Άρθρο του Θεόδωρου Καράογλου στην εφημερίδα "KARFITSA"
"Έξω από τον χορό πολλά τραγούδια λες"
(25-07-2015)
Ο ιστορικός του μέλλοντος θα είναι πολύ σκληρός με όσα έγιναν στην Ελλάδα τους τελευταίους 6 μήνες, επί συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Τραγικά λάθη, παρελκυστική πολιτική, εμμονή στο "παιχνίδι του δειλού", εγκληματική ανευθυνότητα, στοίχισαν ακριβά στον τόπο (περίπου 40 δισεκατομμύρια ευρώ υπολογίζεται ο "λογαριασμός" των... σηκωμένων γιακάδων του Βαρουφάκη στα Eurogroup, ενώ 60.000 επιχειρήσεις κίνησαν διαδικασίες εξόδου στη Βουλγαρία), επιβεβαιώνοντας τον κανόνα πως... όταν είσαι έξω από το χορό, πολλά τραγούδια λες.
Στην περίπτωση του Αλέξη Τσίπρα χρειάστηκε να φτάσει η χώρα στα πρόθυρα του ολέθρου της χρεωκοπίας, προτού συνειδητοποιήσει πως δεν μπορεί να έχει και την πίτα της "αντίστασης" ολόκληρη και τον... σκύλο χορτάτο.
Οι "επαναστατικοί" μύθοι που καλλιέργησε την τελευταία πενταετία, οι παλαιοπολιτικές του αντιλήψεις, η ακατανόητη έπαρση και η... βουλιμία για εξουσία, καμουφλάριζαν έναν κραυγαλέο πολιτικό τυχοδιωκτισμό, ο οποίος κορυφώθηκε το βράδυ των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου 2015.
Κατ' εμέ, στη μικρή πολιτική του διαδρομή, ο Αλέξης Τσίπρας έκανε τέσσερα στρατηγικά λάθη που κόστισαν τόσο στον ίδιο, όσο και στην πατρίδα μας.
Πρώτον: Βιάστηκε να γίνει Πρωθυπουργός. Αν και ήταν ανέτοιμος να διαχειριστεί τις τύχες της χώρας, μαζί με τα ακροδεξιά δεκανίκια του (ΑΝ.ΕΛ. και Χρυσή Αυγή) "έριξε" την προηγούμενη Κυβέρνηση με πρόσχημα την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και εμπόδισε την ολοκλήρωση της 5ης αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος.
Δεύτερον: Δεν έκλεισε συμφωνία με τους εταίρους, παρά το γεγονός ότι η πρόταση της 20ης Φεβρουαρίου 2015 ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκή. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την κατολίσθηση όλων των οικονομικών δεικτών της οικονομίας μας, εξέλιξη που με τη σειρά της οδήγησε στην επαναφορά του "Grexit", στο κλείσιμο των τραπεζών και στην επιβολή capital controls.
Τρίτον: Όφειλε να διακρίνει συμπεριφορές και φιλοσοφίες κορυφαίων Υπουργών του, οι οποίοι είχαν προσωπική ατζέντα και να απομονώσει εξαρχής τους "συνομώτες της δραχμής" και λοιπά βαρίδια.
Τέταρτον: Προεκλογικά έσπειρε ανέμους και μετεκλογικά θερίζει θύελλες.
Για αυτό και έμαθε με τον δύσκολο τρόπο το πραγματικό νόημα της παροιμίας: "Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις". Ιδίως κατά την προεκλογική περίοδο.
Από τη στιγμή, λοιπόν, που ο Αλέξης Τσίπρας συνθηκολόγησε, εκείνο που προέχει είναι να επιστρέψει στην καθημερινότητά μας η λογική...
Αρκετά αφήσαμε τον ΣΥΡΙΖΑ να τη "γρονθοκοπήσει" τα χρόνια που καθόταν στα έδρανα της αντιπολίτευσης.
Αρκετά με τους "γκουρού των οικονομικών" που έμειναν... μεταξεταστέοι στην πολιτική, όπως γράφει κατόπιν εορτής η εφημερίδα "ΑΥΓΗ".
Τώρα η χώρα χρειάζεται επανεκκίνηση. Και να εφαρμόσει επιτέλους, χωρίς δεύτερες σκέψεις ή τακτικισμούς, όλα εκείνα που έπρεπε να είχε κάνει δεκαετίες πριν.
Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη και άλλους "μύθους", από εκείνους που πλάθονται για να ταιριάζουν με τα "θέλω" του ανθρώπου που τους εξιστορεί, αλλά βιώσιμες εθνικές αφηγήσεις που θα βασίζονται στον ρεαλισμό και στη σταθερότητα.
Προτού κλείσω θα ήθελα να γράψω μερικές λέξεις για τη στάση που κράτησε η Ν.Δ. στη Βουλή και τη στήριξη που παρείχε στη διαπραγμάτευση αλλά και τη συμφωνία.
Για εμάς ήταν μια αυτονόητη επιλογή, σύμφωνη με τις αρχές, τις αξίες και τις παραδόσεις της παράταξής μας.
Η πίστη μας στην ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδας δεν αμφισβητείται, ούτε μπαίνει σε ζυγαριά μικροπολιτικής συναλλαγής.
Τέλος, επιτρέψτε μου και ένα σχόλιο για τον πρόσφατο ανασχηματισμό.
Όπως έγραψα και στη σελίδα κοινωνικής δικτύωσης που διατηρώ στο διαδίκτυο, πολύ κακό για το τίποτα.
Πρόκειται για μια κακοπαιγμένη προεκλογική κωμωδία, για μια Κυβέρνηση αναλώσιμη, με σύντομη ημερομηνία λήξης.
Αλλά τι να περιμένει κανείς από ένα ετερόκλητο
κυβερνητικό συνονθύλευμα που έχει πάρει διαζύγιο με τη λογική;
