Άρθρο του Βουλευτή Β' Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην εφημερίδα «Παραπολιτικά», που δημοσιεύτηκε το Σάββατο 21 Αυγούστου 2021
«Να κάνουμε ειρήνη με την φύση»
Ο πύρινος εφιάλτης που βίωσαν συμπατριώτες μας στην Αττική, την Ηλεία, την Εύβοια και σε κάθε άλλη περιοχή της χώρας, όπου οι φλόγες έκαψαν περιουσίες και πράσινο, επιβεβαιώνει ότι το μεγαλύτερο λάθος που διαπράττουμε ως κοινωνία είναι η βαθιά υπεροψία μας απέναντι στη φύση.
Αντί να παραδεχθούμε τα «εγκλήματα» που διαπράξαμε εις βάρος της, εξακολουθούμε να βρισκόμαστε σε «πόλεμο» μαζί της, γι' αυτό και οι ειδικοί επιστήμονες που συνέταξαν τον περασμένο Ιούνιο την έκθεση του ΟΗΕ για το κλίμα προειδοποιούν πως -δυστυχώς- τα χειρότερα είναι μπροστά μας.
Σύμφωνα με τους ειδικούς η ζωή στη γη το 2050 θα είναι διαφορετική από αυτήν που γνωρίζουμε σήμερα, με τις οδυνηρές συνέπειες να εντοπίζονται στην εξαφάνιση ειδών, στην έλλειψη νερού, στους εκτοπισμούς πληθυσμών και τον υποσιτισμό.
Η επιστημονική αλήθεια είναι αμείλικτη. Τα επόμενα 29 χρόνια σχεδόν 2,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι εκτιμάται ότι θα επηρεαστούν δραματικά από καύσωνες και πλημμύρες. Επιπλέον, όπως αναφέρει η έκθεση, αν η θερμοκρασία του πλανήτη αυξηθεί από 2 έως 3 βαθμούς Κελσίου, το 54% των θαλάσσιων και χερσαίων ειδών ενδέχεται να εξαφανιστεί μέχρι το τέλος του αιώνα.
Την κατάσταση περιέγραψε πολύ γλαφυρά ο Γενικός Γραμματέας της Ακαδημίας Αθηνών και Εκπρόσωπος της Ελλάδας για την κλιματική αλλαγή, κ. Χρήστος Ζερεφός, όταν σε πρόσφατη συνέντευξη κατέστησε σαφές ότι θα πρέπει «να μάθουμε να ζούμε δυστυχώς με ακραία φαινόμενα».
Βρισκόμαστε, λοιπόν, στο σημείο που η επίκληση της κλιματικής αλλαγής δεν είναι δικαιολογία, αλλά πραγματικότητα. Προφανώς η αλλαγή του κλίματος δεν βάζει τις φωτιές αλλά δημιουργεί τις συνθήκες για περισσότερες και καταστροφικότερες πυρκαγιές, σαν αυτές που έπληξαν την πατρίδα μας και είναι πολύ πιθανό να την πλήξουν ξανά στο μέλλον.
Άρα είναι επιτακτική ανάγκη να χαράξουμε μια νέα στρατηγική πρόληψης, κατάσβεσης και αποκατάστασης, η οποία θα απαντά πειστικά στα ακραία φαινόμενα. Το θέμα έθεσε πολύ εύστοχα στη δημόσια διαβούλευση ο καθηγητής Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών, κ. Ευθύμιος Λέκκας, εξηγώντας ότι σε επίπεδο πρόληψης πρέπει να χαρτογραφήσουμε εκ του μηδενός τους κινδύνους, να αναβαθμίσουμε την εκπαίδευση μας, να βελτιώσουμε την ετοιμότητά μας. Σε επίπεδο επέμβασης να αξιολογήσουμε ξανά τους τρόπους αντίδρασης. Και στο μέτωπο της αποκατάστασης να δούμε πως οι περιοχές που υφίστανται την καταστροφή θα ανακάμπτουν πιο γρήγορα.
Όμως για να επιτύχουμε όλα τα παραπάνω πρέπει προηγουμένως να κάνουμε ειρήνη με τη φύση.
Να την σεβαστούμε και να την αφουγκραστούμε, αντιλαμβανόμενοι ότι δεν είμαστε εμείς οι κυρίαρχοι. Μας το δείχνει, εξάλλου, με τον τρόπο της!
Κλείνοντας, οφείλω να γράψω μερικές γραμμές για εκείνους που καθισμένοι αναπαυτικά στην ασφάλεια του καναπέ τους ασκούσαν δηλητηριώδη κριτική και έκαναν κακόβουλες υποδείξεις μέσω των social media σε όσους έδιναν τη σκληρή μάχη με την ασύμμετρη απειλή. Είναι προφανές ότι επιδίωκαν μια επικοινωνιακή «ρεβάνς» για το Μάτι. Η προσπάθεια τους να δρέψουν μικροκομματικά οφέλη από τον όλεθρο ήταν άθλια. Η μόνη δικαιολογημένη αντίδραση είναι όσων είδαν τους κόπους μιας ζωής να γίνονται παρανάλωμα του πυρός.
Όσο για την ώρα του απολογισμού, της κριτικής και της αυτοκριτικής, αυτή θα έρθει τον κατάλληλο χρόνο, όπως άλλωστε δεσμεύτηκε ο Πρωθυπουργός.
