Άρθρο του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην εφημερίδα "30 ημέρες" του Ωραιοκάστρου, που δημοσιεύτηκε την Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2021
«Η Ελλάδα ως ανάχωμα στη στρατηγική της Τουρκίας στο Αφγανιστάν»
Η επιστροφή των Ταλιμπάν στην εξουσία του Αφγανιστάν προκαλεί γεωπολιτικές ανακατατάξεις και αλυσιδωτές αντιδράσεις σε ένα ευρύ γεωγραφικό φάσμα, το οποίο περιλαμβάνει και την Ελλάδα.
Το νέο ασταθές περιβάλλον που διαμορφώνεται στην «καρδιά» της Ασίας υπενθυμίζει ότι κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού ενός Κράτους πρέπει να θεμελιώνεται σε ισχυρούς θεσμούς. Επίσης «γεννά» έντονο προβληματισμό για τον τρόπο με τον οποίο η Τουρκία επιδιώκει να αυξήσει την επιρροή της στην περιοχή και να καθιερωθεί ως παγκόσμια ηγέτιδα δύναμη του μουσουλμανικού κόσμου.
Προσωπικά έχω αμφιβολίες για το κατά πόσο θα βγει σε καλό στην Άγκυρα η υπερεπέκταση που επιχειρεί. Και αυτό γιατί ο μεγαλοϊδεατισμός του Ταγίπ Ερντογάν, σε συνδυασμό με τα νεοοθωμανικά του οράματα, ωθούν σε αδιέξοδο τόσο την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας όσο και την οικονομία της.
Ωστόσο, δεν παύει να αποτελεί πραγματικότητα ότι η γειτονική χώρα βλέπει τη σκιά της και φαντασιώνεται ότι είναι ισοδύναμη της Κίνας και της Ρωσίας.
Εάν αυτήν την υπεροπτική συμπεριφορά την περιόριζε αποκλειστικά στα ανατολικά της σύνορα δεν θα αποτελούσε μείζον ζήτημα για την πατρίδα μας. Από τη στιγμή, όμως, που οι κινήσεις της μεταφράζονται σε νέα προσπάθεια εργαλειοποίησης του προσφυγικού-μεταναστευτικού ζητήματος, είναι σαφές ότι η Ελλάδα δεν θα καθίσει με σταυρωμένα τα χέρια.
Ήδη από την αρχή της κρίσης στο Αφγανιστάν η Κυβέρνηση αναλαμβάνει σημαντικές πρωτοβουλίες σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο, ενώ οι αρμόδιες Αρχές βρίσκονται σε εγρήγορση στις χερσαίες και θαλάσσιες πύλες εισόδου για πιθανή αύξηση των μεταναστευτικών-προσφυγικών ροών, αφού η πατρίδα μας έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να προστατεύσει τα σύνορά της. Ένα δικαίωμα που γίνεται διπλό καθήκον μιας και τα σύνορά μας αποτελούν σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την ανατολή.
Από τη δική μας πλευρά είμαστε έτοιμοι να στείλουμε εγκαίρως τα σωστά μηνύματα ώστε να αποφευχθεί μια μεταναστευτική κρίση παρόμοια με εκείνη του 2015, την οποία η Ευρώπη δεν είναι σε θέση να επωμιστεί. Παράλληλα, είναι επιτακτική ανάγκη να χαραχθεί μια ξεκάθαρη κοινή ευρωπαϊκή πολιτική η οποία θα έχει προληπτικά χαρακτηριστικά, θα διακρίνεται από συνέπεια και θα βασίζεται στις αρχές και τους κανόνες του διεθνούς δικαίου.
Αυτήν την φορά η Ευρώπη πρέπει να βρίσκεται μπροστά από τις εξελίξεις και όχι να τις ακολουθεί. Όπως, επίσης, πρέπει να διαχειριστεί την εκβιαστική συμπεριφορά της Άγκυρας όχι ως ένα μεμονωμένο γεγονός αλλά ως συνέχεια μιας επαναλαμβανόμενης πρακτικής, αρχής γενομένης με τα γεγονότα του Μαρτίου του 2020 στα ελληνοτουρκικά σύνορα, με απώτερο σκοπό να αποκομίσει πολιτικά και οικονομικά κέρδη.
