Άρθρο Θ. Καράογλου στο «Vimapress.gr» που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη 14 Δεκεμβρίου 2017
«Προϋπολογισμός ψευδαισθήσεων και αυταπατών»
Ο προϋπολογισμός του 2018 είναι γεμάτος κυβερνητικές ψευδαισθήσεις και αυταπάτες. Για αυτό είναι καταδικασμένος να τροποποιηθεί προς το χειρότερο, αφενός γιατί αποτυπώνει την οπισθοδρόμηση της οικονομίας και αφετέρου διότι στερείται οικονομικού ορθολογισμού και πολιτικού ρεαλισμού.
Απώτερος σκοπός του δεν είναι να αποτυπώσει τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας αλλά να συντηρήσει το δήθεν κυβερνητικό success story, ανοίγοντας το δρόμο για πρόωρες εθνικές εκλογές το 2018.
Αν τον διαβάσει κανείς προσεκτικά διαπιστώνει ότι δεν διακατέχεται από κανένα αναπτυξιακό όραμα. Αντίθετα θυμίζει «ωρολογιακή βόμβα» έτοιμη να εκραγεί!
Πρώτα από όλα είναι εξόφθαλμο ότι ο στόχος για
πρωτογενές πλεόνασμα 3,57% του ΑΕΠ, δηλαδή περίπου 7 δισεκατομμύρια ευρώ, απλά δεν βγαίνει!
Επιπλέον, μέσω των άδικων έμμεσων φόρων, είναι απόλυτα βέβαιο ότι θα πλήξει ακόμα περισσότερο τα εισοδήματα μισθωτών, συνταξιούχων και ελεύθερων επαγγελματιών. Όταν προβλέπει, για παράδειγμα, αύξηση των κρατικών εσόδων 2,1 δισεκατομμύρια ευρώ περισσότερα συγκριτικά με το 2017 και από αυτά το 1,1 δισ. ευρώ αντιστοιχεί σε φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων, ΕΝΦΙΑ, φόρο στην περιουσία, ΦΠΑ και φόρο κατανάλωσης, αν μη τι άλλο αυτόν τον προϋπολογισμό δεν τον χαρακτηρίζεις «φιλολαϊκό». Πόσο μάλλον «αναπτυξιακό», όταν για τη νέα χρονιά προβλέπει μικρότερη ανάπτυξη (2,5%) σε σχέση με το 2017 (2,7%).
Αν συνυπολογίσει κανείς δε ότι μεταξύ όλων των άλλων μειώνει και τις κοινωνικές δαπάνες κατά 7,6% συγκριτικά με φέτος, τότε μπορείς κάλλιστα να τον αποκαλέσεις και «κοινωνικά ανάλγητο».
Και μη βιαστεί κανείς να αναφέρει το περίφημο υπερ-πλεόνασμα των περίπου 900 εκ. ευρώ, γιατί δεν είναι προϊόν πραγματικής ανάπτυξης αλλά αποτέλεσμα της υπερβολικής φορολόγησης που επέβαλλαν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ στη μεσαία τάξη.
Είναι σαν κάποιος να μην πλήρωσε τους λογαριασμούς του σπιτιού του και να ισχυρίζεται ότι του... περισσεύουν λεφτά. Ταμειακά όντως μπορεί να διαθέτει χρήματα, λογιστικά όμως είναι σαν να μην τα έχει γιατί τα χρωστά. Με λίγα λόγια δεν πρόκειται για «υπερ-πλεόνασμα» αλλά για ληξιπρόθεσμες οφειλές!
Και αυτό κανένας νοήμων άνθρωπος δεν μπορεί να το αποκαλέσει «βιώσιμη οικονομική πολιτική».
Με λίγα λόγια ο προϋπολογισμός του 2018 δεν είναι ο τελευταίος μνημονιακός. Αντίθετα λειτουργεί ως «γέφυρα» μεταξύ του 3ου και του 4ου μνημονίου, προεξοφλώντας υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2023 και διαρκή λιτότητα μέχρι το 2060.
Άρα είναι αυταπάτη και η δήθεν «καθαρή έξοδος» από τα μνημόνια το φετινό καλοκαίρι. Το πιστοποιούν εξάλλου τα 82 «βαριά» προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της Γ' αξιολόγησης, τα οποία περιλαμβάνουν περικοπές συντάξεων και αναθεώρηση των οικογενειακών επιδομάτων.
Επί ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, λοιπόν, ισχύει το κάθε πέρυσι και καλύτερα, κάθε φέτος και χειρότερα!
Το ομολογούν οι αριθμοί. Την τριετία 2015-2016-2017 η Ελλάδα έχασε συνολικά 30 δισεκατομμύρια από το ΑΕΠ της σε σχέση με τις τότε προβλέψεις.
Δυστυχώς για χιλιάδες Έλληνες το επιβεβαιώνουν με τον πλέον εμφατικό τρόπο τόσο οι δείκτες στην αγορά εργασίας, όσο και η καθημερινότητα χιλιάδων νοικοκυριών.
