(Άρθρο): "Μας εκδικούνται"

Άρθρο Θ. Καράογλου στην εφημερίδα «Δημοκρατία» που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη 20 Ιουνίου 2018

«Μας εκδικούνται»

Απαράβατος κανόνας κάθε επωφελούς διαπραγμάτευσης είναι όταν κάθεσαι στο τραπέζι των συζητήσεων να δίνεις και να παίρνεις κάτι, μέσα από αμοιβαίες υποχωρήσεις. Να αναζητάς τη «χρυσή» τομή και ενίοτε να επιδιώκεις τον συμβιβασμό, έχοντας προηγουμένως διασφαλίσει ότι δεν θα υποχωρήσεις από την τελευταία γραμμή άμυνας που έχεις θέσει και πως αποκόμισες κάποιο όφελος που θα σε βοηθήσει στο άμεσο μέλλον.

Στην προκειμένη περίπτωση που αφορά το μείζον εθνικό θέμα του Σκοπιανού, οι Αλέξης Τσίπρας και Νίκος Κοτζιάς τα έκαναν όλα λάθος! Είτε από ιδεολογικές εμμονές, είτε γιατί έτσι τους... υπαγόρευσαν, έδωσαν τα πάντα στην κυβέρνηση Ζάεφ «ξεπουλώντας» το όνομα, την εθνότητα, τη γλώσσα, την είσοδο στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., χωρίς να έχουν κερδίσει τίποτα.

Το κυβερνητικό αντεπιχείρημα ότι με τη συμφωνία η Ελλάδα διασφαλίζει ειρήνη και συμφιλίωση το θεωρώ ανάξιο λόγου, διότι πολύ απλά ΚΑΙ εμπορικές σχέσεις διατηρούμε ΚΑΙ καλή γειτονία έχουμε.

Το 20% του ΑΕΠ των Σκοπίων (το οποίο ανέρχεται σε 10 δισεκατομμύρια ευρώ), οφείλεται σε ελληνικές επιχειρήσεις που έχουν εγκατασταθεί στο γειτονικό κρατίδιο κυρίως για φορολογικούς λόγους. Την ίδια ώρα χιλιάδες συμπατριώτες μας περνούν (δυστυχώς) τα σύνορα στη Δοϊράνη, την Ειδομένη και τη Γευγελή για να βάλουν βενζίνη ή να επισκεφθούν τα καζίνο χωρίς να αντιμετωπίζουν το παραμικρό πρόβλημα από τις Σκοπιανές τελωνειακές αρχές, ενώ χιλιάδες Σκοπιανοί κατακλύζουν τις ελληνικές παραλίες για τουρισμό...

Ποια σκοπιμότητα, λοιπόν, υπαγόρευσε στην κυβέρνηση να κλείσει με τη διαδικασία του κατεπείγοντος μια -εις βάρος μας- συμφωνία, με τελείως άνισους όρους;

Με τι αντάλλαγμα ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ πρόδωσαν τη θυσία του Παύλου Μελά και των λοιπών αγωνιστών του Μακεδονικού Αγώνα μετατρέποντας την Ελλάδα στον «αδύναμο κρίκο» της διαπραγμάτευσης;

Στο όνομα ποιάς προοδευτικότητας παραχάραξαν την αδιαμφισβήτητη και γραπτώς τεκμηριωμένη ιστορία του τόπου μας;

Εάν το κίνητρο Τσίπρα-Κοτζιά-Καμμένου ήταν η κρυφή προσδοκία να εξασφαλίσουν ως αντάλλαγμα μια «θολή» λύση για το θέμα του χρέους, τότε θα πρόκειται για εθνικό έγκλημα. Και αυτό διότι στην περίπτωση που τόλμησαν να εκχωρήσουν το όνομα και την εθνικότητα μόνο και μόνο για να διασφαλίσουν μια ολιγόμηνη παραμονή στην εξουσία, σημαίνει ότι έβαλαν εν γνώσει τους υποθήκη το σύνολο της Μακεδονίας προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα!

Άλλωστε αν παρατηρήσει κανείς προσεκτικά την κυβερνητική διαδρομή του Αλέξη Τσίπρα διαπιστώνει πολύ εύκολα ότι μετά από αλλεπάλληλες ήττες η Αριστερά επιχειρεί από το 2015 μέχρι και σήμερα να εκδικηθεί την ιστορία...

Δεν είναι τυχαίο ούτε κάποια ιστορική ειρωνεία το γεγονός ότι η εγκληματική συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ υπογράφηκε στο χωριό Ψαράδες όπου στις 25 και 26 Μαρτίου του 1949 συνήλθε το 2ο συνέδριο του ΝΟΦ (Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο) και στο οποίο ο τότε ηγέτης του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης, διακήρυττε το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του «μακεδονικού» λαού.
Μη σας κάνει, λοιπόν, καμία εντύπωση η «σύμπτωση» διότι ο Αλέξης Τσίπρας, για όσους το ξεχνούν, ανδρώθηκε πολιτικά στην ΚΝΕ όπου «διδάχθηκε» να κραυγάζει πολύ και να ζει μέσα στους κατασκευασμένους μύθους της Αριστεράς...

Ως εκ τούτου για εκείνον δεν έχει καμία σημασία ο Μακεδονικός Αγώνας, πόσο μάλλον ο ηρωισμός των Μακεδονομάχων. Για αυτό και σήμερα «μικραίνει» συστηματικά την Ελλάδα με την πολιτική που εφαρμόζει! Μόνο που η ιστορία, την οποία απαξιώνει και προδίδει με επαίσχυντο τρόπο, τον έχει κρίνει και τον έχει καταδικάσει! Η συγκεκριμένη συμφωνία σηματοδοτεί το πολιτικό του τέλος!

Όποιος αφουγκράζεται την τελευταία εβδομάδα τη μακεδονική γη ακούει την οργή, τη θλίψη, τον απύθμενο θυμό εκατομμυρίων Ελλήνων για την εγκληματική συμφωνία που υπογράφηκε στις Πρέσπες και η οποία μοιάζει με το κουτί της Πανδώρας. Όλοι γνωρίζουμε τι συνέβη όταν άνοιξε...

Το μόνο «θετικό» που αφήνει -ίσως- πίσω της αυτή η «συμφωνία», είναι η αφύπνιση εκατομμυρίων Ελλήνων που βγήκαν στους δρόμους για να διαδηλώσουν ενάντια στην παραχάραξη της ιστορίας και να βροντοφωνάξουν με αποφασιστικότητα ότι η Μακεδονία είναι μια και είναι ελληνική. Από το βράδυ της Κυριακής οι δρόμοι και οι πλατείες δεν ανήκουν στην Αριστερά...