Άρθρο του Θεόδωρου Καράογλου στην εφημερίδα «Δημοκρατία της Κυριακής»
Άρθρο: «Κριτής όλων μας ο λαός»
Η απόφαση της Κυβέρνησης να επισπεύσει τη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας είναι εξυγιαντική. Απομακρύνει τους κινδύνους που «γεννά» η πολιτική αβεβαιότητα, απαντά στο πολιτικό ζήτημα της διαχείρισης της διαπραγμάτευσης με την Τρόικα και θέτει τους πάντες προ των ευθυνών τους.
Με λίγα λόγια είναι μια απόφαση σταθερής προοπτικής για την πατρίδα μας και «καθαρών λύσεων» για το πολιτικό προσωπικό του τόπου, μέσω της οποίας αποφεύγεται το ενδεχόμενο αυτοτραυματισμού της Δημοκρατίας μας στο βωμό του κομματικού συμφέροντος.
Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Τους τελευταίους μήνες η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας μετατράπηκε, με ευθύνη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σε πρόσχημα εκβιασμού πρόωρων εκλογών.
Αυτός ο στρατηγικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ διαμορφώνει ένα δυσμενές πολιτικό κλίμα, το οποίο υπονομεύει την προσπάθεια ανάτασης της εθνικής μας οικονομίας, δυσχεραίνει τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές μας, δίνοντάς τους την αφορμή να απαιτήσουν νέα μέτρα προκειμένου να κλείσει η τελευταία αξιολόγηση της Τρόικας και θέτει σε κίνδυνο τις θυσίες ενός ολόκληρου λαού.
Δείτε μονάχα τη συνέβη στις αρχές της εβδομάδας, όταν το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, εξαιτίας του θεσμικού εκβιασμού που επιχειρεί ο κ. Τσίπρας, οδήγησε το Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών σε κάθετη πτώση και εκτόξευσε το επιτόκιο δανεισμού.
Για να μην αναφερθώ στα όσα δήλωσε δημόσια ο βασικός οικονομικός σύμβουλος του Προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κ. Βαρουφάκης, ότι σε περίπτωση Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η ΕΚΤ θα κλείσει τη στρόφιγγα της ρευστότητας, αποκαλύπτοντας σε λίγες φράσεις τη «γύμνια» της επαναστατικής ρητορικής της Κουμουνδούρου, περί σκισίματος των Μνημονίων και καύσης τους στην πλατεία Συντάγματος.
Απέναντι σε αυτά τα μηνύματα αβεβαιότητας, η Κυβέρνηση ανέλαβε την πρωτοβουλία να καλέσει τον πολιτικό κόσμο της χώρας να υπερβεί με θάρρος και αίσθημα ευθύνης τις όποιες διαφορές του και να εστιάσει σε εκείνο που μας ενώνει, που δεν είναι άλλο από την Ελλάδα.
Η υποψηφιότητα του Σταύρου Δήμα για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα θεωρείται αντάξια της κρισιμότητας της στιγμής, καθώς συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Πρόσωπο ευρείας αποδοχής, μετριοπαθής, εγνωσμένου κύρους και ήθους, με συνεπή παρουσία στα μεταπολιτευτικά δρώμενα της πατρίδας μας και επιτυχημένη θητεία στις Βρυξέλλες ως Επίτροπος, συμβολίζει την ενότητα των Ελλήνων, ξεπερνώντας κομματικά στεγανά
Το ομολογούν άλλωστε και στον ΣΥΡΙΖΑ, εκφράζοντας δημόσια την εκτίμησή τους στο πρόσωπο του κ. Δήμα. Παρόλα αυτά αρνούνται να τον ψηφίσουν, εμμένοντας στην εθνικά ανεύθυνη απόφασή τους για συνταγματική εκτροπή.
Αλλά τι να περιμένει κανείς από ανθρώπους που πιστεύουν ότι το να καις δημόσια και ιδιωτική περιουσία είναι «επαναστατικότητα», ενώ ταυτόχρονα «ηρωοποιούν» απεργούς πείνας που έχουν συλληφθεί για ένοπλη ληστεία τραπεζών;
Αυτά, βέβαια, είναι θέματα που θα μας απασχολήσουν στο άμεσο μέλλον, γιατί εκείνο που προέχει είναι να ξεκαθαρίσει το πολιτικό τοπίο.
Προέχει η παρούσα Βουλή να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ικανοποιώντας το αίτημα της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας μας, η οποία δεν επιθυμεί πολιτική ανωμαλία, αστάθεια και ακυβερνησία.
Προέχει να εκλέξουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ώστε η Ελλάδα να προχωρήσει σταθερά (οικονομικά και πολιτικά) στην επόμενη ημέρα.
Προέχει να εκλέξουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες εξόδου από το Μνημόνιο.
Προέχει να εκλέξουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για να μη χαθεί η μεγάλη ευκαιρία της Συνταγματικής Αναθεώρησης που θα αλλάξει θεσμικά την εικόνα της πατρίδας μας και θα βελτιώσει σημαντικά το πολίτευμά μας, αλλάζοντας τον τρόπο εκλογής ΠτΔ, μειώνοντας τους Βουλευτές σε 200, καταργώντας τη βουλευτική ασυλία, αλλάζοντας το νόμο περί ευθύνης Υπουργών και κατοχυρώνοντας την εξάντληση της Κοινοβουλευτικής τετραετίας.
Τους ώμους των Βουλευτών βαραίνει η ιστορική ευθύνη της απόφασης που θα καθορίσει το μέλλον της πατρίδας μας.
Ας ακούσουμε, λοιπόν, την κοινωνία και ας πράξουμε το χρέος μας, εκλέγοντας Πρόεδρο της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή.
Σε τελική ανάλυση, κριτής όλων μας είναι ο λαός!
