Άρθρο Θ. Καράογλου στην εφημερίδα "Μακεδονία" που δημοσιεύτηκε την Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2017
«Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΤΙ-ΤΣΙΠΡΑΣ»
Στην Ελλάδα έχουμε την αγιάτρευτη τάση να αναζητούμε «Μεσσίες» και να επενδύουμε τις ελπίδες μας ως χώρα σε ανθρώπους που διαθέτουν το χάρισμα να προσαρμόζονται στις ανάγκες του ακροατηρίου τους, να «χαϊδεύουν» αυτιά με χοντροκομμένα ψέματα, να τρέφουν ψευδαισθήσεις ή ακόμη χειρότερα να ζουν σε αυταπάτες.
Στη λογική αυτή η άνοδος του Αλέξη Τσίπρα στην εξουσία, τον Ιανουάριο του 2015, λειτούργησε για πολλούς ως η μοναδική ευκαιρία της Ελλάδας να σκίσει τα μνημόνια και να πάψει να υφίσταται τον ασφυκτικό έλεγχο των πιστωτών της.
Χρειάστηκαν μόλις δυο χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για να διαψευστούν ελπίδες και προσδοκίες, προσγειώνοντας απότομα μια ολόκληρη κοινωνία στην αμείλικτη πραγματικότητα.
Το τίμημα της άσκησης πολιτικής για τη δημιουργία εντυπώσεων αποδείχθηκε πανάκριβο, με τον σχετικό λογαριασμό να περιλαμβάνει διαδοχικές αυξήσεις φορολογίας, νέα μέτρα λιτότητας δισεκατομμυρίων ευρώ, «κόφτη» διαρκείας σε μισθούς και συντάξεις, καθώς και δυσμενείς ανατροπές στην αγορά εργασίας όπου πλέον κυριαρχούν οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης.
Με το χρόνο να κυλάει εις βάρος μας και τη χώρα να βρίσκεται εν μέσω ενός πολιτικού περιβάλλοντος αυξημένης δυσπιστίας, μα και ακόμη μεγαλύτερης απογοήτευσης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αντανακλά στο πρόσωπό του τις προσδοκίες ενός λαού να εφαρμοστεί επιτέλους μια σοβαρή και ρεαλιστική πρόταση διακυβέρνησης.
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν ισχυρίζομαι ότι ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας είναι ο νέος πολιτικός Μεσσίας, ούτε ο αντι-Τσίπρας, αλλά ένας πρακτικός άνθρωπος ο οποίος μπορεί να δώσει λύσεις στα εγχώρια προβλήματα, μετατρέποντας την Ελλάδα σε ένα κανονικό ευρωπαϊκό κράτος και αποκαθιστώντας τη χαμένη αξιοπιστία της στο εξωτερικό.
Ιεραρχώντας τις εθνικές προτεραιότητες και διατυπώνοντας συγκεκριμένες θέσεις με μετρήσιμα αποτελέσματα, δίνει έμφαση στο τρίπτυχο «αξιοκρατία-νοικοκύρεμα στο δημόσιο-φραγή στο κομματικό κράτος», με τη «Συμφωνία Αλήθειας» να αποτελεί το πολιτικό, ιδεολογικό και προγραμματικό πλαίσιο διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας ώστε να περιοριστεί η λιτότητα και να αποκτήσουμε επιτέλους μια ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική.
Ήδη, σε πρώτη φάση, η Νέα Δημοκρατία έχει δεσμευθεί για μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 30% σε δυο χρόνια, μείωση του φόρου επιχειρήσεων από το 29% στο 20%, μείωση του φόρου στα μερίσματα από 15% στο 5%, μείωση του ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια από το 24% στο 13%, για κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο κρασί και για αύξηση του ορίου υπαγωγής στο ΦΠΑ από τις 10.000 στις 25.000 ευρώ.
Και έπεται συνέχεια καθώς πολύ σύντομα θα είμαστε σε θέση να παρουσιάσουμε το σύνολο του προγράμματός μας.
Προσέξτε, όμως, μεταρρυθμίσεις δεν είναι μόνο τα παραπάνω, ούτε οι περικοπές δαπανών από τον εξορθολογισμό του κράτους. Μεταρρύθμιση είναι η βελτίωση του συστήματος πρωτοβάθμιας περίθαλψης, το καλύτερο δημόσιο σχολείο, η αξιολόγηση στις δημόσιες υπηρεσίες, η ταχύτερη απονομή δικαιοσύνης, οι αποκρατικοποιήσεις που φέρνουν επενδύσεις και ανάπτυξη. Όλα τα στοιχεία δηλαδή που βελτιώνουν αισθητά την καθημερινότητά μας.
Γράφω αυτές τις σειρές, φίλες και φίλοι, όχι για να ασκήσω στείρα αντιπολιτευτική τακτική σε μια Κυβέρνηση που έτσι και αλλιώς έχει ήδη καταρρεύσει στη συνείδηση της κοινής γνώμης, αλλά για να καταδείξω την ανάγκη να οραματιστούμε ως Έθνος την Ελλάδα της αλήθειας και της πραγματικής ελπίδας.
Να πιστέψουμε και πάλι στην Ελλάδα και τους Έλληνες.
Μεσσίες και θεόσταλτοι σωτήρες δεν υπάρχουν. Υπάρχουν, όμως, ικανοί Έλληνες και άξιες Ελληνίδες να σηκώσουν τη χώρα στα χέρια τους, δίνοντας της πίσω τη χαμένη της αξιοπρέπεια.
Όλοι μαζί μπορούμε να εκφράσουμε την Ελλάδα που θέλει και μπορεί να πάει μπροστά.
