Άρθρο του Θεόδωρου Καράογλου στην ηλεκτρονική εφημερίδα «VIMAPRESS.GR»
24 Φεβρουαρίου 2016
«Όλη η Ελλάδα ένα απέραντο... Hot Spot»
Χάος!
Αυτή είναι η λέξη που περιγράφει απόλυτα την κατάσταση ασφυξίας στην οποία βρίσκεται όλη η χώρα. Μια κατάσταση η οποία απειλεί να ξεφύγει από κάθε έλεγχο.
Εγκλωβισμένοι μετανάστες παντού, οι εθνικές οδοί μετατράπηκαν σε... πάρκινγκ προσφύγων και η Ελλάδα λειτουργεί ως ένα απέραντο... hotspot.
Σήμερα το πρωί ξεκίνησε και η μεταφορά τους στο στρατόπεδο «Αναγνωστοπούλου» των Διαβατών, το οποίο η Κυβέρνηση μετέτρεψε «ετσιθελικά» σε κέντρο μετεγκατάστασης, επιβεβαιώνοντας τους κατοίκους οι οποίοι βροντοφωνάζουν από την πρώτη στιγμή ότι η περιοχή τους λειτουργεί ως... αποθήκη του υπόλοιπου πολεοδομικού συγκροτήματος, στην οποία στοιβάζονται όσα δεν «χωρούν» στον υπόλοιπο Νομό.
Μη λησμονείτε εξάλλου ότι η Περιφερειακή Ένωση Δήμων Κεντρικής Μακεδονίας, παραδίδοντας μαθήματα δημοκρατίας, πρότεινε ομόφωνα άλλους έξι χώρους όπου θα μπορούσε να λειτουργήσει το κέντρο μετεγκατάστασης, οι οποίοι ωστόσο δεν ελήφθησαν υπόψη από την Κυβέρνηση.
Βλέπετε, η απόφαση είχε ήδη παρθεί...
Κάπως έτσι καθίσταται πλέον σαφές ότι με τα νέα αριστερά ήθη οι Θεσσαλονικείς χωριζόμαστε σε πατρικίους και πληβείους, αφού τα κριτήρια σύμφωνα με τα οποία επιλέχθηκε ο συγκεκριμένος χώρος για τη δημιουργία του κέντρου μετεγκατάστασης αφορούσαν πρωτίστως στην αξία της γης και όχι στην καταλληλότητα των χώρων υποδοχής και των εγκαταστάσεων.
Δεν το λέω εγώ, το ομολόγησε ο ίδιος ο Αναπληρωτής Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, κ. Νικόλαος Τόσκας και για το λόγο αυτό του καταλόγισα «ταξική μνησικακία».
Για το συγκεκριμένο θέμα έχω τοποθετηθεί δημόσια πολλές φορές και η άποψή μου είναι ξεκάθαρη.
Ωστόσο, εδώ που φτάσαμε, το προσφυγικό ζήτημα πρέπει να το εξετάσουμε στην πλήρη του διάσταση.
Δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι κυριαρχούμενη από τις πεποιθήσεις και τις δικές της... αλήθειες, η Κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα υποτίμησε εξαρχής την προσφυγική κρίση.
Αρχικά παρουσίασε την Ελλάδα ως σίγουρη «γέφυρα» για τη μετάβαση στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Ακόμη θυμάμαι τη δήλωση του ίδιου του Πρωθυπουργού ότι «η θάλασσα δεν έχει σύνορα».
Μόνο που δεν προέβλεψε ότι ανοίγοντας διάπλατα τις πύλες της χώρας, η ένταση και η έκταση του προσφυγικού κύματος θα λάμβανε διαστάσεις... τσουνάμι!
Τα επιχειρήματα της πρώην αναπληρώτριας Υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής, Τασίας Χριστοδουλοπούλου, ότι πρόσφυγες και μετανάστες «λιάζονται και εξαφανίζονται», «είναι... τουριστική ατραξιόν» ή ότι «τα νησιά πλούτισαν» από τους χιλιάδες ταλαιπωρημένους ανθρώπους, ήταν εξαρχής αστεία και ανεύθυνα.
Να, όμως, που αποδεικνύεται στην πράξη πόσο τραγικά ήταν.
Και το χειρότερο όλων είναι πως η δική της αποτυχία (καθώς και του διαδόχου της στην Κυβέρνηση) δεν είναι προσωπική αλλά εθνική, διότι προκάλεσε ανεπανόρθωτη ζημιά τόσο στον τουρισμό μας (τη λεγόμενη «βαριά βιομηχανία» της πατρίδας), όσο και στο σύνολο της χώρας.
Σήμερα η Ελλάδα πληρώνει πολύ ακριβά την αναβλητικότητα της Κυβέρνησης η οποία όταν έρχεται η ώρα να αναλάβει τις ευθύνες της και να ασκήσει υπεύθυνη πολιτική, σηκώνει τα χέρια ψηλά, δημιουργεί εχθρούς εντός και εκτός συνόρων και μετακυλά τις ευθύνες της στην κοινωνία.
Κάπως έτσι φτάσαμε στο σημείο να απειλούμαστε με κλείσιμο των συνόρων, έξοδο από τη συνθήκη Σένγκεν, οι εξελίξεις στα βόρεια σύνορά μας να είναι προβληματικές, η πίεση στο Αιγαίο να πολλαπλασιάζεται καθημερινά και να είναι πολύ πιθανό πλέον το ενδεχόμενο επί ελληνικού εδάφους να εγκλωβιστούν εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες.
Δυστυχώς όσο περνά ο καιρός η κατάσταση περιπλέκεται, η Κυβέρνηση αδυνατεί να τη θέσει υπό έλεγχο, το ελληνικό κράτος δεν λειτουργεί, όπως υποτιμητικά δήλωσε πρόσφατα ο Βούλγαρος Πρωθυπουργός, και ανησυχώ ότι δεν είναι μακριά ο καιρός που η κρίση θα λάβει εθνικές διαστάσεις. Ιδίως, μάλιστα, από τη στιγμή που οδεύουμε προς αποκλεισμό της χώρας από την υπόλοιπη Ευρώπη.
Οι ευθύνες της Κυβέρνησης είναι αποκλειστικά δικές της και αμετάθετες!
Προς Θεού δεν θέλω να εξωραΐσω τη στάση Ευρωπαϊκών χωρών, όπως για παράδειγμα της Αυστρίας, που τάσσονται υπέρ του κλεισίματος των ελληνικών συνόρων.
Τούτη τη δύσκολη ώρα, ωστόσο, απαιτείται ρεαλισμός.
Σαφώς και συνολικά η Ευρώπη χρειάζεται να εμπεδώσει μια κοινή πολιτική απέναντι στο μεταναστευτικό, το οποίο ως ζήτημα λαμβάνει ανθρωπιστικές, κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις, οι οποίες με τη σειρά τους πυροδοτούν τον εθνικισμό και τον ευρωσκεπτικισμό.
Αλλά και εντός συνόρων απαιτείται η διαμόρφωση ενός κοινού εθνικού μετώπου.
Ήδη η Νέα Δημοκρατία επιδιώκει ένα μίνιμουμ πλαίσιο συνεννόησης με την Κυβέρνηση. Το απέδειξε περίτρανα η πρόσφατη παρουσία του Προέδρου μας, Κυριάκου Μητσοτάκη, στη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στις Βρυξέλλες, όπου φορώντας τη φανέλα της «εθνικής Ελλάδος» χαρακτήρισε «άδικη» την επίθεση που δέχεται πανταχόθεν η πατρίδα μας, υπενθυμίζοντας στην Ευρώπη ότι και εκείνη δεν έχει κάνει αυτά τα οποία πρέπει για το θέμα της μετεγκατάστασης προσφύγων και μεταναστών.
Είπαμε ναι στην εμπλοκή του ΝΑΤΟ, αλλά ταυτόχρονα προειδοποιήσαμε την κυβέρνηση να ρυθμίσει τις επιχειρησιακές λεπτομέρειες.
Δεν επιδιώξαμε να «καβαλήσουμε» το κύμα της λαϊκής οργής, μα δείξαμε ότι τα μεγάλα προβλήματα απαιτούν εθνική συνεννόηση.
Μονάχα έτσι θα μπορέσουμε να αντιστρέψουμε την αποκαρδιωτική εικόνα όλης της χώρας, η οποία αποτελεί προϊόν της εθνικής απαξίωσης.
Καλώ την Κυβέρνηση να... αγαπήσει την Ελλάδα προτάσσοντας τη συνείδηση της ευθύνης και να μην την αντιμετωπίζει ως πεδίο ιδεολογικής εκδίκησης.
Οι βολικές της αυταπάτες οδηγούν σε εθνική τραγωδία.
Ας κινητοποιηθούν και ας ευαισθητοποιηθούν πριν να είναι πολύ αργά...
