Άρθρο Θ. Καράογλου στο «Voria.gr» που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη 03 Αυγούστου 2017
«Οι Έλληνες συνεχίζουμε να δίνουμε ραντεβού στα... εφοράδικα»
Από την «αριστερή» ευφορία ότι τα μνημόνια καταργούνται με ένα άρθρο και σκίζονται στην πλατεία Συντάγματος μέχρι τα γκισέ της εφορίας, ένα εκκαθαριστικό σημείωμα δρόμος...
Και τι δρόμος, δεδομένου ότι η επιβολή πολύ υψηλών φορολογικών συντελεστών σε πολύ περιορισμένη φορολογική βάση έχει ξεπεράσει τα όρια, ακόμη και τη... φαντασία του κυβερνητικού επιτελείου, «πνίγοντας» την οικονομική λειτουργία ενός κράτους το οποίο μοιάζει «αφυδατωμένο» εξαιτίας της δραματικής συρρίκνωσης στην κατανάλωση, η οποία με τη σειρά της θρέφει τη φοροδιαφυγή και την φοροαποφυγή.
Η πάλαι ποτέ μεσαία τάξη έχει σχεδόν εξαφανιστεί καθώς τα εισοδήματα της έχουν μειωθεί κατά 40% τα χρόνια της κρίσης. Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε ο ΣΕΒ, το 2009 νοικοκυριά και επιχειρήσεις δήλωσαν συνολικά εισοδήματα 221 δισεκατομμύρια ευρώ. Από αυτά καταβλήθηκαν φόροι 13 δισεκατομμύρια ευρώ και ασφαλιστικές εισφορές 34 δισεκατομμύρια ευρώ. Συνολικά η επιβάρυνση των εισοδημάτων αντιστοιχούσε σε 5,99% για τους φόρους και 15,4% για τις εισφορές.
Το 2016 με συνολικά εισοδήματα 154 δισεκατομμύρια ευρώ, οι φόροι ανήλθαν σε 11 δισεκατομμύρια ευρώ και οι εισφορές σε 28 δισεκατομμύρια ευρώ. Επιβάρυνση, δηλαδή, 7,1% και 18,2% αντίστοιχα των συνολικών εισοδημάτων.
Σε απλά μαθηματικά, τα συνολικά εισοδήματα μειώθηκαν κατά 30,3% και το διαθέσιμο εισόδημα κατά 34,6%.
Οι δε συνταξιούχοι βρίσκονται σε στάδιο εξαθλίωσης και φτώχειας. Οκτώ στους δέκα δεν μπορούν να πληρώσουν τα φάρμακά τους, ενώ το 2019 θα χάσουν έως τρεις συντάξεις επιπλέον λόγω:
-της μείωσης κατά 18% της προσωπικής διαφοράς όλων των κύριων καταβαλλόμενων συντάξεων,
-τη μείωση κατά 18% της προσωπικής διαφοράς όλων των επικουρικών συντάξεων,
-την κατάργηση των οικογενειακών επιδομάτων από όλες τις κύριες και επικουρικές συντάξεις,
-το «πάγωμα» των αυξήσεων σε όλες τις συντάξεις μέχρι τον Δεκέμβριο του 2021
-και τέλος από την κατάργηση του ΕΚΑΣ για 280.000 χαμηλοσυνταξιούχους.
Δυστυχώς η συντριπτική πλειοψηφία των φορολογουμένων εργάζονται πολύ σκληρά για να πληρώσουν μονάχα τους φόρους. Αλλά για όποιον μπορεί να δει λίγο πιο μπροστά, είναι ξεκάθαρο ότι η κατάσταση χρόνο με το χρόνο θα γίνεται χειρότερη.
Κάθε προοδευτική αύξηση των φόρων θα οδηγεί σε αντιστρόφως ανάλογη μείωση των φορολογικών εσόδων.
Την τελευταία 8ετία, από τα 37,8 δισεκατομμύρια φόρων που επιβλήθηκαν, εισπράχθηκαν 9,2 δισεκατομμύρια ευρώ λιγότερα χρήματα. Την ίδια στιγμή περίπου 4,5 εκατομμύρια Έλληνες χρωστούν 94 δισεκατομμύρια ευρώ. Όχι μόνο επειδή ένα μικρό ποσοστό αυτών δεν επιθυμεί να πληρώσει, αλλά επειδή η συντριπτική πλειοψηφία αδυνατεί να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις.
Το περιγράφει πολύ εύστοχα η περίφημη καμπύλη Laffer, σύμφωνα με την οποία όταν οι φόροι ξεπερνούν το όριο της δυνατότητας των φορολογουμένων, το αποτέλεσμα είναι οι πολίτες να αδυνατούν να ανταποκριθούν και τότε είτε χρωστάνε, είτε φοροδιαφεύγουν, είτε τερματίζουν τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες προκαλώντας αλυσιδωτές ζημίες στην πραγματική οικονομία.
Συμπερασματικά, οι φόροι δεν «σκοτώνουν» μόνο την αγορά, τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, αλλά και τους ίδιους τους φόρους.
Δυστυχώς το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης πορεύεται με λογικές «μπαλώματος» και αντιμετωπίζει το «στέγνωμα» της αγοράς ως «πλεόνασμα». Μόνο που αγνοεί επιδεικτικά το προφανές. Ότι, δηλαδή, η μείωση των μισθών και οι υπερβολική φόροι επιδεινώνουν τις επιπτώσεις της ύφεσης.
Για αυτό στη Νέα Δημοκρατία δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε ότι δεν υπάρχει κανένα σενάριο ανάκαμψης μονάχα μέσα από τη λιτότητα.
Αδιαπραγμάτευτη πρόθεσή μας είναι η αλλαγή του μείγματος δημοσιονομικής πολιτικής μέσα από την προώθηση μιας σειράς δομικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων που θα έχουν ως κατάληξη:
α) την απλοποίηση του φορολογικού συστήματος,
β) τη σταδιακή μείωση της φορολογίας σε φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις,
γ) την κινητροδότηση επένδυσης νέου κεφαλαίου,
δ) την ενίσχυση της αναπτυξιακής διάστασης,
ε) τη δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών και
στ) την πάταξη της φοροδιαφυγής.
Σε αυτούς τους άξονες βασίζεται το σχέδιο Εθνικής Ανασυγκρότησης που επεξεργαζόμαστε με σαφείς στόχους και προτεραιότητες.
Όπως έχει τονίσει πολλές φορές άλλωστε και ο Πρόεδρός μας, Κυριάκος Μητσοτάκης, η επιστροφή στην ανάπτυξη συνιστά, εκτός από οικονομική αναγκαιότητα, και κοινωνικό πρόσταγμα.
Διότι χωρίς τη σταθεροποίηση της ιδιωτικής κατανάλωσης, που αποτελεί το 75% του ΑΕΠ, μοιάζει αδύνατο να ξαναδούμε θετικό πρόσημο στους ρυθμούς ανάπτυξης. Και αυτό δεν πρόκειται να συμβεί όσο οι Έλληνες συνεχίζουμε να δίνουμε ραντεβού στα... εφοράδικα!
