Άρθρο του Θεόδωρου Καράογλου στην εφημερίδα "Karfitsa" (13-02-2016)
"Και η Β. Ελλάδα έχει... ψυχή!"
Άγνοια, αδιαφορία, πρόκληση, ανικανότητα ή μήπως σκόπιμη επιλογή και συνειδητός αποκλεισμός;
Όπως και να το δει κανείς, η παντελής απουσία Βορειοελλαδικών επιχειρήσεων από την πολυπληθή επιχειρηματική αποστολή που συνόδευσε τον Πρωθυπουργό, κ. Αλέξη Τσίπρα, στο πρόσφατο ταξίδι στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, είναι προσβολή για τη Μακεδονία και τη Θράκη που ακόμη και σήμερα πρωτοστατούν στον τομέα των εξαγωγών.
Εύλογα, το πρώτο ερώτημα που τίθεται μετά την ανεξήγητη Κυβερνητική επιλογή είναι γιατί δεν ειδοποιήθηκαν οι συλλογικοί φορείς που εκπροσωπούν θεσμικά τη βορειοελλαδική επιχειρηματικότητα να συμμετάσχουν (έστω και δια εκπροσώπων) σε μια μεγάλη κυβερνητική αποστολή, η οποία επισκέφθηκε έναν τόπο με δεδομένες επιχειρηματικές ευκαιρίες.
Δεν θα μπορούσαμε, για παράδειγμα, να αναδείξουμε στο Ιράν τον πλούτο των τοπικών μας προϊόντων και να προωθήσουμε σε μια μεγάλη αγορά τον κρόκο Κοζάνης, την σπιρουλίνα Σερρών ή το μετάξι Σουφλίου;
Δεύτερον, με ποια κριτήρια και με ποιόν τρόπο επιλέγονται οι «κατάλληλοι» επιχειρηματίες ή οι επιχειρήσεις που συνοδεύουν τον Πρωθυπουργό σε αυτού του είδους τα ταξίδια;
Τρίτον, γνωρίζουν στην Κυβέρνηση την ύπαρξη του ΣΕΒΕ (Σύνδεσμος Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος) ή του ΣΒΒΕ (Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος) που έχουν συμβάλλει τα μέγιστα στη δημιουργία ενός σημαντικού αποθέματος ανθρώπινου δυναμικού με ειδικές γνώσεις και τεχνικές σε θέματα εξωστρέφειας προς όφελος της επιχείρησης και της οικονομίας;
Ερωτήματα που σίγουρα χρειάζονται πειστικές απαντήσεις, διότι η Κυβέρνηση δεν νομιμοποιείται να επικαλείται τη λειτουργία ενός περιφερειακού μοντέλου ανάπτυξης, χωρίς η Βόρεια Ελλάδα να αποτελεί μέρος ενός εθνικού σχεδίου για την ανάπτυξη.
Η πρώτη απάντηση που μου έρχεται κατά νου είναι ότι πίσω από αυτόν τον ανεξήγητο και ιδιότυπο αποκλεισμό, κρύβεται η λάθος νοοτροπία της Κυβέρνησης να ενοχοποιεί συστηματικά λέξεις-κλειδιά όπως «επιχειρηματικότητα» και «κέρδος».
Για αυτό και πρέπει άμεσα να περάσουμε, ως Έθνος και οικονομία, από τον σημερινό κύκλο της ακινησίας σε εκείνον της δημιουργικότητας και της ανάπτυξης, όπως ακριβώς συνέβη από τον Ιούνιο του 2012 μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2014.
Θυμίζω μονάχα ότι τη συγκεκριμένη περίοδο η καινοτομία, η τεχνολογία, η ανάπτυξη και η εξωστρέφεια αποτέλεσαν τους 4 βασικούς πυλώνες πάνω στους οποίους, ως Υπουργός Μακεδονίας και Θράκης, επιχείρησα μαζί με τοπικούς φορείς και τα επιμελητήρια να οικοδομήσουμε την τοπική ανάπτυξη και να καθιερώσουμε τη Βόρεια Ελλάδα ως φωτεινό σημείο ανάκαμψης για την προώθηση της επιχειρηματικότητας, τη σύναψη εμπορικών συμφωνιών και την προβολή της οικονομικής της ταυτότητας.
Το επιβεβαιώνουν τόσο η υπαγωγή στο ΥΜΑΘ της Επιχειρησιακής Μονάδας Ανάπτυξης, μέσω της οποίας διαχειριστήκαμε περισσότερα από 314 επενδυτικά σχέδια συνολικού προϋπολογισμού περίπου 2 δισεκατομμυρίων ευρώ, όσο και το νοητό τρίγωνο ανάπτυξης όλης της Βόρειας Ελλάδας που δημιουργήσαμε με κορυφή του το ΥΜΑΘ και βάσεις τη ΔΕΘ-Helexpo με τη Ζώνη Καινοτομίας.
Με αυτήν την πολύτιμη και σημαντική κατά τη γνώμη μου «προίκα» παρέδωσα το ΥΜΑΘ τον Ιούνιο του 2014 και σήμερα το βλέπω να είναι πλήρως απαξιωμένο, λειτουργώντας ως... διεύθυνση του πολυδαίδαλου Υπουργείου Εσωτερικών.
Γιατί το αναφέρω αυτό; Γιατί στον τομέα Μακεδονίας και Θράκης της Νέας Δημοκρατίας, που μου ανέθεσε ο Πρόεδρος του κόμματος, κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, έχω θέσει ως προτεραιότητα να κρατήσουμε «ζωντανή» την αγορά της Βόρειας Ελλάδας, να βελτιώσουμε την ανταγωνιστικότητά των τοπικών επιχειρήσεων και με τη βοήθεια ενός σταθερού φορολογικού καθεστώτος με χαμηλούς συντελεστές, το οποίο είναι προαπαιτούμενο για να «σταθεί» η επιχειρηματικότητα ξανά στα πόδια της, να κάνουμε την εξωστρέφεια, τις επενδύσεις και την καινοτομία «σημαία» της ευρύτερης περιοχής μας.
Λέξεις άγνωστες και εν πολλοίς «ψιλά γράμματα» για μια Κυβέρνηση «βολεμένων επαναστατών», όπως αυτή των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. Αναλογιστείτε μονάχα ότι τους τελευταίους μήνες περίπου 60.000 ελληνικές επιχειρήσεις μεταφέρθηκαν στη Βουλγαρία προκειμένου να αποφύγουν τη γραφειοκρατία, τους περιορισμούς κεφαλαίων και την υψηλή φορολογία.
Αυτό είναι όμως το μεγάλο στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε τόσο ως χώρα, όσο και ως γεωγραφική περιοχή.
Σέβομαι και αναγνωρίζω ότι η κόπωση από τα χρόνια της λιτότητας αποτελεί κακό σύμβουλο. Ωστόσο, με την πατρίδα μας να βρίσκεται σε ένα μεταίχμιο εξελίξεων, οφείλουμε να σπείρουμε τον σπόρο της πραγματικής ελπίδας και να περιμένουμε να βλαστήσει καινούργια φύτρα.
Αυτό είναι με λίγα λόγια και το σχέδιό μου για τη μετεξέλιξη της Μακεδονίας και της Θράκης σε «ατμομηχανή» ανάπτυξης και θύλακα παραγωγής νέων ιδεών.
Και αυτό δεν το... επιβάλλει κανένα κουαρτέτο, αλλά το επιτάσσει η υποχρέωσή μας να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές μια Βόρεια Ελλάδα δυνατή, δημιουργική, αναπτυξιακή και οικονομικά αυτάρκης.
Με το μέσο όρο της ανεργίας στην περιοχή μας να ξεπερνά το 30% και στη Νάουσα το 55%, απαιτούνται συλλογική δουλειά, στοχευμένες δράσεις και επένδυση στο τρίπτυχο καινοτομία, εξωστρέφεια και ανάπτυξη, ώστε η Μακεδονία και η Θράκη να πάψουν να θεωρούνται... φτωχομάνα.
Σε τελική ανάλυση και η Β. Ελλάδα έχει... ψυχή!
