργικής λογιστικής. Έτσι, ενώ το 2011 προβλεπόταν οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων να ανέλθουν στο ποσό των 8,5 δις περίπου, τελικά υλοποιήθηκαν έργα με δαπάνες ύψους 6,6 δις, δηλαδή, 1,9 δις λιγότερο.
Συμπέρασμα. Τα δύο τελευταία χρόνια χειροτέρεψε εντυπωσιακά η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, γιατί ακολουθήσατε ένα δρόμο, ο οποίος δεν είναι μονόδρομος, αλλά είναι ένας δρόμος αδιέξοδος, ένας δρόμος, ο οποίος το μόνο που πέτυχε είναι μεγαλύτερη ύφεση, περισσότερα λουκέτα, περισσότερη ανεργία, περισσότερα κοινωνικά προβλήματα. Επαναλαμβάνω. Ο δρόμος αυτός, που ακολουθείτε, δεν είναι μονόδρομος, αλλά είναι ένας αδιέξοδος δρόμος. Άρα, αυτό που χρειάζεται είναι αλλαγή πολιτικής τώρα και αλλαγή πολιτικής τώρα μπορεί να γίνει με εκλογές το συντομότερο δυνατόν, με μια προσπάθεια για επαναδιαπραγμάτευση συγκεκριμένων όρων του Μνημονίου, έτσι ώστε να υπάρξει μια αναπτυξιακή διάσταση και, βεβαίως, με μια συνειδητή προσπάθεια για επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας, σύμφωνα με τις προτάσεις, που, ήδη, έχουμε καταθέσει ως κόμμα. Σας ευχαριστώ.
