Άρθρο Θ. Καράογλου στην εφημερίδα «Thessnews» το Σάββατο 02 Φεβρουαρίου 2019
«Η τιμωρία τους στην κάλπη πρέπει να είναι παραδειγματική»
Το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής, λίγες μόνο ώρες μετά την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, είχα πάρει το δρόμο για το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» προκειμένου να επιστρέψω στη Θεσσαλονίκη.
Στο διπλανό κάθισμα στο συρμό του Μετρό καθόταν μια ηλικιωμένη γυναίκα. Ήταν απογοητευμένη και ήθελε να πιάσει κουβέντα. «Που να το φανταζόμουν», μου είπε, «ότι θα ξημέρωνε η ημέρα που θα άκουγα εκπρόσωπο του λαού να υποστηρίζει μέσα στη Βουλή ότι η Μακεδονία έγινε ελληνική». Ήταν «πικραμένη» από τον Αλέξη Τσίπρα γιατί, όπως εξήγησε, άλλα υποσχέθηκε και άλλα έπραξε. Παραδέχθηκε ότι ψήφισε με θυμό για το παλιό πολιτικό σύστημα επειδή της «έκοψε» τη σύνταξη λόγω των μνημονίων, αλλά και για να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ. Που να ήξερε ότι η ελπίδα που της έταξαν θα γινόταν λεπίδα για τη σύνταξη και το ΕΚΑΣ της...
Η συζήτηση κράτησε περίπου 25 λεπτά. Ωστόσο, η φράση που μου έμεινε από την όλη κουβέντα μας ήταν το «που να το φανταζόμουν...».
Αυτές οι τέσσερις λέξεις περιέχουν μέσα τους την πικρή αλήθεια για όσα ακραία και πολιτικά παράδοξα βιώνουμε ως χώρα την τετραετία της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Το ξεπούλημα του ονόματος, της ιστορίας και της γλώσσας της Μακεδονίας μας ήταν η μόνη προεκλογική δέσμευση που τήρησε ο Αλέξης Τσίπρας. Μαζί με τους «συντρόφους» του το έλεγε ξεκάθαρα από το 2008, υπερασπιζόμενος το δικαίωμα των Σκοπίων στον περίφημο «αυτοπροσδιορισμό». Μόνο που τότε πολλοί παρίσταναν πως είτε δεν καταλάβαιναν, είτε δεν άκουγαν. Και ας τα λέγαμε εμείς... Και ας προειδοποιούσαμε για τα δεινά που έρχονται, κόντρα στη συριζαϊκή προπαγάνδα που είχε κάνει «σημαία» το περίφημο «ή αυτοί ή εμείς! Ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν!»
Δυστυχώς, αντί για τα καλύτερα ήρθαν τα χειρότερα, διότι πολύ απλά αυτοί είναι! Από τον Γενάρη του 2015 μας κυβερνά μια «παρέα» ιδεοληπτικών που έχει βαλθεί να «τελειώσει» τη χώρα.
Μισούν κάθε τι ελληνικό. Συμπεριφέρονται ως πολιτικοί «φεουδάρχες». Παριστάνουν ότι μιλούν εξ ονόματος του λαού, αλλά στην πραγματικότητα τον περιφρονούν. Παρεμβαίνουν στη Δικαιοσύνη, απαξιώνουν τους θεσμούς, χαρίζουν στα άκρα όσους έχουν αντίθετη άποψη από τη δική τους. Έχουν το θράσος να εξακολουθούν να επικαλούνται το «ηθικό τους πλεονέκτημα» που οδήγησε σε υπερπλεόνασμα διαφθοράς στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα στη σχετική παγκόσμια κατάταξη να έχουμε κατρακυλήσει στην προτελευταία θέση μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Έφτασαν στο σημείο να ξεπουλήσουν μέχρι και τη Μακεδονία μας προκειμένου να ξεπληρώσουν στους «συμμάχους» τους το οικονομικό «γραμμάτιο» του 2015, όπως έγραψε πρόσφατα το έγκυρο περιοδικό «Politiko».
Και τώρα, κάτω από τις δήθεν «θετικές» ειδήσεις στον τομέα της οικονομίας, προσπαθούν να «θάψουν» στη συνείδηση του κόσμου τη ντροπιαστική Συμφωνία των Πρεσπών.
Η αύξηση του κατώτατου μισθού που υπόσχονται εξανεμίζεται από τη μείωση του αφορολόγητου που θα ισχύσει -με δική τους υπογραφή- από την πρωτοχρονιά του 2020. Δεν είναι «εμβληματική απόφαση», όπως την χαρακτήρισε η υπουργός Εργασίας, αλλά φθηνό επικοινωνιακό τρικ. Σκεφθείτε μονάχα ότι εξαιτίας της μείωσης του αφορολόγητου στα 5.685 ευρώ -από 8.636 ευρώ που είναι σήμερα- εκατομμύρια φορολογούμενοι θα κληθούν να πληρώσουν υψηλότερους φόρους. Μεταξύ αυτών και εκείνοι που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό.
Όσον αφορά στους πανηγυρισμούς για το πενταετές ομόλογο, τους υπενθυμίζω ότι δανειστήκαμε με το υψηλότερο επιτόκιο της Ευρωζώνης (3,6%), την ίδια ώρα που η Πορτογαλία (η οποία επίσης βγήκε πρόσφατα από τα μνημόνια) δανείζεται 10 φορές φθηνότερα από την Ελλάδα (0,33%).
Για αυτό και τώρα που πλησιάζει η ώρα της κάλπης, η τιμωρία τους πρέπει να είναι παραδειγματική! Η χώρα δεν έχει περιθώριο για άλλους πειραματισμούς. Ας πάψουμε ως Έθνος να πυροβολούμε τα πόδια μας δίνοντας ψήφο στα κόμματα της διαμαρτυρίας που αποδεδειγμένα είναι κενά περιεχομένου-ιδεολογίας και ας αξιοποιήσουμε το εκλογικό μας δικαίωμα ως χρήσιμο εργαλείο.
Ας λύσουμε τον «γόρδιο δεσμό» της χαμένης τετραετίας που μας ταλαιπωρεί και ας βάλουμε τις βάσεις για την Ελλάδα της ευθύνης και της πατριωτικής στάσης.
Και το αξίζουμε και το μπορούμε!
