Άρθρο του Θεόδωρου Καράογλου στη «Μακεδονία της Κυριακής» (30.05.2015)
"Game over..."
Τέσσερις μήνες μετά τις εκλογές, βιώνουμε μια μακρά περίοδο που θα μείνει στην ιστορία ως παράδειγμα προς αποφυγή.
Βλέπετε, τα καλύτερα είναι... πίσω και όχι μπροστά μας.
Και αυτό γιατί την πατρίδα μας κυβερνά μια κυβέρνηση... σχήμα (παρα)λόγου, η οποία ακροβατεί ανάμεσα στην αλαζονεία, τον ναρκισσισμό, την επικίνδυνη σύγχυση εξουσιών και την αφόρητη φλυαρία.
Η κατάργηση του μνημονίου με ένα νόμο και ένα άρθρο και η διαγραφή του χρέους έγιναν "σχήμα λόγου", ενώ προ κάλπης εξαγγελίες όπως η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, η επιστροφή του αφορολόγητου ορίου στις 12.000 ευρώ, η επαναφορά της 13ης σύνταξης ή η αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ χαρακτηρίστηκαν μετεκλογικά ως "προεκλογικές υπερβολές".
Αντί για τα παραπάνω, το περίφημο "πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης" μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Η νέα Κυβέρνηση παρέλαβε πλεονάσματα και ανάκαμψη και μας επιστρέφει στην αστάθεια και τα ελλείμματα.
Ο Αλέξης Τσίπρας και οι Υπουργοί του αυτοεγκλωβίστηκαν στη μέθοδο της δημιουργικής ασάφειας, ενώ το... κόμμα της δραχμής διεκδικεί με αξιώσεις θέση και χρόνο στο δημόσιο λόγο, την ίδια ώρα που (όπως πολύ εύστοχα έγραψε η εφημερίδα "Θεσσαλονίκη" τη Δευτέρα σε σχόλιό της) το άθροισμα των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ δίνει συνισταμένη μηδέν!
Ακόμη και η "περήφανη διαπραγμάτευση" για την οποία μιλούσαν μετατράπηκε σε "άτακτη υποχώρηση", με αποτέλεσμα σήμερα να ετοιμάζονται να υπογράψουν νέο μνημόνιο το οποίο φυσικά θα μετονομάσουν "συμφωνία ανάπτυξης".
Μόνο που δεν μας εξηγούν τι σημαίνει στη δική τους αριστερή ιδεολογία ο όρος "ανάπτυξη".
Μήπως είναι να μοιράζεις χρήματα που δεν έχεις; Μήπως να δίνεις προνόμια σε λίγους και φόρους στους πολλούς;
Ή να φορολογείς τις καταθέσεις, να επιτρέπεις στις συντεχνίες να νεκρώνουν τις πόλεις για να διασφαλίσουν τα προνόμιά τους και να παραδίδεις τα πανεπιστήμια όμηρους σε ομάδες ακραίων;
Αντιλαμβάνομαι ότι για την αριστεροακροδεξιά συμμαχία των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι...cool να πηγαίνεις κόντρα σε όλους και σε όλα.
Ωστόσο πρέπει να λάβουν πολύ σοβαρά υπόψη τους ότι ο χρόνος και τα χρήματα στην Ελλάδα τελειώνουν.
Για κάθε ημέρα που καθυστερεί να κλείσει η συμφωνία με τους "Θεσμούς" (Τρόικα) χάνονται 613 θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα και 22,3 εκατομμύρια ευρώ από το ΑΕΠ μας.
Για αυτό και σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας οφείλει να σταθμίσει τις ευθύνες και τις επιλογές του.
Μπροστά του έχει δυο δρόμους, του ευρώ και της απόλυτης καταστροφής.
Ο πρώτος οδηγεί σε συμφωνία η οποία ναι μεν είναι επώδυνη και πολύ μακριά από τις προεκλογικές του εξαγγελίες, ωστόσο είναι εθνικά αναγκαία.
Για τον δεύτερο ούτε που θέλω να το σκέφτομαι, γιατί θα σημάνει το game over για την Ελλάδα.
Σε κάθε περίπτωση οι επόμενες ημέρες είναι καθοριστικές για το μέλλον της πατρίδας μας.
Η κλεψύδρα αδειάζει επικίνδυνα και η αγορά δεν αντέχει άλλο την αβεβαιότητα.
Είναι απλά μαθηματικά. Σε όποια γλώσσα και αν μετρήσεις 2+2 κάνουν πάντα 4. Για αυτό δεν υπάρχει λόγος να αναζητάς μάταια διαφορετική λύση σε μια αριθμητική πράξη.
Η συμφωνία είναι μονόδρομος και πρέπει να κλείσει το συντομότερο δυνατόν.
Διαφορετικά πολύ φοβάμαι ότι δεν είναι μακριά ο καιρός που οι Έλληνες θα χτυπήσουμε το κεφάλι μας στον τοίχο της εθνικής απόγνωσης!
