Άρθρο Θ. Καράογλου στην εφημερίδα «Τύπος Θεσσαλονίκης», που δημοσιεύτηκε την Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2018
«Εθνικά επιζήμιος ο... λογαριασμός Τσίπρα-Καμμένου»
Τα όσα συμβαίνουν στην πολιτική ζωή του τόπου μας μετά την καρατόμηση του Νίκου Κοτζιά από το υπουργείο Εξωτερικών, μας οδηγούν σε χρήσιμα συμπεράσματα.
Πρώτα από όλα ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας πρωθυπουργός υπό προθεσμία. Πολιτικά αδύναμος, πρωθυπουργεύει σε μια κυβέρνηση του Πάνου Καμμένου. Ποιο προϊόν συναλλαγής τον οδήγησε σε αυτήν την πολιτική «ομηρία» το γνωρίζει μονάχα ο ίδιος... Εγώ κρατώ ότι οι αρμόδιοι θεσμικοί παράγοντες κινητοποιήθηκαν -με μεγάλη καθυστέρηση είναι η αλήθεια- και ερευνούν τις εκατέρωθεν καταγγελίες Καμμένου-Κοτζιά για τη διαχείριση των απόρρητων κονδυλίων, προκειμένου να διαφωτίσουν κάθε πτυχή της υπόθεσης.
Το δεύτερο συμπέρασμα έχει να κάνει με την επικίνδυνη Λουδοβίκεια συμπεριφορά που επιδεικνύουν οι «εξουσιολάγνοι» που κρατούν στα χέρια τους τις τύχες της χώρας και πώς αυτή παρασέρνει ένα ολόκληρο Έθνος σε δύσβατα μονοπάτια.
Από τους μέχρι τώρα χειρισμούς τους είναι προφανές ότι οι Αλέξης Τσίπρας και Πάνος Καμμένος δεν έχουν το «καθαρό μυαλό» να αντιληφθούν ότι οι πολιτικές αποφάσεις που λαμβάνουν φέρνουν την Ελλάδα προ τετελεσμένων. Είτε από άγνοια, είτε από απουσία αντίληψης και μακρόπνοου σχεδιασμού, οι στρατηγικές που έχουν χαράξει αποδεικνύονται εθνικά επιζήμιες και οι συνέπειές τους θα γίνουν ορατές στο άμεσο μέλλον.
Δείτε, για παράδειγμα, τα αποτελέσματα της συμφωνίας των Πρεσπών. Προτού καλά-καλά ολοκληρωθεί η πρώτη ψηφοφορία στη Βουλή των Σκοπίων, σε δημοσίευμα της κατά τα άλλα σοβαρής γερμανικής εφημερίδας «Suddeutsche Zeitung» γίνεται λόγος για «καταπιεσμένη μακεδονική μειονότητα σε χωριά της Βορείου Ελλάδας» και για τη «μυστική μακεδονική κουλτούρα» της «καταπιεσμένης μακεδονικής μειονότητας της Έδεσσας».
Το γεγονός ότι μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει καμία αντίδραση από την ελληνική πλευρά, δείχνει πολλά... Αλλά ποιος να αντιδράσει; Ο παραιτηθείς Νίκος Κοτζιάς ο οποίος δηλώνει «περήφανος» για τη συμφωνία της ντροπής, ο διάδοχός του Αλέξης Τσίπρας που δηλώνει αποφασισμένος να την ολοκληρώσει ή ο Πάνος Καμμένος ο οποίος βρίσκεται με το ένα πόδι εντός και το άλλο εκτός κυβέρνησης, παριστάνοντας τη μια ημέρα τον «Μακεδονομάχο» και την επομένη τον εγγυητή της κυβερνητικής σταθερότητας;
Δυστυχώς αυτές είναι οι συνέπειες του αριστερού... οράματος που κάποιοι -εύκολοι στα μεγάλα λόγια-θέλησαν να εφαρμόσουν στην πατρίδα μας. Για να κάνουν πράξη τις πολιτικές τους ονειρώξεις αναμάσησαν εύπεπτες θεωρίες από εκείνες που γίνονται εύκολα αποδεκτές και «βάφτισαν» προοδευτικό καθετί διαλυτικό της κοινωνίας.
Δεν δίστασαν, μάλιστα, να αναμοχλεύσουν ακόμη και διχαστικά πάθη, προκειμένου να ταυτιστούν με τα ένστικτα ενός πολύ μικρού τμήματος της κοινωνίας μας.
Βλέπετε, το κύριο ζητούμενο για αυτούς ήταν η «κατάληψη» της εξουσίας, αδιαφορώντας για τις «πληγές» που προκαλεί ο λαϊκισμός στο σώμα της Δημοκρατίας και οι οποίες παραμένουν μόνιμα ανοιχτές, αιμορραγώντας διαρκώς...
Έχοντας πλέον όλοι αντιληφθεί το πολιτικό παιχνίδι που έπαιξαν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ εις βάρος του λαού μας, ήρθε η ώρα ο καθένας και η κάθε μια από εμάς να αναλάβει τις ευθύνες του και να εργαστούμε από κοινού ώστε η Ελλάδα να μετεξελιχθεί από μια λαϊκιστική δημοκρατία του σήμερα, σε κοινωνία της γνώσης και της μεταρρύθμισης.
Η πατρίδα μας δεν χρειάζεται αλλαγή, αλλά απαλλαγή από τους καταλύτες ενδυνάμωσης του λαϊκισμού. Θα περπατήσουμε με το βλέμμα στραμμένο στο αύριο, μόνο αν αφήσουμε πίσω μας τις παθογένειες του χθες.
Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Ούτε φυσικά και άλλη ευκαιρία.
Οι συνθήκες είναι ώριμες για να κάνουμε το βήμα προς το μέλλον. Στο χέρι μας είναι να το επιχειρήσουμε και να τα καταφέρουμε. Μπορούμε!
