Άρθρο του Θ. Καράογλου στην ιστοσελίδα lagadas.net, με τίτλο: "κόφτης μισθών, συντάξεων και ονείρων"
"Κόφτης μισθών, συντάξεων και ονείρων"
Στην πολιτική οι αυταπάτες είναι το ίδιο επικίνδυνες με τα ψέματα. Και οι δυο χειραγωγούν έναν λαό, ο οποίος πολλές φορές θέλει να πιστέψει σε κάτι που δεν υφίσταται, όπως για παράδειγμα ότι «λεφτά υπάρχουν» ή πως «τα μνημόνια καταργούνται με ένα νόμο και ένα άρθρο».
Λες και με έναν απλό τρόπο μπορείς να τραβήξεις μια γραμμή και στο αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο θα επανέλθεις στα προ κρίσης δεδομένα και στο βιοτικό επίπεδο του 2009.
Για αυτό και επιτρέψτε μου να πιστεύω ότι το δήθεν ξέσπασμα του Αλέξη Τσίπρα περί «αυταπατών» δεν ήταν τόσο αυθόρμητο, όσο ήθελε να πιστέψουμε, αλλά ένα καλά προσχεδιασμένο επικοινωνιακό τρικ, μέσω του οποίου θέλησε να «καμουφλάρει» την πολιτική του ευθυγράμμιση με τα «θέλω» των δανειστών.
Να μην χρειαστεί να δικαιολογηθεί, δηλαδή, για όλα εκείνα τα προεκλογικά ψέματα που ξεστόμισε μόνο και μόνο για να κερδίσει τις εκλογές.
Η 13η σύνταξη, τα 751 ευρώ ως κατώτατος μισθός, το «σκίσιμο» των μνημονίων, η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, το αφορολόγητο των 12.000 ευρώ, το σύνθημα «κανένα σπίτι στο χέρι τραπεζίτη» και το περίφημο «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», ήταν ψέματα τα οποία ειπώθηκαν από έναν πολιτικό αρχηγό που έχει αναγάγει την πολιτική απάτη σε «υψηλή τέχνη».
Τι από τα παραπάνω εφάρμοσε ως Πρωθυπουργός; Απολύτως τίποτα.
Αντίθετα όλα τα προεκλογικά «θα», οι «αυταπάτες» κατά τον Αλέξη Τσίπρα, κόστισαν πολύ ακριβά.
Το αποδεικνύουν το τρίτο μνημόνιο που φέρει τη δική του υπογραφή, η αριστερή βαριά φορολογία που «τσακίζει» τη μεσαία τάξη και τους ελεύθερους επαγγελματίες, η αριστερή ασφαληστ(ρ)ική «μεταρρύθμιση» και ο αριστερός «αυτόματος κόφτης» σε μισθούς και συντάξεις.
Και ο ίδιος άνθρωπος τολμά να ισχυρίζεται ότι χάρη στο ασφαλιστικό και φορολογικό νομοσχέδιο «σφαγείο» που υπερψήφισε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η ελληνική οικονομία είναι «σαν το συμπιεσμένο ελατήριο και το μόνο που χρειάζεται είναι κάποιος να το αφήσει».
Πραγματικά είναι οξύμωρο να το ακούς από τον άνθρωπο που οδήγησε την Ελλάδα σε ένα μνημόνιο με αντάλλαγμα αόριστες υποσχέσεις για το χρέος. Από τον πολιτικό αρχηγό οι «αυταπάτες» του οποίου εξοντώνουν τους Έλληνες, υπονομεύουν κάθε αναπτυξιακή προοπτική της ελληνικής οικονομίας, υποθήκευσαν το μέλλον των επόμενων γενεών και μετατρέπουν το ελληνικό κράτος σε αποικία χρέους.
Δυστυχώς για εκείνους, όμως, η αδιαπραγμάτευτη αλήθεια είναι μία. Όσα πλεονάσματα και να μοιράσουν στα λόγια, όσα... οφέλη και αν προσδοκούν από την ανάπτυξη (που δεν έρχεται), τα νέα επώδυνα μέτρα που θα κληθούμε να πληρώσουμε είναι αποτέλεσμα της δικής τους αποτυχίας.
Διότι είναι αδιανόητο η Κυβέρνηση να υποστηρίζει ότι «η αξιολόγηση κλείνει χωρίς πρόσθετα μέτρα» την ίδια στιγμή που υπογράφει μειώσεις μισθών και συντάξεων.
Τελικά η ελπίδα για την οποία μιλούσαν προεκλογικά ήλθε, είδε και απήλθε...
Και ο «μηχανισμός-κόφτης» για τον οποίο πανηγυρίζει το Μέγαρο Μαξίμου δεν στοχεύει μόνο σε μισθούς και συντάξεις, μα και στα όνειρα ενός ολόκληρου λαού.
