Άρθρο του Θ. Καράογλου στην εφημερίδα "Μακεδονία της Κυριακής" που δημοσιεύτηκε την Κυριακή 11 Ιουνίου 2017
"Η παρακαταθήκη του τελευταίου μεγάλου ηγέτη"
Στη Νέα Δημοκρατία είμαι από την ίδρυσή της. Για αυτό και νιώθω ευλογημένος που ενηλικιώθηκα πολιτικά έχοντας ως κοινοβουλευτικά πρότυπα ηγέτες όπως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Γεώργιος Ράλλης, ο Ευάγγελος Αβέρωφ και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
Σπουδαίους πολιτικούς άνδρες και Προέδρους της Νέας Δημοκρατίας οι οποίοι δίδαξαν και τίμησαν τον Κοινοβουλευτισμό.
Με το αντίο που είπε σύσσωμη η Ελλάδα στον τελευταίο των μεγάλων, τολμώ να γράψω ότι έκλεισε ο κύκλος της Μεταπολίτευσης.
Με την αταλάντευτη πορεία του ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης μας δίδαξε ότι για να προχωρήσεις μπροστά στη ζωή πρέπει να πιστεύεις στις δυνάμεις σου, να βάζεις μεράκι και ψυχή σε ό,τι κάνεις και να σέβεσαι-τιμάς τις αρχές και τις αξίες σου. Σοφά διδάγματα, ενός σοφού πολιτικού και ανθρώπου!
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν ο ηγέτης της πολιτικής ειλικρίνειας. Απόδειξη η εν ζωή καθολική καταξίωση και δικαίωση. Πρωτοπόρος των μεταρρυθμίσεων και διορατικός, ήταν μπροστά από την εποχή του.
Πάλεψε με τον λαϊκισμό! Εξέφραζε ελεύθερα τις απόψεις του σε δύσκολες εποχές, τότε που ως Έθνος προτιμούσαμε να μας χαϊδεύουν τα αυτιά και όχι να γιατρέψουμε τις... πληγές μας, με αποτέλεσμα πλέον όλοι να αναγνωρίζουν ότι εάν είχε εισακουσθεί στις αρχές της δεκαετίας του 1990, σήμερα όλα θα ήταν πολύ διαφορετικά για την Ελλάδα και τους Έλληνες.
Πολιτικός του ρεαλισμού και των ανοικτών οριζόντων, οραματίστηκε μια Ελλάδα ισχυρή και ανεξάρτητη, η οποία θα στέκεται περήφανη στο ύψος των περιστάσεων και δεν θα εκλιπαρεί. Τον αποχαιρετήσαμε με ευγνωμοσύνη για όσα προσέφερε στην πατρίδα.
Η πολιτική του παρακαταθήκη είναι τεράστια και έχει κληροδοτήσει στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας την εθνική υποχρέωση να αντιταχθεί στον λαϊκισμό και την πολιτική ελαφρότητα. Ιδίως τώρα που οι ημέρες θυμίζουν έντονα καλοκαίρι του 2015...
Για πολλοστή φορά η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τοποθέτησε πολύ ψηλά τον πήχη των προσδοκιών, με αποτέλεσμα να περάσει ακόμη μια φορά από κάτω.
Αγνόησαν τις προειδοποιήσεις μας, αδιαφόρησαν στις εκκλήσεις μας να ολοκληρώσουν την πολυκαθυστερημένη δεύτερη αξιολόγηση και σήμερα η Ελλάδα πληρώνει τις συνέπειες της καταστροφικής τους πολιτικής.
Λυπάμαι που το επισημαίνω, μα στο Μέγαρο Μαξίμου τα τελευταία 2,5 χρόνια απουσιάζουν η λογική, ο ρεαλισμός, η ψυχραιμία, το πρακτικό πνεύμα.
Η Ελλάδα χρειάζεται χρόνο για να ορθοποδήσει και αποτελεσματική ηγεσία που αφενός δεν θα λογαριάζει το πολιτικό κόστος και αφετέρου θα σέβεται την εξουσία που θα της δώσει ο ελληνικός λαός, υπολογίζοντας την ψήφο του.
Κάνω αυτήν την επισήμανση, διότι καθήκον και υποχρέωση όλων μας είναι να δημιουργήσουμε γενιές με αξιώσεις και απαιτήσεις και όχι με ιδεοληπτικές νοοτροπίες σαν και αυτές που ταλανίζουν και διχάζουν την κοινωνία. Να χτίσουμε ξανά τη σχέση προσφοράς και ανταμοιβής, να πούμε όχι στις κάθε λογής πολιτικές αντιπαροχές, να αποδεχθούμε ως κοινωνία ότι θα φάμε ψωμί μόνο με τον ιδρώτα του προσώπου μας.
Το σήμερα είχε «μαμή» το ψέμα της δεκαετίας του 1980. Το αύριο πρέπει να πηγάζει μονάχα από την αλήθεια, όσο δυσάρεστη και εάν είναι!
Γιατί σε τελική ανάλυση, αν δεν αναμετρηθούμε πρωτίστως με την ατομική μας ευθύνη, η ιστορία θα είναι αμείλικτα τιμωρητική με τις επόμενες γενιές Ελλήνων.
