Άρθρο του Θ. Καράογλου στην ηλεκτρονική εφημερίδα "Vimapress.gr", με τίτλο "Αναζητώντας τον χαμένο μας πατριωτισμό", που δημοσιεύτηκε την Παρασκευή 10 Ιουνίου 2016
"Αναζητώντας τον χαμένο μας πατριωτισμό"
Ειλικρινά δεν ξέρω τι από τα δυο είναι πιο ανησυχητικό. Η εμμονική εθνομηδενιστική ιδεοληψία του κ. Φίλη ή το γεγονός ότι παραμένει Υπουργός Παιδείας;
Στον πυρήνα της κριτικής μου δεν βρίσκεται μονάχα η πρόσφατη τοποθέτησή του ότι η διαδήλωση κατά της Κυβέρνησης με το σύνθημα «παραιτηθείτε» κινείται «στα όρια της νομιμότητας». Αυτή είναι μια πάγια άποψη της Αριστεράς που θεωρεί πως ό,τι κάνει η ίδια είναι «καθαγιασμένο» ενώ ό,τι πηγάζει από τους «άλλους» είναι αντιλαϊκό και καθοδηγείται από το διεθνές κεφάλαιο.
Περισσότερο εστιάζω στην συστηματική του προσπάθειά να δώσει άλλοθι σε όσους προσπαθούν να διαγράψουν από τη συλλογική μνήμη τον τραγικό ξεριζωμό, την ατίμωση και τη γενοκτονία των χιλιάδων Ελλήνων του Πόντου, αλλά και στις αλλαγές που θέλει να επιφέρει στην παιδεία μας, χαρακτηρίζοντας «παρά φύσιν» τις ώρες διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στα σχολεία και εμμένοντας στην πάγια θέση του για κατάργηση της προσευχής και των θρησκευτικών από την Α΄ και Β΄ Δημοτικού, τα χρόνια δηλαδή που ένα μικρό παιδί διαμορφώνει την θρησκευτική αλλά και εθνική του συνείδηση.
Δεν μπερδεύω την θρησκεία με την κατήχηση, ούτε την ιστορία με την πατριδολατρία. Εκείνο που θέλω να αναδείξω, ωστόσο, είναι ότι ο Υπουργός Παιδείας μας λειτουργεί ως εκτελεστικό όργανο μιας συντονισμένης και άρτια οργανωμένης προσπάθειας αποδυνάμωσης της εθνικής μας παιδείας, μέσω της αποψίλωσης από τη συνείδηση του λαού μας ιδανικών, αρχών και αξιών που χαρακτηρίζουν το Έθνος μας.
Την περασμένη Πέμπτη, μάλιστα, συνυπέγραψα ερώτηση που κατέθεσε ο Γραμματέας Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας, κ. Λευτέρης Αυγενάκης, σύμφωνα με την οποία το Δ.Σ. του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων αφαιρεί από το λογότυπό του το δεύτερο συνθετικό, δηλαδή το «Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων».
Είναι προφανές ότι η παρούσα Κυβέρνηση, η οποία διακατέχεται από δεδομένες ιδεοληψίες, έχει «αλλεργία» στον όρο «Μακεδονία», εκτός και αν επιχειρήσει να πείσει την κοινή γνώμη ότι και αυτή η ενέργεια περιλαμβάνεται στα... προαπαιτούμενα για την έγκριση της επόμενης δόσης από τους πιστωτές μας.
Σε κάθε περίπτωση, συμπτώσεις που επαναλαμβάνονται παύουν να θεωρούνται συμπτώσεις και με τη μέχρι τώρα στάση του το Μέγαρο Μαξίμου έχει αποδείξει στην πράξη ότι επιχειρεί να διαμορφώσει μια νέα γενιά Ελλήνων. Ελλήνων χωρίς σοβαρή πολιτική και κοινωνική συνείδηση, εύπλαστους, ώστε να συμμετέχουν στον ταξικό πόλεμο που επιχείρησε να ξεκινήσει πριν από δυο εβδομάδες ο νεοεκλεγείς Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Κυρίτσης.
Διαβάζοντας αυτές τις σειρές πολλοί θα ισχυριστούν ότι το να εξακολουθείς να έχεις δεσμούς με την θρησκεία και την ιστορία είναι πολυτέλεια μπροστά στις επίπονες αλλαγές στο ασφαλιστικό, τα υψηλά ποσοστά ανεργίας και τη συνεχή μείωση μισθών και συντάξεων. Σεβαστή άποψη. Προσωπικά όμως εξακολουθώ να πιστεύω ότι ο θυμός και η έλλειψη κοινωνικής, ιστορικής και θρησκευτικής συνοχής είναι εχθροί της ορθής κρίσης.
Λαός χωρίς παρελθόν, ισοδυναμεί με λαό χωρίς μέλλον. Και αυτή θα είναι η πραγματική μας χρεοκοπία, όχι οικονομική, αλλά εθνική.
Ελλάδα χωρίς θρησκεία και ιστορία είναι μια Ελλάδα ορφανή και δυστυχισμένη, γιατί το σήμερα έρχεται από το χθες και το μέλλον αναδύεται από το παρελθόν.
Ως επίλογο θα απαντήσω στη συνάδελφο του ΣΥΡΙΖΑ, κα. Άννα Βαγενά, η οποία αναρωτήθηκε δημοσίως πως είναι δυνατόν από τη στιγμή που αντέξαμε 400 χρόνια σκλαβιάς, να αντιδρούμε στα 99 αποκρατικοποιήσεων... Την απάντηση την έδωσε σε μια συνέντευξή του ο σπουδαίος καθηγητής Φιλοσοφίας Χρήστος Γιανναράς. «Ο Ελληνισμός», είπε, «σώθηκε στα 400 χρόνια σκλαβιάς, όχι επειδή κάναμε κατήχηση, αλλά γιατί ανάβανε το καντήλι, ζυμώνανε πρόσφορο, κάνανε αγιασμό και κυρίως πήγαιναν στην εκκλησία, ήταν το κεντρικό κοινωνικό γεγονός, ήταν γιορτή».
Ας ξαναβρούμε, λοιπόν, τον χαμένο πατριωτισμό μας, ας αποκηρύξουμε τον ωχαδελφισμό!
