Άρθρο: Δυο (χαμένα) χρόνια ΣΥΡΙΖΑ

Άρθρο του Θ. Καράογλου στην εφημερίδα Karfitsa που δημοσιεύτηκε το Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2017

«ΔΥΟ (ΧΑΜΕΝΑ) ΧΡΟΝΙΑ ΣΥΡΙΖΑ»

Τα δυο χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν είναι απλώς «χαμένα», αλλά καταστροφικά.

Το πρόβλημα δεν έγκειται μονάχα σε εκείνα που έκαναν, μα κυρίως σε όσα δεν έκαναν από τις εκλογές μέχρι σήμερα με αποτέλεσμα δικαίως η πρώτη φορά Αριστερά να αποδεικνύεται ως η πιο επικίνδυνη κυβέρνηση που γνώρισε ποτέ η πατρίδα μας στα χρόνια της μεταπολίτευσης.

Η «περήφανη διαπραγμάτευσή» τους κόστισε το πρώτο εξάμηνο του 2015 86 δισεκατομμύρια ευρώ στη χώρα, έφερε νέα μέτρα λιτότητας ύψους 9 δισεκατομμυρίων ευρώ στην κοινωνία, επέβαλλε «κόφτη» διαρκείας σε μισθούς και συντάξεις και προκάλεσε δυσμενείς ανατροπές στην αγορά εργασίας, όπου σύμφωνα με στοιχεία του συστήματος «ΕΡΓΑΝΗ» σχεδόν 6 στους 10 εργαζόμενους έχουν ευέλικτες μορφές απασχόλησης.

Και δεν είναι μόνο αυτά!

Στο ίδιο διάστημα οι κοινωνικές ανισότητες διευρύνθηκαν, το μεταναστευτικό οξύνθηκε, η φτώχεια αυξήθηκε, η παραγωγική Ελλάδα συρρικνώθηκε, ενώ και στα εθνικά μας θέματα οι κίνδυνοι μεγαλώνουν συνεχώς. Το χειρότερο, όμως, όλων είναι ότι ποτέ στο παρελθόν ο ορίζοντας της Ελλάδας δεν ήταν τόσο σκοτεινός.

Ο χρόνος μοιάζει να κυλάει εις βάρος της χώρας. Για αυτό και το αίτημα της Νέας Δημοκρατίας για άμεση πολιτική αλλαγή αποτελεί πατριωτική ευθύνη.

Όπως εξήγησε και ο Πρόεδρός μας, Κυριάκος Μητσοτάκης, οι εκλογές δεν είναι το πρόβλημα αλλά η λύση του προβλήματος. Είναι η διέξοδος που αναζητά εναγωνίως η καθηλωμένη ελληνική κοινωνία και οικονομία.

Μαγικές συνταγές ασφαλώς δεν υπάρχουν, όπως δεν υπάρχει και ο πολιτικός-Μεσσίας.

Τρανό παράδειγμα ο Αλέξης Τσίπρας...

Προεκλογικά «προφήτευσε» πως θα τα αλλάξει όλα, από τον δέκατο τρίτο μισθό έως την Ευρώπη και τον κόσμο. Το μόνο που κατάφερε, ωστόσο, ήταν να φέρει στην επιφάνεια ό,τι χειρότερο έχει επιδείξει ο πολιτικός μας βίος στα χρόνια της Μεταπολίτευσης.

Αντίθετα, πάγια θέση της Νέας Δημοκρατίας είναι ότι «Μεσσίας» της πατρίδας μας είναι κάθε Έλληνας και κάθε Ελληνίδα που αναλογίζεται χωρίς «ναι μεν, αλλά» την αναγκαιότητα υλοποίησης ικανών μεταρρυθμίσεων να αλλάξουν την αναπτυξιακή προοπτική της Ελλάδας.

Μεταρρυθμίσεις που θα προσελκύουν επενδύσεις, θα δημιουργούν θέσεις εργασίας, θα διαμορφώνουν συνθήκες βιώσιμης ανάπτυξης, θα μειώνουν τους φόρους, θα περικόπτουν δαπάνες, θα αναδομούν το κράτος.

Η «Συμφωνία Αλήθειας» που παρουσιάζουμε στην κοινωνία αναφέρει ρητά ότι «δανεικά χρήματα από τους πιστωτές μας σημαίνει δανεικός χρόνος για την Ελλάδα».

Κάπως έτσι, έχοντας πλέον την εμπειρία της διετούς διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η απάντηση στο ερώτημα που πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας: «πρόοδος και κανονικότητα ή λαϊκισμός και τυχοδιωκτισμός», είναι η λύση στο πρόβλημα που ταλανίζει την πατρίδα μας την τελευταία εφταετία.