Άρθρο Θ. Καράογλου στο «Vimapress.gr» που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη 21 Ιουνίου 2018
«Ξεπούλησαν το όνομα της Μακεδονίας μας για μια... γραβάτα»
Αλέξης Τσίπρας και Νίκος Κοτζιάς ξεπούλησαν το όνομα και την ιστορία της Μακεδονίας μας για να πάρουν ως αντάλλαγμα τη... γραβάτα του Ζάεφ!
Έσβησαν κάθε εθνική «κόκκινη γραμμή» που είχαμε θέσει στο παρελθόν, διαπραγματεύτηκαν εν κρυπτώ αφήνοντας στο «σκοτάδι» το Κοινοβούλιο και έφεραν μια ολόκληρη χώρα μπροστά σε τετελεσμένα γεγονότα, αποκαλώντας μάλιστα «ακραίους» εκατομμύρια Έλληνες που αντιστέκονται στην παραχάραξη της αδιαμφισβήτητης ιστορικής αλήθειας βροντοφωνάζοντας με όλη τη δύναμη της ψυχής τους πως η Μακεδονία είναι μια και είναι ελληνική!
Το επιχείρημα που προτάσσει το Μέγαρο Μαξίμου είναι ότι με τη συγκεκριμένη συμφωνία η Ελλάδα «κερδίζει» την ειρήνη και τη συμφιλίωση με τα Σκόπια, το θεωρώ απλά ανάξιο σχολιασμού. Και αυτό γιατί με το γειτονικό κρατίδιο έχουμε ΚΑΙ εμπορικές σχέσεις, αλλά ΚΑΙ καλή γειτονία.
Το αποδεικνύουν οι εκατοντάδες ελληνικές επιχειρήσεις που έχουν εγκατασταθεί στα Σκόπια για φορολογικούς λόγους, παράγοντας το 20% του ΑΕΠ του κρατιδίου. Το επιβεβαιώνουν οι χιλιάδες Σκοπιανοί οι οποίοι κατακλύζουν κάθε χρόνο τις ελληνικές παραλίες για τουρισμό χωρίς να αντιμετωπίζουν κανένα απολύτως πρόβλημα. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους συμπατριώτες μας που περνούν τα σύνορα για να επισκεφθούν τα καζίνο των Σκοπίων ή να βάλουν καύσιμα...
Ποια είναι, λοιπόν, τα «ελληνικά συμφέροντα» που εξυπηρετεί η -εγκληματική κατ' εμέ και σίγουρα όχι «πατριωτική» όπως πιστεύει ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών- συμφωνία;
Ποιο ήταν άραγε το «κίνητρο» που «έπεισε» τον Αλέξη Τσίπρα να κλείσει άρον-άρον το Σκοπιανό με δυσμενείς για την Ελλάδα όρους, από τη στιγμή που μέχρι πρότινος η χώρα μας βρισκόταν σε θέση διπλωματικής ισχύος ως παράγοντας σταθερότητας της Ν.Α. Ευρώπης;
Εάν ισχύουν όσα ομολογούν -κατόπιν εορτής- βουλευτές και στελέχη των ΑΝΕΛ ότι η κυβέρνηση αντάλλαξε το όνομα, την εθνότητα και τη γλώσσα, με μια μελλοντική ρύθμιση χρέους, τότε δεν χωρά καμία αμφιβολία πως προχώρησαν χωρίς κανέναν δισταγμό σε μια εθνικά επιζήμια συνδιαλλαγή, υποθηκεύοντας ουσιαστικά το μέλλον της Μακεδονίας μας, με απώτερο σκοπό να παρατείνουν την παραμονή τους στην εξουσία. Αυτό το βάρος θα τους στιγματίσει για την υπόλοιπη πολιτική τους διαδρομή.
Βέβαια δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η «συμφωνία» που πέτυχαν Τσίπρας-Κοτζιάς απηχεί την προσωπική και πολιτική τους θέση. Διαχρονικά ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει με περισσή προκλητικότητα ότι τα Σκόπια πρέπει να αναγνωριστούν με τη συνταγματική τους ονομασία.
Υπό αυτό το πρίσμα δεν θεωρώ καθόλου τυχαίο ότι επιλέχθηκε το χωριό Ψαράδες στις Πρέσπες για να υπογραφεί η συμφωνία. Είναι το ίδιο χωριό που στις 25 και 26 Μαρτίου του 1949 συνήλθε το 2ο συνέδριο του ΝΟΦ, με τον τότε ηγέτη του ΚΚΕ Νίκο Ζαχαριάδη να διακηρύττει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του «μακεδονικού» λαού. Και όπως γνωρίζετε πολύ καλά οι συμβολισμοί στην πολιτική έχουν τη δική τους ξεχωριστή σημασία.
Κατά την προσωπική μου άποψη, λοιπόν, πιστεύω ότι μέσω της διαπραγμάτευσης για το Σκοπιανό ο ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε να πάρει ετεροχρονισμένη... εκδίκηση από την ιστορία. Δεδομένου ότι τα στελέχη του ζουν μέσα στους κατασκευασμένους μύθους της Αριστεράς, δεν μου προκαλεί καμία εντύπωση η αδιαφορία που επέδειξαν τόσο για τη σημασία του Μακεδονικού Αγώνα, όσο και για τη θυσία των Μακεδονομάχων.
Άλλωστε, δεν περιμένα διαφορετική συμπεριφορά από εκείνους που είχαν το θράσος να αποκαλέσουν «ακραίους» και «όχλο» τους χιλιάδες συμπατριώτες που διαδήλωσαν μαζικά και ειρηνικά σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας.
