Άρθρο του κ. Θεόδωρου Καράογλου στο Μηνιαίο περιοδικό "Επιθεώρηση για τη Βουλή και την Ευρωβουλή"
Άρθρο: "Χειρότερα δεν γίνεται"
Κάθε φορά που μου ζητούν να αξιολογήσω τους 10 μήνες της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., απαντώ με τη φράση: «Χειρότερα δεν γίνεται».
Αυτό το μικρό χρονικό διάστημα «Αριστερής διακυβέρνησης» αποδείχθηκε αρκετό για να υπογράψουμε τρίτο μνημόνιο (το επαχθέστερο όλων) με επιπλέον κόστος 60 δισεκατομμύρια ευρώ, να επιβληθούν capital controls στις τράπεζες, να «στραγγαλιστεί» η επιχειρηματικότητα και να προστεθούν στον μακρύ κατάλογο της ανεργίας τα ονόματα επιπλέον 300.000 Ελλήνων.
Ποτέ άλλοτε μια χώρα δεν κατάφερε να οδηγηθεί τόσο πολλά χρόνια πίσω σε οικονομικό επίπεδο, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Ποτέ άλλοτε μια ελληνική Κυβέρνηση δεν προκάλεσε τόσο μεγάλο κακό στην πατρίδα, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.
Η Ελλάδα έχασε αξιοπρέπεια, αξιοπιστία, χρόνο, χρήμα και πολλές ευκαιρίες να επιστρέψει στο δρόμο της ανάπτυξης.
Ενώ η χώρα χρειαζόταν μονάχα σταθερότητα, οι κυβερνητικές επιλογές «γέννησαν» μονάχα ανασφάλεια και φόβο.
Για αυτό και είναι πολύ κοντά ο καιρός που η ελληνική ιστορία θα αποδώσει πολιτική δικαιοσύνη, κατατάσσοντας την Κυβέρνηση Σαμαρά στη θέση που πραγματικά της αξίζει.
Εμείς δεν βάλαμε την υπογραφή μας στο μεγαλύτερο κύμα εξώσεων της ελληνικής ιστορίας, ούτε φέραμε το μεγαλύτερο κύμα αυξήσεων στο ΦΠΑ. Άλλοι παραδίδουν τα σπίτια στα χέρια των... τραπεζιτών και κάνουν ακόμα ακριβότερο το καλάθι της νοικοκυράς.
Εμείς δεν υποσχεθήκαμε ότι θα επαναφέρουμε τη 13η σύνταξη, άλλοι κόβουν ακόμη και την 11η.
Εμείς δεν μετατρέψαμε τη Βουλή σε αρένα καταγγελιών, άλλοι κορόιδεψαν την ελληνική οικονομία και εν συνεχεία την εκμαύλισαν με κούφια λόγια και λαϊκισμούς.
Εμείς, πριν από ένα χρόνο, ανακεφαλαιοποιήσαμε τις τράπεζες για 45 δισεκατομμύρια ευρώ. Άλλοι τις ξεπουλούν για περίπου 5 δισεκατομμύρια.
Κάπως έτσι φτάσαμε στο σημείο με το κόστος ενός εισιτηρίου αστικών συγκοινωνιών (1,40 ευρώ) να μπορεί κανείς σήμερα να αγοράσει 17 μετοχές της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος ή 29 μετοχές της Alpha Bank ή 100 μετοχές της Eurobank ή 140 μετοχές της Τράπεζας Πειραιώς.
Συμπερασματικά, πρώτη φορά Αριστερή Κυβέρνηση, πρώτη φορά στα ελληνικά πολιτικά χρονικά κοκκίνισαν τα ψέματα από... ντροπή και όχι εκείνοι που τόλμησαν να τα ξεστομίσουν προεκλογικά.
Η ελπίδα που υποσχέθηκαν στον ελληνικό λαό έγινε λεπίδα που θέρισε τα όνειρα και τις προσδοκίες μισθωτών, συνταξιούχων, ελεύθερων επαγγελματιών και ανέργων.
Τους ακούγαμε επί μήνες να ισχυρίζονται ότι διαπραγματεύονταν συμφωνία άνευ φόρων και το μόνο που πέτυχαν ήταν συμφωνία-παράδοση άνευ όρων.
Η άνοδός τους στην εξουσία τον Ιανουάριο του 2015 ανέκοψε την ελληνική ανάκαμψη, παρέλυσε τις εγχώριες επενδύσεις και προκάλεσε εκροή κεφαλαίων 50 δισεκατομμυρίων ευρώ το πρώτο τρίμηνο του 2015.
Μοιραία το 2016 αναμένεται να είναι, ίσως, από τους δυσκολότερους οικονομικά χρόνους για όλους τους Έλληνες με σημαντική αύξηση των φορολογικών επιβαρύνσεων για μικρομεσαίες επιχειρήσεις και νοικοκυριά, αναπόφευκτες μειώσεις μισθών και συντάξεων και άρα δραστικό περιορισμό της ζήτησης, η οποία με τη σειρά της θα οδηγήσει σε μείωση των κερδών των επιχειρήσεων και αύξηση της ανεργίας.
Είναι προφανές ότι χωρίς ΑΕΠ, χωρίς ανάπτυξη, χωρίς εταιρίες δεν μπορείς να έχεις φορολογικά έσοδα. Όπως είναι, επίσης, προφανές ότι η φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων έχει εξαντληθεί.
Για αυτό και από το βήμα της Βουλής, αποκάλεσα τον προϋπολογισμό του 2016 «προϋπολογισμό αριστερής λιτότητας, πασπαλισμένο με μπόλικη δόση δημιουργικής ασάφειας».
Διαβάζοντάς τον, ακόμη και ένας πρωτοετής φοιτητής οικονομικών μπορεί εύκολα να αντιληφθεί πως πρόκειται για έναν προϋπολογισμό αντιαναπτυξιακό, αναποτελεσματικό και άδικο. Για έναν προϋπολογισμό χωρίς αξιοπιστία, ευθύνη και ελπίδα.
Χωρίς αξιοπιστία διότι το δημόσιο χρέος αυξάνεται εννιά μονάδες συγκριτικά με το 2014, άρα η κοινωνία κάνει μεγάλα άλματα προς τα πίσω. Χωρίς ευθύνη διότι επιστρέφει τη χώρα στην ύφεση, άρα πετά στον κάλαθο των αχρήστων τις θυσίες του ελληνικού λαού τα τελευταία 2,5 χρόνια. Και χωρίς ελπίδα διότι περιλαμβάνει πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα επιπλέον 3,2 δισεκατομμυρίων ευρώ, άρα έρχονται νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων.
Για να μην αναφερθώ και στην επιβολή νέων... αριστερών μέτρων όπως η αύξηση συντελεστών φόρων εισοδήματος στους αγρότες, η σταδιακή κατάργηση επιστροφής του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο, στην κατάργηση των απαλλαγών υποχρέωσης πληρωμής του ΕΝΦΙΑ ή την αύξηση συντελεστών ειδικής αναφοράς αλληλεγγύης.
Με λίγα λόγια, το κόστος διακυβέρνησης Τσίπρα αποδεικνύεται οδυνηρό.
Εμείς στη Νέα Δημοκρατία δεν μπορούμε και δεν πρόκειται να ακολουθήσουμε την Κυβέρνηση στο δρόμο του παραλόγου που έχει χαράξει. Συνένοχοι στην οικονομική αφαίμαξη του λαού μας δεν θα γίνουμε, ούτε θα συνυπογράψουμε τη γενοκτονία μισθωτών και συνταξιούχων.
Και μη βιαστεί κανείς να ισχυριστεί ότι με τα γραφόμενά μου δυναμιτίζω το πολιτικό κλίμα τώρα που η Κυβέρνηση ευαγγελίζεται τη συναίνεση, διότι αν πραγματικά την επιθυμούν οφείλουν να κάνουν τρία απλά βήματα. Να παραδεχθούν την αποτυχία τους, να ζητήσουν συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για τα ψέματά τους και να καθίσουν στο τραπέζι του διαλόγου για το πώς μπορούμε να πετύχουμε την ουσιαστική συναίνεση.
Σε τελική ανάλυση η συγκυβέρνηση οφείλει να γνωρίζει ότι οι ευθύνες δεν είναι μόνο για να τις επιρρίπτεις στους άλλους, αλλά και για να τις αναλαμβάνεις ο ίδιος, ιδίως όταν έχεις τη βαριά ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας.
