Άρθρο του Θ. Καράογλου στο "reporter24.gr" που δημοσιεύτηκε την Τρίτη 03 Οκτωβρίου 2017
«43 χρόνια προσφοράς της ΝΔ στην πατρίδα»
Όσο σημαντικό είναι να μιλάμε στην Ελλάδα για τη σημασία των επενδύσεων και το πώς αυτές θα δρομολογήσουν την ανάπτυξη, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας, εξίσου καθοριστικής σημασίας είναι να μιλήσουμε επιτέλους ως κοινωνία για την αναγκαιότητα εμπέδωσης και καθιέρωσης του ορθού λόγου στην καθημερινότητά μας.
Περισσότερο από βολική επιλογή και λιγότερο από ανάγκη, τα χρόνια των μνημονίων ο τρόπος σκέψης μας έχει νοθευτεί από την κουλτούρα του ανορθολογισμού. Επιτρέψαμε να κυριαρχήσει στο δημόσιο βίο ένας ισοπεδωτικός λαϊκισμός ο οποίος «θρέφεται» από αντιδυτικό φθόνο και γίναμε «εθνικά όμηροι» μια «μοιρολατρίας» που εμφανίζει τους Έλληνες να είναι πάντα τα «θύματα των ξένων».
Εάν θέλουμε, όμως, να σπάσουμε το φράγμα της μνημονιακής μιζέριας, οφείλουμε πρωτίστως να αντιληφθούμε ότι οι πολιτικές που χαράσσουν οι εκλεγμένες κυβερνήσεις αντικατοπτρίζουν σε μεγάλο βαθμό τις επιλογές των ίδιων των πολιτών.
Διαβάστε για παράδειγμα το προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2018, το οποίο κατ΄ουσίαν είναι η εφαρμογή του τέταρτου μνημονίου που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Τη νέα χρόνια εκατομμύρια Έλληνες θα κληθούν να πληρώσουν περισσότερους έμμεσους και άμεσους φόρους ύψους 1,15 δισεκατομμυρίων ευρώ, παρά το γεγονός ότι σύμφωνα με όσα ψήφισαν Τσίπρας και Καμμένος, το εισόδημα μισθωτών και συνταξιούχων θα ψαλιδιστεί περίπου 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ μέσω 11 νέων εισπρακτικών μέτρων.
Και το διαθέσιμο εισόδημα θα μειωθεί για τους σημερινούς συνταξιούχους του ΕΚΑΣ και τους νέους συνταξιούχους και οι φόροι θα αυξηθούν εκ νέου και τα επιδόματα θα μειωθούν με πρώτο και καλύτερο εκείνο της θέρμανσης.
Καμία προοπτική ελπίδας, κανένα όραμα για έξοδο από τα μνημόνια, όπως υπόσχονταν προεκλογικά.
Και να φανταστεί κανείς πως τρία χρόνια πριν εμένα και τα υπόλοιπα μέλη της Κ.Ο. της Νέας Δημοκρατίας κάποιοι μας αποκαλούσαν ελαφρά την καρδία «γερμανοτσολιάδες» και «δοσίλογους». Να, λοιπόν, που η ιστορία είναι εκείνη που αποδεικνύει σήμερα με πράξεις και συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές ποιοί είναι τα πραγματικά «γιουσουφάκια» της «συντηρητικής νομενκλατούρας».
Βλέπετε, στην Ελλάδα έχουμε μπερδέψει την κριτική με τον ισοπεδωτισμό.
Ωστόσο, όπως λέω σε κάθε φίλη και φίλο της Νέας Δημοκρατίας, στις συγκεντρώσεις στελεχών του πολιτικού μου γραφείου που ξεκίνησα εδώ και λίγες ημέρες: «Πριν βιαστείτε να χειροκροτήσετε ή να πετάξετε πέτρα αναθεματίζοντας, ψάξτε! Διαβάστε, ενημερωθείτε, μάθετε ποια είναι η ποιοτική διαφορά ανάμεσα στον ορθό, κριτικό λόγο, που πρεσβεύει διαχρονικά η Νέα Δημοκρατία και στις αυταπάτες του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος υποκρίνεται τον "προσβεβλημένο αθώο" στην δίκαιη κριτική που του ασκείται, επιρρίπτοντας ευθύνες σε όλους τους άλλους, επιστρατεύοντας ρητορική διχασμού και μνησικακίας».
Σε κάθε περίπτωση το παρόν δεν μπορεί να είναι το μέλλον μας.
Αύριο, 4 Οκτώβρη, συμπληρώνονται 43 χρόνια από την ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας.
Την υπηρετώ ανελλιπώς από την πρώτη ημέρα μέχρι σήμερα, τολμώντας να γράψω ότι με καθόρισε!
Μου έμαθε και μας δίδαξε ως Έθνος ότι ρεαλισμός και πολιτική μπορούν να συμβαδίσουν εφόσον η κοινωνία μας είναι ώριμη και αποφασισμένη να ακούσει αλήθειες.
Απέδειξε ότι η χαραμάδα προς την ιστορία ανοίγει μονάχα όταν το πολιτικό προσωπικό αποδέχεται την ευθύνη της διαμόρφωσης ενός κοινωνικού συστήματος με ορίζοντα δεκαετιών και απορρίπτει τις λογικές του «μικροαστικού βολέματος» που αποφέρει πρόσκαιρα κομματικά οφέλη.
Μα πάνω από όλα, με τις πολιτικές που εφάρμοσε κάθε φόρα που ο ελληνικός λαός της ζήτησε να βγάλει τη χώρα από μια δύσκολη κατάσταση, απέδειξε ότι ικανός ηγέτης είναι εκείνος που με το ένα πόδι πατά γερά στη γη και με το άλλο κάνει άλματα προς όφελος της πατρίδας του.
Ως γνήσιο αίμα της Νέας Δημοκρατίας προσωπικά είμαι πολύ υπερήφανος που την υπηρετώ αδιάκοπα επί 43 χρόνια.
Το μεγαλύτερο στοίχημα, όμως, που έχουμε μπροστά μας ως παράταξη στο κοντινό μέλλον, είναι να κατορθώσουμε να εμφυσήσουμε στην κοινωνία την άποψη ότι ο ορθός λόγος και ο ρεαλισμός πρέπει να πάψουν να είναι πάντα οι μεγάλοι χαμένοι στην ελληνική πολιτική σκηνή!
