Άρθρο Θ. Καράογλου στην ιστοσελίδα «Voria.gr» για το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα, που δημοσιεύτηκε το Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2018
«Πολυνομοσχέδιο: Η απατηλή λάμψη της "Αριστερής" ματαιοδοξίας»
«Για άλλη μια φορά στο ίδιο έργο θεατές!»
Προφανώς αυτή η πρόταση εκφράζει απόλυτα την συνηθισμένη πρακτική της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που εφαρμόζοντας την προσφιλή της τακτική, έφερε το πολυνομοσχέδιο με τα 60 προαπαιτούμενα για το κλείσιμο της Γ΄ αξιολόγησης του Γ΄ Μνημονίου, κυριολεκτικά στο παρά πέντε. Και φυσικά με το αίτημα του κατεπείγοντος Νομοσχεδίου...
Την Τρίτη 9 Ιανουαρίου, στις 8.30 το βράδυ λοιπόν, κατατέθηκε το Πολυνομοσχέδιο με 1.531 σελίδες και 400 άρθρα, τα οποία θα έπρεπε μέσα σε λίγες ώρες οι βουλευτές να μελετήσουμε, να επεξεργασθούμε και φυσικά να διαμορφώσουμε άποψη και θέση, γιατί την επόμενη ημέρα, Τετάρτη 10 Ιανουαρίου, στις 3 το μεσημέρι, ξεκινούσε στις αρμόδιες Επιτροπές της Βουλής η συζήτηση του.
Θα μπορούσα να γράψω πολλά για τη «δημοκρατική» Κυβέρνηση της για «πρώτη φορά Αριστεράς», με λίγο από λαϊκιστικοεθνικιστικό κόμμα των ΑΝΕΛ, που δεν μας δίνει τον πρέποντα χρόνο για σοβαρή μελέτη του πολυνομοσχεδίου, για επαρκή συζήτηση, καθώς και για ουσιαστική ακρόαση των αρμόδιων φορέων. Επιλέγω, ωστόσο, να αρκεστώ στα ουσιώδη.
Το νομοσχέδιο «τέρας» είναι ένα πολυνομοσχέδιο «pass partu», που έχει λίγα ή πολλά, σχεδόν για όλες τις κοινωνικές τάξεις και επαγγέλματα. Και αυτό γιατί πέρα από τα προαπαιτούμενα για να κλείσει η Γ΄ αξιολόγηση, περιλαμβάνει πλήθος άσχετων διατάξεων, που αφενός δεν ήταν προαπαιτούμενα και αφετέρου θα έπρεπε να έρθουν στη Βουλή με την κανονική Κοινοβουλευτική διαδικασία μέσω σχετικού Νομοσχεδίου.
Ο στόχος προφανής! Να αιφνιδιάσει την Αντιπολίτευση αλλά και την κοινωνία ώστε με συνοπτικές διαδικασίες τύπου «ψεκάστε – σκουπίστε – τελειώσατε» να ολοκληρώσει όσο πιο γρήγορα και πιο κρυφά μπορεί τις σχετικές διαδικασίες, λες και δεν είχε τον χρόνο να φέρει μια εβδομάδα πριν και με κανονικές κοινοβουλευτικές διαδικασίες το Πολυνομοσχέδιο για αναλυτική συζήτηση.
Από τη μέχρι τώρα ανάγνωσή του θα σταθώ σε τρία ζητήματα τα οποία θεωρώ και τα πιο σημαντικά: Πρώτον τα επιδόματα που εισπράττουν πολύτεκνοι και τρίτεκνοι και πως αυτό το ζήτημα συνδέεται με το δημογραφικό πρόβλημα, δεύτερον τους πλειστηριασμούς και τρίτον την αλλαγή του νόμου για τις απεργίες με την εφαρμογή του 50%+1.
Σε ό,τι αφορά το «τσεκούρωμα» των πολυτεκνικών επιδομάτων πρόκειται για μια τιμωρητική και εθνοκτόνα πολιτική επιλογή η οποία αποθαρρύνει τα νέα ζευγάρια να αποκτήσουν πολλά παιδιά, μεγεθύνοντας με τον τρόπο αυτόν το τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε ως χώρα.
Το Έθνος μας κινδυνεύει να «σβήσει» όχι εξαιτίας της κρίσης αλλά εξαιτίας της υπογεννητικότητας. Άρα, θα πρέπει να περάσουμε σε μια λογική όπου το κράτος θα επιδοτεί τα πολλά παιδιά και όχι τις οικογένειές των παιδιών.
Η κραυγή απόγνωσης των πολύτεκνων προς τον Ευκλείδη Τσακαλώτο: «Να έρθετε κύριε υπουργέ με τα δικά μας λεφτά να ζήσετε τα παιδιά σας», όταν ξεστόμισε μέσα στην επιτροπή Οικονομικών το αστείο επιχείρημα πως και ο ίδιος είναι τρίτεκνος, ακόμα ηχεί στα αυτιά μου. Εύχομαι και ελπίζω να έχει τη στοιχειώδη ευθιξία να αναλογιστεί τις δραματικές επιπτώσεις της ρύθμισής του και πως αυτή θα επηρεάσει αρνητικά το μέλλον της χώρας.
Οι πλειστηριασμοί, για τους οποίους προ του 2015 ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ απειλούσαν με κρεμάλες στο Σύνταγμα, από 21 Φεβρουαρίου θα γίνονται αποκλειστικά και μόνο με ηλεκτρονικά μέσα, ανεξάρτητα από τον χρόνο επίδοσης της επιταγής και επιβολής της κατάσχεσης. Εκείνοι που κάποτε ύψωναν την αριστερή γροθιά κραυγάζοντας «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» σήμερα υποστηρίζουν «κανένα σπίτι στα χέρια ιδιοκτήτη», αφού με τη δική τους υπογραφή δεν υπάρχει κανένα πλαίσιο προστασίας της λαϊκής κατοικίας. Πως αλλάζουν οι καιροί...
Τέλος, για την απεργία, η δική μας θέση είναι ότι το δικαίωμα σε αυτήν είναι ιερό. Όμως την απόφαση πρέπει να τη λαμβάνουν οι πολλοί και όχι οι εργατοπατέρες. Ως εκ τούτου ο τρόπος με τον οποίο εισάγεται η ρύθμιση από την κυβέρνηση μας βρίσκει αντίθετους. Η προτεινόμενη διάταξη δεν είναι μόνο αόριστη, αντιφατική και κακότεχνη. Κυρίως στερείται των βασικών αρχών της συμμετοχικής δημοκρατίας. Η απαίτηση να προσέλθουν στο ίδιο μέρος το 50%+1 τακτοποιημένων μελών ενός σωματείου για να συζητήσουν είναι παράλογη και ισοδυναμεί με κατάργηση του απεργιακού δικαιώματος για τα σωματεία αυτά.
Η δική μας πρόταση είναι η απεργία στις πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις να κηρύσσεται με απόφαση του 50%+1 των οικονομικά τακτοποιημένων μελών τους. Αν η συνδικαλιστική οργάνωση είναι πανελλαδικής ή περιφερειακής εμβέλειας η διεξαγωγή της ψηφοφορίας για τη λήψη της σχετικής απόφασης να διεξάγεται ηλεκτρονικά προκειμένου οι εργαζόμενοι να διευκολυνθούν στην άσκηση του δικαιώματός τους. Σε αυτήν την περίπτωση η συμμετοχή των εργαζομένων στις σωματειακές διαδικασίες λήψης αποφάσεων να γίνεται με βάση τον αριθμό μητρώου κοινωνικής ασφάλισης κάθε ενός από αυτούς, ώστε να διασφαλιστεί το αδιάβλητο της διαδικασίας.
Συνοψίζοντας, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ έχουν μεταλλαχθεί από δήθεν «επαναστάτες» σε υποτακτικούς των Θεσμών. Εκτελούν πειθήνια τις εντολές τους και πανηγυρίζουν κάθε κομματική τους νίκη εις βάρος της κοινωνίας, γιατί με αυτόν τον τρόπο σφιχταγκαλιάζουν την υπουργική καρέκλα που κάθονται.
Αυτά είναι τα αποτελέσματα της απατηλής λάμψης της ματαιοδοξίας τους. Και αν μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις, απλά θυμηθείτε την πρόσφατη εικόνα του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργου Σταθάκη, να είναι «χυμένος» στην καρέκλα του και να απευθύνεται στους απολυμένους δικηγόρους του κτηματολογίου λέγοντάς τους με περίσσιο θράσος: «Δεν πειράζει βρε παιδιά, θα φύγετε».
Πλέον η λύση είναι μία. Τσίπρας και Καμμένος πρέπει να πάνε στο σπίτι τους. Γιατί οι Έλληνες και αξίζουμε και μπορούμε καλύτερα. Στο χέρι μας είναι!
