Άρθρο του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στο έντυπο της ιστοσελίδας «Thesstoday.gr», για την 85η ΔΕΘ, που δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο
«Οι αναμνήσεις μου από την παλιά Θεσσαλονίκη»
Στα δικά μου μάτια η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη στην οποία αξίζει να ζεις! Μια πόλη η οποία διαθέτει εντυπωσιακές γωνιές, θεματικές διαδρομές, εντυπωσιακή θέα, ένδοξη ιστορία, έντονο παρόν και αναμφίβολα πλούσιο μέλλον.
Ξεκίνησα να την «ανακαλύπτω» στα μαθητικά μου χρόνια, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1970, κυρίως τα Σαββατοκύριακα, όταν έφευγα από το Ζαγκλιβέρι και έφτανα στο κέντρο της πόλης με το λεωφορείο του ΚΤΕΛ και έγινα μόνιμος κάτοικος όταν πέρασα στις πανελλαδικές εξετάσεις.
Ως φοιτητής, προορισμός μου ήταν το ιστορικό μπαρ «Sante», στην οδό Μητροπόλεως 70, ιδιοκτησίας του ξαδέλφου μου, Γιώργου Καράογλου, που ήταν γνωστός στην πιάτσα ως Γιώργος Κίκης. Εκεί εργαζόμουν ως σερβιτόρος στην αρχή, barman στη συνέχεια, σε χρόνια ανέμελα, ανέφελα και αθώα. Έβγαζα το μεροκάματο και μάλιστα ήμουν πρόσωπο εμπιστοσύνης του ξαδέλφου μου, ο οποίος με είχε ορίσει υπεύθυνο για την τροφοδοσία και τις αγορές των προϊόντων.
Όπως σήμερα, έτσι και τότε, η οδός Μητροπόλεως ήταν το «κέντρο» της πόλης. Πολύβουος δρόμος, γεμάτος κίνηση και συμπολίτες μας οι οποίοι απολάμβαναν τη βόλτα τους.
Ένα άλλο σημείο της πόλης με το οποίο έχω «δεθεί» συναισθηματικά είναι η οδός Μοναστηρίου, εκεί όπου βρίσκεται το πολιτικό μου γραφείο. Θυμάμαι τις δεκαετίες του 80 και του 90 τα μεγάλα δέντρα που υπήρχαν στο διαχωριστικό διάζωμα, προσφέροντας δροσιά και ένα ξεχωριστό τοπίο σε μια κεντρική οδική αρτηρία που ενώνει τη δυτική με την ανατολική πλευρά της Θεσσαλονίκης.
Τρίτο ξεχωριστό σημείο για εμένα αποτελεί και η οδός Κόδρου 4-6 στην Άνω Πόλη. Σε αυτήν τη διεύθυνση βρισκόταν το πρώτο σπίτι που νοίκιασα ως φοιτητής και συχνά-πυκνά περνώ από το σημείο αναπολώντας παλαιούς έρωτες, τη φοιτητική ζωή, αλλά και τους αγώνες που έδωσα για την παράταξη με καλούς φίλους και μέλη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και της ΟΝΝΕΔ.
Εκεί, οι αναμνήσεις πάντα ζωντανεύουν και στριφογυρίζουν στο μυαλό ενώνοντας το χθες με το σήμερα. Και αυτό γιατί τολμώ να πω ότι έζησα χρόνια όμορφα και μοναδικά, που γινόντουσαν ακόμα πιο έντονα γιατί είχα τη χαρά και το προνόμιο να ζω και να μεγαλώνω στην όμορφη και πολυτραγουδισμένη Θεσσαλονίκη. Μια πόλη μοναδική, μια πόλη ερωτική, μια πόλη στην οποία -θα επαναλάβω ότι- αξίζει να ζεις.
