Άρθρο Θ. Καράογλου στο περιοδικό "Θεσσαλονίκης Δρώμενα", που δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου 2017

«Επιχειρηματικότητα, γένους θηλυκού»

Μιλώντας για το ρόλο των γυναικών στη σύγχρονη κοινωνία, στην εκδήλωση που διοργάνωσε το πολιτικό μου γραφείο το Νοέμβριο με κεντρική ομιλήτρια την συνάδελφο βουλευτή Α΄ Αθηνών κα. Όλγα Κεφαλογιάννη, σε μια αποστροφή του λόγου μου είχα υποστηρίξει ότι η επιχειρηματικότητα δεν έχει φύλο.

Το αιτιολόγησα ισχυριζόμενος πως οι καινοτόμες ιδέες δεν υπόκεινται σε ηλικιακούς ή εκπαιδευτικούς περιορισμούς, αλλά προϋποθέτουν πάθος, ορμή και αποφασιστικότητα.

Η επιχειρηματική ιστορία, εξάλλου, έχει πλήθος από παραδείγματα γυναικών και ανδρών που διακρίθηκαν στη ζωή, γιατί πίστεψαν στις δυνατότητές τους χωρίς να αναζητήσουν βολικές δικαιολογίες.

Για αυτό, απευθυνόμενος στις εκατοντάδες γυναίκες που γέμισαν ασφυκτικά το χώρο όπου διοργάνωσα εκείνη την εκδήλωση, τις προέτρεψα να βγουν μπροστά με περισσή αυτοπεποίθηση.

Να τολμήσουν με πείσμα, επιμονή, αποφασιστικότητα και αξιοπρέπεια να «σπάσουν» ταμπού, στερεότυπα και παγιωμένες συμπεριφορές ή αντιλήψεις.

Να αναδείξουν τα ταλέντα τους θαρραλέα. Να αδράξουν περισσότερες ευκαιρίες, να πιστέψουν στον εαυτό τους, αποσυνδέοντας την εξέλιξη της σταδιοδρομίας τους με το στερεότυπο που κατατρέχει την αγορά εργασίας και τον κόσμο των επιχειρήσεων πως: «Πρέπει να σε βοήθησε το ότι είσαι γυναίκα».

Αυτό είναι επιχείρημα μιας άλλης, ξεπερασμένης, εποχής. Διότι, όπως εξήγησα, ο αγώνας για τα δικαιώματα των γυναικών είναι αγώνας για δικαιοσύνη.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οι λέξεις δημιουργία, δράση, πρωτοβουλία, αποτελεσματικότητα, ικανότητα, πυγμή, ταχύτητα, ηγεσία και πειθαρχία είναι γένους θηλυκού. Σήμερα προσθέτω και τη λέξη επιχειρηματικότητα.

Ακόμη και τώρα που λόγω της κρίσης οι επιχειρηματικές ευκαιρίες είναι λίγες, η εποχή ευνοεί την εξισορρόπηση των σχέσεων φύλου στον κόσμο των επιχειρήσεων. Η διαπίστωση αυτή απορρέει από την καλλιέργεια ισχυρού επιχειρηματικού υπόβαθρου στις γυναίκες, οι οποίες τα τελευταία χρόνια σπάνε το καλούπι της «νοικοκυράς» στρεφόμενες προς όλο και περισσότερες δουλειές με προοπτική και ευκαιρίες καριέρας.

Έρευνα της ICAP που πραγματοποιήθηκε το 2016 κατέδειξε ότι η καταξίωση, η αναγνώριση και η επιτυχημένη καριέρα «θρέφουν» τις φιλοδοξίες και τα όνειρα της σύγχρονης Ελληνίδας, ενισχύοντας παράλληλα τον καλώς εννοούμενο «επαγγελματικό εγωισμό».

Ως εκ τούτου το γυναικείο επιχειρείν από αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα που είναι σήμερα, μπορεί κάλλιστα να εξελιχθεί σε ελπίδα για το μέλλον. Ιδίως από τη στιγμή που το λεγόμενο «ασθενές φύλο» έπαψε να λειτουργεί μονάχα ως καταναλωτής και εξελίχθηκε σε παράγοντα της οικονομίας.

Κατά την προσωπική μου άποψη, αλλά και της Νέας Δημοκρατίας γενικότερα, η ενίσχυση της γυναικείας επιχειρηματικότητας μπορεί να αποβεί καθοριστική για την εθνική μας οικονομία. Αρκεί φυσικά να καταστεί βασικός συντελεστής παραγωγικής διαδικασίας και σημαντική παράμετρος της σύγχρονης οικονομικής πραγματικότητας.

Προς αυτήν την κατεύθυνση στόχευσή μας είναι να στηρίξουμε τη σύγχρονη Ελληνίδα στην προσπάθειά της να αναπτύξει δράσεις, να δημιουργήσει επιχειρήσεις και να γίνει φορέας παροχής υπηρεσιών και προϊόντων.

Σημαντικό «εργαλείο» θα αποτελέσουν τα ειδικά προγράμματα του ΟΑΕΔ για τη γυναικεία επιχειρηματικότητα, τα οποία προσφέρουν καταρχήν την οικονομική στήριξη που απαιτείται για ένα τέτοιο εγχείρημα.

Εξίσου ωφέλιμη θα είναι και η πραγματοποίηση σεμιναρίων εξειδικευμένης κατάρτισης σε θέματα οργάνωσης και ανάπτυξης επιχειρήσεων, καθώς και η εφαρμογή προγραμμάτων δια βίου μάθησης σε επίπεδο τεχνογνωσίας.

Η στήριξη τέτοιων επιχειρήσεων αποτελεί κεντρική μας επιλογή. Όχι γιατί εντάσσεται σε μια λογική με κατάλοιπα από φεμινιστικές ανησυχίες ή γιατί τις διαχωρίζουμε ως μια ειδική κοινωνική κατηγορία, αλλά διότι προτεραιότητά μας είναι να καλλιεργήσουμε μια «άλλη» γενιά. Πιο σκεπτόμενη, η οποία θα αντιλαμβάνεται την επιχειρηματικότητα ως άνοιγμα του δρόμου προς ένα στέρεο αναπτυξιακό πρότυπο που έχει ανάγκη η πατρίδα μας, με φορολογικά κίνητρα, κατάρτιση, μα και διευκόλυνση της πρόσβασης σε καλύτερο στελεχιακό δυναμικό.

Για όλες και όλους εμάς στη Νέα Δημοκρατία, οι γυναίκες μπορούν! Να συμμετέχουν ισότιμα στο χώρο των επιχειρήσεων, να αναλάβουν ενεργά το ρόλο που τους αναλογεί, να συμμετέχουν γόνιμα στην παραγωγική διαδικασία, να λειτουργούν ως σημείο αιχμής στην προσπάθεια ενίσχυσης της ανάπτυξης, να βρεθούν στην πρώτη γραμμή της μάχης για την οικονομική ανάκαμψη της πατρίδας μας.

Και αυτό οφείλεται στην έμφυτη ικανότητά τους να συνδυάζουν χαρακτηριστικά που λείπουν από εμάς τους άνδρες, όπως είναι για παράδειγμα οι πρακτικές λύσεις, η προσήλωση στο στόχο και οι πολυσχιδείς δραστηριότητες. Ταλέντα αν μη τι άλλο χρήσιμα και ωφέλιμα για τις θέσεις ευθύνης και τις προκλήσεις που εμπεριέχουν.
Συνοψίζοντας, εάν θέλουμε να αναδείξουμε την ανάγκη στήριξης, τόνωσης και προώθησης της γυναικείας επιχειρηματικότητας, πρέπει να εργαστούμε ως χώρα για τη διαμόρφωση των κατάλληλων συνθηκών.

Αν θέλουμε ως κοινωνία να ενισχύσουμε την παρεμβατικότητα των γυναικών, οφείλουμε να πάψουμε να το ισχυριζόμαστε στα λόγια και να το στηρίξουμε με πράξεις που θα διαμορφώνουν μια νέα κουλτούρα. Μια νέα αντίληψη η οποία θα αναδεικνύει την ανάληψη επιχειρηματικής δράσης ως θετική επιλογή ζωής, για ανθρώπους με ιδέες, διάθεση και όραμα για δουλειά. Μια αντίληψη η οποία θα ενθαρρύνει τις γυναίκες να στραφούν στη δημιουργική, εξωστρεφή, καινοτόμα επιχειρηματικότητα.

Το μήνυμά μου προς κάθε μία είναι σαφές: Καθίστε στο τραπέζι ισότιμα, επιδιώξτε τις προκλήσεις, πάρτε ρίσκα, κυνηγήστε στόχους και φιλοδοξίες με γνώμονα το τι μπορείτε και θέλετε να κάνετε και όχι ότι σας λένε ότι δεν μπορείτε να πετύχετε.

Δημιουργήστε, αγωνιστείτε, μοχθήστε, δοκιμαστείτε, προσπαθήστε! Και αν αποτύχετε, προσπαθήστε ξανά, πιο σκληρά, πιο αποφασιστικά. Γιατί η ζωή και άρα η δημιουργία, πάντα εκπορεύονται από τη γυναίκα.

Ξαναστήστε, λοιπόν, τους κανόνες του παιχνιδιού. Όχι παλαιομοδίτικα ή αναχρονιστικά, αλλά με σύγχρονους όρους.

Η βαθιά πατριαρχική αντίληψη ότι η γυναίκα είναι ο αγρός και ο άνδρας το αλέτρι, έχει πάψει να υφίσταται. Και το επιβεβαιώνει μια φράση που διάβασα πρόσφατα σε ένα βιβλίο: «Όταν μορφώνεις ένα αγόρι μορφώνεις και ένα άτομο. Όταν μορφώνεις ένα κορίτσι, μορφώνεις μια ολόκληρη κοινωνία».

Από θέση αρχής ταυτίζομαι με αυτήν την άποψη. Όπως και με όσους υποστηρίζουν ότι «η γυναίκα βρίσκεται στην κορυφή κάθε δημιουργικότητας».

Θεσσαλονίκη, 21 Δεκεμβρίου 2017

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
«ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ»

Σχολιάζοντας τα στοιχεία της «ΕΡΓΑΝΗ» για τους «ευέλικτους» εργαζόμενους με αμοιβή 400 ευρώ μεικτά, ο βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας και αν. Τομεάρχης Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης του κόμματος, κ. Θεόδωρος Καράογλου, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Η ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, δίνει προτεραιότητα στους αριθμούς και όχι στην ουσία του τεράστιου κοινωνικού προβλήματος της απασχόλησης.
Για αυτό και τα στοιχεία της "ΕΡΓΑΝΗ" τους διαψεύδουν με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο.
Ο ισχυρισμός της κας. Αχτσιόγλου ότι το 11μηνο Ιανουάριος-Δεκέμβριος του 2017 δημιουργήθηκαν 121.913 νέες θέσεις εργασίας είναι ένα ακόμη κυβερνητικό fake news, δεδομένου ότι αντικατοπτρίζει τη μια όψη του νομίσματος. Γιατί η άλλη όψη αποκαλύπτει τη θλιβερή πραγματικότητα που δεν είναι άλλη από την κυριαρχία των "ελαστικών μορφών απασχόλησης" στην αγορά εργασίας.
Το γεγονός ότι για το ίδιο χρονικό διάστημα το ποσοστό της "ευέλικτης εργασίας" εκτοξεύτηκε στο 54,67% αποτελεί ομολογία κυβερνητικής αποτυχίας και δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση το επικοινωνιακό κρεσέντο της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας.
Στην Ελλάδα των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ διαμορφώνονται συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα με αμοιβές-ψίχουλα και κυριαρχεί το εμπόριο "κοινωνικής ευαισθησίας" μέσω επιδομάτων.

Πάγια θέση της Νέας Δημοκρατίας είναι η επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης μέσω της μείωσης της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών, που θα ευνοεί τη δημιουργία περισσότερων και καλύτερα αμειβόμενων θέσεων εργασίας.
Αυτό θέλουν και προσδοκούν οι Έλληνες.
Όλα τα άλλα είναι για εσωτερική κατανάλωση».

Η ομιλία του Θ. Καράογλου στην παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του δημοσιογράφου Νίκου Λαδιανού με τίτλο: "Δεν πωλείται", που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου 2017

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:

φίλες και φίλοι,

να σας καλησπερίσω και εγώ με τη σειρά μου και να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του δημαρχιακού Μεγάρου Θεσσαλονίκης, όπου έχω:
-τη χαρά
-και την τιμή
να είμαι ένας από τους ομιλητές για την ποιητική συλλογή του:
-καλού φίλου
-εξαιρετικού επαγγελματία
-και έγκριτου δημοσιογράφου, Νίκου Λαδιανού.

Κάνω αυτήν τη μικρή εισαγωγή διότι ο Νίκος συμπυκνώνει τρεις αρετές που δύσκολα τις συναντά κανείς στις ημέρες μας.
Δεν ξέρει μόνο να γράφει!
Πρωτίστως γνωρίζει πόσο σημαντικό είναι να ακούει τον συνομιλητή του και αυτό είναι ένα στοιχείο του χαρακτήρα του που μαρτυρά ότι ως πολυσχιδής προσωπικότητα έχει:
-συγκροτημένη σκέψη,
-«τετράγωνη» λογική
-και γνωρίζει πόσο σημαντικό είναι αφουγκράζεται κανείς την κοινωνία.

Για αυτό εξάλλου είναι και ένας εξαίρετος δημοσιογράφος με:
-ξεκάθαρη ματιά στα γεγονότα,
-αποκρυσταλλωμένη άποψη για όσα συμβαίνουν γύρω μας
-και εγκυρότητα στα λεγόμενα, μα και στη γραφή του.

Φίλε Νίκο, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, όταν συναντηθήκαμε στο γραφείο μου και μου έδωσες την ποιητική σου συλλογή, η αλήθεια είναι ότι ξαφνιάστηκα ευχάριστα.

Ομολογώ πως δεν γνώριζα ότι η ενασχόλησή σου με την ποίηση έφτασε σε τόσο υψηλό επίπεδο.

Άλλωστε είχα μπροστά μου έναν δημοσιογράφο που ασχολείται με το στρατιωτικό ρεπορτάζ. Έναν άνδρα σκληραγωγημένο σε στίβους μάχης, ο οποίος ωστόσο αποτυπώνει στα ποιήματά του τον προβληματισμό που τον διακατέχει για τα τεκταινόμενα, μα και τα μελλούμενα.

Τον απασχολούν:
-το δίκαιο,
-το άδικο
και μας καθιστά ως αναγνώστες κοινωνούς των εμπνευσμένων δημιουργημάτων του.

Δεν ακολουθεί κάποιο συγκεκριμένο ποιητικό μοτίβο. Αφήνει την καρδιά και το πνεύμα του να γράψουν ελεύθερα.

Δεν αυτολογοκρίνει την πένα του αλλά της επιτρέπει να χαράξει γράμματα, σκαλίζοντας τις ψυχές μας.
Ανοίγει την πόρτα της προσωπικής του αντίληψης για τον κόσμο και την τέχνη της ποίησης, γράφοντας:
-ρητά,
-ευθαρσώς
-και σε πρώτο πρόσωπο.

Και το κάνει με αξιοζήλευτη:
-λιτότητα
-και δωρικότητα,
λέξεις οι οποίες έτσι και αλλιώς συμπυκνώνουν στο εσωτερικό τους την ευρύτερη έννοια της ποίησης.

Το περιέγραψε εξάλλου και ο Κωστής Παλαμάς, λέγοντας ότι: «Ποίηση δεν είναι τίποτα παρά συμπύκνωση».

Ως εκ τούτου, η ευχάριστη έκπληξη που ένιωσα όταν άρχισα να διαβάζω την ποιητική συλλογή του Νίκου Λαδιανού έγινε ακόμα μεγαλύτερη όταν διαπίστωσα και τη δυναμική του ποιητικού του έργου.

Δεν θα σταθώ τόσο στο αισθητικό αποτέλεσμα, διότι αυτό είναι υποκειμενικό. Εμένα μου άρεσε και το δηλώνω με το χέρι στην καρδιά.

Ξεχωρίζω όμως:
-την αμεσότητα
-και την ειλικρίνεια που διακρίνουν όλα τα ποιήματα.

Ο Νίκος, φίλες και φίλοι, αποτυπώνει στο χαρτί:
-σκέψεις,
-εικόνες
-και συναισθήματα.

Δεν ωραιοποιεί καταστάσεις!

Αντίθετα διατυπώνει:
-τις αγωνίες
-τους φόβους
-και τους προβληματισμούς που τον διακατέχουν.

Θέτει το ερώτημα: «που βαδίζουμε ως κοινωνία και ως οντότητες», προσπαθώντας να διακρίνει παράλληλα:
-τι καινούργιο φέρνει
-και τι εκπλήξεις μας επιφυλάσσει
αυτή η δραματική ανατροπή που βιώνουμε καθημερινά.

Εμένα μου κεντρίζει το ενδιαφέρον ότι γράφει κοινωνικοποιημένα.

Γράφει ως άνθρωπος της δράσης και αφήνει το στίγμα του.

Δεν επιτρέπει στις καταστάσεις να τον παρασύρουν ανάλογα με τη φορά του ρεύματος, αλλά διυλίζει τις σκέψεις του αναζητώντας τροφή:
-για αναζητήσεις
-και προβληματισμό.

Διακρίνω όμως και μια απογοήτευση στους στίχους του, η οποία με βάζει σε σκέψεις και έντονο προβληματισμό για το αύριο της πατρίδας μας.

Γράφει για παράδειγμα για:
-«παρακμή,
-φθορά,
-ανοησία
-και ελπίδα μαζί,
λίγο πριν εκραγεί το ηφαίστειο».

Καταγράφει, επίσης, την «ανόητη υπεροψία» που συναντούμε γύρω μας. Αυτήν που θολώνει το νου και γεμίζει «μικρούς ανθρώπους» με την ψευδαίσθηση ή την αυταπάτη ότι είναι:
-τρανοί
-και σπουδαίοι,
επειδή τους ξεγελά η «σκιά» τους.

Προσωπικά στάθηκα στη σελίδα 18 και στο ποίημα «ψευδείς προσδοκίες». Γράφει ο Νίκος Λαδιανός:
«Πέντε φράγκα πάνω, πέντε κάτω, θα τα βρούμε...».
Πόσο αλήθεια έχει άραγε αυτή η φράση, δεδομένου ότι στη σύγχρονη Ελλάδα τα αντιμετωπίζουμε όλα με αυτήν την παράδοξη ελαφρότητα. Μου θυμίζει το: «Όσα έρθουν και όσα πάνε».

Μόνο που τίποτα στη ζωή δεν γίνεται τυχαία. Όλα είναι θέμα επιλογών και στόχευσης.

Και ξέρετε, όπως σημειώνει στην επόμενη σελίδα, τη 19: «Πιο θλιβερό από την ήττα της επανάστασης είναι η καρικατούρα της επανάστασης».

Θα μπορούσα να πω πολλά επί του τελευταίου στίχου, αλλά δεν έχω καμία πρόθεση:
-να πολιτικοποιήσω την παρουσίαση,
-ούτε να καταχραστώ το χρόνο που έχω στη διάθεσή μου.

Για αυτό και θα σταθώ στη θετική, κατ'εμέ, αναφορά που κάνει στη σελίδα 42, στο ποίημα του με τίτλο «πλειοψηφίες»: «Να μη χάσουμε τη δύναμη της αλήθειας και του αυτονόητου».
Στέκομαι σε αυτήν τη φράση διότι για εμένα είναι το κεντρικό μήνυμα αυτής της ποιητικής συλλογής.

Οφείλουμε να αντισταθούμε στην παρακμή και τη φθορά.

Οφείλουμε να δώσουμε μάχη για την αλήθεια:
-Να τη φωτίσουμε,
-να τη στηρίξουμε,
-να την αναδείξουμε.

Μα πάνω από όλα να καταστήσουμε σαφές, εντός και εκτός συνόρων, ότι η ψυχή μας: «Δεν πωλείται».

Όπως ακριβώς είναι και ο τίτλος της ποιητικής συλλογής.

«Ίσως η μεγαλύτερη επανάσταση θα ήταν να βρούμε όσα μας ενώνουν, αντί αυτών που μας χωρίζουν». Σελίδα 45, αναφορά στον Καζαντζάκη.

Φίλε Νίκο,
οι εξομολογητικοί σου στίχοι θέτουν βαθύτερα πολιτικά και κοινωνικά ερωτήματα. Παράλληλα επιβεβαιώνουν όσους πιστεύουν ότι για να μπορέσει κάποιος να εκφραστεί με λυρισμό πρέπει να έχει ανεπτυγμένο τον ορθολογισμό.

Να μπορεί, δηλαδή:
-να αφουγκράζεται την κοινωνία,
-να κατατάσσει τα γεγονότα
-και από την ανάλυσή τους να καταλήγει σε χρήσιμα συμπεράσματα.

Σου εύχομαι ολόψυχα η ποιητική σου συλλογή να είναι καλοτάξιδη και οι στίχοι σου να αγγίξουν όσο γίνεται περισσότερους ανθρώπους.

Το χρειαζόμαστε!

Όπως χρειαζόμαστε περισσότερη ευαισθησία προκειμένου να ενεργοποιηθούν πτυχές:
-της ψυχής
-και του χαρακτήρα μας,
που μέσα στον κυκεώνα της καθημερινής τριβής με τα προβλήματα παραμένουν αδρανείς.

Σας ευχαριστώ.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Τύπος Θεσσαλονίκης" την Τρίτη 19 Δεκεμβρίου 2017

Συνέντευξη Θ.Καράογλου στo Focus Fm και στην εκπομπή της Μελίνας Καραπαναγιωτίδου (18-12-2017)

Τελετή βράβευσης νεοεισαχθέντων φοιτητών από οικογένειες του Δήμου Πυλαίας-Χορτιάτη, που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου 2017

Αρ. πρωτ.:2153 18/12/17

Θεσσαλονίκη, 18 Δεκεμβρίου 2017

Προς:
-Υπουργό Εθνικής Άμυνας
-Υπουργό Εσωτερικών

ΕΡΩΤΗΣΗ
«Διώχνουν την αεροπυρόσβεση από τη Θεσσαλονίκη»

Για πολλοστή φορά γινόμαστε μάρτυρες προσπαθειών, σαν να αποτελεί πλέον έθιμο, της μετεγκατάστασης της 383 Μοίρας Ειδικών Επιχειρήσεων Αεροπυρόσβεσης (ΜΕΕΑ) από την 113 Πτέρυγα Μάχης (ΠΜ) στη Θεσσαλονίκη στην 112 Πτέρυγα Μάχης στην Ελευσίνα.
Ευτυχώς, όλες οι μέχρι τώρα προσπάθειες μετεγκατάστασης έχουν πέσει στο κενό λόγω αναδίπλωσης της ηγεσίας του ΥΕΘΑ, αφού επί της ουσίας δεν υπάρχουν πραγματικοί επιχειρησιακοί ή οικονομικοί λόγοι που δικαιολογούν τη μετεγκατάσταση.
Το έργο της 383 ΜΕΕΑ είναι τεράστιας σημασίας, αφού έχει επιχειρήσει με επιτυχία χιλιάδες αποστολές αεροπυρόσβεσης τόσο στη Βόρεια Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό, ενώ συμμετέχει και σε πλήθος αποστολών έρευνας και διάσωσης. Αξίζει δε να επισημανθεί η ύπαρξη αρτιότατων εγκαταστάσεων στην 113 Π.Μ. (αποκλειστική χρήση υπόστεγου συντήρησης αεροσκαφών εργοστασιακού φορέα, υπερσύγχρονο αεροδρόμιο επιχειρήσεων κλπ), ενώ οι συνθήκες εκπαίδευσης γίνονται σε ευνοϊκότατο περιβάλλοντα χώρο.
Εύλογα, λοιπόν, δημιουργούνται ερωτήματα, ποιος είναι ο πραγματικός λόγος που ξανατίθεται το θέμα μετεγκατάστασης της 383 ΜΕΕΑ στην Ελευσίνα, σε ένα υπερκορεσμένο αεροδρόμιο, παράλληλα με την υποβάθμιση της 113 ΠΜ σε Σμηναρχία Μάχης αλλά και την προσωρινή μετεγκατάσταση της 380 Μοίρας ΑΣΕΠΕ που φιλοξενεί τα ιπτάμενα ραντάρ. Για μια ακόμη φορά διαφαίνεται η αδικαιολόγητη και αναίτια επιθυμία κάποιων «σκοτεινών κύκλων», προκειμένου να απογυμνωθεί η Θεσσαλονίκη, αλλά και η Βόρεια Ελλάδα γενικότερα, από επιχειρησιακές μονάδες του Ελληνικού στρατού.

Κατόπιν τούτων, ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί:

- Υπάρχουν πρόσφατες μελέτες που να εξετάζουν τα οφέλη αλλά και τη σκοπιμότητα αυτής της μετακίνησης;

- Ποιο θα είναι το συνολικό κόστος των παραπάνω μετεγκαταστάσεων και από πού θα καλυφθεί;

- Ποια είναι η θέση της ηγεσίας του Πυροσβεστικού Σώματος που έχει μεταξύ άλλων το σχεδιασμό και την ευθύνη της κάλυψης αναγκών της δασοπροστασίας στη Βόρεια Ελλάδα;
- Είναι ενήμερη η ηγεσία του Πυροσβεστικού Σώματος για την μετεγκατάσταση;

- Πως θα καλυφθεί η αντιπυρική προστασία για το 2018 εάν μετεγκατασταθεί η 383 ΜΕΕΑ;

Άρθρο Θ. Καράογλου στο politik.gr, που δημοσιεύτηκε την Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2017

"Η φλόγα παραμένει άσβεστη στον πυρσό"

Το 11ο συνέδριο αρχών και θέσεων της Νέας Δημοκρατίας που διεξάγεται αυτό το Σαββατοκύριακο στην Αθήνα, σηματοδοτεί ένα ποιοτικό πολιτικό άλμα προς τα εμπρός.

Δεν είναι μόνο ότι μας βοηθά να ξύσουμε τις... σκουριές του παρελθόντος. Το πρωτεύον είναι ότι θα συμβάλλει γόνιμα και δημιουργικά στην αναδόμηση του σήμερα, επιβεβαιώνοντας παράλληλα πως η φλόγα παραμένει άσβεστη στον πυρσό, φωτίζοντας το μέλλον της μεγάλης μας παράταξης.

Στις 16 και 17 Δεκεμβρίου, λοιπόν, δεν αμφισβητείται η προσήλωση της Νέας Δημοκρατίας στην ιδρυτική της διακήρυξη, αλλά παρουσιάζουμε το όραμά μας για την Ελλάδα του αύριο.

Υπογράφουμε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο εμπιστοσύνης και συμπόρευσης με κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδα ξεχωριστά. Βλέπετε, το έχει η μοίρα της Νέας Δημοκρατίας να της πέφτει πάντα ο κλήρος να βγάζει εκείνη την Ελλάδα στο ξέφωτο!

Αγκαλιάζοντας ξανά την κοινωνία θα επικυρώσουμε τους κεντρικούς άξονες των προγραμματικών μας θέσεων και θα παρουσιάσουμε στο σύνολο της χώρας την Ελλάδα που θέλουμε και μας αξίζει να ζούμε.

Την Ελλάδα της προόδου, της προκοπής, της δημιουργικότητας, των εξαγωγών, της σκέψης, της λογικής, της αριστείας, της παραγωγής. Την Ελλάδα χωρίς αυταπάτες, πολιτικούς κουτσαβακισμούς ή δήθεν «περήφανες» διαπραγματεύσεις που κοστίζουν ακριβά σε μια καθημαγμένη κοινωνία.

Γιατί οι Έλληνες αξίζουμε καλύτερα!

Με διευρυμένη συμμετοχή πολιτών με γνώσεις, εμπειρία και διάθεση προσφοράς, θα ακούσουμε τις αγωνίες του κόσμου.

Τον απλό πολίτη, τον εργαζόμενο, τον άνεργο, εκείνον που βιώνει την εγκληματικότητα, εκείνον που δοκιμάζεται από την υπερφορολόγηση και τη γραφειοκρατία, τον «πιστό στρατιώτη», τον «δυσαρεστημένο ψηφοφόρο», τον αναποφάσιστο.

Για εμάς προέχει η λεγόμενη «μεσαία τάξη» της οποίας υπήρξαμε εκφραστής και συμπαραστάτης για δεκαετίες. Και παρά το γεγονός ότι απομακρυνθήκαμε από αυτήν στα χρόνια της κρίσης, οφείλουμε να την πλησιάσουμε ξανά και να την πείσουμε ότι διαθέτουμε αποτελεσματικό και ειλικρινές σχέδιο να ξαναφέρουμε την ελπίδα και το χαμόγελο.

Αυτές είναι διαχρονικά οι βασικές συντεταγμένες της Νέας Δημοκρατίας, ως παράταξη ταγμένη ψυχή και σώμα στην υπηρεσία της ελευθερίας, της δημοκρατίας, του έθνους και του λαού.

Δεν είμαστε μια «κοινοπραξία» προσώπων, αλλά μια συντεταγμένη ομάδα με ξεκάθαρη ιδεολογική και πολιτική ταυτότητα.

Δεν είμαστε συνονθύλευμα συνιστωσών, μα ένα κόμμα που βάζει πάντα το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό.

Τρία χρόνια μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, η μεγαλύτερη πολιτική μας δικαίωση έρχεται από την αναγνώριση της χρησιμότητας των πολιτικών που εφαρμόσαμε κάθε φορά που κρατήσαμε στα χέρια μας το τιμόνι της χώρας. Για αυτό παραμένουμε ο μόνος σταθερός πόλος εξουσίας από τα κόμματα της Μεταπολίτευσης.

Φυσικά και κάναμε λάθη. Πολλά μάλιστα. Υπήρξαν σημαντικές παραλείψεις και αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς.

Ιστορικό μας χρέος, ωστόσο, είναι να αγκαλιάσουμε ξανά την κοινωνία. Πατριωτικό μας καθήκον να εγγυηθούμε την εθνική ανασυγκρότηση. Διαχρονική αποστολή να αμβλύνουμε την πόλωση.

Άρθρο Θ. Καράογλου στην εφημερίδα "Hellenic Mail" που δημοσιεύτηκε το Σάββατο 16 Δεκεμβρίου 2017

"Ομολογία αποτυχίας ο προϋπολογισμός του 2018"

Έξι είναι τα χαρακτηριστικά του προϋπολογισμού του 2018 που θα ψηφιστεί στις 19 Δεκεμβρίου από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Είναι fake (δηλαδή ψεύτικος), υπεραισιόδοξος, φοροκεντρικός, αντιαναπτυξιακός, κοινωνικά ανάλγητος και τέλος φέρνει νέα μέτρα λιτότητας.

Fake διότι λειτουργεί ως... fake news. Έχει κοντόφθαλμη επικοινωνιακή στόχευση μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει προσωρινά το αφήγημα της συγκυβέρνησης περί δήθεν οικονομικού success story.

Υπεραισιόδοξος γιατί είναι εξόφθαλμο ότι ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,57% του ΑΕΠ, περίπου 7 δισεκατομμύρια ευρώ, απλά δεν βγαίνει με τίποτα!
Φοροκεντρικός, γιατί μέσω των άδικων έμμεσων φόρων θα πλήξει ακόμα περισσότερο τα εισοδήματα μισθωτών, συνταξιούχων και ελεύθερων επαγγελματιών. Πιο συγκεκριμένα προβλέπει αύξηση των κρατικών εσόδων κατά 2,1 δισεκατομμύρια ευρώ συγκριτικά με το 2017, από τα οποία το 1,1 δισ. ευρώ (456 εκ. ευρώ φόροι εισοδήματος φυσικών προσώπων, 179 εκ. ευρώ ΕΝΦΙΑ-φόροι στην περιουσία και 517 εκ. ευρώ ΦΠΑ-φόροι κατανάλωσης) αφορούν άμεσα τα νοικοκυριά.

Αντιαναπτυξιακός γιατί προβλέπει μικρότερη ανάπτυξη (2,5%) σε σχέση με το 2017 (2,7%). Κοινωνικά ανάλγητος διότι μειώνει τις κοινωνικές δαπάνες 7,6% σε σύγκριση με το 2017. Και τέλος φέρνει νέα μέτρα λιτότητας ύψους 1,86 δισεκατομμύρια ευρώ, τα σημαντικότερα εκ των οποίων είναι η περικοπή του ΕΚΑΣ, η κατάργηση της απαλλαγής φόρου από ιατρικές δαπάνες, η κατάργηση έκπτωσης 1,5% σε φόρο από παρακράτηση μισθωτών και συνταξιούχων, η μείωση κατά 50% του επιδόματος θέρμανσης και η κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ στα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου.

Με λίγα λόγια, ο προϋπολογισμός του 2018 πιστοποιεί τις κυβερνητικές αυταπάτες μιας και είναι καταδικασμένος να τροποποιηθεί επί τα χείρω.

Αποτυπώνει την οπισθοδρόμηση της οικονομίας, στερείται οικονομικού ορθολογισμού και οράματος, φτωχοποιεί τους Έλληνες, τους καθιστά εξαρτημένους από τα κοινωνικά επιδόματα και είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι είναι προεκλογικός.

Απώτερος σκοπός του είναι να ανοίξει το δρόμο για εθνικές εκλογές το 2018, έχοντας προηγουμένως μοιράσει κάποια ψιχία ελεημοσύνης σε έναν ταλαιπωρημένο και εξουθενωμένο λαό.

Αυτή είναι άλλωστε η νέα μέθοδος χειραγώγησης που εφαρμόζει η Αριστερά, καθιστώντας τη ζωή των Ελλήνων ισοδύναμη με ένα μέρισμα και μια φορολοταρία.

Μοιράζουν κοινωνικό μέρισμα στη δεξιά τσέπη συμπολιτών μας για να πληρώσουν τις δυσβάσταχτες υποχρεώσεις τους και τους τα παίρνουν διπλάσια από την αριστερή...

Βάλανε εκατομμύρια συμπολίτες μας μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή να περιμένουν μήπως κληρωθεί ο Αριθμός Φορολογικού τους Μητρώου, την ίδια ώρα που Τσίπρας-Καμμένος απελευθερώνουν τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας.

Παραμονές των εορτών στήσανε ένα πανηγυρικό και αποπροσανατολιστικό κλίμα που θυμίζει τον... Τιτανικό! Φανταστείτε μονάχα τη σκηνή... Ενώ η κοινωνία «βουλιάζει» εξαιτίας της ακραίας υπερφορολόγησης, η κυβερνητική «ορχήστρα» παίζει μέχρι τέλους χαρούμενα τραγούδια. Και ας έχει χτυπήσει το καράβι στα... βράχια!

Όσο για το περίφημο υπερ-πλεόνασμα, τα περίπου 900 εκ. ευρώ δεν είναι προϊόν πραγματικής ανάπτυξης αλλά αποτέλεσμα της υπερβολικής φορολόγησης που επέβαλλαν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ στη μεσαία τάξη.

Και δυστυχώς τα μέτρα που ανέφερα παραπάνω είναι ένα μικρό μόνο μέρος των προσεχώς, μιας και ο συγκεκριμένος προϋπολογισμός λειτουργεί ως «γέφυρα» μεταξύ του 3ου και του 4ου μνημονίου, με υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2023 και διαρκή λιτότητα μέχρι το 2060.

Αυταπάτη, λοιπόν, και η δήθεν «καθαρή έξοδος» από τα μνημόνια το καλοκαίρι του 2018. Και το πιστοποιούν τα 82 «βαριά» προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της Γ' αξιολόγησης με περικοπές συντάξεων και αναθεώρηση των οικογενειακών επιδομάτων.

Φυσικά δεν πρέπει να λησμονούμε ότι το 2018 θα είναι η πρώτη χρονιά που θα φανούν σε όλη τους την έκταση και τα δραματικά αποτελέσματα του ασφαλιστικού μορφώματος Κατρούγκαλου. Αφενός γιατί τώρα αρχίζουν ουσιαστικά να εκδίδονται συντάξεις βάσει των νέων κανόνων, κάτι που θα επιφέρει μείωση έως και 40% στις κύριες συντάξεις συγκριτικά με το 2014. Και αφετέρου διότι ακόμη δεν έχουμε αξιόπιστα επίσημα στοιχεία για το μέγεθος της προσωπικής διαφοράς η οποία θα κοπεί με τον προϋπολογισμό του 2019.

Επί ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, λοιπόν, ισχύει το κάθε πέρυσι και καλύτερα, κάθε φέτος και χειρότερα!

Το ομολογούν οι αριθμοί. Την τριετία 2015-2016-2017 η Ελλάδα έχασε συνολικά 30 δισεκατομμύρια από το ΑΕΠ της σε σχέση με τις τότε προβλέψεις.
Το επιβεβαιώνουν με τον πλέον εμφατικό τρόπο οι δείκτες στην αγορά εργασίας, μα και η καθημερινότητα χιλιάδων νοικοκυριών.

Συνοψίζοντας, όταν η πραγματική ιστορία αποφασίσει να πάρει την πένα για να γράψει την κρίση της αναφορικά με τη διακυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, εκτιμώ ότι οι σελίδες που θα τους αφιερώσει θα είναι μαύρες. Όπως μαύρες είναι και οι ημέρες που βιώνει εδώ και τρία χρόνια η ελληνική κοινωνία.

Η ελπίδα που ευαγγελίζονταν έγινε «λεπίδα», θερίζοντας ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛέητα όνειρα και προσδοκίες. Και αυτό το αριστερό δράμα που βιώνουμε αποτυπώνεται με τον πιο περιγραφικό τρόπο στον προϋπολογισμό του 2018.