Άρθρο Θ. Καράογλου στο "ka-business.gr" που δημοσιεύτηκε την Παρασκευή 08 Σεπτεμβρίου 2017
«Τι περιμένω να ακούσω από τον Πρωθυπουργό...»
Δεδομένου ότι ο Αλέξης Τσίπρα τα τελευταία τρία χρόνια έχει σχεδόν τερματίσει το... ψεματόμετρο, ειλικρινά δεν θα μου προκαλέσει καμία εντύπωση ο,τι και αν πει από το βήμα της 82ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Για αυτό, εάν διαθέτει ίχνος πολιτικής ευθιξίας, θα ήθελα να τον ακούσω να ζητά μια ειλικρινή συγγνώμη από όλους τους Έλληνες.
Να μας κοιτάξει στα μάτια και μέσα από την τηλεοπτική κάμερα να ομολογήσει πως τα όσα ισχυριζόταν μέχρι σήμερα ήταν λόγια χωρίς αντίκρισμα, εξαπατώντας όσους πίστεψαν ότι θα έσκιζε τα μνημόνια, θα καταργούσε τον ΕΝΦΙΑ ή θα επανέφερε τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ.
Να παραδεχθεί δημόσια πως ο καταγγελτικός και επικίνδυνα διχαστικός λόγος που χρησιμοποίησε στα χρόνια της αντιπολίτευσης, η παροχολογία και οι ανέξοδες υποσχέσεις, δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ο εύκολος δρόμος που θα τον οδηγούσε στην εξουσία.
Να αιτιολογήσει, εάν μπορεί, πειστικά γιατί φέρνει στη Βουλή ένα ακόμα νομοσχέδιο με το οποίο «κόβει» έως 40% τις επικουρικές συντάξεις, μειώνει και άλλο τις συντάξεις ένστολων και πανεπιστημιακών γιατρών, «παγώνει» 129.000 επικουρικές συντάξεις που θα έπρεπε να εκδοθούν από 1ης Ιανουαρίου 2015 και αυξάνει από 4% σε 4,5% την εισφορά στο Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων.
Να δώσει σαφείς εξηγήσεις για το πώς, μαζί με τον Γιάνη Βαρουφάκη και τον στενό πυρήνα των συνεργατών του, σχεδίαζε να μετατρέψει την Ελλάδα σε Βενεζουέλα της Ευρώπης.
Και τέλος να σταθεί στην ανάγκη επαναφοράς της πολιτικής ορθότητας στη χώρα.
Να αναγνωρίσει, δηλαδή, τη στρατηγική σημασία των ιδιωτικοποιήσεων, την ανάγκη περικοπής των περιττών δαπανών στο Δημόσιο ώστε να μειωθούν οι δυσβάστακτοι φόροι, τη σημασία του κέρδους ως κινητήριο μοχλό της οικονομίας, αλλά και την αναγκαιότητα να αποκατασταθεί ο νόμος και η τάξη στα άτυπα άβατα.
Εξυπακούεται ότι μια «συγγνώμη» δεν μπορεί να διαγράψει από τη μνήμη μας τη μεγάλη απάτη (και όχι αυταπάτη) που στήθηκε στις πλάτες της κοινωνίας μας.
Ούτε φυσικά τον απαλλάσσει από τις τεράστιες ευθύνες που του αναλογούν για τη συρρίκνωση της επιχειρηματικότητας και την εξαθλίωση των νοικοκυριών αυτά τα σχεδόν τρία χρόνια που κυβερνά.
Θα μπορούσε, ωστόσο, να αποτελέσει το επιστέγασμα μιας επιχειρούμενης στροφής προς τον πολιτικό ρεαλισμό.
Αυτά, σε γενικές γραμμές, θα ήθελα να ακούσω από τον Αλέξη Τσίπρα στη φετινή ΔΕΘ, με λόγο μετριοπαθή. Κάτι, όμως, που φαντάζει απίθανο και το οποίο αν γίνει -γιατί από τον Αλέξη Τσίπρα όλα να τα περιμένει κανείς- θα είναι μη πιστευτό στη συνείδηση του ελληνικού λαού.
