Άρθρο του Θ. Καράογλου στην εφημερίδα "Ελεύθερος Τύπος" που δημοσιεύτηκε την Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016
«ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΑΡΜΟΖΕΙ Ο ΦΟΒΟΣ»
Βιώνοντας μια παρατεταμένη περίοδο, διεθνώς, όπου τα απίθανα αρχίζουν να φαίνονται πιθανά, η Ελλάδα οφείλει και πρέπει να παρακολουθεί τις εξελίξεις με προσοχή, ούσα έτοιμη να αντιμετωπίσει προκλήσεις, ακόμη και μονομερείς ενέργειες.
Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν πρέπει να ζει με τον φόβο! Δεν της αρμόζει εξάλλου...
Αναμφίβολα η άσχημη οικονομική κατάσταση προκαλεί έντονη ανησυχία καθώς επιτρέπει σε γειτονικές μας χώρες, όπως η Τουρκία και η Αλβανία οι οποίες έχουν αναπτύξει μια ιδιαίτερη «στρατηγική εταιρική σχέση», να αποθρασύνονται, εκτοξεύοντας εθνικιστικούς αναθεωρητισμούς και εγείροντας αξιώσεις μέχρι και για επαναχάραξη των συνόρων, αδιαφορώντας για το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες.
Ο επιθετικός τους επεκτατισμός δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι αποτελεί αντίδοτο για τη δυσαρέσκεια που επικρατεί στο εσωτερικό των δυο χωρών.
Η μεν Τουρκία, μετά το αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα, βρίσκεται στη δίνη ενός νέο-οθωμανικού παραληρήματος, θεωρώντας ότι η συνθήκη της Λωζάνης του 1923 αποτελεί εμπόδιο στον μεγαλοϊδεατισμό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Η δε Αλβανία βαδίζει κατ' εξακολούθηση στο δρόμο του λαϊκισμού και του εθνικισμού. Το υποκινούμενο κρεσέντο του Αλβανού Πρωθυπουργού Έντι Ράμα και η επιθετική του ρητορική περί «Τσαμουριάς», συνεκμετάλλευσης των κοιτασμάτων του Ιονίου, «Μεγάλης Αλβανίας» ή η απροκάλυπτη και προκλητική στάση που κρατά απέναντι στους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου αρπάζοντας περιουσίες και γκρεμίζοντας σπίτια ελληνικά, αποτελεί το «γιατρικό» για τα προβλήματα φτώχειας, διαφθοράς και κακής διακυβέρνησης που ταλανίζουν τα Τίρανα.
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι δυο συγκεκριμένες χώρες... εξάγουν τα εγχώρια προβλήματά τους, επιβεβαιώνοντας τον κανόνα ότι ουδείς ασφαλέστερος εχθρός εκ του ευεργετηθέντος.
Είναι η πρώτη φορά, ωστόσο, που η ευρύτερη περιοχή της βαλκανικής χερσονήσου -και όχι μόνο- βρίσκεται εν μέσω μιας «πυκνής διεθνούς κινητικότητας η οποία εύλογα προκαλεί ανησυχία», όπως πολύ εύστοχα παρατήρησε ο Πρόεδρος της Ν.Δ., κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, στην τελευταία συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος.
Είναι προφανές ότι όσο οι προκλήσεις εις βάρος της πατρίδας μας πολλαπλασιάζονται, τόσο απαιτείται αλλαγή πολιτικού προσανατολισμού. Με τη συμφωνία για το προσφυγικό να κρέμεται κυριολεκτικά από μια κλωστή και Τουρκία-Αλβανία να εμφανίζουν υπολανθάνουσες τάσεις αλυτρωτισμού, η Ελλάδα οφείλει να αναθεωρήσει τη στάση που ακολουθεί στην εξωτερική της πολιτική, υπενθυμίζοντας σε βαθύτερο επίπεδο την κομβική γεωπολιτική της θέση ως φυσικό σύνορο της Ευρώπης.
Προηγείται βέβαια η αναγκαιότητα η σημερινή Ελλάδα της κρίσης να μην αντιμετωπίζει η ίδια τον εαυτό της ως χώρα-παρία (rogue state), βυθισμένη στην ύφεση και στα δικά της προβλήματα.
Γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα θυμίσει το γνωστό ανέκδοτο με τη ζέβρα και τη στρουθοκάμηλο που έβοσκαν αμέριμνες στη σαβάνα της Αφρικής. Σύμφωνα με αυτό, όταν ξαφνικά εμφανίστηκε ένα λιοντάρι το οποίο άρχισε να κινείται επιθετικά προς τα δυο ζώα, η ζέβρα φώναξε «τρέχα» για να απαντήσει η στρουθοκάμηλος: «Μην... κινδυνολογείς», βάζοντας το κεφάλι της στο χώμα...
Ας μην στρουθοκαμηλίζουμε λοιπόν και ας θυμηθούμε ότι η αρμονική συνύπαρξη των λαών οφείλει να είναι ύψιστο καθήκον μας. Υπέρτατο χρέος μας, όμως, είναι η προάσπιση και διαφύλαξη των εθνικών μας συμφερόντων.
Βλέπετε, η καλή γειτονία μεταξύ χωρών δεν στηρίζεται σε ανταλλάγματα, ούτε εξαρτάται από εθνικές σκοπιμότητες, αλλά προϋποθέτει αλληλοσεβασμό, αμοιβαία εκτίμηση και τήρηση των κανόνων του διεθνούς δικαίου. Θα πρόσθετα και τη λέξη «εμπιστοσύνη», αλλά αυτή έχει χαθεί τα τελευταία χρόνια...
