Άρθρο του Βουλευτή Β΄Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην ιστοσελίδα «Themagazine.gr», που δημοσιεύτηκε το Σάββατο 06 Μαρτίου 2021
«Το νόημα της επανάστασης του 1821 και η συμβολή της Μακεδονίας στην Εθνική Παλιγγενεσία»
Ο καλύτερος εορτασμός ενός μεγάλου γεγονότος είναι η ακριβής γνώση του. Γι' αυτό, μετρώντας αντίστροφα για την ιστορική επέτειο των 200 χρόνων από την 25η Μαρτίου του 1821, καλούμαστε να πιάσουμε από την αρχή το νήμα της ιστορίας αξιοποιώντας τα διδάγματα της Εθνικής Παλιγγενεσίας ως κίνητρο περίσκεψης.
Η συλλογική μνήμη πρέπει να αποτελέσει στυλοβάτη της εθνικής συνείδησης ώστε να αναλογιστούμε τη βαρύτητα της φράσης «ελευθερία ή θάνατος» που κυριάρχησε στον εθνικοαπελευθερωτικό μας αγώνα. Διότι μονάχα έτσι θα κατανοήσουμε τη σημασία της «στροφής» του Εθνικού μας ύμνου που αναφέρει «χαίρε, ω χαίρε, ελευθεριά»!
Διακόσια χρόνια μετά οφείλουμε να πιστέψουμε ξανά στον υγιή πατριωτισμό και στην οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας. Να «ακουμπήσουμε» στο αγωνιστικό σθένος, τη φιλοτιμία, την εθνική ενότητα, την πίστη στις ιστορικές μας παραδόσεις και τις άλλες αναγεννητικές ιδιότητες που σε κρίσιμες στιγμές αναβάπτισαν την εθνική μας ψυχή. Υπό αυτό το πρίσμα, οι Βορειοελλαδίτες έχουμε χρέος να γνωστοποιήσουμε σε όλη τη χώρα τη συμβολή της Μακεδονίας στην Επανάσταση του 1821.
Η ελευθερία μπορεί να κάλπασε στην ευλογημένη γη μας 91 χρόνια μετά, ωστόσο το όραμα της αποτίναξης του οθωμανικού ζυγού συγκινούσε τους Μακεδόνες χρόνια πριν ο Παλαιών Πατρών Γερμανός σημάνει την ώρα της ελευθερίας.
Και όταν η σπίθα του ξεσηκωμού έγινε πυρκαγιά, οι πρόγονοί μας στη Μακεδονία λειτούργησαν ως «ασπίδα» καθυστερώντας, αποδιοργανώνοντας και καταστρέφοντας σημαντικές δυνάμεις των Τούρκων που σε διαφορετική περίπτωση θα χρησιμοποιούνταν στις επιχειρήσεις του Οθωμανικού στρατού στην υπόλοιπη Ελλάδα για να καταπνίξουν την επανάσταση. Χάρη σε εκείνους ο αγώνας εδραιώθηκε και πέτυχε στην υπόλοιπη Ελλάδα. Βλέπετε, ο ξεσηκωμός του Έθνους δεν υπήρξε ένα γεωγραφικά μεμονωμένο περιστατικό της Πελοποννήσου, της Στερεάς Ελλάδας και των νησιών του Αιγαίου, αλλά ήταν ένα καθολικό γεγονός που συντάραξε συθέμελα τον Ελληνισμό.
Σπουδαίες προσωπικότητες της εποχής όπως οι Σιατιστινοί Μαρκίδες Πούλιου, ο Κωνσταντίνος Δούκας, ο Θεοχάρης Τουρούντζιας, οι Καστοριανοί Παναγιώτης και Ιωάννης Εμμανουήλ, καθώς και πολλοί άλλοι, στάθηκαν δίπλα στον εθνομάρτυρα Ρήγα Φεραίο. Το αίμα ηρώων όπως ο Σερραίος Εμμανουήλ Παπάς που έδρασε στη Χαλκιδική, ο Διαμαντής Νικολάου από την Πιερία, ο Αναστάσιος Καρατάσος από τη Βέροια, ο Παναγιώτης Ναούμ από την Έδεσσα, ο Ιωάννης Παπαρέσκας από την Καστοριά, ο καπετάν Χάψας, «πότισε» τη Μακεδονική γη, δείχνοντας το δρόμο προς την ελευθερία και δημιουργώντας ηρωική παράδοση, που επηρέασε τις νεότερες γενιές των συμπατριωτών μας.
Το άσβεστο πάθος τους για την εθνική αποκατάσταση, υπήρξε πρόδρομος του Μακεδονικού Αγώνα και των Βαλκανικών Πολέμων. Κάνω αυτήν την επισήμανση γιατί η συνεισφορά της Μακεδονίας στους εθνικούς αγώνες δεν πρέπει ούτε να υποτιμάται, ούτε να αγνοείται. Είναι ιστορικά αδικημένη, αλλά ισότιμη και εξίσου ένδοξη. Αυτός είναι ο λόγος που ήρωες όπως οι παραπάνω, αλλά και πολλοί άλλοι, αξίζουν δικαιωματικά να στέκουν στο βάθρο της αθανασίας δίπλα στον Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη, τον Ανδρούτσο, τον Μπότσαρη, τον Παπαφλέσσα και τους άλλους. Τους οφείλουμε ένα στεφάνι δόξας, καθώς η προσφορά τους στην πατρίδα υπήρξε καρπός του πατριωτικού πόθου για ελευθερία, εθνική αποκατάσταση και άλλαξε το ρου της Ελλάδας.
Ας σεβαστούμε, λοιπόν, την ιστορία και ας πράξουμε το καθήκον μας διδάσκοντας τη συμβολή της Μακεδονίας στην εθνική ανεξαρτησία.
