Άρθρο του Θεόδωρου Καράογλου στους politesoraiokastrou.gr που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη 04 Μαΐου 2017
Η "Μητρόπολη της Ν.Α. Ευρώπης" κινδύνεύει να παραμείνει "συμπρωτεύουσα της Ελλάδας των μνημονίων"
Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφεί για τη θέση που πρέπει να κατέχει η Θεσσαλονίκη στο πολιτικό και οικονομικό γίγνεσθαι της χώρας. Η αλήθεια όμως είναι ότι στο πέρασμα των χρόνων ουδέποτε δικαίωσε τις προσδοκίες που η ίδια καλλιέργησε...
Πρώτα από όλα οι μεγάλες αναπτυξιακές ευκαιρίες που της δόθηκαν μετατράπηκαν σε χαμένες προσδοκίες, ενώ σε δεύτερο επίπεδο δεν κατόρθωσε να δημιουργήσει δική της ενδοχώρα, ούτε να δώσει σαφές στίγμα του ρόλου που μπορεί να διαδραματίσει ως βραχίονας ανάπτυξης για το σύνολο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Αυτός ήταν και ο λόγος που ως Υπουργός Μακεδονίας και Θράκης υποστήριζα ότι η Θεσσαλονίκη πρέπει να ανοιχθεί στο μέλλον με διορατικότητα, υπευθυνότητα, υπομονή και επιμονή, αποκτώντας δική της ταυτότητα προϊόντων και υπηρεσιών.
Στο ίδιο πλαίσιο συνεχίζω να επισημαίνω στις δημόσιες παρεμβάσεις μου ότι η αναπτυξιακή πρόταση της πόλης μας πρέπει να περιλαμβάνει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, όπως είναι οι οδικοί άξονες εθνικής σημασίας, το αεροδρόμιο, ο σιδηρόδρομος και το λιμάνι.
Με την Εγνατία Οδό και το δρόμο προς την Αθήνα να έχουν παραδοθεί εξ' ολοκλήρου στην κυκλοφορία, παραμένει σε εκκρεμότητα το ένα χιλιόμετρο του δρόμου Νέα Μουδανιά-Ποτίδαια, καθώς και η διαπλάτυνση του τμήματος του εθνικού δικτύου Θέρμης-Γαλάτιστας, το οποίο θα φέρει τη Χαλκιδική πιο κοντά και με μεγαλύτερη ασφάλεια στη Θεσσαλονίκη. Στα παραπάνω προσθέστε την ανάγκη μετατροπής σε αυτοκινητόδρομο της εθνικής οδού Θεσσαλονίκης-Ευζώνων, δρόμου που σήμερα θυμίζει επαρχιακό, όπως και την ανάγκη ολοκλήρωσης του κόμβου Κ-16 που θα εξασφαλίσει τη σύνδεση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης με την Εγνατία Οδό και όλες τις εθνικές οδούς.
Σε ό,τι αφορά στο αεροδρόμιο «Μακεδονία», το λιμάνι και τον ΟΣΕ, ευτυχώς η Κυβέρνηση παραμέρισε την ιδεολογία της και προχώρησε στην ιδιωτικοποίησή τους. Αναμφίβολα το τίμημα που δόθηκε για τον ΟΛΘ είναι ιδιαίτερα χαμηλό συγκριτικά με την προσφορά της κινεζικής Hutchinson το 2008 (419,4 εκ. ευρώ, ενώ τώρα παραχωρήθηκε έναντι 232 εκ. ευρώ) ή τα 45 εκ. ευρώ που δόθηκαν για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ όταν η προηγούμενη προσφορά ήταν 300 εκ. ευρώ, αλλά κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει τα πολλαπλασιαστικά οφέλη που θα έχουν οι επενδύσεις σε επίπεδο δημιουργίας θέσεων εργασίας και οικονομικής προόδου.
Καθοριστικό ρόλο μπορούν να διαδραματίσουν επίσης η ΔΕΘ-Helexpo και η Α.Ζ.Κ. Η αξιοποίηση της δυναμικής του εκθεσιακού μας φορέα, σε συνδυασμό με την επίλυση του χρονίζοντος θέματος γης της δεύτερης για την ενεργοποίηση του πρώτου θύλακα στη Θέρμη (το οποίο δρομολόγησα ως ΥΜΑΘ), μπορούν να καθιερώσουν τη Θεσσαλονίκη ως «πρωτεύουσα» καινοτομίας και εξωστρέφειας.
Δίπλα σε αυτούς τους δυο καθοριστικούς παράγοντες πρέπει να προστεθεί και το πνευματικό κεφάλαιο που παράγουν τα δυο πανεπιστήμια (ΑΠΘ και Μακεδονίας), το Α-ΤΕΙΘ, το Διεθνές Πανεπιστήμιο, η Βιομηχανική Περιοχή της Σίνδου και το Πάρκο Επιχειρήσεων Υψηλής Τεχνολογίας (Τεχνόπολη Θεσσαλονίκης Α.Ε.). Αναμφίβολα η σύμπραξη τους θα υποβοηθήσει την ανάπτυξη συνεργασιών της τοπικής επιχειρηματικότητας με τον ερευνητικό ιστό που διαθέτουμε.
Η κεφαλαιοποίηση της υπάρχουσας δυναμικής στην έρευνα και η μείωση της απόστασης μεταξύ έρευνας και εμπορικής αξιοποίησης των αποτελεσμάτων της, θα δημιουργήσει άμεση προστιθέμενη αξία τόσο στην τοπική οικονομία, όσο και στη δημιουργία επιπέδου απασχόλησης.
Αναφέρω όλα τα παραπάνω διότι σκοπός μου είναι να δείξω τις τεράστιες δυνατότητες που διαθέτει η Θεσσαλονίκη, παρά το γεγονός ότι πολλές από αυτές βρίσκονται εν υπνώσει. Αν δεν αξιοποιηθούν, αν δεν αφυπνιστούν, φοβάμαι ότι η άλλοτε «Μητρόπολη της Ν.Α. Ευρώπης» κινδυνεύει να παραμείνει «συμπρωτεύουσα της Ελλάδας των μνημονίων».
Συγκεκριμένο μακρόπνοο σχέδιο χρειάζεται και όλοι εμείς που ζούμε σε αυτήν την όμορφη πόλη να οραματιστούμε σε τι πραγματικά μπορεί να εξελιχθεί...
